O ja, ik heb me dan toch aan het voordeel der technologie gewaagd...en bij deze dus een blog!!!
Ik zal proberen af en toe te schrijven waar ik zit/ hoe ik er nog bij zit/ wat de verdere plannen zijn...

Zaterdagavond vertrek ik dus met m'n 12kgvolle rugzaksken richting Mexico....Madrid wacht mij eerst op om er een goeie 4 uur te 'genieten van "het leven zoals het is: el aeropuerto ", en dan.. op naar México-City...12,5uur later, en eigenlijk 7 uur teruggekeerd in de tijd...fris en monter, o ja, te zevenen 's ochtends sta ik daar dan...de vorige 12 uur gaat sylvieke haar eindelijk es concentreren op standaardzinnen om levend en wel de luchthaven uit te geraken, een bus te nemen, en tenslotte een taxi....zo zal ik tegen de avond toekomen in Morelia.
Daar dompel ik mezelf onder in het mexicaans gezinsleven...kga er spaanse les volgen (waarschijnlijk krijgek privéles omdat er gelijk nie zoveel studenten waren...) en voor de rest een weekje inwonen bij een gastgezin ter plaatse...
Voor degenen die het nog nie beu zijn mijnen resume te lezen, keep going:
Daarna trek ik, met de nodige tussenstoppen,  het noorden in naar Saltillo, waar een belgische priester ( o ja, kerkelijke connecties binnen de familie maken reizen mogelijk die verder reiken dan ons belgenlandje!!!!!)mij opwacht om er dan te verblijven in het weeshuis waar hij woont...ideaal om spaans verder te verrijken (kindertaal is de beste om te leren)...hoe lang ik daar blijf weetek nog nie...ongeveer 9 dagen denkek....dit is het leuke aan "mijn" trip....aan niks gebonden, en daar houden we van!!! Bevalt het me, blijven daar! Te onveilig daarentegen: vlug me rugszakse en wegwezen.
Hierna trek ik terug naar het zuiden om er de komende 3 weken rond te trekken in Oaxaca, Chiapas, Yucatan,...doelstellingen zijn: een zwemtje tussen van die megaschildpadden en ja, ook dolfijnen kunnen me bekoren, viskes bestuderen in tkoraalrif.....spaans verder leren, genieten, genieten, overdag me een ongeluk zweten, en 's nachts half bevriezen van de kou, en als ik het lef heb de marimba samen met een lokale te betokkelen...
Half december zal ik dan m'n zusie ontmoeten aan de grens mexico-guatemala, om vandaaruit met haar mee te gaan en eindelijk eens te kunnen ZIEN waar zij nu zit, welke wereld ze daar beleeft...ik hoop in Guatemala wat kiné-werk te kunnen doen, en voor de rest zien wat op me afkomt/wat An op me afvuurt....
Rond eind januari wuif ik Guatemala  "adios" om te vliegen naar Honduras. Daar zal ik ongeveer 2 maanden helpen in een weeshuis, en mag ik er les geven in tschoolke...jaja, had nooit gedacht dat ze mij zouden toelaten een "science class" te organiseren...Wat dit dan inhoudt? Tjah, dat vroeg ik mij ook af....beetje over werking menselijk lichaam, nut van beweging,...
Als het me niet meer gaat, als het alleen zijn (ookal zijn er mensen rondom, een mens blijft maar een mens die wil delen met degenen om wie je geeft e...hm, ik word emotioneel, excuses) me te zwaar wordt, als ik me te vaak onveilig voel (macho-gedrag kunnen we aan, maar als het proberen overgaat in forceren, no gracias!!), als ik hondsdol geworden ben of vol zit met gezellige wormpkes, dàn zal ik toch wel overwegen vroeger huiswaarts te keren!!!!!!!! Maar bon, als het toch nog meevalt, dan gaan we verder...
Van Honduras(La Ceiba) vlieg ik naar Nicaragua om er over wateren te arriveren op 'isla ometepe'...daar ganek es me handen uit de mouwen steken en "werken" op een finca( ecologische boerderij die eigenlijk meer wegheeft van een hippie commune, verslag volgt dan wel!!)
Na Nicaragua wordt het wat rondtrekken/toerist spelen/chillen in Costa Rica...ook daar zit een belgische connectie bij wie ik terecht kan...en mssc zoek ik er een paar italianen op (tjah, ik moet dringend van die voorkeur af, benieuwd of al die andere nationaliteiten me zoveel zullen kunnen bekoren )
Tot slot zal ik misschien nog verdergaan tot in Panama...
Na Panama keer ik terug naar Guatemala....hopelijk spendeer ik dan nog wat tijd bij mia hermana...
en dan terug naar het eeuwige Maldegem, waar ik op dat moment zo ongelooflijk zal naar hunkeren, daar ben ik nu al zeker van!