foto's op de ftp-site!! een selectie van de eerste week
Zweet, bloed , geen tranen maar heel veel geduld heeft het gekost om op nen ouwen bak wat foto's te conprimeren en ze up te loaden naar de ftp-site. Voor diegenen die hier niet mee vertrouwd zijn: Een ftp-site is weblocatie waar je toegang tot hebt (als je over de juiste logins beschikt) om zaken (in dit geval wat foto's) down te loaden. Zodra je toegang hebt, kan je de foto's downloaden op je eigen computer en ze dan bekijken. Je kan ze ook rechtstreeks op de ftp-site bekijken maar verschiet dan niet wanneer het een tijdje duurt. Om het server verkeer van Davids site te ontlasten is het beter om ze eerst te downloaden op jouw pc en dan te bekijken. Je tikt in je webbrowser het volgende adres (of je klikt deze link aan): ftp://arg.reginapacis.eu (ipv http) dan de gebruikersnaam = condor - en het wachtwoord = veel gezien. Je komt nu in de hoofdmap terecht, je kiest voor de submap: httpdocs , daar kies je voor de map: ocanie
aie aie aie - al de bakken draaien hier op winMe - PII pctjes en een trage (iets tss naloog en wireless) internetverbinding. Voor dat je bent ingelogd, zijn er al 5 min gepasseerd. Enfin een geluk da ne mens wa tijd heeft op congé, anders was het ni te doen. Wat ik ook al ontdekt heb, is dat ik mijn verslagjes binnen de 20 min moet versturen want anders is mijn sessie verlopen en al het tikwerk verloren. Van de voormiddag heb ik de botanische tuin bezocht, een pareltje en weer iets fysieks. De tuinen liggen op den top van een heuvel maar je moet constant op en neer om van t' een naar t' ander te gaan. De foto's sprken voor zich - wat niet voor zich spreekt is wanneer jullie die foto's kunnen zien. Op de middag mijn wagentje ingeleverd en jawel een mooi souveniertje van de NZpolitie achter de ruitenwisser: een parkeerboete recht voor de deur van mijn Backbackershotel. Blijkbaar ligt dit in een residentiele wijk en moet je inwoner zijn om daar te parkeren - inwoner voor 2 nachten telt dus niet. Ik moet dat gaan betalen in een post binnen de 28 dagen - 40$ da valt nog mee maar daar had ik liever iets anders mee gedaan. Op de middag ben ik het te papa museum binnengestapt en ben daar eigenlijk pas buiten. Het heeft zijn reputatie alle eer aangedaan. In de reisgidsen beschrijven ze als een van 's werelds mooiste, ik kan maar vergelijken met wat ik weet maar het staat aan de top. Mooi gebouw, open ingericht (6 verdiepingen), heel interactief, speciale ruimten voor kinderen,...alles wat je mag verwachten van een recent gebouwd museum. Perfecte combinatie van natuur, mens (ook wat mens met deze natuur doet), kunst (oude en hedendaagse), alles in t engels en maorisch. Morgenvroeg stap ik te voet met pak en zak naar de ferry (30 min), het weerbericht ziet er gunstig uit voor den oversteek en zo niet zal een pilleke touristil zijn /haar werk moeten doen.
Voila hier ist weer herfst, al zou je het nie zeggen. vollen bak zon. Nog rap een paar opmerkingen ivm met nz: -1 De prijs van den benzine is hier overal hetzelfde, ongeacht de maatschappij, noord of zuid, oost of west (of is het nu omgekeerd?). Altijdl 1.559 per liter. Vree gemakkelijk want zo moet je geen onnodige U-bochten uitvoeren om aan de overkant te gaan tanken voor een paar centiemen goedkoper. - 2 In elke gebouw, openbaar of prive, hangen hier evacuatieschama's die je vertellen waar je moet gan en wat je moet doen bij een vulkaanuitbarsting. -3 De ferry gaat van het zuiden van het noordereiland naar het noorden van het zuidereiland. Denk daar maar is over na. Voor de rest doet het echt veel plezier om al jullie berichtjes te lezen, het is een stukje thuis dat je overal tegenkomt no matter where you are. vandaag bezoek ik wellington on foot. De stad ligt op de flanken van massa gestold magma. Het wordt eerder een bergwandeling dan een rustige stadswandeling, maar ondertussen onderhoud ik mijne fysiek, da zal nodig zijn wil ik binnen enkele weken weer in staat zijn om wat velocitylessen te geven. Mijn sessie zit erop, ik moet afsluiten. dezen bak was ne winME - veel te traag om alles in 30 mi. gezegd te krijgen.
De route van het nationaal park naar Wellington - ik val in herhaling - was weer zeer de moeite. Door de valeien door, de heuvels zijn niet te tellen, en dit alles in de 1000 groentinten. Een trip van iets minder dan 400 km, waar je toch bijna 5 uur voor moet rekenen. Het weer is weer helemaal opgeklaard en hier aan de pacific waan ik mij midden zomer. 'K ga straks een terraske doen en iets in mijnen eetbak smijten. Mijn bed is al gereserveerd, de ferry ook. Morgen breng ik mijn Marinawagen binnen. En bezoek ik het naar het schijnt niet te missen Te papa museum. Donderdagmorgen de 'kotsovertocht' en het na het ophalen van waarschijnlijk weer een marinacar, de tocht zuidwaarts (tot christchurch) verderzetten. Als ik kan zoek ik hier ergens een plaatske waar ik wat foto's kan opladen maar er zijn weinig computers waar je aan den bak zelf kan. Ik wens de examengangers veel moed en succes. Morgen start hier de herfst.
Vanmorgen bezocht ik het Auckland national War museum. 3 verdiepingen mooie dingen. Gelijkvloers: alles over de maori's, 1ste: fauna en flora (huidige en ooit geweest) van NZ, 2de: alles over plaatselijke en wereldoorlogen.
De maori's kwamen met machtige kano's (dat moet wel om de pacific aan te kunnen) een 1000-tal jaar geleden vanuit midden amerkia en met de nodige tussenstops via de pacific hier aan.
Op fauna en floraverdieping kan je een paar opgezette uitgestorven beesten of skeletten ervan aanschouwen. Een ervan is een mastodont van een struisvogel van meer dan 3 meters hoog. Liever dood dan levend tegenkomen.
Rond de middag Aukland gelaten voor wat het was en zuidwaarts getrokken. Het landschap is heuvelachtig (kleinere - soms megamolshopen - en grotere) waar af en toe een vulkaan uitsteekt. 1000 groene tinten. Op 2 wielen moet hetnog indrukwekkender zijn, den enen bocht na den andere, zalig.
De hemel klaarde helemaal op en ik kon genieten van een heerlijk nazomers zonnetje.
De begroeing voelt heel 'oerbossig' aan. Grote varens, mega 'kamerplanten', de combinatie van naaldbomen, loofbomen, palmbomen en deze varens maken het allemaal een beetje surrealistisch. Geen wonder dat Peter Jackson NZ koos voor de verfilming van zijn trilogie. Soms denk je dat je geland bent in de hobbitwereld.
Ik heb mijn eerste (weliswaar overreden) kiwi's en struisvogels (in weide weliswaar) gezien. De afritten op de autostraden (zelfs 1 rijvak li en re is hier een autostrade) worden doorgenummerd. Afritten als 445 en 389 zijn geen uitzonderingen. Hetzelfde principe geldt voor de huisnummers. Het hoogst geziene huisnummer lag tegen de 80 000.
Het links rijden vlot beter en beter maar vraagt toch nog de nodige concentratie. Het rechts instappen daarentegen is nog niet ingeburgerd.
Voor mijn verjaardag heb ik mezelf getrakteerd op een fm-tranmittor voor mijn Ipod. Zo kan ik via de autoradio naar mijn Ipod luisteren wat het geheel nog mooier maakt. Een voordeel van solo te reizen is dat ik niemand lastig val met mijn aria's. Het enige wat ik riskeer is regen en daar lijkt het niet op. De ruitenwissers en de pinkers zijn hier trouwens ook omgekeerd en dat heb ik ook nog niet helemaal onder de knie.
Na een 2-tal uurkes ben ik aangekomen in Waitomo. Wai = water en tomo (duik naar beneden) is de plaats waar er net voor en na de vorige eeuwwiseling grotten zijn ontdekt. De Aranui grot en de glowwormes grot. Het was lang geleden dat ik nog eens een grot had bezocht en het blijft altijd een mooie ervaring. Kathedralen van meer dan 20 m hoog, Stalagmieten en -tieten die aan een tempo van 2.5 cm/500 jaar aangroeien, het doet ne mens den tijd in een ander daglicht stellen. De kathedraal van de gloeiwormen doet soms dienst als optreed-ruimte, Kiri te Kanawa heeft hier al ooit eens het beste van zichzelf gegeven.
De gloeiwormen waren indrukwekkend. Met 1000den hangen ze aan het plafond en lokken insekten met hun lichtjes om ze nadien op te eten. Als bezoeker moest je stil zijn, enkel het klutsend water tegen de boot, maakte het nog intenser. Soms waren ze met zoveel dat het leek of de volle maan scheen bij heldere hemel.
Nadien ben ik doorgereden naar Rotoroma en ben aangeland in een motel.
18/03 Rotoroma
Omdat ze hier vannacht zijn overgeschakelt naar het winteruur (weer omgekeerd- het verschil met jullie is nu tijdelijk 13 uur) was ik vanmorgen een uurtje te vroeg aan het Whakarewarena-park. Met een lichte ochtendwandeling heb ik de tijd overbrugd. Dit park is waarschijnlijk de meest bezochte toeristische attractie van NZ en ik had wat schrik dat het een toeristrap zou zijn.
Het is een maori vestiging temidden van geisers, borrelende plassen en modderpoelen met de bijhorende zwavelgeuren (rotte eieren maar gelukkig niet altijd zo sterk). We werden deskundig rondgeleid, rond de middag kregen we een maori concert voorgeschoteld waar de traditionele haka uiteraard niet ontbrak.
Deze namiddag had ik wat kick-activiteiten gepland (ludge van een helling en/of in een grote bal een helling afdonderen) maar het regent wat heviger vandaar dat ik hier zit te tikken. Misschien heb ik gisteren dan toch enkele weergoden geergerd met mijn gezangen.
Morgen ga ik naar Taupo nog altijd richting zuiden.
T' is al van datte, ik ben nog geen 3 dagen weg og ik ben al een jaarke ouder en dan nog 12 uur rapper dan gewoonlijk. Heeft Einstein dan toch gelijk met zijn relativiteitstheorie? Enfin, ik heb ne volle nacht gemaft, af en toe wel wakker maar al bij al ni al te veel last van mijn dag en nachtritme (eerlijk gezegd is dat iets dat totaal ontbreekt in een sabbatjaar, als ge dan vertrekt kan je daar dan geen last van hebben). Het is vandaag wat bewolkt, ik ga mij ni kunnen missen in west en oost. Alles is hier terug omgekeerd; noord wordt zuid, links wordt rechts. Vooral dat laatste wordt oppassen geblazen. Ik rij ni alleen met ne jeanettewagen, ge zou mij moeten zien parkeren. Een echte Marina aan het stuur. Ook hier geldt de enige echte wet: alles ik omgekeerd. Ik vertrek nu naar het Nationaal museum dat op nen heuvel ligt met een prachtig zicht op de stad, nadien richting waitomocaves met de wagen. Ik heb op den ftp-site een paar foto's upgeload surf naar: ftp://arg.reginapacis.eu/httpdocs gebruikersnaam; condor - paswoord: veel gezien Ga naar de map oceanie en kijk.
Vanmiddag (plaatselijke tijd) aangekomen, auto afgehaald, richting stad. Links rijden valt echt niet mee, vraagt heel veel concentratie vooral het linker gedeelte van den auto lijkt eindeloos groot. Hopelijk wordt het wat makkelijker na een goede nachtrust. Bagage is niet achtergebleven, ook weer een meevaller. Ben onmiddellijk richting stad gereden, de vlieghaven ligt zo ongeveer een 20' van het centrum. Ik heb de les mills studio meteen gevonden, heb onder speciale begeleiding het hele gebeuren bezocht. Ze waren uitermate gecharmeerd dat ik een les mills instructor ben en ik werd uitgenodigd om een les mee te volgen. De studio's (voor pump, jam, step, ...) zijn ook in het echt gigantisch. De rpmstudio is nog kleiner dan ze al toont op de dvd's. Morgenvroeg is er een sessie om 7.00 met glen maar ze is volgeboekt. Het was anders een mooie start geweest ,geef toe. Na het parkeren van de wagen, heb ik het centrum te voet verkend. De winkels, den toren, de haven - heb het belgisch cafe nog niet gezien - het maritiem museum met al de pracht en praal van het nieuw-zeelands zeilen. Ik heb zonet gegeten en dat had ik niet mogen doen want ik krijg hier ne klop om ni goe van te zijn. Mijn rugzak was nochtans volledig gevuld, ik had niet verwacht de de 'Jean' nog een plaatske zou gevonden hebben om mee te glippen. Ik rij nu richting hotel en vanaf morgen verplaats ik mij met een witte nissan richting zuiden. De 'densiteit' van de internetcafes zal wel afnemen, dus ook het opvolgen van mijn blog. tot de volgende
Het heeft wat geduurd in frankfurt maar het loonde de moeite. Van het moment dat je op de vlieger stapt (lang geleden dat ik nog eens op ne goed oude jumbojet 747 zat), zit je al in de sfeer van deep down under. De purser verwelkomt je hartelijk met het typische australisch accent en humor, geeft eigen grappige interpretaties van de security instructions en al de rest. Elke zetel heeft een lcd-schermpje en je kan je eigen menuutje keizen (spelletjes, soaps, films, docu's, muziek,...). Zeer aangename vlucht, redelijk wat kunnen slapen. Al 10.600 km achter de kiezen, na europa nu in azie, straks in oceanie, nog 9000 km te gaan. tot ooit
De piloot was blijkbaar gehaast want we zijn een halfuurke vroeger geland dan voorzien. Kleine vlieger, weinig volk, redelijk wat turbulentie. Frankfurt blijft een mastodont van een vlieghaven. 5 terminals, shuttletreintjes tussen de verschillende terminals. Ik kom toe op terminal 1 en wat is het eerste dat ik zie - het zal Tina plezieren - volledig geshockeerd moet ik in het land van Adi Dassler himself geconfronteerd worden met een mega-Nikeshop. Er zijn geen waarheden meer op deze wereld, althans niet meer op het noordelijk halfrond. Zodra ik jullie onderkant zal aanschouwen, laat ik weten of dit ook geldt voor het zuidelijk halfrond. Veel liefsa en tot ooit.
Wij (Gust, Cas, Brit en ik) zitten sinds zondagmorgen in de oostenrijkse alpen. Ik weet niet waar we het verdienen maar d sneeuw is super en de zon schijnt vollen bak. We leven mee met opa die vannacht zijn broer is verloren. Hier is het druk, veel skien, mooie spectaculaire vallen aanschouwen (casje haalde vandaag een 10,5/10) avondactiviteit verzorgen en dan de kids in bed leggen. Tot een volgend berichtje, dikke knuffels van ons allemaal en een extra dikke voor opa.
Ik had het nooit gedacht maar ik heb mij laten verleiden om een blogsite op te starten. Het doel van dit beest is het thuisfront (en al de anderen) op de hoogte te houden van mijn impressies wanneer ik weer even (of net iets langer) van de aardbol verdwijn. En ik dus niet te bereiken ben in de buurt van mijn brussegems nestje. Ik heb geen idee hoe vaak ik iets ga kunnen 'posten' maar laat dit voor jullie geen hinderpaal zijn om jullie inspiratie bot te vieren op dit beestje. Een simpel berichtje over het Belgisch klimaat, hoe lang de files weer waren op de Brusselse ring, wat anderlecht gedaan heeft of guibertin, ... kunnen mij weer wakker schudden dat er inderdaad nog een land bestaat waar er meer mensen per vierkante kilometer wonen dan elders in een gehele provincie. Dikke zoen en ... tot ooit!
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
