Was onvergetelijk Zaterdag om 7u s morgens vertrekken. Voor de meeste lukte dit niet goed. Er hadden er een paar goed uitgezet. Ik had vrijdag zwaar moeten werken en overwerken tot half een ofzo. We vertrokken met de bus gedurende 3uren of waren het er 4? Het waren er echt te veel volgens mn maagje. Daarna volgde nog 2,5uren op de boot maar hadden ervoor nog wat bokes mogen smullen. Velen kregen overvloedig water over zich heen in het bootje en kregen het enorm koud (door de tegenstroom spatte het water enorm op). We kwamen aan en waren eventjes vrij. We hebben dan maar gebeachvolleyballd en gezwommen. We mochten om 18u aan tafel gaan om lekker te eten. Twas overheerlijk. Vervolgens kregen we vrij tot de gids ons s avonds kwamen oppikken. Daartussen kregen we een privéoptreden en konden we veel dansen. Ok, de gids was er en we konden op avontuur vertrekken. Nog even de regeltjes overlopen à zeker geen flitsen!!! Da was blijkbaar het moeilijks voor sommigen! We zagen zeker 7 schildpadden maar we mochten sommigen niet van dichtbij zien omdat ze nog nie aan de eierleg waren begonnen. Eenmaal ze ermee bezig waren mochten we kijken (ze waren dan in trance volgens de schildpadexperte Jal ;)). Twas echt zotjes. Ongeveer 80 eieren kwamen eruit! Daarna het nest dichtgraven en weer in de zee kruipen. Het mooiste vond ik de sporen die de schildpadden nalaten in het zand. Rond 24u waren we terug in het huisje en dronken nog wat. Ik wou de volgende ochtend zeker terug. Dan kon je geluk hebben dat het wat meer licht was en dat je ze dus beter kon zien. Om 5u45 stond ik paraat maar de anderen lieten het jammergenoeg afweten. Dan ben ik alleen met onze medereisbegeleider, Alex ook aleci genoemd, meegegaan. Na niet lang wandelen zagen we er al eentje. Het was al een beetje licht en de schildpad was mss al ontregeld want ze legde de eitjes midden het strand ipv in de duinen. Vele fotos genomen die uiteindelijk wazig zijn L. Op het strand waren er vele sporen te zien van de schildpadden. Je kon zo weten of ze al weg waren of niet. Er was steeds een korter spoor die leidde naar het nest en dan een langer, vers spoor die in het water overging. Een heel mooi verschijnsel waar ik wel 100den fotos van heb genomen. Al die fotos kunnen wel niet beschrijven of uitdrukken hoe ik me voelde. De zonsopgang, de mooie natuur, het strand, de schildpadden, hun sporen, de aasgieren die boven onze hoofden vlogen, Ongelooflijk! Het was een wandeling van een uurtjehalf waar ik een half uur fotos heb genomen en genoten heb van de zonsopgang (zie foto). Toen ik terug kwam zat ik vol positieve energie en had ik zo een voldaan gevoel! Ik wou nog wat dutten maar het lukte niet, ik dacht steeds aan het prachtige wat ik heb gezien. Ik heb toen zelfs in mn dagboek geschreven en een douche genomen in de zee! Om 9u volgde een superlekker en gezond ontbijt. Daarna vrij tot 12u en hebben we wat gezond ofzo en kamers opgeruimd. Vervolgens het bootje naar het centrum Galibi genomen en konden we daar nog souveniers kopen en een snackje eten. Nadien de boottocht vervolgen. We kregen er kipsaté aangeboden en wat fris water. Het was zeker 35° op de boot maar ik was voorzien met mn handdoek op mn koppie = geen zonneslag vandaag joepiejuij. Gisteren om 21u30 waren we thuis. Vermoeid en voldaan.
Ziezo mijn verslagje
Groetjes thuis
Hou jullie allemaal goed!
Kmis jullie veel
Stefanie
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx .
PS deze week enkel mooi weer, zon zon zon! Bruinen dus!
Menig nieuws vanuit Suriname. Het internet heeft heel lang platgelegen en daardoor is het lang geleden dat je nog iets van ons hebt gehoord.
Zondag hebben we een leuke boottocht gemaakt. We hebben vroegere koffieplantages, dorpjes en Ford Nieuw-Amsterdam bezocht in het binnenland. Het was nog redelijk mooi weer want sommigen hebben er een licht tintje bij. Toen we eenmaal aankwamen in het Ford was er daar het meest te zien en te beleven. We bezochten een openluchtmuseum waar er oorlogsmaterialen en een gevangenis te bezichtigen waren. Ik vond het wel erg interessant en mooi. We waren dan naar die gevangenis aan het kijken en plots sloot de regen ons als het ware in. Het was echt aan het supersortregenen. Jammer dat het dan wel een openluchtmuseum was Het bleef regenen dus moesten we terug proberen geraken naar het bootje. Dit moest wel door de regen gebeuren. We zaten dus nat in een tochtend bootje. KOUDE geleden! Kheb dan maar s avonds tomatensoep voor iedereen gemaakt. Kmoet toegeven: twas lekkere en tdeed deugd.
Dinsdag hebben we afscheid genomen van Tim en Jo. Het zijn 2 vrienden van ons allemaal geworden en we zullen zeker nog afspreken o.a. op de SURINAMENIGHT in de GB in Deerlijk!!! Ze hebben ons dinsdagavond nog eens goe verwend met een 3-gangenmenu. Eerst aperitief met champagne en versnaperingskes en daarna puree met een salade en warme peultjes, kip met verschillende sausjes! Als dessert een eclairke mmmmmmmmmmm. Ook toen ze hier waren werden we af en toe getrakteerd door hen! Dat mag niet vergeten worden: droge worsten, chocotoff, suikerwafel met chocolade, traktaties in de Sza Sza Szo, Jaja tzijn goeie gasten!! Nu is Lien, de vriendin van Jal, op bezoek en ook zij doet haar best al: boekskes voor Emmelien, productjes voor Jal, wat zal er nog volgen? Moehahahaha
Nu over iets anders: Spice Quest! Ik heb er nu al 2 dagen gewerkt en tis echt onvoorstelbaar. Ik heb nog nooit zoveel gezien en bijgeleerd als nu. Ik ben echt gefascineerd! Ik heb zelfs al een mooi verslagje gemaakt van alles wat ik leer en zie! Ik moet:
-1,5 week in de koude keuken staan
-1,5 week in de warme keuken staan
-1 week in den bar staan
-en 2 weken opdienen
Het is er echt leuk. De collegas vallen ook goe mee, howja de een is spraakzamer en vriendelijker dan de ander. Tegen sommigen ist int Engels te doen dus das ook eens iets nieuws. Het enige nadeel is dat het redelijk ver is en dat ik niet met de fiets kan gaan want anders moet ik s avonds alleen terug. Met de bus kan ik gaan maar dan ist nog een heel eindje te voet. Nu ga ik met de taxi maar dat komt niet goedkoop uit! Ik geraak s avonds gelukkig met mn toffe collega, De JOERIE, veilig thuis.
Oja mss kleine anekdote: kwas nog maar 5 minuten bezig op mn eersten dag en khad al raak. Kheb in mn vinger gekapt. Tis door nagel en al dusja kheb mn best gedaan hahaha. Kheb me dan ook al verbrand aan den oven enzo. Jaja kzie der al proper uit J (zie foto met mn sexy costuumke). Maja da was op mn eersten dag. Mijn 2e dag verliep gelukkig zonder ongelukken hihi
Het weer is nie echt goed. Gisteren stonden de straten blank en Stijn en Sam hebben een poging gedaan om erin te zwemmen (zie foto). Vandaag toch een beetje zon tot 2u ofzo. Hopelijk hebben we mooi weer dit weekend als we naar de schildpadden gaan kijken.
Oja de plannen zijn veranderd: we (zonder Sam en Jal) gaan nog op marronsdorpen 4 daagse maar tis een 5daagse geworden. En niemand gaat nog mee op die 6 daagse omdat die een 8 daagse is geworden en dus superduur zal zijn. In de plaats kunnen we mss mee met de Loers, Sam, Stijn en Emmelien, die MSS GRATIS op 3-daagse gaan naar het binnenland om hun parachutespelen te integreren. En dan tijdens de stage na de paasvakantie zouden we nog een trip naar het binnenland doen zonder enige luxe! Zalig! Overleven op niks buiten de pure natuur. Dat zou vallen van 18 tot 21 april.
zoals sommigen al weten train ik hier mee met 'Inter Mongotapoe'. Een Surinaamse voetbalploeg uit eerste divisie. Het trainen is leuk en het niveau heel erg hoog. Maar ik amuseer me rot! wie goed kijkt op de foto herkent de "bakra"...
6h30, de wekker ging. Ik opende mijn ogen en een gemengd gevoel overmande mijn wezen. De laatste schooldag. Enerzijds was ik opgelucht, mijn 6 weken didactische stage zaten erop. Anderzijds vind ik het jammer. Ik gaf er graag les en de sfeer in de leraarskamer was er elke dag optimaal -lees: ettelijke malen slappe lach gehad, collegas die elkaar plagen maar die toch solidariteit vertonen bij een ziekte of een diploma (jaja diploma indeed)- enz.
Mijn laatste 2 uur lesgeven gingen in, 3de jaar metaal. Dit was de klas waar er een heersende passiviteit leeft t.o.v. het meewerken in de klas. Mijn verbetering van de oefeningen -quiz, uitbeeldoefening, - bleek hen toch te animeren. Nooit waren ze zo begeesterd in mijn les - actief, meewerken, lachen, een leuke afsluiter van mijn stage dus.
Onder de pauze nam ik zoals gewoonlijk plaats in de leraarskamer. Na de pauze werden alle leerkrachten in de leraarskamer gehouden, de directrice kwam erbij. Ze gaf een speech voor mijn vertrek. Ze waren onder de indruk van mijn moderne lesgeefstijl (de directrice liep af en toe langs mijn klas, is enkele malen binnen gewandeld) en wilde het doorgeven aan de leerkrachten van Theodoor Juda zelf. Vooral het al spelend leren sprak hen aan (kruiswoordraadsels enz)
De leerkrachten zaten in een ronde en begonnen te zingen een Surinaams afscheidslied, mijn armhaartjes kwamen recht te staan. 20 volslanke zwarte vrouwen die een lied zongen niet te geloven, ik kreeg een grote krop in mijn keel. Nadien haalde ze er een leerling bij die een (liefdes/afscheids-)lied in het Engels zong. Het woord werd aan mij gegeven, wat gevolgd werd door een traktatie van Belgische chocolade en het uitwisselen van e-mailadressen.
De leerkrachten gingen naar hun klas, de bel was immers al geweest. Mijn mentor Audrey (Mayland) kwam bij me voor de eindevaluatie. Ze legde me uit dat ze zeer tevreden was van mijn prestaties. Op een creatieve manier droge leerstof tot leven wekken en de leerlingen geboeid houden gedurende 3 lesuren door taalspelletjes, een quiz, Ze wilde me in die weken vrij laten in mijn lesgeefstijl, met succes. Ze had van me geleerd, maar vooal: ik was geëvolueerd en had bijgeleerd. Ik kreeg een zeer positieve eindevaluatie (en een kaartje van haar klas waar ik les aan heb gegeven).
Als dank gaf ik haar een zelfgemaakt kaartje, een ingekaderd exemplaar van de klasfoto die ze zo graag wilde (zie blog), een ingebundeld exemplaar van het werkboek van Nederlands (waar ze 1 vergeeld-uiteenvallend exemplaar van hebben voor alle leerkrachten Nederlands) en natuurlijk Belgische chocolade. Uiteindelijk moest ze terug gaan lesgeven. Ik ging nog langs de directrice, nam mijn fiets, keek een laatste keer achterom en reed met een ongelooflijk voldaan gevoel én met krop in de keel huiswaarts Jal
bij deze het verslag: het was ongelooflijk mooi! EN ik heb mogen vliegen (met de woorden van sam: ik heb mogen vliegtuigje spelen!!!!!!!!) Ik heb een vliegtuig bestuurd jajaja EN we leven nog! Moehahah. We kwamen eerst toe en gingen vliegen met een stagiaire. Maar die vonden we niet. Er waren wel 5 luchtvaartmaatschappijen naast elkaar en we wisten bijna niks van gegevens . Toen we eindelijk dachten juist te zijn was er niemand, na een half uur wachten besloten we weg te gaan. We gingen naar een andere opleidingsmaatschappij en ze deden ons een mooi aanbod. Tging iets meer zijn en we konden met 5 in een superdeluxe vliegtuigje zitten! Daarop volgde dat we naar huis gingen en nog 2 personen opsprokelden. Deze slachtoffers waren Tine en Emmelien. We hebben een vluchtje van 45 minuten gehad. Onvergetelijk en supermooi. Plots zei hij me dat ik mocht vliegen en dat deed ik vol angst en superfeelings! De piloot had zelfs de handen stuurknuppel genomen ==> daar zijn er wel degelijk bewijzen van (Jo heeft gefilmd maar we kunnen zijn kaartje hier nie lezen dus het de bewijzen komen later) We hebben boven ons huisje, het centrum met het paleis, de uitgangsbuurt, de waterkant, palmentuin, Nieuw-Amsterdam (burcht), garnaalkwekerij, binnenland gevlogen. Twas super!!!
Ziezo bij deze onze ervaringen! Vele vliegende, fladderende groetjes
Stefanie, Emmelien, Tine, Tim en Jo'tje
PS vanavond cocktails op de wijze van de Gran Bazar
Kben er hier nog eens mee. Vandaag, howja straks ga ik de lucht in jep jep. Ik moest normaal deze week al beginnen in spice quest maar de uitbater zit nog tot volgende week dinsdag in het buitenland. Daarmee ben ik al lang vrij, een beetje te lang. En kwas den enigen met congé. Daarmee ga ik vandaag mee met de maten van Sam in een sportvliegerke om boven Paramaribo te vliegen!!!! Joepie juij! (op aanraden van Sylvie mss?)
Oja kheb mijn eindevaluatie van mn didactische stage gekregen: Voor de geintresseerden: Voorbereidingen goed, Proffessionele competenties: vakkennis, beheersing leerstof en interactie met lln was goed, Methode: varriatie, gebruik bord, organisatie en aanpassing op niveau lln was goed Pedagogische competenties: contact, interactie en belangstelling naar studenten was UITSTEKEND Ze straalt RUST UIT (? In your face vorige evaluaties! Ik rustig?) en dat werkt positief. Werkpuntje: lln meer bep handelingen laten uitvoeren Taal: duidelijk, verstaanbaar en te begrijpen Proffessionele attitude: bezit ik, inventief en kan zelfstandig werken + correcte gedragshouding Interculturel attitude: grote belangstelling, ze was zelfs bezig om het surinaams te leren
Generale conclusie: Wij vinden stefanie geschikt als toekomstige leerkracht binnen dit vakgebied en wensen haar veel succes verder toe.
ZOTJES Superevaluatie toch? Moehahaha
Ziezo foto's van vlucht volgen! Vele groetjes!!
Stefanie xxx (You're always on my mind ookal ben je nog verder van me verwijdert in Duitsland, kmis je )