Zaterdagochtend, weekend dus en studiezorgen leken opeens mijlenver weg. Net voor de middag arriveerden de Duitsers die de komende 3 maand plee en keuken zullen delen met mij . Tobias en Timm hadden er een reis opzitten van meer dan 36 uur en zagen er dan ook wat belabberd uit. First impresion! Ze hadden eerst met hun Twingootje vanuit Hamburg naar de Duitse kust gereden om op een ferry te stappen die er een nacht en een dag over deed om de haven van Helsinki binnen te varen. Met hun kleine, volgestouwde Renault bolden ze dan tot in Mukula, Lahti. De trip heen en terug met de ferry kost hen in totaal 1.000. Opde vraag waarom ze niet gewoon met het vliegtuig waren gekomen antwoorden ze dat ze anders niet genoeg kilo bagage konden meenemen. Echte luxusmenschen blijkt den Duits hier te zijn. Die namiddag nam ik ze op sleeptouw doorheen Lahti met de auto. We bezochten een groot Marka-achtig ding waar onze oosterburen meteen nieuw beddegoed, matjes en decoratie kochten omdat het ander niet nieuw was en bijgevolg vies. In de late namiddag was het de allereerste training Thaibox van Philippe op Finse bodem. Best spannend, want we hadden er het raden naar hoe goed de lokale vechters waren. Eens op dreef had Philippe geen enkel probleem met het niveau en werd er met grote ogen geloerd naar de flitsende techniek van die vreemdeling. Die avond zat de sfeer er goed in, er werd een francobelgisch-duits-spaanse alliantie gesloten en met een gepaste fiesta bezworen. We gingen met z'n allen naar het onderkomen van enkel Fransen, die later een perfecte uitvalsbasis bleek voor een avondje Lahti by night. Zondag josdag = rustdag, en dat werd serieus genomen door iedereen door meteen slaap aan siësta te koppelen. In de late namiddag broeide het plan om te gaan zwemmen in het meer. Op een mooie, verlaten steiger hadden we een majestueus zicht op dit gigantische meer. Meteen viel op dat door de zuivere Finse lucht je veel verder kan kijken naar de horizon zonder een gele ranzige smoglaag te zien. In de winter vormt datzelfde meer een expressweg naar het stadcentrum omdat het dan dichtgevroren is. Ondanks een op zijn laatste benen lopend zomerzonnetje trotseerden maar 3 helden het water. S'avonds werd er nog afscheid genomen van de Fransen die voor een halve week een verplichte kampeersessie van hun sportfaculteit gingen afwerken. En wanneer er wat te beleven valt met de Fransen dan hoort daar un apéro bij! Maandag konden Philip en ik alvast goed uitslapen want ons zelf bijeen geschraapt lessenrooster voorzag, op onze eerste echte lesdag, al meteen een vrije voormiddag. Toch was er genoeg administratorganisatorisch werk te verzetten. Die middag kwam een eind aan de lange wandelingen naar Lahti, vanaf nu kon ik rekenen op een heuse Finse koersfiets die ik voor een habbekrats op de kop kon tikken. Onze eerste les was Current Topics, een actualiteitsles waar bijzonder weinig belangstelling voor was. Sirkka-Liisa Lehti-Waller probeert ze ons te onderwijzen. Het doet vaak denken aan Jurassic Park wanneer ze zwaar gesticulerend een engelse klank uit haar indrukwekkende klankkast stoot (diplodocus!). Ieder diertje zijn pleziertje maar de Duitsers gaan er los over. Thuisgekomen bleek dat ze 170 kilometer hadden gereden naar een Ikea in Helsinki om de juiste decoratie te vinden voor hun verblijfje. Eentje kocht zelfs een cactus! Ganz toll ja. In de avond volgde een verplicht nummer: Finish survival course. Amper 6 mensen kwamen in het volwassenonderwijscentrum van lahti voor deze cursus overlevingsfins opdagen. Het werkte wel eeen beetje op je zenuwen als je opnieuw een alfabet en woordjes als "hallo" moet leren. Ons lessenrooster ligt hopenlijk in een definitieve plooi. Hyvää iltaa!
Zaterdagochtend, weekend dus en studiezorgen leken opeens mijlenver weg. Net voor de middag arriveerden de Duitsers die de komende 3 maand plee en keuken zullen delen met mij . Tobias en Timm hadden er een reis opzitten van meer dan 36 uur en zagen er dan ook wat belabberd uit. First impresion! Ze hadden eerst met hun Twingootje vanuit Hamburg naar de Duitse kust gereden om op een ferry te stappen die er een nacht en een dag over deed om de haven van Helsinki binnen te varen. Met hun kleine, volgestouwde Renault bolden ze dan tot in Mukula, Lahti. De trip heen en terug met de ferry kost hen in totaal 1.000. Opde vraag waarom ze niet gewoon met het vliegtuig waren gekomen antwoorden ze dat ze anders niet genoeg kilo bagage konden meenemen. Echte luxusmenschen blijkt den Duits hier te zijn. Die namiddag nam ik ze op sleeptouw doorheen Lahti met de auto. We bezochten een groot Marka-achtig ding waar onze oosterburen meteen nieuw beddegoed, matjes en decoratie kochten omdat het ander niet nieuw was en bijgevolg vies. In de late namiddag was het de allereerste training Thaibox van Philippe op Finse bodem. Best spannend, want we hadden er het raden naar hoe goed de lokale vechters waren. Eens op dreef had Philippe geen enkel probleem met het niveau en werd er met grote ogen geloerd naar de flitsende techniek van die vreemdeling. Die avond zat de sfeer er goed in, er werd een francobelgisch-duits-spaanse alliantie gesloten en met een gepaste fiesta bezworen. We gingen met z'n allen naar het onderkomen van enkel Fransen, die later een perfecte uitvalsbasis bleek voor een avondje Lahti by night. 
