De Hitlerkever werd in de jaren '30 ontdekt door een Duitse bioloog, die het diertje een naam mocht geven. Het werd Hitlerkever en dat dreigt het beestje nu dus zuur op te breken. In neonazikringen is de kever een felbegeerd verzamelobject geworden en daarom worden de grotten onder de voet gelopen door verzamelaars. In een museum in München werden alle exemplaren van de Hitlerkever gestolen.

De Hitlerkever is klein en... bruin.

Een tijdje geleden verslikte ik me bij het lezen van de krant dusdanig in mijn koffie dat hij met vijftig per uur door mijn neus tegen het behang spoot.

Om uit te leggen hoe dat kwam, moeten we even terug in de tijd, naar ergens in de jaren tachtig, toen ik tegen mijn wil op de middelbare school terecht kwam, waar ik Latijn zou gaan studeren. Een of andere leraar (die ik niet meer als 'meester' maar als 'meneer' moest aanspreken) vond het een goed idee om bij het begin van het schooljaar de volledige klas een zelfgefabriceerde sticker te schenken, met de swingende tekst 'Latijn is fijn'. Die mochten we op onze boekentas kleven.

De volgende dag strompelde ik met twintig kilo boeken en de bewuste sticker op mijn rug naar school, toen Lange Wannes en zijn trawanten mijn pad kruisten. Lange Wannes had op zijn veertiende al gele tanden van het roken, dronk bier, spijbelde en deed onnoemelijke dingen met Kathy van den bakker. Kortom: een jongen die Latijn niet zo fijn vond.

- Hier zie, waar gaat die boekentas met dat ventje naartoe?

- Laat mij met rust, Wannes.

- Hela, op uw gemak hé, flapdrol. Wat is dat? Latijn is fijn?

- Dat is een sticker van de meester, ik bedoel de meneer.

- Haha, Latijn is fijn. Streverke. Boekenwurm. Blokbeest. We zullen u eens leren wat fijn is. Kom gasten.

Ik kwam die dag vijf minuten te laat aan op school, met mijn broek opgetrokken tot aan mijn oren en mijn sticker verminkt tot 'Latijn is fijn VOOR LOSERS'.

***

Terug naar 2006. Ik had er net een voormiddagje shoppen opzitten, want ik had eindelijk al mijn moed bijeengeraapt: ik zou ook zo'n cool T-shirt dragen. Zo eentje waarover alle tijdschriften en kranten maandenlang hadden getoeterd dat ze ongelooflijk in zijn. Met een of andere schunnige boodschap, genre 'Will fuck for coke' en 'Fuck me, I'm famous'. Alle hippe jongens en meisjes hebben er zo een. En ik wou ook eens hip zijn.

- 't Is voor zo'n T-shirt.

- Welk T-shirt, meneer?

- Awel, ge weet wel.

- (Stilte)

- Ge weet wel (Knipoog).

- Nee, meneer, u zal toch iets specifieker moeten zijn.

- (Gefluisterd) Awel, zo een met 'fuck' erop.

- (Luider dan nodig is, zodat de hele winkel kan meegenieten) Voor meneer een 'Will fuck for coke'-T-shirt?

Even later zat ik thuis cool te wezen in mijn vestimentaire aanwinst, bijzonder tevreden, tot ik tot mijn stomme verbazing het volgende in de krant las: "Provocerende T-shirts zijn volledig uit."

Fuck!

Wat er verder stond, deed de koffie pas echt van het behang druipen. "Wie een fris statement wil neerzetten, doet dat nu in het Latijn. T-shirts met Latijnse opschriften, genre 'Mens sana in corpore sano', 'Een gezonde geest in een gezond lichaam', zijn het nieuwste hebbeding."

Nu is Latijn ineens wél fijn. 't Kan verkeren, dat wisten we al, maar voor mij verkeert dit toch wel heel erg verkeerd.

Zou Lange Wannes al zo'n Latijns T-shirt hebben?

(eerder verschenen in Gazet van Antwerpen)

Deze blog gaat enkele weken op een lager pitje. Maar hou hem in het oog, want op het eind van de zomer pakt 'Tiritomba' met een serieuze verrassing uit...

Gehoord tijdens een namiddagje wandelen op de Antwerpse Meir:
* "Waarzittegij? Ah, op het toilet."
* "Wadetenwe? Weeral bloemkool!"
* "Hoeveel buizen heeft ze? Twee? Da valt mee."
Lang leve de gsm.

"Ik overweeg om eens naar een wedstrijd van de Hollanders te gaan kijken. Misschien zie je me al op de tribunes bij Nederland-Argentinië. Speelt Oranje dan thuis?" (Tanja Dexters over het WK Voetbal, in P-magazine)

Tijd voor wat onderbroekenlol. Een vrouw die het gisterenavond in haar hoofd had gehaald om iets te gaan eten in een Nederlands restaurant stelde bij het dessert vast dat haar handtas met gsm gestolen was. In de hoop haar spullen alsnog te kunnen recupereren belde ze met de gsm van een disgenoot haar nummer op. Vervolgens begon de broek van de man aan het tafeltje naast haar vreemde bewegingen en geluiden te maken. Wat bleek? De kerel had de gsm gestolen en in zijn onderbroek verstopt. Ring ring deed de string. De dief werd gearresteerd. Of de dame haar gsm nog terug wou, is niet bekend.

Slecht nieuws voor de Duitsers: Gert Verhulst heeft aangekondigd dat hij zowel Samson als Kabouter Plop op hen gaat loslaten. Kwestie van zijn bedrijf verder te laten groeien en na Vlaamse en Nederlandse ook wat Duitse euro's te verdienen. Voor de lol heb ik al eens de aanvang van het Kabouter-Plop-lied vertaald. In het Nederlands is dat: "Ik ben Kabouter Plop en samen met m'n vrienden, kun je me altijd in mijn paddestoeltje vinden." Dat wordt dus: "Ich bin der Zwerg Plop und zusammen mit meinen Freunden, kannst du mich immer in meinem Pilz finden." Swingt niet echt, oder? Ik denk dat het Kabouter Flop wordt.

De moeder van de 18-jarige Brit Sean Davey had haar zoon gevraagd om de was te doen, en dat zal ze zich nog een tijdje heugen. De jongen plaatste de volle wasmand namelijk boven op een elektrisch fornuis, waarna hij per ongeluk een van de kookplaten aanschakelde. De kleren vatten vuur en de vlammen sprongen over naar een boodschappentas met een volle bus deodorant erin. Die zorgde voor een stevige explosie. Resultaat: half de keuken opgebrand, het dak van het huis geblazen en zowat alle ruiten aan diggelen. De schade wordt geraamd op meer dan 27.000 euro.

Het slechte nieuws voor de jongen is dat hij een tijdje geen zakgeld meer krijgt. Het goede dat hij niet meer in het huishouden moet helpen.

Ik was het hele verlengde weekend bezig met het voorbereiden van mijn vakantie. Wat daar allemaal niet bij komt kijken: verblijf boeken, vliegtuigtickets regelen, koffer kopen, Lederhose strijken, abonnement op de krant onderbreken, boodschap van het antwoordapparaat inspreken, zonnebrandcrème zoeken, geld afhalen... En eens in het buitenland, begint de stress pas echt: in de file staan, adres zoeken, inboorlingen de weg vragen, koffer sleuren, paraplu kopen, alle bezienswaardigheden "die u niet mag missen" aflopen... Nu ik er zo over nadenk: ik wou dat de vakantie al voorbij was. Kan ik me eindelijk ontspannen. ;-)