Dat voetbal gepaard gaat met emoties, is eigenlijk open deur intrappen. Wanneer het voetbal geruime tijd aan de verwachtingen van het bestuur, de trainer, maar vooral de supporters voldoet, is het allemaal peis en vree. Dit slaat echter om als er geen punten meer gehaald worden en het spelniveau daalt. Het gemor bij de supporters neemt toe, alsook de onzekerheid in de spelerskern.

Het bestuur moet te allen tijde bovenstaan om de continuïteit van de club te bewaken. Het bestuur moet een duidelijke visie hebben. Vaak is deze visie dode letter en maakt men de visie afhankelijk van het project, wat meer laakbaar is omdat een project niet thuishoort in het voetbal.

Neem nu KAA Gent als voorbeeld. Na enkele heel mooie seizoenen, is het nu reeds 2 jaar een stuurloos schip geworden. De bouw van de nieuwe arena heeft een zware impact gehad op het sportieve maar mag nooit als excuus gebruikt worden. Het bestuur beweert dat KAA Gent een nieuwe club is geworden: het budget stijgt jaarlijks met 15%, het aantal toeschouwers is verdubbeld, enz. Toch neigen deze beweringen naar misplaatste zelfgenoegzaamheid, want met het huidige spelniveau zal het aantal abonnees hoe dan ook dalen.

Het wordt tijd dat er sportief ingegrepen wordt. Als je in nauwelijks 2,5 jaar 4 maal van coach wisselt, kom je in de problemen. Iedere coach stelt zijn eigen eisen, heeft in de transferperiode heel wat inspraak en draagt bijgevolg heel wat verantwoordelijkheid. De vraag die zich opdringt is: hebben de trainers van KAA Gent niet te veel inspraak? Rednic, de huidige trainer, beschikt over een pak spelers die gekocht zijn op voorspraak van de vorige trainer en een belangrijk deel van hen past niet in de speelstijl van de trainer. Gevolg is een spelersgroep die niet klit aan elkaar.

Velen denken aan de komende transferperiode. Rednic heeft al 3 spelers op het oog die toelaten zijn beoogde 4-4-2 opstelling te gebruiken. Maar de trainer heeft een contract lopende tot juni 2014. Een contract dat verlengd kan worden indien een plaats binnen de top 6 wordt bereikt of men ‘tevreden’ is over het geleverde werk. Een plaats in top 6 is weinig realistisch en dus moet het bestuur kleur bekennen: ofwel men koopt de spelers van Rednic aan en men geeft de trainer meteen een contract van minstens 1 seizoen, ofwel koopt men spelers die uitvoerig gescout zijn en men bekijkt of de trainer kan functioneren met de vernieuwde spelersgroep. Spelers kopen op zijn advies en de trainer 5 maanden later laten is geen optie en leidt waardeverlies.

Wil KAA Gent uitgroeien naar een gevestigde waarde in het Belgische topvoetbal, is het hoog tijd dat het bestuur zijn verantwoordelijkheid opneemt en zich niet afhankelijk laat maken door een trainer die eigenlijk maar een passant is voor maximaal enkele seizoenen.