In het begin van de week begonnen hier echt veel dingen heel plots te veranderen in het straatbeeld. De temperaturen zakten opeens tot rond het vriespunt en van het ene op het ander moment begonnen de bomen hun bladeren te verliezen en reden de auto’s op speciale sneeuwbanden. Met de winter kwam blijkbaar ook de Finnen hun nationalistisch gevoel want plots tooiden honderden masten fier de Finse vlag. Ze kennen hier blijkbaar ook een grote winterschoonmaak, een leger van onderhoudspersoneel nam de parken en straten onder handen. Wat we hier even over het hoofd hadden gezien is dat er vrijdag een informele meeting met alle belangrijke staatsleiders van de Europese unie en Rusland in de Sibelius hall te Lahti zou plaatsvinden. Finland neemt het voorzitterschap van de EU dit half jaar op zich. Lahti voor één dag in de schijnwerpers van de internationale media! Elke keer we voorbij de Sibelius Hall reden zagen we hoe de drukte rond het Europese circus toenam. Camerawagens, militaire voertuigen en politie-eenheden ontplooiden zich als een dorp binnen de stad. Donderdagavond al was alles in een omtrek van 1 kilometer rond de concerthal gebarricadeerd, zaten sluipschutters op naburige daken en patrouilleerde de kustwacht op het meer. Door al de afspanningen moesten wij 3 kilometen omfietsen om de faculteit te bereiken. Op de dag van de meeting zelf stond voor al de erasmusstudenten een culturele trip naar Helsinki gepland, toch ontsnapte we weer niet aan de draconische maatregelen die de Finnen getroffen hadden om hun EU-top veilig te laten verlopen. We vernamen dat de Finse eerste minister Vahanen de Russische president Poetin persoonlijk s’ochtends ging afhalen aan de luchthaven in Helsinki om hem naar Lahti te begeleiden, het omgekeerde traject dat wij op dat moment bezig waren. De autostrade tussen Helsinki en Lahti moet zowat de best beveiligde weg ter wereld zijn geweest op dat moment. Para’s in de berm, helikopters in de lucht en elke paar honderd meter een flikkerende politiewagen die passeerde. De Westelijke Jordaanoever tijdens het Joodse Chanoeka was klein bier in vergelijking met dit. Een konvooi van 6 geblindeerde wagens met een helikopter erboven verklapte wanneer beide heren voorbijsnelden.

Helsinki zelf was een openbaring, deze stad is terecht de hoofdstad van Finland. Het centrum had niets weg van de klassieke Finse stad (Lahti, Turku…) zoals ik die gewoon was. Grote brede straten, historische gebouwen, 8 mac Donalds filialen en armoede: dit moest een grootstad zijn. Het nationaal museum had een originele Finse woning van begin 20^ste eeuw heropgebouwd. Het was een houten barak van 3 op 4 waar tot 12 mensen in konden wonen. Je kon de rook die ze destijds als verwarming gebruikte noch ruiken. Beestachtig gewoon. We onderbraken het museumbezoek voor een zitting van het Finse parlement bij te wonen. Grootste verschil met België is dat hier bijna alle parlementsleden aanwezig waren. De zitting zelf duurde niet langer dan 10 minuten en er werden verschillende wetontwerpen goedgekeurd. Helemaal anders dan in België waar de oppositie minstens een uur het woord op eist om tegen een nieuwe wet te protesteren. Daarna mochten we onbegeleid Helsinki zelf ontdekken. Vooral de architecturale diversiteit trok onze aandacht. De hoofdstad huist een mengelmoes van westerse en oosterse stijlen.