De Helsinki-trip op vrijdag was de laatste dag voor de herfstvakantie in Finland, een week voor die in België start. Ook wij hebben hier dus verlof, ze noemen het hier projectweek. Omdat de herfstvakantie mooi in het midden van vele erasmussers hun verblijf ligt is het een perfect moment om vrienden, familie en lieven eens naar Finland te halen of om zelf terug naar huis te keren. Anderen grijpen deze week dan weer aan om andere landen en steden te gaan bezoeken in de buurt. Toch is hier niemand op vrijdagavond al vertrokken want er was nog één belangrijke gebeurtenis die niemand wou missen. Philippe is op zondag 22 Oktober namelijk 21 jaar geworden, en zoals dat in Mukkula de gewoonte is word dat kracht bijgezet met een enorm onvergetelijk feestje dat niemand wou missen. Buiten een fraaie verjaardagskaart en kussen van heel Europa kreeg Philippe nog een aangename verassing. S’ochtends ontdekte hij dat zijn fiets weg was. Dieven in Finland! Gelukkig hebben ze het pikken nog niet echt onder de knie hier want verder als 300 meter waren ze blijkbaar met de fiets niet gekomen. Zaterdag begon de uittocht dan met een grote groep vrienden die een hele week Talinn, Riga en Stockholm aandoen. Ook weg: Tobias, mijn roomie, gaat voor een week terug naar Duitsland om enkele klanten van zijn PC-service bedrijfje te helpen…maar ik denk dat hij meer zijn mama mist. Niet dat het stiller is geworden op mijn flat want we zijn nog steeds met 3. Het vriendinnetje van Timm is hier voor een week. Het meisje had wel pech omdat door een staking op de nationale luchthaven van Finland in Helsinki moest ze een dag langer wachten om haar Timmeke te zien. Dan wacht je 6 weken op je lief en dan hoor je dat je nog wat langer mag wachten. Ook al werd haar vlucht terug betaald en mocht ze gratis overnachten in een luxehotel het blijft balen niet waar? Ze zijn het aan het inhalen want het is nu dinsdag en nog steeds zijn ze niet uit hun kamer gekomen. Damien, een fransman, is dan weer de gelukkigste mens terplekke want hij ruilt het druilerige Finland in voor het zon overgoten Mallorca om zijn lief te bezoeken die als au-pair ginds werkzaam is. Nog positief nieuws kwam er van de Lahti Tai box Club die Philippe de toestemming hebben gegeven de clubkleuren op zaterdag 2 december te verdedigen in Helsinki, de dag na ons laatste examen. En waarom zijn wij dan niet weg deze week? Omdat wij zowat voor het Fins record ECTS punten behalen op 3 maand gaan (33!) en dat dat nu eenmaal bloed, zweet en tranen (lees: werkjes maken) kost. Een andere reden is dat wij ons klaarmaken voor hoog bezoek uit het Zuiden. Donderdag komen mijn ouders en de zus voor enkele dagen naar Lahti, maandag reizen ze door naar Lapland. Philippe zijn ouders en zijn Chiarake komen dan weer op zondag voor 5 dagen Finland.
In het weekend kregen we al hoog bezoek uit het Noorden want het is hier op kousen voeten stiekem voor het eerst beginnen te sneeuwen. Maar net als in België kent Finland een erg zachte herfst en is het kwik inmiddels terug naar 12 graden geschoten en weg sneeuw. Met de Mukkula-diaspora en diegene die in hun kamer blijven is het hier zo kalm als de allereerste week toe we hier kwamen. Dat geeft ons de tijd om te doen wat we het liefst doen: de Lidl uitvlooien achter promoties (halvempi), bananenmilkshakes maken en fietsen pimpen.

25-10-2006 om 04:38 geschreven door Tibby  

In het begin van de week begonnen hier echt veel dingen heel plots te veranderen in het straatbeeld. De temperaturen zakten opeens tot rond het vriespunt en van het ene op het ander moment begonnen de bomen hun bladeren te verliezen en reden de auto’s op speciale sneeuwbanden. Met de winter kwam blijkbaar ook de Finnen hun nationalistisch gevoel want plots tooiden honderden masten fier de Finse vlag. Ze kennen hier blijkbaar ook een grote winterschoonmaak, een leger van onderhoudspersoneel nam de parken en straten onder handen. Wat we hier even over het hoofd hadden gezien is dat er vrijdag een informele meeting met alle belangrijke staatsleiders van de Europese unie en Rusland in de Sibelius hall te Lahti zou plaatsvinden. Finland neemt het voorzitterschap van de EU dit half jaar op zich. Lahti voor één dag in de schijnwerpers van de internationale media! Elke keer we voorbij de Sibelius Hall reden zagen we hoe de drukte rond het Europese circus toenam. Camerawagens, militaire voertuigen en politie-eenheden ontplooiden zich als een dorp binnen de stad. Donderdagavond al was alles in een omtrek van 1 kilometer rond de concerthal gebarricadeerd, zaten sluipschutters op naburige daken en patrouilleerde de kustwacht op het meer. Door al de afspanningen moesten wij 3 kilometen omfietsen om de faculteit te bereiken. Op de dag van de meeting zelf stond voor al de erasmusstudenten een culturele trip naar Helsinki gepland, toch ontsnapte we weer niet aan de draconische maatregelen die de Finnen getroffen hadden om hun EU-top veilig te laten verlopen. We vernamen dat de Finse eerste minister Vahanen de Russische president Poetin persoonlijk s’ochtends ging afhalen aan de luchthaven in Helsinki om hem naar Lahti te begeleiden, het omgekeerde traject dat wij op dat moment bezig waren. De autostrade tussen Helsinki en Lahti moet zowat de best beveiligde weg ter wereld zijn geweest op dat moment. Para’s in de berm, helikopters in de lucht en elke paar honderd meter een flikkerende politiewagen die passeerde. De Westelijke Jordaanoever tijdens het Joodse Chanoeka was klein bier in vergelijking met dit. Een konvooi van 6 geblindeerde wagens met een helikopter erboven verklapte wanneer beide heren voorbijsnelden.

Helsinki zelf was een openbaring, deze stad is terecht de hoofdstad van Finland. Het centrum had niets weg van de klassieke Finse stad (Lahti, Turku…) zoals ik die gewoon was. Grote brede straten, historische gebouwen, 8 mac Donalds filialen en armoede: dit moest een grootstad zijn. Het nationaal museum had een originele Finse woning van begin 20^ste eeuw heropgebouwd. Het was een houten barak van 3 op 4 waar tot 12 mensen in konden wonen. Je kon de rook die ze destijds als verwarming gebruikte noch ruiken. Beestachtig gewoon. We onderbraken het museumbezoek voor een zitting van het Finse parlement bij te wonen. Grootste verschil met België is dat hier bijna alle parlementsleden aanwezig waren. De zitting zelf duurde niet langer dan 10 minuten en er werden verschillende wetontwerpen goedgekeurd. Helemaal anders dan in België waar de oppositie minstens een uur het woord op eist om tegen een nieuwe wet te protesteren. Daarna mochten we onbegeleid Helsinki zelf ontdekken. Vooral de architecturale diversiteit trok onze aandacht. De hoofdstad huist een mengelmoes van westerse en oosterse stijlen.

24-10-2006 om 18:45 geschreven door Tibby