Johnny Thijs, een van de meest geprezen managers, ziet het niet meer zitten om een nieuw mandaat te krijgen bij B-post. Een bedrijf dat 12 jaar geleden rigide en absoluut niet concurrentieel was. Nu behoort het tot de Europese top. De hoofdreden van zijn nakend afscheid is zijn halvering van zijn jaarwedde. 650.000 euro is veel geld, zeker als de hoofdaandeelhouder de Belgische Staat is. En toch geef ik Johnny Thijs gelijk. Sinds kort is B-post een beursgenoteerd bedrijf. De verloning van het management van deze bedrijven ligt ruim boven het miljoen. Of dit nu ethisch is of niet, is een ander verhaal waarop geen eenduidig antwoord te geven is.
B-post en Belgacom hebben zoals aangehaald de Belgische Staat als aandeelhouder, waardoor de belastingbetaler het loon van het management betaald. In tijden van budgettaire krapte is het verklaarbaar dat de verloning van nieuwe mandaten naar beneden herzien worden. Maar in het geval van B-post is het zo dat de CEO minder zou verdienen dan zijn naaste kaderleden en dat zorgt voor ongezonde fricties. Bovendien was het de wens van de voltallige regering om door te gaan met Johnny Thijs, die zijn mandaat niet zou vervolledigen. Deze 2 gegevens indachtig, maakte het perfect mogelijk om een vergelijk te vinden voor Johnny Thijs.
Deze situatie die de regering nu geschapen heeft, mag nobel geheten worden, maar getuigt alweer van naïviteit en kortzichtigheid. De nieuwe CEO van Belgacom verdient een pak minder dan de CEO van Telenet, ook een beursgenoteerd bedrijf dat dezelfde services aanbiedt. En de beurs is onverbiddelijk: alles hangt af van winstmaximalisatie en de visie van het management.
Indien B-post en Belgacom concurrentieel en innovatief willen blijven, is het dringend tijd dat het gewicht van de Belgische Staat in deze bedrijven significant vermindert. Bovendien is een verkoop van aandelen goed voor de Belgische schatkist.
|