Dag dikke dikke vriend,

hoelang is het al niet geleden dat ik nog eens een briefje naar je schreef?

Vandaag word je 20 jaar, de ideale gelegenheid om dit terug eens te doen.
Ik kan me er geen voorstelling van maken over hoe je er uit zou zien.  Waarschijnlijk net 
zoals Wout een stuk groter dan mij, rondrijdend in auto de wereld aan het verkennen...

Ik kan niet geloven dat je al 17 jaar niet meer bij ons bent.  Alles lijkt nog alsof het gisteren was,
je geboorte op moederdag, je eerste ziekenhuisopname in Kortrijk, de verhuis naar Gent,
de operaties, de chemo, de bestralingen, de fijne momenten dat je thuis was, en dan helaas
ook je overlijden.  Die 3 jaar waren zo intens dat ze moeilijk te vergeten zijn.  
Soms weet ik nog meer van jou dan van Wout en Loth toen ze klein waren.

Er is een leven voor jouw overlijden en een leven erna dat anders is.  Het is ook een mooi leven,
samen met papa en Wout en Loth, maar het is anders.  De zalige onbezorgdheid is wat weg.

De berichtjes en bloemetjes die we mogen ontvangen tonen dat de mensen je nog
niet vergeten zijn.  Je hebt echte fans, Thibo, en dat doet ons deugd.
Merci aan iedereen die vandaag aan jou dacht !

Ik vraag me af of je vriend kabouter Lui samen met jou in de kabouterhemel zit.
Maak je er anders met hem een feestje van en... je bent nooit te oud om de kabouterdans te doen !

Dikke knuffel
Je mama voor altijd xxx