Zondag 19 januari stond de 12de brandweertocht op het programma. Denkend aan verleden jaar met die sneeuwstorm en extreme koude, ziet het er nu beter uit, geen sneeuw maar wel te warm voor de tijd van het jaar. En… regen!. Nu is het voor de parkoermeester geen gemakkelijke taak om een tocht uit te stippelen, toch zeker  als je er wat natuur wil insteken. De weersvoorspelling opvolgen en volgens de laatste berichten zou het vrijdag en zaterdag droog blijven. Dus de broeken  er maar in steken. Donderdag nog extra draineringswerken uitgevoerd, zodat alles te bewandelen zou zijn. Maar ja, weerberichten” Wanneer zijn ze juist?”. Zaterdag op zondag flinke regenbuien, zondagmorgen nog een. Dus niets aan te doen er zal hier en daar slijkstappen worden. Zondagmorgen was het drummen aan de brandweerkazerne om in te schrijven, onze mede inrichters moesten nog de bonnetjes knippen voor de soep en glühwein. Tegen en uur of negen kwam alles vlot op gang en bleven de wandelaars toestromen. In de eerste rus post was het alle hens aan dek om de wandelaars een vlotte bediening te geven. Gelukkig was het zonnig geworden, er waren wandelaars die verkozen  buiten te eten, zo aangenaam was het weer geworden(Dit in het putteke van de winter!). In Esen was de 2de rustpost dit voor de 15, 21 en 30 km. Daar werd al gezeurd rond 9 u dat er weinig werk was, maar een uur later was het daar ook erg druk. De wandelaars die de eerste lus door de broeken terug binnen kwamen stelden ons gerust, wel slijk maar te doen. Iets later kreeg ik de melding dat het kleine paadje er gevaarlijk was komen bijliggen. Voor mij geen probleem, gsm naar Eric dat het parkoers  aangepast moest worden. De gevaarlijke strook was er zo uit. Waar we een beetje angstig voor waren, dat er te veel modder was, werd weggelachen door de wandelaars, een echte natuur tocht, en een voorstelling wat het over 100 jaar moest geweest zijn in de grote oorlog. Het zonnetje bleef van de partij heel de dag. Als de laatste wandelaar de zaal had verlaten zagen we in welk slagveld de zaal was geschapen. Een modderpoel, met nieuwe hoop ten strijde, met borstels, vegers en emmers water. Schrobben en nog eens schrobben alles was modder, tafels stoelen enz.  Enkele uurtjes later  blonk alles terug en kon men niet meer zien dat er over de duizend beslijkte wandelaars over de vloer gekomen waren. Nu nog het materiaal gaan lossen. Maar wel langs Zonnestraal waar onze vrienden juist klaar waren met opkuisen. Daar was het heel de dag volle bak geweest.( Goede medewerkers zijn een zeldzame soort, behandel ze heel goed). Als we later bijeen zaten voor de eind bespreken was iedereen content en waarom  niet als je over de 2000 wandelaars kunt begroeten en de organisatie heel goed is verlopen. Nog eens dank vanwege het bestuur aan onze medewerkers, ze zullen wel goed geslapen hebben na dat vele werk.

Van mij de groetjes en tot op de trein naar de nationale wandeldag in Deinze. Jan

Bijlagen:
https://plus.google.com/photos/115982063888725242337/albums/5972446281315651905?authkey=CJ7JtOm33IKVGA