Parents hold their children's hands for a while and their hearts forever...
Zoeken in blog
Een blijvende herinnering aan Thibo
15-08-2009
je plekje
Dag dikke vriend,
we zijn begonnen aan het 2de jaar zonder jou in ons midden... Zoals beloofd enkele foto's van je plekje, en ook van zaken die we nu en vroeger al gekregen hebben van mensen die je net zoals wij ook enorm missen.
Dikke knuffel Je mama
Bedankt aan iedereen voor de vele kaartjes, sms-jes, mailtjes. Het doet veel deugd om te weten dat ook jullie nog vaak aan onze kabouter denken...
Mijn dikke dikke vriend,
wat zou ik dat graag nog eens zeggen en je terzelfdertijd superdicht knuffelen.
Dat had je zo graag, je moest dan altijd zo lachen...
Vandaag is het een jaar geleden dat je naar de kabouterhemel vertrok. Je papa en ik kunnen ons dit nog levendig voorstellen, alsof het gisteren was! Ook al was je al een paar dagen niet meer bij bewustzijn, we konden je nog
altijd knuffelen, kusjes geven, tegen je praten...
Na 13 augustus vorig jaar is dat fysieke contact definitief verbroken, maar
je zit voor altijd enorm diep in ons hart!
Je vertrek naar de kabouterhemel verliep rustig en dat stemde ons gerust.
Buiten was het eigenaardig weer: veel wind, regen, te vroeg donker...
Toen je om 20u echt uit ons leven vertrok klaarde de hemel plots op.
Voor ons was het het teken dat je rust gevonden had, eindelijk verlost
van alle pijn !
Het doet nog altijd enorm veel pijn je te moeten missen, maar
we blijven blij met de herinneringen die we hebben aan jou.
Moesten we dit hele proces opnieuw moeten meemaken, we doen
het zonder een moment te twijfelen.
Je bent een prachtig kind die ons zoveel vreugde bezorgt!
En weet je wat? Andere kindjes kunnen slechts hun verjaardag vieren,
maar bij jou zijn er 2 speciale dagen: je geboortedag én vandaag: je kabouterverjaardag!
We hebben opnieuw je plekje versierd, mooi hé.
Morgen staan er hiervan foto's op je blog.
Papa en ik sturen je veel knuffels en liefde en weet dat we je nooit vergeten!
xxxx
Ongeveer 1 jaar geleden (25 juni) kregen we het vernietigende nieuws dat de tumor opnieuw gegroeid was. Deze keer geen therapie meer mogelijk... Om nog zoveel van de resterende tijd te genieten vertrokken we op 4 juli naar Villa Pardoes (bij de Efteling). Zoals jullie al konden lezen in vorige berichten gebeurde er die avond nog iets verschrikkelijks: Thibo verslikte zich in een stukje Knack-worst en moest gereanimeerd worden... Toch konden we de dag erna nog enkele prachtige foto's nemen...
Onvoorstelbaar dat Thibo nu niet meer levend onder ons is, maar in ons hart blijft hij voor altijd bij ons. Onze liefde voor hem blijft immens groot en het verdriet blijft !
Een kleine greep uit de vele knutselwerkjes die Thibo maakte samen met juf Ulrike die aan huis kwam. We zijn haar nog altijd dankbaar voor de mooie tastbare herinneringen...
Thibo heeft een mooi kabouterhuisje gekregen bij ons thuis en staat op een centrale plaats in onze living. Voor zijn 4de verjaardag hebben we het plaatsje wat versierd.
Na zijn laatste operatie hebben we op de afdeling intensieve zorgen gipsafdrukken laten nemen van zijn handjes en voetjes. Een kostbare en tastbare herinnering aan Thibo...
Op 20 augustus 2009 vond de kabouterdienst voor Thibo plaats. Voor ons was deze dienst een eerbetoon aan zijn leven.
We bedanken Thibo voor al de vreugde en de liefde die hij bracht in ons leven. De herinneringen aan hem brengen ons nu nog vaak aan het lachen. Het verdriet om zijn afwezigheid blijft bestaan en zal ook altijd blijven.
Wij proberen verder te gaan met ons leven, met goede dagen en slechte dagen. We denken aan Thibo zijn vechtlust en weten dat ook wij nu niet mogen opgeven.
Hij blijft verder leven diep in ons hart, waar niemand hem nog kan raken...
Na een zware strijd vertrok Thibo op woensdag 13 augustus 2008 om 20u naar de kabouterhemel. Hieronder de kaart die we verstuurden om zijn 'verhuis' aan te kondigen. We hopen dat hij nu ergens is waar hij kan spelen zonder pijn, samen met alle andere kindjes die ook door deze vreselijke ziekte getroffen werden.
Thuis ging het eerst nog vrij goed, maar al snel ging Thibo achteruit... Hij kreeg uiteindelijk een stoeltje van de kinesisten zodat hij nog wat rechtop ging kunnen zitten, maar na enkele dagen bleek dit ook te vermoeiend te zijn.
Thibo kon enkel nog liggen en al vrij snel zakte hij weg in een diepe coma... Omdat we enkel positieve gedachten aan Thibo willen overbrengen plaats ik zijn laatste foto's niet op dit blog.
Doordat Thibo een levensbedreigende ziekte had kregen we de kans om naar Villa Pardoes in Nederland te gaan. Dit gaat om een complex met allemaal huisjes waar gezinnen verblijven die een kindje hebben met een levensbedreigende ziekte.
Omdat de toestand van Thibo al achteruit gegaan was gingen we eerst nog op doktersbezoek om te weten of het nog aan te raden was om op reis te vertrekken. De dokters vonden dat we het konden riskeren en genieten van de leuke dagen. Er werden allerlei activiteiten georganiseerd en we konden dagelijks gratis de Efteling bezoeken. Het leek een plezante week te worden...
Op de eerste avond werd er een avondmaal georganiseerd voor alle gasten. Op dat moment verslikt Thibo zich in een stukje zwanworst. Hij valt helemaal zonder adem... Enkele ouders beginnen onmiddellijk mond-op-mondbeademhaling te doen, en papa blijft Thibo ondersteunen. Tegen hem spreken en hopen dat hij weer wakker ging worden... De ambulance kwam net op tijd. Tot 2x toe hebben ze hem moeten reanimeren... We werden in spoed overgebracht naar het ziekenhuis in Tilburg. Na een nachtje daar te verblijven met extra zuurstof was Thibo weer opgeknapt en we besluiten om ons verblijf in Villa Pardoes verder te zetten. We merkten wel dat Thibo door dit voorval zwakker geworden was. Hij kon niet meer alleen stappen, mocht niets meer eten... Omdat we de figuurlijke klop van de hamer gekregen hadden besloten we om op maandag terug naar huis te vertrekken. Jammer, maar we konden het niet meer opbrengen om nog 5 dagen langer zo ver van huis te zijn. Stel je voor dat er nog iets zou gebeuren...
Thibo's speelkameraadjes in de kabouterhemel: Rytse, Laura, Emily-Grace, Soetkin, Rune, Lotte, Seppe, Sebbe, Jason, Kyara, Jolien, Willem
Speciale dank-je-wel aan: - oma en opa voor de zorg voor Thibo en voor mama en papa - familie, vrienden en collega's voor de blijvende steun - dokters, verplegers en Koester van 3k6 van het UZ Gent voor de medische hulp - psychologe Nathalie voor de ondersteuning - spelbegeleidster Charlotte voor het entertainment - kinderarts Dr Demeerster voor de goede zorgen voor Thibo en voor de blijvende steun aan mama en papa - juf Ulrike voor de leuke knutselwerkjes - kinesisten Anja en Kimberly voor de leuke klimoefeningen
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
