Het was twijfelen om opnieuw naar cuba te gaan, of de maiseilanden van nicaragua te bezoeken... dit hing af van mijn aangetrouwden cubaanneeffamilie... maar het wachten voor de computer maakte me zot dus besloot ik in de ochtend me boeltje te pakken en hopla opnieuw naar Guate te trekken Ik trof een beer van een Braziliaan aan, en vroeg hem of hij me in Managua wou "vergezellen" voor de nacht en ochtendstond richting busstation Haha, die kerel keek toch wel efkes vreemd maar we verstonden beiden waar ik het over had...VEILIGHEID he mensen, astenblieft zunne ;) In guate wist ik me weg al om me zusie blij verrasd door me komst, te bezoeken In "haar" dorpje kon ik mezelf eens nuttig maken als kinesistje al deed de onmacht van dan weer te vertrekken en te weten dat meer therapie nodig was om een jongen weer te doen lopen, me zeer... Leuk te voelen hoe wat ik studeerde een mens toch echt kan helpen... Vroeg in de ochtend den berg weer afrijden.. om samen te reizen naar oost-guatemala Semuc Champey genaamd, een natuurwonder kristalheldere waterpoelen die in elkaar overlopen heerlijk zuiver gevoel heb je daar!!!! Dan samen naar Antigua waar we opnieuw afscheid namen vreemd, dit is de laatste keer dak die krop van "hier ga ik weer "even moest overwinnen volgende keer is het om huiswaars te trekken huiswaarts, home sweet home :) An zit nu te genieten in "el norte", en ikke? Tjah, op me gat zitten doenek nie (of toch?!)... hupla, wat deed ik mezelf vorige nacht toch aan?! Ik nam een chickenbus (degenen die dit fenomeen kennen zullen me "pijnen" wel verstaan) om er na middag-nacht-ochtendrit van ongeveer 20 uur, -doorheen tal van nachtelijke militaire controles, geradbraakt was nu wel van toepassing, omringd door manvolk die het "i like you baby" zeer goed beheersten, maar ook met luide rock&roll muziek, groen zwaailicht in de bus en gierende mensen (hier kwam die glimlach weer van genot dit alles te beleven)- toe te komen in nicaragua, ja hoor, hier zit ik weer.... Morgen gun ik mezelf de iets makkelijkere reisweg en vlieg de caraiben tegemoet naar mijn laatste stukje droomreisbestemming...las islas del maiz... Wat ik hoop te vinden? Och, tis mij om het even... zon, heldere zee vol viskes, boekske lezen (lang leve de boekuitwisseling!!!) mezelf nog een goei relaxbeurt geven... Het terugkeren in belgenland komt in zicht en ...ik heb er zin in.. Heimwee heb ik niet gehad, daarvoor was het me allemaal veel te intens en energievullend... maar appreciatie voor wat we daar toch allemaal hebben dat heb ik meer dan eens gevoeld... Maar kom, het afsluitend verslag zal nog komen hier, daar zijn we nog niet :) Een schoon emotioneel slotzinneke bespaar ik jullie nu nog....
|