08-11-2017, 10:20 geschreven door tervaetestappers  

Wandelsport Vlaanderen vzw laat weten dat de organisaties van wandelclub Izemberevrienden voorzien op 04 november en 09 december as.  NIET DOORGAAN.

Voor andere organisaties op deze dagen verwijzen we jullie graag door naar www.walkinginbelgium.be 

24-10-2017, 14:40 geschreven door tervaetestappers  

15 oktober stond een gezamenlijke uitstap naar Duffel gepland. Al was het  herfst! Dat was er niet  aan te zien. Het was de warmste dag van oktober ooit geweten. Aan de opstapplaats zat de sfeer er al goed in. Het zakje met ontbijt in ontvangst genomen, plaats genomen in de super grote bus, waar plaats was voor 60 man. Even een tussen stop in Keiem om enkele wandelaars op te pikken. Rond 9 u45 arriveerde wij aan de start zaal. “Het was daar een overrompeling om in te schrijven”. Zo als we verwent zijn,was alles weer goed geregeld door het bestuur. Inschrijven en op stap gaan was zo geklaard. Verkoos voor de  18 km.

Direct trokken wij de bossen en natuur in die Duffel rijk is, na 4.5 km was het eerste rustpunt. Druk en nog eens druk, de vrijwilligers sloofde zich uit voor ieder te kunnen bedienen.”Gelukkig was het stralend weer en konden buiten op het grasveld neer ploffen”Na een verfrissing, op weg voor de volgende 6 km. Dit was toch de bedoeling, maar door een spijtige vergissing van de parkoer meester werd het een zeer lange 6 km. De tocht leiden ons eerst door de broeken richting Lier. Na een tijdje stappen keek ik men maatje aan;”Er klopte iets niet?” We waren op geen 300 m van de ring van Lier. Al verder stappend werd er gepalaver waar er gemist was. Plots daagde de Nete op en ook het sas van Duffel. Nu waren we zeker dat er iets fout zat. Gelukkig was het mooi wandelen langs de Nete, die krinkel de winkel door het landschap liep. Af en toe trokken we de bossen in om weer aan de oever van de Nete te belande. Mijn g.p.s wees op een gegeven moment al 15 km aan ”Nog steeds geen rust post in zicht”. Op een gegeven moment lieten we de Nete weer links liggen,door de bossen keerde we terug van waar wij kwamen.”De moed sloeg in mijn schoenen” Gelukkig week het parkoer af en kwamen we via een privé weg in de bewoonde wereld, waar iets verder eindelijk de rustpost was. “Was ik blij”. Daar kreeg ik van de parkoer meester zijn excuus”Had zich vergist met uitpijlen”. Nu was er de keuze langs een verkorte weg terug ,of de laatste 5 km er bij te nemen. Er was nog tijd over en besloten de laatste 5 km er bij te nemen. Later hoorde ik dat er nog de 18 km gewandeld hadden en besliste, het laatste stuk in te korten. In plaats van de 18 km stond er 22 km op de teller. In de zaal enkele stevige opkikkers ;” Was zo weer de oude”. Samengevat; Een mooie tocht,stralend zomer weer.”Wat moet een mens meer hebben”  Het werd tijd om naar de bus te gaan, alleen de voorzitter had nog grote dorst en stond met een grote pint in zijn handen. Het was een gezellige terugtocht, vermoede  dat er  moe waren?” Zij waren rustiger dan anders”

Dit was weer een gezellige uitstap, comfortabele bus, mooie streek en!!!!prachtig weer. Op naar de volgende activiteit.

Globetrotter

Bijlagen:
https://photos.app.goo.gl/X4DwbdOrwp96EcFn2   

Bijlagen:
https://photos.app.goo.gl/avHQ03j4iucjpNyt2   

Zaterdag 9 september stond de 27^e boterronde geprogrammeerd. De weersvoorspelling voor zaterdag was niet rooskleurig, inderdaad ‘s morgens regende het oude wijven (spreuk uit de Kempen).

Dit kon mij niet afschrikken, goed ingepakt naar zaal de Loft. Bij het inschrijven kwam een waterzonnetje piepen, de halve kleerkast klederen in de rugzak en op pad. Het eerste gedeeld ging kris kras door Diksmuide. Elk wandelpaadje kwam aan bod . “wist niet dat er zoveel waren”. Dit maakte dat het eerste gedeelte zo bewandeld was. Op de rustpost heerste een gezellige sfeer. De mede werkers deden hun uiterste best om de wandelaars het zo aangenaam mogelijk te maken. “En het weer?”Dit was dik in orde, flauw zonnetje, aangenaam om te wandelen.

Na de verpozing terug op stap, den IJzer over langs de Ijzertoren, om verder een stukje Frontzane , richting industrie terrein. Langs en onder de sporen door. De lange afstanden trokken zo naar Nieuwkapelle. Ondergetekende volgde de 18 km. Weer werden wij verrast op een onbekend stukje wandelpad. De tocht bracht ons langs de kerk van Kaaskerke, waar ik helaas moest vaststellen hoe de kerk word verwaarloost en de omgeving vuil en smerig bij ligt. “Dit vindt ik spijtig en niet aanvaarbaar”.Deze mening werd door vele wandelaars geuit. De tocht trok nu naar het Stilte pad. “Stilte pad!” Is het goede woord voor deze omgeving. Stil en vrede heerst daar, u gedachten dwalen automatisch af naar de vele gesneuvelde soldaten in de gruwelijke oorlog van 14-18. Eenmaal langs de ijzer kwam de rustpost terug in zicht, ook dreigende regenwolken boden zich aan. Men maatje had een nieuwe poncho en kon die nu eens testen op waterdichtheid . Op de rustpost was het een gezellige boel, met het weer als gesprekstof. Buiten kant nat dus zorgen voor evenwicht, en de binnenkant  nat gieten. “Kapittel is een goed middel voor”.

Er wachten ons nog enkele km, weer werd ik aangenaam verrast. De parkoer meester had zijn best gedaan, “Deze tocht zat vol verrassende stukjes”. Zonder nat te worden kwamen wij aan het eindpunt. Daar speelde Luc weer mooie deuntjes, dit gaf een gezellige sfeer om! langer te blijven dan gepland. Als nabeschouwing niets dan lof voor dat mooie en afwisselende parkoer en goede ontvangst op de rustposten. “Slecht weer! Ook niet waar”; Op een enkele kleine bui, droog gebleven. 

Globetrotter

21-09-2017, 14:14 geschreven door tervaetestappers  

Op dinsdag 22 augustus werd het startschot gegeven van de 4 daagse van de IJzer. Na jaren afwezigheid besloot ik nog eens deel te nemen. Dit jaar werd er gestart op de zeedijk te Oostduinkerke. “Men kon geen beter locatie vinden om te starten”. Met meer dan 5000 wandelaars het strand op “Prachtig om te zien”. Mijn wandelmaatje die ik enkele weken eerder ontmoet had, kwam naast mij gewandeld en direct was alles geregeld, wij besloten deze 4 dagen samen te wandelen. Ter hoogte van Koksijde-Bad baggeren we door het mulle zand naar boven om boven te komen op de mooie dijk van Koksijde, om verder te stappen naar Ster der Zee. Daar werd er getrakteerd met een koekje van Jules Destrooper. Links af, “ Parkoer van de 16 km volgen:”Nu begon het echte werk, ploeteren door de duinen. De organisators hadden op geen km duin gekeken. Hoge Blekker en nog andere knoesten stonden op het menu. Waren wij opgetogen dat we de rustpost van onze club zagen. Was dat zalig! Een goed koele kapittel en een koekje. “ Het bestuur weet zijn leden te verwennen”. Nog een tweetal km duinen ploeteren en dag een was achter de rug.

Woensdag 23 augustus was Diksmuide de start in het VTI. Persoonlijk vind ik deze startplaats veel beter dan op de markt. Er werd richting Sint Jacobs Kapelle gewandeld. De spieren waren nog wat stijf maar eens goed op weg, geen problemen meer. In dit kleine gezellig dorpje was er de eerste bevoorrading. Na 10 km bereikte we de Knokke brug. Eventjes een rustpost inlassen, voor een koekje op te knabbelen, dat daar gepresenteerd werd. Links af richting waterproductiecentra. Nu werd het wandelen door een prachtig stuk natuur, met steeds de IJzer links van ons die kronkelend zijn weg zocht door de weilanden. Het werd uitkijken naar het rode tentje, waar wij weer verwend werden door ons clubbestuur. “Wat zijn wij toch bofkonten”. Het laatste deel was langs de weg Woumen-Diksmuide. Minder moe als vorige dag stapte wij de finish over.

Donderdag 24 augustus 3^de dag in Poperinge. Het start schot werd gegeven aan het station. Met de hele muite door Poperinge. Zachtjes laten mee drijven! “Hoe meer dagen wandelen hoe beter ik werd”. De wandeling trok door de hoppevelde naar de Lovie. Daar eventjes genieten van de bevoorrading, om verder  naar de mooie dreven van de Sixtusbossen. Na het doorkruisen van dit prachtig stukje natuur, trokken wij richting Poperinge. Maar! “Eerst de rustpost van onze club de Tervaetestappers” Weer werden wij in de watten gelegd, men maatje en zijn zus hadden heel veel lofbetuiging voor wat het bestuur doet voor zen leden. “Hoed af” Na deze deugddoende stop waren wij zo aan de finish.

Vrijdag 25 augustus Ieper. Laatste dag, start op de markt en zo naar de Menepoort dat doet iets. “Wat moeten de soldaten gevoeld hebben ,als ze langs daar naar het slagveld trokken”  Dit maal trokken wij richting Zonnebeke. Via kleine wegentjes en paadjes werd er richting Bellewaerde gewandeld. Zo als de vorige dagen op tijd en stond een bevoorrading. Maar! Als vip wandelaar “Dit mag gezegd worden”; Werden wij weer, door het bestuur van onze club De Tervaetestappers verwend. “Dank voor deze 4 dagen om ons te verwennen, met fris kapittel en snacks” Langs paadjes en boerderijen wandelden wij naar de aankomst. Het waren 4 toffe dagen.

Eventjes gezellig na te keuvelen over deze 4 daagse, maar steeds kwam de eerste dag ter spraken, hoe zwaar die was! Bij na 10 km ploeteren door duin en strand.

Het werd tijd om onze club vlag boven te halen en te verzamelen aan de Menepoort. Zo als jaren traditie is, de parade van de Menepoort naar de markt in Ieper. Spijtig dat vele leden daar niet aan mee doen. Dit is het moment om onze wandelclub te tonen. Persoonlijk vind ik dat een prachtig moment om met de vlag onder de Menepoort te stappen met onze delegatie, dit onder luid applaus. Met de aankomst op de markt is dit een kippenvel moment, als de omroeper de naam van u club afroept en u langs de ere tribune marcheert. Dus een oproep aan al onze clubleden, hebt u deelgenomen aan een of meer dagen, doe mee aan de parade. Het bestuur heeft deze dagen hard gewerkt om ons te verwennen, en ik vind dat u dat alleen kan belonen met mee op te stappen in de parade.

Globetrotter

Bijlagen:
https://photos.app.goo.gl/GbHr064GJvj5mcx12   

Bijlagen:
https://goo.gl/photos/fpYFijEz4EndKAPAA   

Bijlagen:
170726hindryckx.pdf (53.6 KB)   

6de Barbecue Tervaete Stappers

Tradities zijn er om te breken, de jaarlijkse barbecue  werd op een andere datum geplaatst.

Het gebeuren was nu op de eerste zondag van Juli in de mooie zaal Ingelram te Esen. Bij het betreden van de zaal waren de tafels mooi aangekleed ”Dit gaf een uitnodigend gevoel om direct aan te schuiven!” Maar; eerst moest er gewandeld worden, Eric had een tochtje in de broeken uitgestippeld. Bij vertrek bleef er een traditie? “Regen!” Ja het zeverde,maar wandelaars laten zich voor zo een gemiezerd niet afschrikken. Met een hele bende trokken wij richting de broeken. Ondanks de regen, was het een uitgelaten  sfeer. Iedereen genoot van deze prachtige natuur.  De rustpost was aan het pomp station, waar er gezorgd was, voor een natje en een droogje. Moeder natuur zorgde voor een stevige verfrissing. Na 15 min pauze, trokken wij verder,  wonder boven wonder de hemel klaarde op. Aangekomen in de zaal klonk er een vrolijk deuntje” Luc deed weer zijn best”.

Een maal plaats genomen konden wij naar de aperitief stand waar Monique klaar stond met een heerlijk zelfgemaakte Sangria.”Dat was super!!” De sfeer zat dadelijk  goed.” De geur van de barbecue kriebelde in onze neuzen.”

Na de aperitief, was het moment aangebroken om aan te schuiven .”Wat een overvloedige keuze van verse groenten,  serieuze braadworst  en saté” .

Met smaak werd het bord verorbert Even een adem pauze, om daarna, naar het buffet voor een grote brok beenham met groentjes.”Was die beenham lekker!”

Buikje rond en vol gegeten, stoel wat achter uit en genieten van een lekker pint. “Eventjes op adem komen”.

De volgende verrassing boot zich aan , buiten kon men een lekker ijsje gaan halen. Dit smaakte overheerlijk na de lekkere barbecue. 

De sfeer zat er helemaal in, er werd gedanst ,straffe wandelverhalen verteld of een schuine mop. Wandelaars kunnen meer dan wandelen alleen.

Als kers op de taart werd er nog koffie geserveerd, maar! Er was nog een heel assortiment hapjes. De laatste gaatjes werden opgevuld.

Dit was weer een geslaagde barbecue, met dank aan het bestuur voor al dat werk. “Zij weten hoe men de leden kan verwennen” Dank daar voor in naam van alle leden.

Afspraak op de volgende activiteit  zaterdag 5 augustus voor onze Bethoosterse broekentocht. Iedereen op post.

globetrotter

Bijlagen:
https://goo.gl/photos/t4VGLQLqb5UiWqc26   

Bijlagen:
https://goo.gl/photos/pRMtmVNakGjFS5MS7   

Bijlagen:
https://goo.gl/photos/3tzZLhv7nAY7NpKo6   

Op zaterdag 8 april stond ons medewerkersfeest op het programma in zaal Zonnestraal.

De avond voordien ging ik de sleutels van de zaal ophalen en eerst kennis maken met de nieuwe zaalverantwoordelijke . Ook werd er reeds drank koel gezet. Op zaterdagvoormiddag werd door het bestuur de zaal klaargezet. Veel handen maken licht werk. De dames zorgden voor het klaarmaken van de aperitiefhapjes, en Luc begon zich op te warmen met zijn muziek.

Rond half twaalf kwamen de eerste gasten aan. Na een verwelkoming mochten ze zich bedienen voor het aperitief bij Monique. Er was keuze genoeg : Picon, Cava, Ricard of fruitsap . Het liet zich smaken. Er werd ook rondgegaan met een vijftal hapjes.

De tongen kwamen al wat los. Ook Luc, hij speelde lustig voort. Rond dertien uur kwam de traiteur José aan met onze koude schotels, wat zag dat er lekker uit. Iedereen kon zijn buikje vullen met al dat lekkers, er was meer dan genoeg.

Na het eten was het tijd voor een spelletje Bingo. Iedereen zat met spanning zijn cijfertjes aan te kruisen. Soms hoorden we wat gemor als de juiste cijfers niet uit de trommel kwamen.

Nadien was het tijd voor koffie met gebak. Er werd een groepsfoto genomen van de hele groep. Er was nog tijd voor nog een spelletje Bingo zodat iedereen een prijsje in de wacht kon slepen. Er werd ook gedanst op de heerlijke muziek gebracht door Luc. Zo ging de tijd vlug voorbij en gingen de eersten naar huis .

Zo werd het tijd om alles op te ruimen. Iedereen was zeer tevreden over deze geslaagde namiddag.

Nogmaals hartelijk dank aan al onze medewerkers voor jullie hulp. Wat zonder jullie kunnen wij geen wandeltochten organiseren.

Eric 

Bijlagen:
https://goo.gl/photos/uqcMDxFeFpmMbqBS9   

Op zondag 19 maart  stond onze eerste bus uitstap van 2017 gepland. We vertrokken om acht uur deze keer, want zo ver rijden was het niet. Iets over half acht kwamen de eerste leden aan. Na enkele minuten was het druk aan de opstapplaats . Iedereen kon er aanschuiven om hun ontbijt in ontvangst te nemen. Ook onze bus van Mandelcars was vroeg , zodat we stip om acht uur konden vertrekken.

Rond half tien kwamen we aan in Waasmunster. De bus kon niet ver van de startplaats parkeren . In de zaal was het al tamelijk druk. Maria ging de inschrijvingskaarten ophalen en deelde die uit aan de leden. Iedereen kon een plaatsje bemachtigen om eerst de inwendige mens te versterken.

Ik zag dat de wandeling bestond uit drie lussen van ongeveer zes kilometer. Weldra vertrok ik om een eerst lus te bewandelen. Na een goede kilometer kwam ik in de natuur langs de oevers van de Durme en verder langs onverharde wegen. Toch was het wat opletten want er waren ook veel mountainbikers op het parcours . Na een uurtje werd de startplaats opnieuw bereikt , en een lekker biertje geproefd. Spijtig dat er geen streekbiertje was.

Dan was het tijd voor lus twee tezamen met Willy en Noël. Deze lus verliep voor een groot stuk terug  uit onverharde wegen.

Terug in de zaal werd er een babbeltje gemaakt met enkele leden. Ze waren heel tevreden over het parcours. Dit was een voordeel voor mij want na iedere lus zag ik leden in de zaal.

Daarna was het tijd voor lus drie. Deze verliep voornamelijk langs grote villa’s in een bosrijke omgeving en langs de mooie Heidekapel. 

Ze verliep de dag verder en werd het rond half vier. Noch een laatste biertje en rond zestien uur konden we weer vertrekken richting Diksmuide.

Maar eerst werd er nog afscheid genomen van het plaatselijk bestuur. Ze waren zeer tevreden over onze komst, en ons drankverbruik.

De secretaris zei me dat we een echte groep vrienden zijn. Ze beloofden ons een tegenbezoek te brengen.

Rond zes uur waren we terug thuis en iedereen was zeer tevreden over de afgelopen dag.

Nogmaals bedankt voor het mooi op tijd te zijn en tot één van onze volgende uitstappen.

Eric

Bijlagen:
https://goo.gl/photos/EiA2jM7XjXfHEi4d8   

Bijlagen:
https://goo.gl/photos/AFuJgcB7S27Mo1oi8   

Bijlagen:
https://goo.gl/photos/e1idapGvoncMw85V6   

Alweer een jaar voorbij. Zondag 22 januari was het tijd voor de 15^e brandweertocht in samenwerking met de Brandweer van Diksmuide.

De verwachtingen waren hoog gespannen daar er mooi weer aangekondigd was. De zaterdagnamiddag was het bestuur en enkele medewerkers druk in de weer om de rustposten in te richten en om alles te voorzien.

Op zondagmorgen half zeven kwamen we aan bij de brandweerkazerne, en er waren reeds enkele wandelaars aanwezig. Ze moeste nog even wat geduld oefenen want we moesten nog de inschrijvingstafel klaarzetten en de computers aansluiten voor het elektronisch inschrijven . We ondervonden wel dat het scannen steeds beter verloopt, de mensen beginnen het te kennen.

Geleidelijk kwamen de deelnemers binnen, eerst wat aarzelend, want wat was het koud die morgen:  -6°C. Na negen uur kwam de volle toestroom van de wandelaars op gang. We mochten ook twee autobussen verwelkomen nl. De Natuurvrienden Deinze en een wandelclub uit Péruwelz. Op de eerste rustpost Zonnestraal, waar Luc voor de muzikale ambiance zorgde was er dan algauw een behoorlijke drukte. De tweede rustpost in zaal Ingelram te Esen kwam wat later aan de beurt. Tussen Diksmuide en Esen  zag je overal de vele wandelaars. Het deed deugd vele positieve reacties te mogen horen. Iedereen was vol lof over het parcours en zeker over het stuk in De Bethoosterse Broeken te Esen in zijn winterse pracht. Het was een zonovergoten dag. Onderweg werden de wandelaars ook getrakteerd met warme soep en glühwein. Dit werd aangeboden door de vriendenkring van de brandweer van Diksmuide. Ook na de middag bleven de deelnemers toestromen om uiteindelijk een totaal van 1934 wandelaars te noteren.

In de brandweerkazerne hadden ze ook meer dan de handen vol met de pannenkoekenbak.  De dag is vlekkeloos verlopen met de weergoden aan onze kant. Hartelijk dank aan al de medewerkers om er een onvergetelijke dag van te maken.

Ook nog een dankwoord aan het brandweerkorps met zijn vele vrijwilligers voor de vlotte samenwerking en hopelijk tot volgend jaar voor de 16^e brandweertocht.

Eric 

Bijlagen:
https://goo.gl/photos/ZAKHftBXoxrNABAv7   

Op woensdag 01.02.2017 bereikte ons het nieuws van het overlijden van ons trouw lid en medewerker Willy Strubbe. Het was als een donderslag bij heldere hemel. Willy hielp nog met de brandweertocht een tiental dagen geleden in Zonnestraal .

Ik kende Willy al een  dertig jaar. Vroeger waren we lid bij de Wandelclub Koekelare, waar hij ook lid was. We waren daar ook medewerker samen met Marie-Louise, zijn echtgenote, en als we hulp nodig hadden sprong Willy graag bij.

De laatste jaren ging zijn gezondheid er wat op achteruit maar hij was nog altijd bereid om te helpen waar nodig. 

Willy was ook een echte levensgenieter.

Beste vriend we zullen je hard missen maar nooit vergeten.

De voorzitter 

09-02-2017, 00:00 geschreven door tervaetestappers  

Bijlagen:
https://goo.gl/photos/3JPipuV6bYng2Uqt5   

Bijlagen:
https://goo.gl/photos/kWo5CeDHKB1BHcV66   

Het haantje had 3 keer gekraaid, dit betekende voor mij hoogtijd om op te staan als we tijdig het vertrek van de bus om 6u30 wilden halen aan het station in Diksmuide.  De busreis naar de kerstmarkt in Aken stond op het programma.   Het beloofde een dag te worden vol verrassingen...

We konden tijdig vertrekken met onze 2 chauffeurs waar wij het beste vertrouwen in hadden dat ze ons veilig op onze bestemming zouden brengen.  Nabij Brussel, meer bepaald in Heverlee werd een eerste stop gehouden voor een lekker ontbijt, bestaande uit koffie naar believen, een lekker krokant broodje met hesp en kaas, daarbij nog n verse croissant met confituur, 45 minuten de tijd om hiervan te genieten.  Alles ging vlot binnen, nog vlug een toiletbezoekje en we konden onze reis verder zetten; Op de bus kregen we een stratenplan om onze weg daar wat te vinden, maar het eerste wat mij bezighield was hoe vinden wij onze weg naar de bus terug, wetende dat ik snel mijn oriëntatie kwijt raak.  Maar het moest en zou ons lukken, dus waren dit zorgen voor later op de dag.

De afspraak werd gemaakt om op 18.45 terug op de bus parking aanwezig te zijn, maar daar wilde ik heel even niet aan denken en genieten van al dat lekkers dat daar te vinden was. We vonden makkelijk de weg naar de markt die zo een goeie kilometer verderop lag, we zijn lid van de wandelclub, dus gingen wij te voet, ondanks we de mogelijk hadden om dit met een pendeldienst te doen.  Daar toegekomen op de kerstmarkt waren de mannen zo meteen al enkele euro s armer, werden een gele roos in de handen gestopt van een vrouw, die hier nadien geld om vroeg voor haar arme kindjes, hebben hun hart laten spreken zij wat armer, ik 2 rozen en een ervaring rijker. Merci mannen!

Nog met een heldere geest een wandeling gedaan , langs de kraampjes, de geur opgesnoven van braadworsten, cocosrotsjes in allerlei variëteiten, nougat, chocomelk, glühwein en enkele proevertjes verder hebben wij plaatsgenomen in een Grieks restaurant. Een lekker aperitief liep zoet naar binnen, de menu bestond verder uit een lekkere schnitzel met paprikaroomsaus en een slaatje (met hun overbekende slasaus)met een portie frieten die we als echte Belg zijnde geen neen tegen zeiden.

Na ons heerlijk middagmaal begon de drukte in de stad pas echt te komen.  We slenterden straatje in, straatje uit, winkel in, winkel uit, tot we op een gegeven moment een fluit hoorden.  Daar zat een nonneke met haar gefluit de mensen uit te nodigen om hun eigen kerstmarktje te gaan bezoeken.  Je kon er boeken kopen aan 2 euro per kilo en allerhande zaken die betrekking hadden met het Katholieke kerstfeest, kaarsen, paternosters enz., men kon er zelfs een kop koffie drinken met een zelfgemaakte kriekentaart en een ferme toef slagroom.

We namen afscheid van de kerstmarkt met het proeven van een echte Duitse braadworst, hier zagen ze alles blijkbaar groots want het was geen uitzondering dat je daar een worst van wel 30 cm kreeg of een reuzebrochette om U tegen te zeggen!

Het biertje dat we nuttigden in een plaatselijk cafeetje met enkele andere medereizigers was eveneens verkrijgbaar in halve liter en smaakte nog op de koop toe.

Even de kaart ter hand genomen om onze terugweg naar de bus te voet af te leggen, bij ons immers zonder problemen "immergrade aus" werd ons gezegd en raar maar waar, ze hadden nog gelijk ook!!

Wij hadden toen nog anderhalf uur de tijd en maakten hiervan gebruik om naar de fabrieksverkoop van een chocoladefabriek te gaan, voor een bedrijfsbezoek was het te laat geworden.  We lieten ons eens ferm gaan, de chocoladewikkeltjes stapelden zich ferm op zodat we er dorst van kregen en de bar op de bus tijdens de terugweg zijn nut kon bewijzen.

We kregen een tussenstop in Groot Bijgaarden, van honger was er bij ons geen sprake meer, maar iedereen was er vrij in trouwens om al dan niet wat te nuttigen, enkele leden van de wandelclub werden aanschouwd met hun kerstattributen, op de bus werd plezier gemaakt, maar ook een dutje gedaan, wat gepraat, gelezen (en vooral bij ons veel chocolade gegeten).

In het naar huis rijden van Diksmuide konden wij nagenieten van een heerlijke dag die we hadden beleefd, ik werd trouwens nog onderworpen aan een alcoholcontrole op de markt in Lo, maar werd SAFE bevonden en ben vanaf nu trotse eigenaar van een BOB sleutelhanger.  Eind goed, al goed!

Bijlagen:
https://goo.gl/photos/H5f3TGXiMmkh16R38