Parents hold their children's hands for a while and their hearts forever...
Zoeken in blog
Een blijvende herinnering aan Thibo
08-05-2025
20 jaar !
Dag dikke dikke vriend,
hoelang is het al niet geleden dat ik nog eens een briefje naar je schreef?
Vandaag word je 20 jaar, de ideale gelegenheid om dit terug eens te doen. Ik kan me er geen voorstelling van maken over hoe je er uit zou zien. Waarschijnlijk net zoals Wout een stuk groter dan mij, rondrijdend in auto de wereld aan het verkennen...
Ik kan niet geloven dat je al 17 jaar niet meer bij ons bent. Alles lijkt nog alsof het gisteren was, je geboorte op moederdag, je eerste ziekenhuisopname in Kortrijk, de verhuis naar Gent, de operaties, de chemo, de bestralingen, de fijne momenten dat je thuis was, en dan helaas ook je overlijden. Die 3 jaar waren zo intens dat ze moeilijk te vergeten zijn. Soms weet ik nog meer van jou dan van Wout en Loth toen ze klein waren.
Er is een leven voor jouw overlijden en een leven erna dat anders is. Het is ook een mooi leven, samen met papa en Wout en Loth, maar het is anders. De zalige onbezorgdheid is wat weg.
De berichtjes en bloemetjes die we mogen ontvangen tonen dat de mensen je nog niet vergeten zijn. Je hebt echte fans, Thibo, en dat doet ons deugd. Merci aan iedereen die vandaag aan jou dacht !
Ik vraag me af of je vriend kabouter Lui samen met jou in de kabouterhemel zit. Maak je er anders met hem een feestje van en... je bent nooit te oud om de kabouterdans te doen !
Vandaag jouw 14de verjaardag…
Ik word er toch echt wel stil van als ik er goed over nadenk.
We hebben je maar bij ons gehad tot je 3 jaar
was, dus nu bijna onmogelijk om ons voor te stellen hoe je zou zijn als 14-jarige.
Ongetwijfeld de knapste, tofste, coolste gast
van de klas, kan niet anders !
Het was je niet gegund om veel verjaardagen te
vieren en in alle eerlijkheid,
denk niet dat je ooit een verjaardag bewust
gevierd hebt.
Ik word daar wel
verdrietig van, wetende dat je al die leuke dingen nooit mocht meemaken…
Het is ook bijna niet te vatten hoe snel de
tijd gaat.
Een torenhoog cliché, ik weet
het, maar toch is het zo.S
luit ik mijn
ogen, dan kan ik nog perfect enkele beelden oproepen, alsof het gisteren
was.
Als ik dan kijk hoe groot Wout en Loth al zijn, dat besef ik dat er al heel veel
jaren voorbij zijn
Zoals elk jaar op je verjaardag heb ik een
dagje verlof.
Heel veel speciaals doe ik
daarom niet vandaag, maar dan
is het enkele uren stil in huis (zonder kids) en ben
ik even met mijn gedachten puur bij jou,
schrijf ik dit briefje, kijk ik naar
wat foto’s en filmpjes van jou, pink ik een traantje weg,…
Als je broer en stuks straks thuis komen eten we
taart en zoals elk jaar laten we ballonnen in de lucht.
Ik hoop zo dat je ze mag ontvangen en je
samen met al je sterrenvriendjes je verjaardag mag vieren, waar je ook mag zijn
!
Lieve lieve Thibo, mijn dikke dikke vriend, ik
stuur ongelooflijk
veel verjaardagszoenen naar je toe.Geef je me een seintje als je ze ontvangt?
Ik mis je nog elke dag, het is een gevoel dat
anders geworden is door de jaren heen,
maar die wel nog altijd even diep
zit.
In mijn hart is een heel speciaal
plaatsje waar al mijn liefde voor jou zit.
n hele hele hele dikke zoen voor je verjaardag vandaag ! 12 jaar zou je al zijn... Om heel eerlijk te zijn kan ik me dat echt niet voorstellen ! Je blijft in ons hart en in onze herinneringen het klein kaboutertje van 3 jaar, maar nu zou je al een hele toffe kerel zijn !
Waar is de tijd... geboren op moederdag...een geschenk uit de hemel...
Deze morgen zei Loth dat ze jou wou zien. Toen ik zie dat dat niet echt kon keek ze verbaasd en zei ze: 'jawel, we gaan naar de hemel'. Als dat maar eens kon...een trapje op naar de hemel... We hebben dan maar samen bij jouw foto "happy birthday" gezongen...
Denk niet dat Loth echt beseft wat er met jou aan de hand was. Wout is zich daar al meer bewust van. Hij maakte een hele mooie tekening voor jou vandaag en vindt het heel belangrijk om de dingen die van jou waren goed te bewaren. Gisteren zei hij nog: die plopmuts mag nooit weg, want die is van Thibo. Hij zegt ook altijd dat we met 5 zijn, en niet met 4. En ja, ik vind dat ook wel belangrijk. Het is niet nodig dat de kindjes dagelijks over jou bezig zijn, of zich zorgen maken, maar blijft wel heel erg nodig dat ze weten dat jij er was en nog altijd in ons hart een belangrijk plaatsje hebt.
Het blijft allemaal heel raar, je broer en je zus groeien en bloeien, beleven allemaal fantastische dingen. Allemaal dingen die jij nooit meemaakte... Je leventje was zo kort, zo zwaar, zo oneerlijk...
En ik weet dat je het waarschijnlijk nu helemaal niet meer cool zou vinden, maar toch plaats ik nog even de link naar het slaapliedje van plop (https://www.youtube.com/watch?v=zxPiIqjEF_s ). We draaiden dit op je afscheidsviering en ik vind nog altijd dat het past bij jou, zoals ik me jou herinner...
We weten dat het niet evident is voor buitenstaanders om aan jouw verjaardag te blijven denken, maar de kaartjes, berichtjes en de bloemetjes voor bij jouw plekje blijven een mooie geschenk. Dus heel erg bedankt iedereen !
Mijn allerdikste vriend, het was al een tijdje geleden dat ik nog een briefje schreef. Maar jij weet wel dat ik elke dag aan je denk. En ik beloof je nu al: heel binnenkort volgt er terug een briefje !
een hele dikke kus voor je verjaardag !! Vandaag, op moederdag, zou je 11 jaar geworden zijn... Exact 11 jaar geleden werd je ook ook geboren op moederdag, dat vonden je papa en ikzelf echt speciaal. 3 weken te vroeg kwam je als een echt geschenk uit de hemel. Helaas ben je heel snel daarna terug vertrokken naar de hemel...
Je zusje Loth begint nu ook meer en meer je naam te zeggen en Wout spreekt heel veel over jou. Hij zegt 's avonds slaapwel bij je foto die in zijn kamer staat, heel schattig van hem. Ze waren allebei heel enthousiast toen we de ballonnen in de lucht loslieten. Een jaarlijkse traditie die we altijd zullen blijven doen. Wout koos de kleur blauw omdat hij weet dat dat jouw lievelingskleur was. Het was vandaag een stralende dag dus konden we de ballonnen heel ver zien vliegen. Zijn ze ondertussen aangekomen? Ik sta er trouwens van versteld hoeveel Wout wel weet over jou en hoe goed hij dat kan onthouden, hoewel hij jou nooit gekend heeft. Hij praat echt over jou als zijn broer, maar dan zonder dat hij daar verdrietig om wordt. En dat is ook net onze bedoeling geweest, dat onze kindjes weten wie je bent, en daar moeten kunnen over praten zonder schaamte en zonder triestig te worden.
Ongelooflijk ook hoe jullie alle 3 echt verschillen van elkaar. Jij was rustig, maar heel opgewerkt en sterk, je klaagde nooit, hoe ziek je ook was. Wout is heel gestructureerd en gevoelig en Loth is een "je m'en fous-tje"
Ondertussen heb je er ook een klein nichtje bijgedragen, Limme. Ga je ook op je eigen bijzondere kaboutermanier voor haar zorgen? 'k Ben er zeker van dat je dat super zal doen !
Het is al de 8ste keer dat we je verjaardag "vierden" zonder dat je erbij was. Het blijft deugd doen dat we van familie een bloemetje krijgen om bij je plekje te zetten en ook de sms-jes tonen ons dat de mensen nog 'ns aan je denken. Het is niet zo dat we je vandaag meer missen dan anderen dagen, maar door de berichtjes en zo is het toch een specialere dag. Dus bedankt aan iedereen hiervoor !
Mijn dikke keppe toch, zo graag zou ik je nog eens vastnemen (al zou je dat waarschijnlijk al niet meer zo graag hebben), zo graag had ik je versje voor moederdag gehoord, zo graag had ik je n geschenkje gekocht voor je verjaardag zo graag had ik n feestje georganiseerd om je 11 jaar te vieren zo graag zou ik nog vanalles met je doen maar vooral ben ik ook zo blij dat jij mijn zoon bent !
de titel van mijn briefje zegt het: er is alweer een jaartje voorbij. Al 7 jaar moeten we het zonder je lachend gezichtje, zonder je grappige woordjes,... doen. Ongelooflijk... Al zo lang en toch is het net alsof het gisteren was... Ik kan me je laatste dagen nog zo voorstellen, kan me nog herinneren wat er gezegd werd, wie er op bezoek kwam om je nog ns te zien... Zie nog perfect voor me hoe je definitief uit ons huis vertrok...
Ondertussen gaat de tijd verder en worden je broer en zus groter. Wout is 5 en Loth vierde haar 2de verjaardag eind juni. Nog eventjes en ze mag naar school ! Jij was wel ingeschreven in een school, maar het is helaas nooit gelukt om op te starten. We hebben onze handen vol aan onze kadeetjes en toch missen we je enorm.
Onze zomervakantie brachten we terug aan zee door. Wout wil alleen maar strand en zee en liefst niet te ver rijden. Dus, waar moeten we anders naartoe? Waarschijnlijk zou hij met een grotere broer aan zijn zij toch iets meer durven en zouden onze reisplannen er ook iets anders uitzien. Volgend jaar misschien toch een iets verdere bestemming.
Na veel oefenen kan Loth eindelijk haar naam zeggen, oef ! Jouw plekje kan ze aanwijzen en ze doet haar best om je naam te zeggen, maar soms klinkt het een beetje als "pipo". Maar kom, ze doet haar best en het belangrijkst is dat ze weet dat jij ook haar broer bent.
Thibo'tje toch (of moet ik nu gewoon Thibo zeggen?), zo graag zou ik je sprankelende oogjes nog ns zien, je ns horen glimlachen, je helpen met huiswerk, ... Je bent ondertussen 10 jaar maar je blijft voor altijd mijn klein kaboutertje die een heel groot plaatsje in mijn hart heeft !
Leuk dat we vandaag opnieuw veel sms-jes, kaartjes en bloemetjes kregen. Bedankt aan iedereen hiervoor.
ik wou je vandaag nog even een berichtje sturen... Gisteren was je kleine broer jarig, 5 jaar ondertussen. Wat is hij al een grote jongen ! Het is zo raar hé, jij bent zijn grote broer, maar je bent nooit zo oud geworden als hij nu is...
En vandaag schreef ik Loth in in school. Ook dat is raar, jij bent nooit naar school geweest.
Hierdoor beseffen we opnieuw dat de tijd niet stilstaat. Het is zo jammer dat jij nooit écht bewust dingen meemaakte, want geef toe, tot een leeftijd van ca 3 à 4 jaar beseffen kindjes nog niet echt veel. Sinterklaas, de eerste schooldag, je verjaardag,... Sommige dingen maakte je wel mee, maar besefte je niet echt. Niet op een manier zoals Wout dat nu al kan. En dat is zo hard, je moest nog zoveel leuke dingen meemaken, maar het werd je niet gegund... Heel vaak hebben we gedacht dat je je alles zou verslaan, maar het was gewoon te sterk. Je vocht als de beste, en daarvoor zijn we nog altijd zo trots op jou !
Gooi je ook eens even een kusje naar Wout voor zijn verjaardag? Deze morgen zei hij dat hij mij zo graag zag, van aan de grond tot boven de wolken, daar waar jij zit. Het doet me zo'n plezier dat hij daar zo gewoon kan over spreken. Hij lijkt het wel te snappen en ik vind het wel belangrijk dat Loth dat ook zal weten. Ze moeten weten dat ze een broer hebben, die een heel dappere jongen was !
Dag mijn kleine keppe, ik zie je graag, waar je ook bent xxxx Je mama
op deze vooravond van het nieuw jaar ben ik thuis en heb ik dus even tijd om een briefje naar jou te schrijven. Ik zou er eigenlijk meer eens de tijd voor moeten nemen, maar het is niet omdat me dat niet lukt dat we niet aan jou denken, integendeel.
Je zus Lothje was een tijdje geleden terug goed ziek en werd opgenomen met een longonsteking in het ziekenhuis. En weer kwam je vaak in onze gedachten, vooral omdat we eerst in een kamertje lagen met een ander kindje en dat heette Thibo. Ja, ik weet het, het lijkt ongelooflijk toeval, maar het is toch raar hé. Was het een teken van jou? Ik had heel veel medelijden met dat manneke, lag daar maar alleen in zijn bedje te wenen, kreeg bijna geen bezoek, kreeg alleen maar knuffels van de verpleegsters. Gelukkig kregen we dan al vrij snel ons eigen kamertje zodat je zusje ook wat beter kon herstellen. Na een paar dagen antibiotica was ze terug beter en konden we gelukkig naar huis. Daardoor misten we wel de Sinterklaasfeestjes in de familie, maar we konden het risico niet lopen dat ze terug ziek zou worden.
Een weekje later was Wout ook goed ziek, hoge koorts, mottig. En das raar voor hem, hij is eigenlijk bijna nooit ziek. Maar na een dag of 4 was ook hij terug beter.
En ondertussen waren ook mama en papa besmet met dat virus dat maar niet uit ons huis raakt. Daardoor zit je mama hier nu ook op oudejaarsavond alleen thuis, ziek. Doet me herinneren aan de oudejaarsavond dat jij in het ziekenhuis lag en ik ook ziek was en thuis moet blijven. Je papa moest dan alleen naar jou in het ziekenhuis, balletjes met tomatensaus eten op jou kamer terwijl jij al lag te slapen... Ook voor hem was dat niet plezant om daar op zo'n avond alleen te moeten zijn. Waar is de tijd, het lijkt allemaal al zo lang geleden...
Zo lang geleden al en toch kan ik me nog alles zo goed voor de geest halen van de tijd toen je ziek was... Ik herinner me nog meer van die periode dan van de periode voordat je ziek was. Hoe je was als baby en zo, dat ben ik eigenlijk bijna vergeten. Waarschijnlijk doordat je ziekteperiode zoveel intenser was dat alles meer tot me doordrong.
Het jaar 2015 start straks, het jaar waarin jij een tiener zou worden ! Hoe zou je het doen in school? Zou je al puberstreken vertonen? Hoe groot zou je zijn? Hoe zou je stem klinken? ... Vragen, vragen, vragen, maar geen antwoorden meer... Jaren gaan voorbij en ons leven gaat verder, maar jouw leventje stopte. In het ziekenhuis bij Loth vroeg een verpleegster me hoe oud jij nu zou zijn, en heel eventjes moest ik nadenken. Hoe kan het zijn dat ik moet nadenken over hoe oud jij zou zijn????? Het duurde maar een fractie van een seconde, maar toch... In onze herinnering blijf jij altijd 3 jaar, echt nog een kind, maar nu zou je al een echte stoere jongen zijn...
Wat vind je van al de knutselwerkjes die Wout voor je maakt? Hij plaatst ze allemaal bij jouw plekje. Meer en meer praat hij over jou. Laatst reden we in het donker en was hij naar de sterretjes aan het kijken. Hij zei dat hij jouw kamer zag, met een bedje met een plop-donsdeken. Soms vraag ik me af wat hij echt beseft, want het is best een pienter en gevoelig kereltje. We laten hem vertellen en praten mee en zien wel wanneer de echte moeilijke vragen komen.
Mijn dikke dikke vriend, wat zou ik je graag vastpakken en je een gelukkig nieuwjaar wensen. Wat zou ik graag naar je nieuwjaarsbrief luisteren (die jij waarschijnlijk al niet meer graag zou willen voorlezen), wat zou ik graag je pakjes zien openen en je oogjes zien schitteren... Lieve lieve schat, ik gooi heel veel knuffels naar je toe en hoop dat je ze kunt vangen.
We blijven je missen, nog elke dag evenveel Je mama xxxx
ik weet het, het is schandalig lang geleden dat ik nog n briefje naar jou schreef...
6 jaar geleden, toen ook een woensdag, was jouw laatste dag bij ons. Je was al een tijdje niet meer wakker, maar je lag nog altijd in het bedje in de living, toen zalig te slapen. Op de laatste foto die we van jou genomen hebben kon je absoluut niet zien dat je 's avonds zou beslissen dat het genoeg geweest was. Je lag zo vredig te slapen... De dagen daarvoor waren echt een gevecht, met heel wat medische problemen. Samen met de artsen werd beslist om je iets te geven waardoor je goed zou slapen, verlost worden van de pijnen en inderdaad, de rust keerde terug op je gezicht. Dat was voor je mama en papa zalig om te zien, veel te lang heb jij moeten vechten voordat iemand doorhad dat het niet meer ging voor jou. Op een bepaald moment hebben we echt op tafel moeten kloppen zodat ze ons zouden horen...
Het afscheid 's avonds verliep rustig, precies zoals we gewild hadden. We hadden je in onze armen en naast mama de kinderarts waar we zoveel steun aan hadden/hebben. Het weer was woelig, maar plots, om 20u klaarde de hemel open en dat was jouw moment...
Nu zijn we 6 jaar verder, dubbel zolang als de periode dat jij geleefd hebt. Onrealistisch eigenlijk hoe vlug de jaren voorbij gaan... De tijd stond ook bij ons niet stil, Wout en Loth werden geboren... Wout vertelt dat jij vandaag jaar geleden gestorven bent, dat we je niet meer kunnen zien omdat je in de hemel bent doordat je heel erg ziek was. Hij vertelt het alsof hij het begrijpt, maar niemand weet wat er echt in zijn hoofdje omgaat. Je zusje Loth is ook een felle madam hoor. We hebben het gevoel dat ze niet zo rap is als jij en Wout, maar dat hoeft ook niet, elk zijn eigen tempo.
We waren deze zomer een weekje aan zee. Wout miste echt wel een grote broer om mee in het zand te spelen en over de golven te springen. We probeerden zoveel mogelijk met hem mee te doen, maar het is toch niet hetzelfde hé. Wij vervangen geen broer die helpt om zandkastelen te bouwen en steeds weg en weer te lopen met emmertjes water...
Ons leven ziet er toch helemaal anders uit dan we ons hadden voorgesteld. Normaal zou jij 9 jaar zijn, bijna een puber. Veel van onze vrienden/collega's hebben kinderen rond die leeftijd. Nu zitten wij nog met een kleuter en baby en kunnen we niet meepraten over het pubergedrag van de kinderen. We zijn nog gebonden aan slaap- en eettijden van Loth en ook Wout heeft nood aan een strikte structuur. Soms wordt dat ook gezegd: "Jullie kunnen daar nog niet over meepraten, wacht maar af." Maar geloof ons, we zouden het ook liever anders zien en al eens op restaurant kunnen gaan met hen mee, niet meer op tijd naar huis moeten omdat er ééntje moe is,...
Vorige week kregen we van iemand die we via jou leerden kennen een geschenk... (nogmaals bedankt AD!) En zo kwam jij weer naar boven, zo wordt je nooit vergeten. Vriendschappen die ontstaan zijn in de 2 jaar dat je ziek was, blijven ons zeer kostbaar, dus bedankt kleine kabouter! Vanmorgen stroomden de sms-berichtjes terug binnen en dat doet ons nog altijd veel deugd. Bedankt ook aan oma en opa voor het mooie bloemstukje opnieuw. Wout koos ook 2 bloemetjes om bij jou plekje te zetten, ééntje van hem en ééntje van Loth.
Lieve lieve Thibo, heel vaak schrijf ik geen briefje, maar niettemin denk ik ELKE dag aan jou, nooit ga je uit mijn gedachten, vergeet dat nooit. Mijn hart is nog gevuld met zoveel liefde voor jou en dat zal nooit verdwijnen.
Zoals ik vroeger vaak tegen jou zijn: " ik gaaaaa jooooouuuuuu ZOENTJES geven! " En dan gierde je het uit van het lachen. Ik wou dat ik dat nog even kon horen...
Hiep hiep hoera !! Lieve lieve Thibo, vandaag ben je 9 jaar ! 9 jaar.... ik word er een beetje stil van als ik eraan denk... je zou bijna een tiener zijn... Nu zitten we nog volop in de pampers en kleuters, maar was jij niet ziek geweest, dan zaten we nu al met een puber in huis... We
denken ook nog altijd aan jou terug toen je 3 jaar was. In onze
gedachten blijf je nog een kleuter, maar je zou normaal waarschijnlijk
al pubergedrag vertonen... Raar eigenlijk...
Wout weet ook goed dat je verjaart vandaag, had het al op school
verteld. Hij vindt het nog allemaal gewoon hoor, stelt er zich nog niet
teveel vragen bij. Lothje had in de opvang een prachtig kunstwerkje
voor je gemaakt, met een prachtig gedichtje erbij. Superlief vind ik
dat, dus bij deze, bedankt C en L ! De foto is het knutselwerkje van Loth. Hieronder het gedichtje: ik heb een broer hij is heel speciaal ik heb een broer hij is mijn zonnestraal
ik heb een broer hij waakt over mij ik heb een broer, dat heeft hij verdient
ik heb een broer ook al is hij niet hier hij IS mijn broer
Een 2-tal maanden geleden vierden we Wout zijn 4de verjaardag. Voor hem een leuke dag, maar voor ons toch ook n beetje raar. Jij hebt de kans niet gekregen om je 4de verjaardag te vieren... Je
kleine zusje viert binnenkort al haar 1ste verjaardag. Ze is heel vaak
ziek, dus echt op ons gemak zijn we met haar nog niet geweest. Het is
een ongelooflijk plezierig zusje dat je hebt, zo vrolijk, zoveel lachen,
maar we zien ook al veel deugnieterij in haar... Dat zal wat worden !
De tijd vliegt echt, Wout is ondertussen 4, Loth bijna 1 en jij bent bijna 6 jaar geleden gestorven. Heb het moeilijker en moeilijker om me te herinneren hoe jij klonk. Als ik mijn ogen dicht doe, dan zie ik je nog perfect voor me, maar je geluiden voor de geest halen is moeilijker. Gelukkig hebben we enkele filmpjes waarop je te horen bent, zodat je stemmetje nu en dan eens in huis klinkt...
In
de paasvakantie planden we een uitstapje naar jouw favoriete land:
Plopsaland ! 't Was erg koud, maar daardoor ook wat minder volk zodat
we snel op alle attracties konden. Het bezoekje werd onderbroken door
een telefoontje dat Loth terug ziek was, dus dat zorgde voor een mindere
sfeer. Toch was je die dag ook mee naar Plopsaland. De Plop en
Lui-show vond Wout ook super, hoewel hij eigenlijk niet zo vaak naar
Plop kijkt. Het blijft toch indrukwekkend om die "grote kabouters" te
zien... Deed me enorm terugdenken aan je Make-A-Wish-dag: ontmoeting met de kabouters. Het
is en blijft een prachtige herinnering. Eén van de laatste, zorgeloze
dingen die we met jou mochten doen. Enkele dagen daarna wisten we dat
je hervallen was. En dat is ook net het doel van Make-A-Wish: ervoor
zorgen dat er een dag is dat je enorm kan genieten en waar je blijvend
positieve herinneringen aan hebt.
Op tv tonen ze een programma
'topdokters'. Echt interessant om naar te kijken, en zorgt opnieuw
voor veel herinneringen aan jou. Zo zie je maar, dikke vriend, hoe je het ook draait of keert, je wordt nooit vergeten. Elke dag is er wel iets waardoor ik aan je moet denken. Toen je pas overleden was spookte je constant in mijn gedachten rond. Nu denk ik inderdaad elke dag nog aan je, maar het is logisch dat het minder is dan voorheen. Pas op, het verdriet en de pijn dat je er niet meer bent blijft natuurlijk, maar het is op een andere manier geworden.
De berichtjes en kaartje die we ontvangen blijven leuk, het feit dat je enkele superfans hebt is mega !
Thibo, op dagen als vandaag zou ik je nog meer dan ooit willen vastpakken en zeggen hoe graag ik je zie ! Mijn hart blijft gevuld met enorm veel liefde voor jou en dat zal nooit, nooit veranderen !!
9 dikke knuffels stuur ik naar de kabouterhemel, ik hoop zo dat je ze ontvangt !
eindelijk wat rust in huis dus tijd voor een 'nieuwjaars'briefje naar jou.
Het jaar 2014 is bij ons niet zo goed gestart. Je zusje was al een tijdje aan het hoesten en ik was al met haar naar de dokter geweest voor de zekerheid, maar helaas, op 1 januari had ze koorts. Ze hoest, snottert, weent en is wel vrij lastig. Amaai, je broer is ook vaak ziek geweest toen hij klein was en jij hebt zo vaak koorts gehad, maar zij is echt helemaal anders. Zo wenen, zo weinig slapen... Morgen gaan we nog even met haar naar de dokter om zekerheid te krijgen wat ze heeft. Het vervelende is dat mama maandag terug moet gaan werken, na 6 maanden thuis en net nu is ze ziek... Gelukkig heeft ze een oma/opa en een tante waar ze naartoe mag, dus we vinden wel een oplossing.
Zo zat ik hier dus, op 1 januari, alleen thuis... Het deed me denken aan de 1ste januari dat ik eens ziek was terwijl jij in het ziekenhuis lag. Je papa moest dan helemaal alleen nieuwjaar vieren in het UZ. Hij zegt nog vaak dat dat écht niet leuk was.
De decembermaand is weeral voorbij, Sinterklaas, kerst, nieuwjaar... Het waren allemaal speciale dagen en daardoor dachten we opnieuw extra vaak aan jou. Oma en opa zorgen altijd voor een extra geschenkje voor op je plekje hier thuis, dus je wordt nooit vergeten !
Wout begint nu vaak te zeggen dat jij zijn broer bent en dat je gestorven bent doordat je ziek was. Ik denk niet dat hij al goed beseft wat hij juist zegt, maar het klinkt zeer volwassen taal. Hij zegt er dan ook bij dat hij niet vaak ziek is, dus dat hij niet zal sterven. Dan kan ik alleen maar zeggen: "dat hoop ik, jongen, en je moet al hééél héééél héééél erg ziek zijn voordat je sterft." Het is toch moeilijk om uit te leggen aan zo'n kleine gasten wat er juist gebeurd is. Hij is nog te klein om te snappen, maar toch komen er spontaan vragen naar boven.
Van een andere mama die ook een kindje heeft dat overleden is las ik het volgend gedichtje op facebook: De dood verandert alles maar de tijd verandert niets Ik mis je stem, je gekke woordjes, je gekke bekken ,je super lach ! en gewoon dat jij er bent Dus nee tijd verandert niets want ik mis je nog net zo erg als de dag dat je dood ging ik mis je !!
Ik vond het een mooi gedicht en denk niet dat ze het erg zal vinden dat ik deze woordjes even 'leen'.
Thibo'tje toch, als we zien hoe Wout en Loth elkaar graag zien door naar elkaar te lachen (Wout doet onnozel en Loth vindt dat super!), dan vind ik het zo spijtig dat we zo geen taferelen met jou hebben kunnen meemaken. Het plan was dat jij dan Wout aan het lachen zou brengen en dat jij voor hem zou helpen zorgen. Maar helaas worden plannen niet altijd realiteit en daar moeten we ons bij neerleggen. We zijn heel blij dat we het nu toch zien tussen Wout en Loth maar missen jouw aanwezigheid elke dag.
Ik gooi je heel veel lieve kusjes toe en hoop dat je in 2014 veel plezier mag hebben in de kabouterhemel en laat nu en dan eens iets van je horen !!
Thibo's speelkameraadjes in de kabouterhemel: Rytse, Laura, Emily-Grace, Soetkin, Rune, Lotte, Seppe, Sebbe, Jason, Kyara, Jolien, Willem
Speciale dank-je-wel aan: - oma en opa voor de zorg voor Thibo en voor mama en papa - familie, vrienden en collega's voor de blijvende steun - dokters, verplegers en Koester van 3k6 van het UZ Gent voor de medische hulp - psychologe Nathalie voor de ondersteuning - spelbegeleidster Charlotte voor het entertainment - kinderarts Dr Demeerster voor de goede zorgen voor Thibo en voor de blijvende steun aan mama en papa - juf Ulrike voor de leuke knutselwerkjes - kinesisten Anja en Kimberly voor de leuke klimoefeningen
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Je schattige lach, je grappige woordjes, je vechtlust... 
Hiep hiep hoera !!
Dag lieve Thibo,
