Bijlagen:
https://photos.app.goo.gl/1NBQbNZVVQVd48Ry2   

Brandweer tocht zondag 21 januari 2018

Na zaterdag gewandeld te hebben in de regen, hoopte ik dat de tocht van de brandweer in Diksmuide beter weer zou zijn.

Inderdaad geloof dat er veel eieren naar de clarissen gebracht zijn, want het was droog. Bij aankomst in de brandweerkazerne was het al gezellig druk. Hier en daar nog een babbeltje en dan op weg richting Esen. Het eerste stuk door het industrie terrein ,de baan Diksmuide Woumen kruisen, om  naar de eerste rustpost te stappen .Een vrolijk deuntje klonk in ons oren als we binnenkwamen (Luc zorgde weer voor een aangename sfeer). Een bakkie koffie en een lekker broodje met gehakt , onze honger was gestild.  Nu op pad richting Esen, “Maar!!!” Eerst een klein ommetje naar de brandweer stand, waar we een grote beker soep aan geboden kregen. Lekker verse groentesoep ”Dat smaakt altijd!” Goed opgewarmd, konden we er tegen voor de mooie glooiende streek tussen Diksmuide en Esen te ontdekken. De velden met prei lagen er verzopen bij, waar ze prei aan het oogsten waren  was een en al modder. In de verte zagen wij de kerk van Esen opdoemen, nog eventjes en we bereikte de volgende rustpost. In deze grote gezellige zaal was het zeer druk. Tijd om een kapitteltje te proeven, en een babbeltje te slaan . De grote afstanden werden getrakteerd op een lus door de broeken, ik zelf verkoos de 12 km . Nu op pad voor de laatste 5 km, deze leiden ons langs de Handzame Vallei, waar we konden genieten van prachtige vergezichten. Eventjes langs de grote baan om dan links langs enkele woonwijken, zo naar de sportvelden. Daar  zijn op dit moment grote werken bezig, met de bouw van een zwembad en sporthal. “Was de gelegenheid om eens te kijken hoe de werken vorderde”. Iets verder doemde het 2^e standje van de brandweer op. Lekkere glühwein werd ons gratis aangeboden “Moet niet uitleggen dat het smaakte”  Na deze verkwikkende verpozing, op stap voor de laatste kilometers. Toegekomen in de brandweerkazerne was het gezellig druk. De geur van pannenkoeken deed u goesting krijgen. Nog wat na kaarten over de tocht om dan richting huiswaarts te trekken, met een goed gevoel van een geslaagde brandweertocht. Bedankt brandweer en de Tervaete stappers voor deze aangename tocht en de traktaties onder weg

Globetrotter

Bijlagen:
https://photos.app.goo.gl/pwPnloifsubxICwq1   

Bijlagen:
https://photos.app.goo.gl/vQR8dSkd3DO354Gv2   

Bijlagen:
https://photos.app.goo.gl/jGo7zDZBNHGavQqf2   

Uitstap naar Mechelen

December de maand van kersttochten en kerstmarkten. De Tervaete Stappers blijven daar niet achter, en trekken er met de bus op uit. Dit keer richting Mechelen. Mechelen is een Belgische stad in de provincie Antwerpen. De stad ligt in het zuiden van de provincie, centraal tussen Antwerpen en Bussel, aan de rivier de Dijle. Mechelen telt ruim 86.188 inwoners in 2017. Het is naar aantal inwoners de vijfde stad van Vlaanderen en de tweede grootste stad van de provincie, na de stad Antwerpen zelf .

Het is de hoofdplaats van het arrondissement Mechelen en de kies- en gerechtelijke kantons Mechelen, evenals de rooms-katholieke hoofdzetel van het aartsbisdom Mechelen – Brussel en van de kerkprovincie België .

Er was een bus van 60 plaatsen voor zien,maar er waren meer inschrijvingen De leuze is samen uit samen thuis. Telefoontje naar Mandel Cars en zaterdag middag stond er een knoert van een dubbeldekker klaar, dat iedereen mee kon.

Richting Mechelen voorspelde het weer niet veel goeds . Regen viel er met bakken uit. Als we toekwamen goot het water. Dus eerst een goede Gouden Carolus achter de kiezen..”Het streekbier”.

Nu op pad , de regen was over en beloofde een droge tocht te worden.

De wandeling leiden langs de mooie grote winkelstraat, slenteren werd het” Vrouwtje voelde zich in der element” Stil aan werd het donker en de stad baden in een feeërieke  kerstverlichting.. De eerste kerstmarkt werd aangedaan. Vandaag was het niet sportief wandelen, maar genieten . Dus het woord bij de daad voegen en een halte om eentje te drinken. Mijn reukorgaan nam een heerlijke geur waar,” Er werd in een standje haring gebakken” Eventjes aanschuiven en kon dan genieten van een lekker stokbrood met gefileerde haring.. Tijd om verder te stappen, genieten van de mooie stad, De volgende stop was in de brouwerij Het Anker. Daar kon men een levende kerststal bewonderen . Het Anker is ook waar de Gouden Carolus  gebrouwen word. U kunt al raden, een lekkere Carolus van ’t vat mocht niet ontbreken. Na deze stop verder genieten van al het moois. Toevallig, belande wij in een schilders atelier waar schildersles gegeven werd aan gehandicapte kinderen. Konden niet laten om dit te steunen en een lekker  drankje te consumeren.

De tocht leiden ons nog langs verschillende kerstmarkten. Het spannendste was voor het laatst, Over de Dijle liep een wandelpad, dat aangelegd was in hout. Het was al laat geworden en op het hout was een ijslaag gevormd. Was dat spannend ! !!“Goed vasthouden aan de reling en hopen dat je niet viel”

Buikje goed vol van drank en eten kwamen wij terug in de zaal.

Iedereen was in een vrolijke stemming en had genoten van deze kersttocht.

Het werd 22 u,  tijd om huiswaarts te keren. Het ging er nog vrolijk aan toe op de bus, zo dat we in Diksmuide waren voor we het besefte.”Was al 23u 30 !! “

Dit was weer een geslaagde uitstap en zou zeggen “Naar welke kerstwandeling trekken wij in 2018 ?”

Globetrotter

Bijlagen:
https://photos.app.goo.gl/ZQDUkBEIE93RZ6rw1   

Zondag 12 november, echt herfstweer; een mooi moment om het ledenfeest te laten doorgaan. In de zaal in Beerst was, ijverig werk geleverd door het bestuur, om de leden gast vrij te begroeten. Stelde vast dat de zaal stilletjes te klein aan het geraken is. Het kleine clubje, word stilletjes aan een grote club.  De voeten onder tafel met een aperitiefje , gezellig kletsen over het af gelopen wandeljaar, anekdotes boven halen. De sfeer was gezet. Luc speelde op de achtergrond gezellige sfeer muziek.

De voorzitter opende het clubfeest met een welkomst woord, en punt 1 van de dagorde . De clubleden die 25 wandelingen afgelopen jaar gewandeld hebben, werden beloond met een waarde bon van 10 €. Gestaag stijgt het aantal wandelaars, die deze bon mogen ontvangen. Nu waren het al 70 wandelaars die deze bon in ontvangst mochten nemen. Dit initiatief vind ik persoonlijk beter, dan clubkampioenen.

Tijd voor een lekker dampend bord soep. Inhouden moest je niet  doen er werd verschillende malen rond gekomen. Nu een Kapitteltje, blij dat er wat pauze was!  De voorzitter maakte gebruik, om het gevulde programma voor te stellen. Voor ieder wat. 2 bus uitstappen, 5 wandelingen;” Waar enkele datums zijn verplaatst”,  barbecue en leden feest. Wat op een applaus werd onthaald is de bevoorrading van de Vier Daagse Van De IJzer. Al 2 jaar worden wij die 4 dagen verwent ; “Dat word geapprecieerd”

Daarom doe ik een oproep aan de deelnemers van deze 4 daagse om de laatste dag mee op te stappen in de parade achter onze vlag, zo kunnen wij ons tonen. Ook een beloning voor het vele werk dat het bestuur die 4 dagen doet om ons te verwennen.

De soep was een beetje gezakt, tijd voor het hoofdgerecht. Groenten garnituur met jagersaus, filet van jong varken met een lekkere jagerssaus en kroketten. Wandelen kunnen wij allemaal. Maar eten! gaat even goed. Proficiat aan de kok en zijn personeel;”Dit was fantastisch!”

Buikje goed rond en vol, was het tijd om het lidgeld voor 2018 te vernieuwen. Bij een drankje werd er al plannen  gesmeed waar er volgend jaar zou gewandeld worden.

 Als afsluiter dessert, taart met koffie. Moest nog een gaatje zoeken om de lekkere taart te laten verdwijnen achter mijn kiezen.

Deze namiddag vloog voor bij!!” Tijd om huiswaarts te trekken”.

Nogmaals dank aan het bestuur voor het gezellig ledenfeest, u weet hoe je u leden kunt verwennen.

Globetrotter

Bijlagen:
https://photos.app.goo.gl/8UqE5Hv4jviObt6b2   

08-11-2017, 10:20 geschreven door tervaetestappers  

Wandelsport Vlaanderen vzw laat weten dat de organisaties van wandelclub Izemberevrienden voorzien op 04 november en 09 december as.  NIET DOORGAAN.

Voor andere organisaties op deze dagen verwijzen we jullie graag door naar www.walkinginbelgium.be 

24-10-2017, 14:40 geschreven door tervaetestappers  

15 oktober stond een gezamenlijke uitstap naar Duffel gepland. Al was het  herfst! Dat was er niet  aan te zien. Het was de warmste dag van oktober ooit geweten. Aan de opstapplaats zat de sfeer er al goed in. Het zakje met ontbijt in ontvangst genomen, plaats genomen in de super grote bus, waar plaats was voor 60 man. Even een tussen stop in Keiem om enkele wandelaars op te pikken. Rond 9 u45 arriveerde wij aan de start zaal. “Het was daar een overrompeling om in te schrijven”. Zo als we verwent zijn,was alles weer goed geregeld door het bestuur. Inschrijven en op stap gaan was zo geklaard. Verkoos voor de  18 km.

Direct trokken wij de bossen en natuur in die Duffel rijk is, na 4.5 km was het eerste rustpunt. Druk en nog eens druk, de vrijwilligers sloofde zich uit voor ieder te kunnen bedienen.”Gelukkig was het stralend weer en konden buiten op het grasveld neer ploffen”Na een verfrissing, op weg voor de volgende 6 km. Dit was toch de bedoeling, maar door een spijtige vergissing van de parkoer meester werd het een zeer lange 6 km. De tocht leiden ons eerst door de broeken richting Lier. Na een tijdje stappen keek ik men maatje aan;”Er klopte iets niet?” We waren op geen 300 m van de ring van Lier. Al verder stappend werd er gepalaver waar er gemist was. Plots daagde de Nete op en ook het sas van Duffel. Nu waren we zeker dat er iets fout zat. Gelukkig was het mooi wandelen langs de Nete, die krinkel de winkel door het landschap liep. Af en toe trokken we de bossen in om weer aan de oever van de Nete te belande. Mijn g.p.s wees op een gegeven moment al 15 km aan ”Nog steeds geen rust post in zicht”. Op een gegeven moment lieten we de Nete weer links liggen,door de bossen keerde we terug van waar wij kwamen.”De moed sloeg in mijn schoenen” Gelukkig week het parkoer af en kwamen we via een privé weg in de bewoonde wereld, waar iets verder eindelijk de rustpost was. “Was ik blij”. Daar kreeg ik van de parkoer meester zijn excuus”Had zich vergist met uitpijlen”. Nu was er de keuze langs een verkorte weg terug ,of de laatste 5 km er bij te nemen. Er was nog tijd over en besloten de laatste 5 km er bij te nemen. Later hoorde ik dat er nog de 18 km gewandeld hadden en besliste, het laatste stuk in te korten. In plaats van de 18 km stond er 22 km op de teller. In de zaal enkele stevige opkikkers ;” Was zo weer de oude”. Samengevat; Een mooie tocht,stralend zomer weer.”Wat moet een mens meer hebben”  Het werd tijd om naar de bus te gaan, alleen de voorzitter had nog grote dorst en stond met een grote pint in zijn handen. Het was een gezellige terugtocht, vermoede  dat er  moe waren?” Zij waren rustiger dan anders”

Dit was weer een gezellige uitstap, comfortabele bus, mooie streek en!!!!prachtig weer. Op naar de volgende activiteit.

Globetrotter

Bijlagen:
https://photos.app.goo.gl/X4DwbdOrwp96EcFn2   

Bijlagen:
https://photos.app.goo.gl/avHQ03j4iucjpNyt2   

Zaterdag 9 september stond de 27^e boterronde geprogrammeerd. De weersvoorspelling voor zaterdag was niet rooskleurig, inderdaad ‘s morgens regende het oude wijven (spreuk uit de Kempen).

Dit kon mij niet afschrikken, goed ingepakt naar zaal de Loft. Bij het inschrijven kwam een waterzonnetje piepen, de halve kleerkast klederen in de rugzak en op pad. Het eerste gedeeld ging kris kras door Diksmuide. Elk wandelpaadje kwam aan bod . “wist niet dat er zoveel waren”. Dit maakte dat het eerste gedeelte zo bewandeld was. Op de rustpost heerste een gezellige sfeer. De mede werkers deden hun uiterste best om de wandelaars het zo aangenaam mogelijk te maken. “En het weer?”Dit was dik in orde, flauw zonnetje, aangenaam om te wandelen.

Na de verpozing terug op stap, den IJzer over langs de Ijzertoren, om verder een stukje Frontzane , richting industrie terrein. Langs en onder de sporen door. De lange afstanden trokken zo naar Nieuwkapelle. Ondergetekende volgde de 18 km. Weer werden wij verrast op een onbekend stukje wandelpad. De tocht bracht ons langs de kerk van Kaaskerke, waar ik helaas moest vaststellen hoe de kerk word verwaarloost en de omgeving vuil en smerig bij ligt. “Dit vindt ik spijtig en niet aanvaarbaar”.Deze mening werd door vele wandelaars geuit. De tocht trok nu naar het Stilte pad. “Stilte pad!” Is het goede woord voor deze omgeving. Stil en vrede heerst daar, u gedachten dwalen automatisch af naar de vele gesneuvelde soldaten in de gruwelijke oorlog van 14-18. Eenmaal langs de ijzer kwam de rustpost terug in zicht, ook dreigende regenwolken boden zich aan. Men maatje had een nieuwe poncho en kon die nu eens testen op waterdichtheid . Op de rustpost was het een gezellige boel, met het weer als gesprekstof. Buiten kant nat dus zorgen voor evenwicht, en de binnenkant  nat gieten. “Kapittel is een goed middel voor”.

Er wachten ons nog enkele km, weer werd ik aangenaam verrast. De parkoer meester had zijn best gedaan, “Deze tocht zat vol verrassende stukjes”. Zonder nat te worden kwamen wij aan het eindpunt. Daar speelde Luc weer mooie deuntjes, dit gaf een gezellige sfeer om! langer te blijven dan gepland. Als nabeschouwing niets dan lof voor dat mooie en afwisselende parkoer en goede ontvangst op de rustposten. “Slecht weer! Ook niet waar”; Op een enkele kleine bui, droog gebleven. 

Globetrotter

21-09-2017, 14:14 geschreven door tervaetestappers  

Op dinsdag 22 augustus werd het startschot gegeven van de 4 daagse van de IJzer. Na jaren afwezigheid besloot ik nog eens deel te nemen. Dit jaar werd er gestart op de zeedijk te Oostduinkerke. “Men kon geen beter locatie vinden om te starten”. Met meer dan 5000 wandelaars het strand op “Prachtig om te zien”. Mijn wandelmaatje die ik enkele weken eerder ontmoet had, kwam naast mij gewandeld en direct was alles geregeld, wij besloten deze 4 dagen samen te wandelen. Ter hoogte van Koksijde-Bad baggeren we door het mulle zand naar boven om boven te komen op de mooie dijk van Koksijde, om verder te stappen naar Ster der Zee. Daar werd er getrakteerd met een koekje van Jules Destrooper. Links af, “ Parkoer van de 16 km volgen:”Nu begon het echte werk, ploeteren door de duinen. De organisators hadden op geen km duin gekeken. Hoge Blekker en nog andere knoesten stonden op het menu. Waren wij opgetogen dat we de rustpost van onze club zagen. Was dat zalig! Een goed koele kapittel en een koekje. “ Het bestuur weet zijn leden te verwennen”. Nog een tweetal km duinen ploeteren en dag een was achter de rug.

Woensdag 23 augustus was Diksmuide de start in het VTI. Persoonlijk vind ik deze startplaats veel beter dan op de markt. Er werd richting Sint Jacobs Kapelle gewandeld. De spieren waren nog wat stijf maar eens goed op weg, geen problemen meer. In dit kleine gezellig dorpje was er de eerste bevoorrading. Na 10 km bereikte we de Knokke brug. Eventjes een rustpost inlassen, voor een koekje op te knabbelen, dat daar gepresenteerd werd. Links af richting waterproductiecentra. Nu werd het wandelen door een prachtig stuk natuur, met steeds de IJzer links van ons die kronkelend zijn weg zocht door de weilanden. Het werd uitkijken naar het rode tentje, waar wij weer verwend werden door ons clubbestuur. “Wat zijn wij toch bofkonten”. Het laatste deel was langs de weg Woumen-Diksmuide. Minder moe als vorige dag stapte wij de finish over.

Donderdag 24 augustus 3^de dag in Poperinge. Het start schot werd gegeven aan het station. Met de hele muite door Poperinge. Zachtjes laten mee drijven! “Hoe meer dagen wandelen hoe beter ik werd”. De wandeling trok door de hoppevelde naar de Lovie. Daar eventjes genieten van de bevoorrading, om verder  naar de mooie dreven van de Sixtusbossen. Na het doorkruisen van dit prachtig stukje natuur, trokken wij richting Poperinge. Maar! “Eerst de rustpost van onze club de Tervaetestappers” Weer werden wij in de watten gelegd, men maatje en zijn zus hadden heel veel lofbetuiging voor wat het bestuur doet voor zen leden. “Hoed af” Na deze deugddoende stop waren wij zo aan de finish.

Vrijdag 25 augustus Ieper. Laatste dag, start op de markt en zo naar de Menepoort dat doet iets. “Wat moeten de soldaten gevoeld hebben ,als ze langs daar naar het slagveld trokken”  Dit maal trokken wij richting Zonnebeke. Via kleine wegentjes en paadjes werd er richting Bellewaerde gewandeld. Zo als de vorige dagen op tijd en stond een bevoorrading. Maar! Als vip wandelaar “Dit mag gezegd worden”; Werden wij weer, door het bestuur van onze club De Tervaetestappers verwend. “Dank voor deze 4 dagen om ons te verwennen, met fris kapittel en snacks” Langs paadjes en boerderijen wandelden wij naar de aankomst. Het waren 4 toffe dagen.

Eventjes gezellig na te keuvelen over deze 4 daagse, maar steeds kwam de eerste dag ter spraken, hoe zwaar die was! Bij na 10 km ploeteren door duin en strand.

Het werd tijd om onze club vlag boven te halen en te verzamelen aan de Menepoort. Zo als jaren traditie is, de parade van de Menepoort naar de markt in Ieper. Spijtig dat vele leden daar niet aan mee doen. Dit is het moment om onze wandelclub te tonen. Persoonlijk vind ik dat een prachtig moment om met de vlag onder de Menepoort te stappen met onze delegatie, dit onder luid applaus. Met de aankomst op de markt is dit een kippenvel moment, als de omroeper de naam van u club afroept en u langs de ere tribune marcheert. Dus een oproep aan al onze clubleden, hebt u deelgenomen aan een of meer dagen, doe mee aan de parade. Het bestuur heeft deze dagen hard gewerkt om ons te verwennen, en ik vind dat u dat alleen kan belonen met mee op te stappen in de parade.

Globetrotter

Bijlagen:
https://photos.app.goo.gl/GbHr064GJvj5mcx12   

Bijlagen:
https://goo.gl/photos/fpYFijEz4EndKAPAA   

Bijlagen:
170726hindryckx.pdf (53.6 KB)   

6de Barbecue Tervaete Stappers

Tradities zijn er om te breken, de jaarlijkse barbecue  werd op een andere datum geplaatst.

Het gebeuren was nu op de eerste zondag van Juli in de mooie zaal Ingelram te Esen. Bij het betreden van de zaal waren de tafels mooi aangekleed ”Dit gaf een uitnodigend gevoel om direct aan te schuiven!” Maar; eerst moest er gewandeld worden, Eric had een tochtje in de broeken uitgestippeld. Bij vertrek bleef er een traditie? “Regen!” Ja het zeverde,maar wandelaars laten zich voor zo een gemiezerd niet afschrikken. Met een hele bende trokken wij richting de broeken. Ondanks de regen, was het een uitgelaten  sfeer. Iedereen genoot van deze prachtige natuur.  De rustpost was aan het pomp station, waar er gezorgd was, voor een natje en een droogje. Moeder natuur zorgde voor een stevige verfrissing. Na 15 min pauze, trokken wij verder,  wonder boven wonder de hemel klaarde op. Aangekomen in de zaal klonk er een vrolijk deuntje” Luc deed weer zijn best”.

Een maal plaats genomen konden wij naar de aperitief stand waar Monique klaar stond met een heerlijk zelfgemaakte Sangria.”Dat was super!!” De sfeer zat dadelijk  goed.” De geur van de barbecue kriebelde in onze neuzen.”

Na de aperitief, was het moment aangebroken om aan te schuiven .”Wat een overvloedige keuze van verse groenten,  serieuze braadworst  en saté” .

Met smaak werd het bord verorbert Even een adem pauze, om daarna, naar het buffet voor een grote brok beenham met groentjes.”Was die beenham lekker!”

Buikje rond en vol gegeten, stoel wat achter uit en genieten van een lekker pint. “Eventjes op adem komen”.

De volgende verrassing boot zich aan , buiten kon men een lekker ijsje gaan halen. Dit smaakte overheerlijk na de lekkere barbecue. 

De sfeer zat er helemaal in, er werd gedanst ,straffe wandelverhalen verteld of een schuine mop. Wandelaars kunnen meer dan wandelen alleen.

Als kers op de taart werd er nog koffie geserveerd, maar! Er was nog een heel assortiment hapjes. De laatste gaatjes werden opgevuld.

Dit was weer een geslaagde barbecue, met dank aan het bestuur voor al dat werk. “Zij weten hoe men de leden kan verwennen” Dank daar voor in naam van alle leden.

Afspraak op de volgende activiteit  zaterdag 5 augustus voor onze Bethoosterse broekentocht. Iedereen op post.

globetrotter

Bijlagen:
https://goo.gl/photos/t4VGLQLqb5UiWqc26   

Bijlagen:
https://goo.gl/photos/pRMtmVNakGjFS5MS7   

Bijlagen:
https://goo.gl/photos/3tzZLhv7nAY7NpKo6   

Op zaterdag 8 april stond ons medewerkersfeest op het programma in zaal Zonnestraal.

De avond voordien ging ik de sleutels van de zaal ophalen en eerst kennis maken met de nieuwe zaalverantwoordelijke . Ook werd er reeds drank koel gezet. Op zaterdagvoormiddag werd door het bestuur de zaal klaargezet. Veel handen maken licht werk. De dames zorgden voor het klaarmaken van de aperitiefhapjes, en Luc begon zich op te warmen met zijn muziek.

Rond half twaalf kwamen de eerste gasten aan. Na een verwelkoming mochten ze zich bedienen voor het aperitief bij Monique. Er was keuze genoeg : Picon, Cava, Ricard of fruitsap . Het liet zich smaken. Er werd ook rondgegaan met een vijftal hapjes.

De tongen kwamen al wat los. Ook Luc, hij speelde lustig voort. Rond dertien uur kwam de traiteur José aan met onze koude schotels, wat zag dat er lekker uit. Iedereen kon zijn buikje vullen met al dat lekkers, er was meer dan genoeg.

Na het eten was het tijd voor een spelletje Bingo. Iedereen zat met spanning zijn cijfertjes aan te kruisen. Soms hoorden we wat gemor als de juiste cijfers niet uit de trommel kwamen.

Nadien was het tijd voor koffie met gebak. Er werd een groepsfoto genomen van de hele groep. Er was nog tijd voor nog een spelletje Bingo zodat iedereen een prijsje in de wacht kon slepen. Er werd ook gedanst op de heerlijke muziek gebracht door Luc. Zo ging de tijd vlug voorbij en gingen de eersten naar huis .

Zo werd het tijd om alles op te ruimen. Iedereen was zeer tevreden over deze geslaagde namiddag.

Nogmaals hartelijk dank aan al onze medewerkers voor jullie hulp. Wat zonder jullie kunnen wij geen wandeltochten organiseren.

Eric 

Bijlagen:
https://goo.gl/photos/uqcMDxFeFpmMbqBS9   

Op zondag 19 maart  stond onze eerste bus uitstap van 2017 gepland. We vertrokken om acht uur deze keer, want zo ver rijden was het niet. Iets over half acht kwamen de eerste leden aan. Na enkele minuten was het druk aan de opstapplaats . Iedereen kon er aanschuiven om hun ontbijt in ontvangst te nemen. Ook onze bus van Mandelcars was vroeg , zodat we stip om acht uur konden vertrekken.

Rond half tien kwamen we aan in Waasmunster. De bus kon niet ver van de startplaats parkeren . In de zaal was het al tamelijk druk. Maria ging de inschrijvingskaarten ophalen en deelde die uit aan de leden. Iedereen kon een plaatsje bemachtigen om eerst de inwendige mens te versterken.

Ik zag dat de wandeling bestond uit drie lussen van ongeveer zes kilometer. Weldra vertrok ik om een eerst lus te bewandelen. Na een goede kilometer kwam ik in de natuur langs de oevers van de Durme en verder langs onverharde wegen. Toch was het wat opletten want er waren ook veel mountainbikers op het parcours . Na een uurtje werd de startplaats opnieuw bereikt , en een lekker biertje geproefd. Spijtig dat er geen streekbiertje was.

Dan was het tijd voor lus twee tezamen met Willy en Noël. Deze lus verliep voor een groot stuk terug  uit onverharde wegen.

Terug in de zaal werd er een babbeltje gemaakt met enkele leden. Ze waren heel tevreden over het parcours. Dit was een voordeel voor mij want na iedere lus zag ik leden in de zaal.

Daarna was het tijd voor lus drie. Deze verliep voornamelijk langs grote villa’s in een bosrijke omgeving en langs de mooie Heidekapel. 

Ze verliep de dag verder en werd het rond half vier. Noch een laatste biertje en rond zestien uur konden we weer vertrekken richting Diksmuide.

Maar eerst werd er nog afscheid genomen van het plaatselijk bestuur. Ze waren zeer tevreden over onze komst, en ons drankverbruik.

De secretaris zei me dat we een echte groep vrienden zijn. Ze beloofden ons een tegenbezoek te brengen.

Rond zes uur waren we terug thuis en iedereen was zeer tevreden over de afgelopen dag.

Nogmaals bedankt voor het mooi op tijd te zijn en tot één van onze volgende uitstappen.

Eric

Bijlagen:
https://goo.gl/photos/EiA2jM7XjXfHEi4d8   

Bijlagen:
https://goo.gl/photos/AFuJgcB7S27Mo1oi8