's Morgensvroeg in de bijtende koude op je fiets springen is geen lachertje. Onze eerste uitgebreide rit vertrok in Donk. Dus wij, stijf van de kou, maar vol goede moed peddelden naar Donk. We schreven ons in en begonnen de uitgepijlde route te volgen. En je kunt nooit raden waar die route ons naar toe bracht. Juist, naar Stevoort en dan nog via exact dezelfde weg die we genomen hadden om naar Donk te rijden (in tegengestelde richting natuurlijk). Dus toen we zo'n 25 km gereden hadden, passeerden we weer het centrum van Stevoort en dan nog zonder binnen te wippen bij Tante Julia. Via Alken en Kozen kwamen we in Nieuwerkerken waar er een korte rustpauze was voorzien. Een lekker warm drankje en een franchipanneke later, reden we richting Metsteren, Duras, Runkelen om zo via Binderveld, Rummen en Schakkebroek weer naar Stevoort te rijden. Toen we bij Tante Julia (eindelijk!) aankwamen hadden we een kleine 70 km op de teller waarvan we naar mijn gevoel er minstens de helft in Stevoort zelf hadden gereden. Doch er was ook goed nieuws te melden. Onze ouderdomsdeken heeft er deze week weer een jaartje extra op zitten. Als blijk van sympathie mochten we op zijn kosten er eentje drinken. Toegegeven, wij hebben wat moeten aandringen maar we hadden ter zijner attentie nog een lied aangeheven om deze heuglijke gebeurtenis met de nodige luister te vieren. Zoals steeds was het dirigent Raf die het initiatief had genomen. Proficiat Popol ! MAAR onderweg liep niet alles van een leien dakje. Er is duidelijk nog veel werk aan de conditiewinkel. Na 50 km begonnen er sommigen aardig met hun gat te schudden zonder nog veel te aveceren. De bijbehorende uitleg was natuurlijk schitterend maar daar schoten wij letterlijk en figuurlijk niks mee op. Gelukkig zijn er nog vele weken en maanden te gaan om alles op punt te stellen. Dus absoluut geen reden tot paniek.