njamnjamnjamnjam njamnjamnjamnjam njamnjamnjamnjamnjamnjamnjamnjam (op het deuntje van "njamnjam") jaweljawel, als de LO'ers van huis zijn (naar Tunka-eiland voor parachutespelen), dansen Sofie, Tine, Stefanie en ik op tafel moeha de keukentafel weliswaar > wij hebben ons laten leiden door 2 kapkars (taxibromfietsen) om op enkele plaatsen hapjes te eten in Paramaribo aka "de culinaire tour". ja uhu "hapjes"...op Surinaamse wijze! (lees: eetcultuur! boefen!) Om 18h kwamen ze ons halen > tuut tuut > om kwart voor stonden er 2 kapkars voor ons huis.
De eerste stop was Albea, een rotihuis. We werden onthaald door de eigenaar - een gezette Surinamer die toch al enkele jaren zijn zaakje runt (aan z'n buikske te zien). Hij legde ons de 'geheimen van de keuken' uit, hij wist zelfs de 'geheimen' van de concurrentie hehe "ijk heb inj Njederland Horeca gestjudeerd" (jaja, spionnen bij de buren zeker hm). Ma dus als ne echte kenner werden we geïnitieerd in de wondere wereld van roti: welke bestanddelen erin zitten, welke er niet in zitten bij de overburen (product placement), we kregen een voorproefje: 2 bollekes roti (ok I admit, de echte naam ben ik vergeten) -overheerlijk btw en mijn smaakpupillen leefde nog-, én we mochten zelfs de keuken in (waar zijn ganse familie precies tewerkgesteld werd). Dus hoedje op, schortje aan, handen wassen en deeg rollen en bakken. Ondertussen was onze kapkarbestuurster al voor de 3de keer komen kijken (lees: tiktik op horloge, 'we moejten neu echgt wjel doorj') waarop de eigenaar repliceerde aan ons "oejoej ik hoop djat ik jullie tour njiet heb verpest" (neenee wij kunnen de eerste stress in Suriname hier wel aan, en die kwam dus niet van ons e). Hup, de versgebakken roti's in de sjakosch (waarvoor we Tine zeer dankbaar zijn) en hup kapkar in.
De 2de stop was tot onze grote verbazing De Optimist, waar we al eens waren gaan eten > superlekker eten, weer dachten we aan een snackje en jawel hoor 'snackje'. We kregen een grote portie pasta voorgeschoteld met aan de ene kant kip en de andere kant seafood én dan nog gefrituurde scampi's...heerlijk daar nog een wijntje, Bailey's of cola (e stefanie) bij en het was echt af. Na 5 minuten kwam onze bestuurster weer door de venster loeren (volgens mij moest die nog gaan hooien ofzo). Pasta binnen, wijn achterover en we waren weer voort > grappige taferelen tot gevolg
Tegen de tijd dat we bij onze 3de stop "het Pannenkoeken- en Poffertjescafé" -hét eethuis waar de meeste Hollanders ("eum wij zijn wel Belgen e" "och, jullie leiken alleemaal zow op eljkaar") komen eten- waren, was de pasta gezakt en zaten we allevier bomvol, vooral Tine, want die kon geen garnaal meer zien. De eigenaar hief aan met "Ikj heb njiet veel kljaarchemaakt want jet is ejnkel om te proejven" ja wadde...we kregen 4 verschillende pannenkoeken (met kaas, ham, appeltjes en rozijnen - maar goed dat we die met de garnalen niet kregen), 4 borden poffertjes (kaneel, suiker, slagroom), 4 salades (mét garnalen sorry Tine) > er stonden dus tig borden op onze tafel (meenemen die handel moeha > sjakosch Tine). Kapkar in en naar adres 4...
Onze tocht eindigde in een grillroom: gegrilde kippesaté's, overgoten met anijs, salade met garnalen (garnalen in overvloed dus) en knoflookbroodjes. Ok dat ging er dus echt niet meer bij, dus deden we wat elke goed opgevoede Belg doet > meemoffelen in de sjakosch van Tine... ze zullen gedacht hebben dat we ook de stokjes hadden opgegeten moeha
We werden -na een hobbelige rit door de straten van Paramaribo > niet goed voor overladen magen- thuis afgezet met een (over-) verzadigd gevoel en 4 zwangerschappen erbij...
Jah iedereen klaagt en zaagt dak de blog overneem maar over onze 5 daagse staat er nu nog steeds niks op. Daarmee dat ik de mensen thuis wel nog wil plezieren J.
Maandagochtend 8u vertrekken we met de bus richting brownsberg. Een ritje die normaal 2u30 ging duren. We waren nog minder dan 13km verwijderd van de berg en vlak voor de klim werden we gedropt en moesten we wachten op Radjin, de zotte en altijd lachende Surinamer. Die kwam van de berg gereden en draaide zich op een superklein, onvoorstelbaar padje. Hij pikte ons en valiezen vervolgens op en we konden de tocht vervolgen. Dit liep niet zoals gepland. Het begon te regenen en de chauffeur reed op de berg in 2e en dit kon de bus nie langer aan dus begon hij op de berg te slippen en schoof naar achteren. De eerste reactie was REMMEN! Door zo hard te remmen zijn die stuk gegaan en zaten we met een bus zonder remmen :s. Dit wilde zeggen dat wij te voet verder moesten in de regen ofwel kiezen voor een bus zonder remmen op de bergen met naast de weg een laagliggend oerwoud. De keuze was snel gemaakt = te voet dus!!! Marcel heeft dan de bus omhoog verder gereden maar het probleem is dat diegene die de berg beklimt voorrang heeft en veel moet toeteren zodat de tegenligger dit kan horen en plaats kan maken. Der was een tegenligger die zich hier nie aan kon houden en Marcel was een beetje gebotst. We ontdekten het toen we de wandeltocht vervolgden. We kwamen aan en konden uitpakken en onze hangmatten ophangen. Er werd een wandeling naar een waterval georganiseerd maar ik ben thuis gebleven aangezien ik al de berg had beklommen en nog wa last had van mn been. Het heeft dan wel heeltn geregend en iedereen werd nat. Daarna slapen in hangmatten. Mijn beentje had da nie zo graag
De volgende ochtend stond er een brulapentocht op het programma. En met succes na veel volharding en nekpijn hebben we het gezin met 5 leden gezien. Daarna een ritje van 2u naar Atjoni waar we verder met de boot gingen. De busrit was niet met de bus zonder remmen ter verduidelijking. Maar we zijn wel met veel vertraging toegekomen in menimi eco, forest lodge, en de bootsman was niet echt gelukkig want twas nu int donker te doen. We zijn er geraakt en nog wat gegeten en daarna hebben we onze eerste tarantulla gezien (ook tine ) en daarna zijn we gaan slapen.
Woensdagochtend heb ik vroeg opgestaan voor de zonsopgang die er niet was Daarna douchen in de sterke waterstroming. En daarna boottochtje naar het eiland van de bootsman genaamd papada. Daar even uitladen en VISSEN!! Ik heb er 3 bovengehaald en hebben tine en ik die onthoofd en gefileerd (mooie zwemblaas btw ;)). Hierna helpen kampvuur bouwen en bbqen. Twas lekkere vis zenne!
Donderdagochtend ben ik opnieuw vroeg opgestaan om te vissen! Opnieuw heb ik er 3 bovengehaald. We hebben in de voormiddag marronsdorpen bezocht en veel souveniers gekocht. Daarna moesten we tegen de stroomverstelling in de boot slepen. Best wel spectaculair en je moest je voeten superhoog heffen voor de rotsen en de wieren. We hebben een heel eind verder gevaren en dan aan een mooie strromversnelling gepicknickt. Het was zo mooi en die rotsen waren lekker warm. Het deed me denken aan kersenpitjes thuis.S Avonds spinnentocht met the spiderteam: TINE DEBLAERE (jaja onverwachts haar angst supersnel overwonnen!), Stijn en ik!!! We zijn trots op jou tineke! Daarna kampvuur zonder enige percentagevolle drank (volgens Stijn) totdat begeleider Alex een mix begon met 80% alcohol ofzo maar tviel nog mee Daarna nog kaaimannentocht zonder enig resultaat, jammer
Vrijdagochtend vroeg uit de veren om een bergje te beklimmen. Een wandeling van een uur en ik deed die mee. Ie was een beetje lastig maar mn beentje maakte het extra lastig. We hebben toch wel ananassen gezien dus tocht werd goedgekeurd. Daarna een uurtje terug wandelen, eten, valiesje maken en hele weg terug = 3u op de boot en 4u30 in de bus = lastig wnr je niet kunt slapen.
Ziezo dat was het, een 5-daagse vol avontuur, genot, spanning, amusement, vriendschap, zon, water, natuur, pracht, verstomming, confrontatie, gewoon ALLES !!!
Hopelijk tevreden over het verslag? We zijn nog steeds gezond en wel dast belangrijkste en we genieten van elk moment!
Banee
