Eindelijk, het cuba-verslag....
in 1 woord? INCREDIBILE...na vroege ijskoude wachtuurtjes onder een geimproviseerd handdoekdeken in de wc van luchthaven guatemala, na controle van schoenen en water in handbagage (waar ze eens aan rieken en je doorlaten, stel je voor:), kwam ik toe in Cuba...eerst wa gesukkel om de immigratie te mogen passeren, maar uiteindelijk stond ik wel gepakt in Havana waar me nicht met cubaan me opwachtten...en koud dat dat daar was, ongelooflijk, voelde ik me even in belgische sferen? Toch een goeie moguito (shitt, zoveel gedronken en nog nie weten hoe te schrijven...), overdonderd worden door een nieuw land op me lijstje....overal die zalige oldies, gebouwen "afgepeld" van de verf...eigenlijk een beetje triestig zicht soms, alsof er een bom gevallen is ofzo....soit, in regenval reden we naar Matanzas waar de familie van Alejandro (aangetrouwde cubaan) woont...en de komende 10 dagen? De zon kwam op, de cocktails werden verslonden alsof het water was, bbq aan zee met hoeveelheden vis en vlees voor een goeie proteinenboost, overal mensen die spontaan beginnen shaken op de salsa, glimlachen, veel buena vista genot :), me ogen uitgekeken bij een disco-bezoek, shit, die mannen (tjah vrouwen) gaan voor: hoe bloter, hoe meer geschud, hoe sensueler, hoe stringeriger...hoe beter....en de mannen: glamour, gouden tanden,....voor de zwarten althans want in cuba zie je alle rassen....ik leerde ook heel veel over het land, het regime van den fidel, de serieuze nadelen hiervan, hoe toeristen meer rechten krijgen dan de cubanen zelf, hoe de mensen wel alles hebben wat nodig is (dit is heel mooi tov van de landen in centraalamerika), maar geen vrijheid om te groeien...hoe het rantsoeneren hier gebeurt,....heel veel nieuwe dingen...opnieuw en oipnieuw:)
Ik heb echt een superleuke 10 dagen cuba gehad, en die familie, supermensen, hilarische momenten....ja hoor, twas met een serieuze krop in de keel toen ik afscheid nam en terugvloog naar Guatemala....

Terug in Guate trok ik naar Lago de Atitlan, PRACHTIG, een megameer(en dit is geen blaarmeersen te noemen) met vulkaanachtergrond, rust, natuur, sylvietime zouek zo zeggen...en daar kreegek gelijk een klopke na het gezellig-bij-familie-zijn...mo ja, dan bezoek je gewoon om de 2 uur je kamerke, blet daar wat en dan ga je weer naar het meer, en beseft maar al te goed dat dit alles het meeeeeeeeeeeeer dan waard is...
Dan ging ik naar Xela om weer wat bij An te  zijn...zalige stad, Gent van Guatemala zoiets ja...feesje met heel veel ollanders, tstikt er daar van, rummikub, een bluesette-achtig bezoek, tv in de kamer, bevriezen snachts, ontdooien en bakken overdag...weer echte qualitytime...
En daar vertrok An opnieuw naar tnoorden,
en ik naar tzuiden...de busrit deed me weer rillen van plezier, de mensen,verkopers,beesten, predikanten, versperringen van de weg, dit word je nie beu....
In Antigua trok ik een levenden vulkaan op, stond  een meter van opkomende lava(best wel indrukwekkend en het zalige "voor-de-open-haardthuis-gevoel" nam ik er graag bij....
Een leuke 16uurse bracht me dan na Guatemala in Honduras...
Op de bus vond ik een lonely-planet genoot om de eerste avond veilg in centrum van La Ceiba te geraken, de volgende dag ging ik dan naar da weeshuis waar ik nu dus zit....ik ga hier 3 weekskes blijven denkek, is wel hard want ik slaap er dus eigenlijk 24 op 24 bij die kinders en das nie altijd zo evident...ik kon wel al eens ontsnappen" om met een bendeke de zaaaaaaaaaaaaaaalige jungle (dit is zo me ding) in te trekken, door de rivier te spartelen en te genieten van prentkaartuitzichten....
Daarna had ik een gezellige buikgriepnacht, vroeg een kind me-terwijl ik over die pot hing-of ze een plaske mocht doen, en gunde ik mezelf 2 dagen platte rust...
en nu...BACK ALIVE
vol energia para continuar.....
misschien een droge relaas hier, maar tis nogal snel en die stumme airco irriteert me :)
een warme plakkerige knuffel aan allen (of ja, toch de meesten:)

31-01-2008 om 00:36 geschreven door sylvieke