Vandaag hebben we onze voorbereiding op de beklimming van de Ventoux verdergezet. Samen met vele andere wielertoeristen fietsten we, vertrekkend vanuit Zelem, voornamelijk op de wegen van ons dierbaar Haspengouw. De laatste dagen was er ook op TV en radio veel discussie over het gedrag van de wielertoerist op en langs de Vlaamse wegen. Alhoewel de meesten zich behoorlijk goed gedragen, zijn er toch wel enkele opmerkingen te maken. Door een te hoge snelheid brengen velen zichzelf en ook anderen in gevaar. Inhalen waar het niet kan, voorrang van rechts niet respecteren, aan de linker zijde van de weg fietsen, ... Allemaal zaken die met een beetje gezond verstand niet zouden gebeuren. Maar wat me nog het meest stoort, is de vervuiling. In vele campagnes wordt de noodzaak van 'proper' fietsen duidelijk gemaakt. Helaas zonder al te veel resultaat. Op de eerste bevoorradingsplaats in Jeuk lagen tientallen plastic flessen, papiertjes van energierepen en bananenschillen op de grond. Er waren nochtans vuilzakken voorzien om alle smurrie in te werpen. Volwassen mensen die over zo weinig goede manieren beschikken, zouden letterlijk op de vingers moeten getikt worden. Foei, foei en nog eens foei ! Maar hoe gaat het ondertussen met onze conditie ? Bij zo goed als iedereen gaat die in stijgende lijn. Mijn conditie daarentegen gaat, alhoewel ik dat onmogelijk achtte, duidelijk nog in dalende lijn. Stramme scharnieren die bij iedere kleine helling harder en luider piepen en kraken dan de fiets van Briek Schotte. Ik zal bij mezelf eens moeten brainstormen hoe zoiets kan gebeuren. Heb ik de foute paaseieren gegeten ? Is mijn positie op de fiets niet goed ? Word ik gewoon oud ? Ben ik te zwaar ? Heb ik de voorbije weken, maanden en zelfs jaren te weinig getraind ? Vele vragen die me zelfs 's nachts wakker houden. Normaal zou ik die bende stoempers op één been moeten kunnen volgen maar vooralsnog heb ik de indruk dat ik minstens één been tekort kom. Een periode van bezinning dringt zich op. Ik had me willen terugtrekken in een Frans klooster maar daar bleek geen plaats meer te zijn. Misschien moet ik net als één van onze stoempers een korte vakantie nemen. Hij bouwt de conditie op met een Wesp-vakantie. W(andelen), E(ten), S(lapen) en P(...) Helaas weten we niet precies waar de 'P' voor staat. Sommigen onder ons denken P(raten). Anderen denken dan weer dat het iets helemaal anders is (iets dat zeker zo fijn is als praten). Ik wacht nog enkele dagen af. Als hij volledig afgetraind en met een ijzersterke conditie weer terug is, zal ik toch eens wat meer gedetailleerde info over zijn vakantie willen. Ondertussen hoop ik toch een wondermiddel te ontdekken dat me vlug weer laag doet vliegen als weleer. En anders probeer ik alle activiteiten uit die beginnen met een 'P'. En ik weet al met welke 'P' ik ga beginnen maar dat verklap ik lekker niet.
