Eindelijk ben ik wat bekomen van mijn druk weekend. Zondagvoormiddag stond er een winderige trip op het programma naar Gellik. De meeste kilometers werden afgemaald langs het kanaal. Deels met wind mee en deels met wind tegen. We hielden er een stevig tempo op na zodat (bijna iedereen) blij was toen we weer in Stevoort arriveerden. De stijfheid en vermoeidheid van mijn zeer druk weekend speelden me duidelijk parten. Want het was me het weekendje wel.

Enkele dagen geleden kreeg ik een speciale uitnodiging in de bus (klik op de foto). Je gaat waarschijnlijk denken dat ik overdrijf maar echt waar, ik was uitgenodigd op de bruiloft van William en Keet. Een aantal beroemde buitenlandse personaliteiten mochten in Buckingham Palace de revue passeren waaronder ikzelf.  Hoe geraakt onze bovenste beste Thompson daar binnen zul je je afvragen ? Awel, dankzij mijn voetbalverleden ben ik goed bevriend met David Beckham en zijn eega Poshspice. En het was op voorspraak van David dat ik werd geïnviteerd. In zijn jonge jaren heb ik hem wat advies gegeven in verband met het nemen van vrije trappen en eerlijk gezegd : dat heeft hem geen windeieren gelegd.

Maar geraak ik nog tijdig in Londen ? Er was geen enkele plaats meer vrij op de Eurostar en ook alle vluchten waren volzet. Toen ben ik maar met de auto naar Oostende gereden en ik heb me daar een jetski gehuurd en ben zo het kanaal overgestoken. Het was een woelige rit en de monding van de Theems vinden, was ook niet makkelijk want er was blijkbaar zoutwater in mijn Tomtom gesijpeld. Maar na wat gesukkel geraakte ik toch aan de Big Ben waar David me oppikte met zijn Rolls. En nu : op naar the wedding !

Beurtelings werd iedereen voorgesteld aan het bruidspaar en werden we naar de feestdis gebracht. Links van mij zat Margareth Thatcher (hardhorig en constant zagend over de Falklandoorlog), rechts van mij zat de vriend van Elton John die nogal losse handjes had. Tegenover mij zaten Beckham en Posh en zij werden geflankeerd door de zatte en botergeile Harry en door Pippa, de knappe zus van de bruid. Vanuit mijn ooghoeken zag ik vele beroemdheden : Elton John, Charel en Camilla, Mister Bean, Prinses Mathilde en Filip en wat verder ontdekte ik ook de Queen met haar husband Philip die allebei vochten tegen de slaap en duidelijk dreigden het gevecht te verliezen. Ik bleef zoveel mogelijk low profile omdat ik nogal op mijn rust gesteld ben.

Tot mijn grote verbazing bleek ook de enige echte Jeroen Meus de kok van dienst te zijn. En toen ik vroeg wat er te vreten viel, antwoordde hij laconiek als altijd : ‘Alleen maar dagelijkse kost.’ En dat was niet gelogen want na een hoop kleine opwarmertjes werd de hoofdschotel geserveerd : frikadellekes in tomatensaus met frieten of kroketten. Ja, die koninklijke familie had duidelijk niet op een Engelse euro gekeken. Maar al vlug begon de ellende. Beckman riep plots : ‘Shit, I smoddered on my humme.’ Hij liep vlug naar de toiletten direct achterna gezeten door Pippa die wat graag assistentie wou verlenen. Posh vond dat natuurlijk niet grappig en ook Harry begon al vlug zenuwachtig te worden. Uit wraak begon Posh onder tafel wat tegen mijn benen te schuren maar daar was ik niet mee opgezet. Die heeft zo scherpe botten dat ik binnen de kortste keren een ferme schaafwonde had. Ik zei dat ze dringend naar Jeff Hoeyberghs moest om wat vet te laten bij spuiten in plaats van laten weg te zuigen. Ik voegde eraan toe dat ik nog wel enkele mannen kende die nog wat vet konden leveren. Blijkbaar had ik haar beledigd want het gewrijf stopte onmiddellijk. Ze sprong op en repte zich naar de toiletten om Beckman zijn zeven zaligheden te gaan zeggen. In haar kielzog liep Harry mee die blijkbaar veel interesse in Pippa had. Ik kon de miserie niet meer aan. Een mens kan nog niet eens op zijn gemak frikadellekes in tomatensaus eten. Ik stapte naar William en Keet en zei dat ik voor het donker nog mijn jetski wou voltanken. Beide tortelduifjes vonden dat een plausibele uitleg en ze bedankten me nog uitvoerig voor mijn aanwezigheid. In vliegende vaart snelde ik weer naar Oostende en toen ik daar aankwam, zat ik opgescheept met een fameuse jetlag (waarschijnlijk van de jetski).

Uitgeput kwam ik 2 uurtjes later in Stevoort aan.
En dan zijn mijn fietsmakkers verwonderd dat ik moeite heb om te volgen. Het leven tussen de high society : ze weten er gewoon niks van!

05-05-2011 om 00:00 geschreven door Thompson