het heeft een tijdje geduurd maar hier ben ik weer eens. op 21-1-08 ben ik weer naar het zikenhuis geweest voor een kontrole van mijn schouder eerst moest er een echo genomen worden en daar kon ik duidelijk een bolletje zien in het gewricht ter grootte van en erwt maar in werkelijheid was dit maar 4 mm dan moest ik verder naar de specialist voor een gewoon onderzoek en ja hoor daar kwam die weer met zijn spuit, eerst wat vroetelen om op de juiste plaats te komen (hoewel vrijwel pijnloos) en dan de inspuitng met kortisone, vanaf dat moment begon ik al pijn te krijgen die als maar erger werd (wat later bij de neuroloog waar ik ook een afspraak had nog ergerg was) nu is er afgesproken dat dit normaal de laatste inspuiting zou zijn maar als ik binnen het eerskomende half jaar weer last kreeg dan zou men met een kijkoperatie de verkalking verwijderen maar dan zou ik wel een 3-tal maanden moeten revalideren. als het langer weg blijft of pas veel later terugkomt dan moet het op dat moment weer geevalueert worden. verder heb ik er de hele dag en ook de volgende nog enorm pijn aan gehad maar nu gaat het weer erg goed.
het verslag van de neuroloog zal ik zo snel mogenlijk ook weer laten weten
ik word er wel niet wijzer op want mijn hersenen lijken wel Leerdammerkaas, die met die enorme gaten maar ik heb mezelf eens getrakteerd op een eigen kreatie, ik heb me weer eens in de bakkerskleren gestopt en deze keer zijn het lekkere zwaantjes geworden, maar dan die om op te eten en niet die met hun bekeuringsboekje voor de vulling heb ik mijn vrouw laten opdraven eerst een laagje pudding en dan krieken waarvan het sap is gebonden mat maiszetmeel en erbovenop wat poedersuiker, voor de grotere snoepers kon er ook nog een toefje slagroom bij (uit de spuitbus) HEERLIJK, HEERLIJK! om het met de woorden van Toon Hermans te zeggen
Een gelukkig spetterend en gezond 2008 gewenst Ook een goede gezondheid aan al degene die je liefhebt en maak er een fijn en onvergetelijk jaar van want het is binnen 365 dagen alweer over!!!
op 17-11-2007 schreef ik dat ik weer opnieuw last van mijn schouder had, wel na 3 weken ontsekingsremmers te nemen en zalf smeren ging het weer heel goed zodanig dat ik weer een heel uur kon blijven zwemmen (het zwemmen is mijn beste barrometer over mijn spierziekte) en in dit geval ook voor die ontsteking in mijn schouder. welnu zoals in het eerdere bericht had ik dus een afspraak met een specialist -deze keer een andere dan eerst- die na wat fisieke onderzoeken toch maar weer zo aardig was om mij een spuit in mijn schouder te rammen, hoewel tot mijn grote verbazing deze totaal pijloos was maar de dag nadien was echt niet te doen, ik voelde mij zwak en moe precies zowat grieperig en een enorme pijn in mijn schouder en gehele arm, gelukkig was het de volgende dag al bijna over. nu moet ik over 6 weken weer terug voor een echo en evaluatie onderzoek ik heb meteen ook maar een afspraak met mijn neuroloog gemaakt zodat ik maar 1 keer naar die garage moet.
Dit blog kan je het best bekijken in IE Exprorrer omdat Firefox enkele effecten niet goed weergeeft
als je standaard met firefox werkt kan je surfen naar http://addons.mozilla.org/extensieons en zoek naar "ie view", dit kan je het installeren en opnieuw opstarten daarna kan je een pagina via extra altijd in explorer bekijken Firefox de vaste opdracht geven om deze pagina voortaan in IE Explorer te bekijken
zoals julie al kunnen zien heb ik een eigen website gemaakt deze is nog in een exppirimentele fase maar klik alvast eens op de link in de linker kolom, je kan er veel lezen over de ziekte bij "uit het internet" of plaats eens een berichtje vial "links - gastenboek of forum"
ik hoop via dar of deze blog nog wat voorstellen of reactie's te mogen ontvangen,
het is weer zover, de pijn in mijn schouder is weer terug het is wel niet zo erg als vorige keer toen ik niets meer kon maar ik heb er toch wel veel hinder van als ik mijn arm boven mijn hoofd moet houden of ver moet reiken en vooral bij het zwemmen is het zo fel dad ik mijn linkerarm bijna niet kan gebruiken omdat het water nu eenmaal een grote weerstand bied, dus ben ik maar weer begonnen mit die pillen die ik de vorige keer ook had gekregen en heb ik weer een afspraak gemaakt in het ziekenhuis om dit nog eens te laten onderzoeken, en als ik daar dan ben ga ik gelijk ook maar weer een afspraak maken met mijn neuroloog voor de jaarlijkse controle. ach ja nu de winter er aan komt heb ik besloten om mijn medicijn voor allergiën te verminderen omdat er nu toch geen pollen meer zijn en ik enkel nog bescherming nodig heb tegen de huisstofmeid.
vandaag heb ik besloten om mijn Diazepan (valium) met 0.25mg te verminderen omdat ik sinds enige tijd weer minder pijn heb, de andere spullen laat ik maar hoe ze waren omdat ik niet meer dan 1 med. per keer mag aanpassen en dat dan voor een periode van een maand bekijken, daarna kan ik verdere stappen ondernemem of het laten naargelang ik mij voel, natuurlijk als de vermindering mij te veel ongemakken zou brengen kan ik altijd weer terug naar de vorige dosis gaan. eerst had ik na de verhoging van de Baclofen gelukkig weer minder laast van krampen maar die beginnen nu langzaam aan weer terug te komen, hoewel wat minder erg dan voorheen. nu neem ik dus: Depakine chrono: 2300mg Diazepan: 20mg Merck baclofen: 80mg en mijn onderhoudsdosis voor astma en allergiën
op 27-09-2007 heb ik de oproep gelaceert over het opfleuren van een blog met allerhande fotos, links, slideschows enz. welnu ik kreeg hierop niet enkel stemmen maar ben zelf ook nog gaan rondneuzen bij iemand wie eens op mijn bog reageerde kijk maar eens in mijn gastenboek bij op bezoek in blogland, daar heb ik dus die vraag gebaseerd nu kan je op de bijhorende foto klikken en dan kom je in een "formitastische" blog uit, ik heb toen een mail gestuurd naar de blogschrijfter en zij heeft mij geandwoord om in de rechterkolom te zoekken naar "zonnegroeten" en ja hoor daar vind je een heleboel infermatie die je nodig hebt en nog vele verwijzingen.
maar om het julie makkelijk te maken geef ik het internet addres door samen met nog een hierin gevonden link en 2 addessen van kursussen:
Ik schreef laatst nog dat ik weer terug ging zwemmen maar dat het nog niet veel voorstelde maar daarna heb ik 3 weken goed kunnen zwemmen welliswaar dat ik iets langere rustpauzes inlas tussen elke lengte maar ik zwem tocht weer ongeveer 45 min in het normale bad van 28,5° en in die tijd doe ik dan 200 tot 300 meter in totaal en nog wat handenstand of gewoon zolang mogenlijk blijven drijven wat dan varieerd tussen 50 sec en 1min en 25sec (laats eens 1min, 28sec mijn record tot nu toe) maar nu had ik toch weer pech zeker, ik had last van mijn schouders -ik denk dat die ontsteking nog altijd niet wil genezen- daardoor kon ik mijn armen niet goed bewegen, bij de schoolslag moest ik zelfs mijn armen min of meer onder nij door trekken in plaats van zijling en de vrije slag was al bijna gelemaal niet te doen. Na 20 min en maar 100 meter zwemmen deed het zo een pijn dat ik maar weer naar het warm water ben verhuist om daar wat te ontspannen.( Hier werd ik na enige tijd door een kind aangekmamt om mee te kijken wat zij al kon en om een hoepel vast te houden en weet ik wat nog allemaal totdat ik door het vele stilzitten in ongewone houding krampen in mijn benen begon te krijgen en ik mij meet veel moeite aan de kant heb rechtgetrokken, gelukkig voor mij ging het kind uit verveling dam maar iets anders doen en kwan haar moeder eens een kijkje nemen, toen ze mij daar zag dacht ze eerst dat ik onwel geworden was en ik vertelde dus maar voor de zoveelste keer dat ik enkel felle pijn had ten gevoge van de eerdere krampen en toen heeft zij me ondersteund om uit het water te geraken en naar de doucheruimte. Toen de bewakers zagen dat ik begeleid werd hebben ze spontaan -omdat ze het ritueel al kennen- een stoel in de doucheruimte gezet
soms krijg ij een mail of reactie van mijn bezoekers mie me dan ook uinodigen op hun blog en dan ga ik er als de bliksem naartoe, jullie hebben zeer toofe sites maar hoe gaat dat om al die fotos en en bewegende beelden of slideschouws enz in te voegen, bij mij wil dal allemaal niet lukken hoewel we toch met dezelfde blog werken! ik moet voor mijn fotos altijd de link erbij zetten want via de voorziene koppelingen van bloggen wil het niet lukken laat staan van bewegende beelden of websites
eindelijk kan ik na mijn schouderblessure en zowel mijn vakantie en de jaarlijkse sluitingstijd van het zwembad weer opnieuw het water in, maar zoals in het verleden gaat het maar net hetzelfde ongeveer 20 min in het normale bad wat al vrij warm is (rond de 28,5°) en dan moet ik weer naar het nog warmere kinderbad, ik heb nu wel geleerd dat ik optijd moet verhuizen en niet wachten tot de krampen of verstijvingen beginnen maar bij de aller eerste tekenen ga ik nu al nar het kinderbad omdat ik anders door het temperatuurverschil ook nog eens krampen krijg, zo kon ik vorige week zelfs niet meer recht komem omdad ik een kram in mijn heup kreeg en deze dus volledig blokkeerde!
ergens op de grote zee dobbert er een huweliijksbootje rond waarop er vandaag de zilveren vlag wappert, we zijn begonnen met 2 bemaningsleden man en vrouw maar al snel kwam er een derde generatie bij die we Els doopten en werd er een huisje met een tuintje gebouwd. ja je leest het goed we vieren vandaag ons zilveren huwelijksfeest!! en zijn nu aan het denken van "over 25 jaar vormen wij nog steeds een paar!" en ach die zee, soms was ze wat omstuimig of stormachtig maar meestal was het er zéér mooi
We zijn pas op vakantie geweest naar Ims in Tirool, zo een georganiseerde reis per bus op volpension (niet zo best voor mijn dieet) met iedere dag een geplande uitstap en ook 3 avonden voorzien van een programma (tiroleravond, en muziekavond in hotel en en muziekavond in het dorp). tegen mijn verwachtingen in ging het over het algemeen erg goed op 2 dagen na, op een dag heb ik er zelfs meer gewandeld dan hier op een hele maand maarja als je daar bent wil je ook wel iets zien en je hebt altijd zoiets van wat komt er na de volgende bocht natuurlijk deed ik dit rustig aan met veel tussenposen zoals aan een mooie rivier of op mooie uitzichtplaatsen, we hadden toen niet meegedaan aan de daguitstap die ging trouwens naar een plaats waar we al eens eerder waren geweest, en hebben toen vanaf het hotel een busje genomen naar hoog Imst waar een kabellift vertrok naar 2 hoger gelegen stations, op het eerste hebben we zoals gezegd dus wat gewandeld en daarna door tot boven waar ik voral heb genoten van het mooie uitzicht terwijl mijn vrouw nog een stuk hoger tot aan de top is gewandeld (zou ik enkele jaren terug ook nog gedaan hebben) maar het uitzicht en af en toe een praatje met andere toeristen Belgen en Nedelanders maakte veel goed, toen gingen we weer met de kabelbaan naar het middenstation waar een rolergouster van 3,5 km vertrok het is iegenlijk zoiets als een rodelbaan maar dan op rails het is de langste in zijn soort van Europa (surf maar eens naar www.imst.at en snuffel hier maar eens rond) daarna nog via een bosweggetje tot aan een vijver om weer tot rust te komen terwijl mijn vrouw er weer vandoor was en toen weer met het busje naar het hotel. verder hebben we het progamma merendeels megedaan behave op 2 dagen dat ik te moe was en te pijnlijke spieren had dan ging mijn vrouw alleen mee en las ik wat in een boek of ging op mijn slakkengangetje door het dorp of ging wat slapen. alles bij elkaar genomen hebben we erg genoten van deze vakatie ook doordat je weer vele mensen ontmoet en dan zie je plots weer hoe klein de wereld eigenlijk is want er was altijd wel iemand die of mijn of mijn vrouw haar ouders kenden en dat schept dan weer een zeer fijne sfeer onder elkaar zelfs hebben we mensen in het hotel ontmoet uit onze streek die daar al 30 jaar kwamen. we hadden speciaal voor deze vakantie gekozen omdat het geen echte wandelvakantie was van maar 7 dagen in tegenstelling tot de meeste vakanties naar Tirool van 8 dagen en ook omdat we dit jaar 25 jaar getrouwd zijn. ik kan nog uren verder aan maar moet nu stoppen want mijn vingers en onderarmen beginnen echt pijn ter doen.
de foto is genomen op gemzensafarie vroeg in de morgen op gorte hoogte met een piknik en een glas jagertee (met rum)
vandaag zijn onze o zoo mooie lorken afgedaan, ik zei dus mooi maar ze werden erg groot met een enorm wortelstelsel wat onze hele tuin ondermijnde, we moesten zelfs regelmatig de grond ophogen en nieuw gras inzaaien om ons grasmaschien niet kapot te krijgen en dan heb je nog het feit van het naaldverlies elk jaar opnieuw. nu dat afzagen was echt een lust voor het oog die man kende zijn vak! hij kroop met een touw om zijn middel en speciale haken aan zijn schoenen in de boom tot aan de eerst takken en begon die af te zagen dan weer een stuk omhoog en weer hetzelfde tot bijna boven daar werd de top van de boom afgezaagd en dan kwam hij telkens een meter naar beneden om de stam af te zagen, en zo tot zijn zaag te klein was dan kwam hij helemaal naar onder om eerst de takken op een stapel te leggen en dan de stammen in stukken van zowat 30 cm in te korten daarna werd met een groter zaag de rest van de stam nog in zijn geheel aan de grond afgezaagd en ook weer op ongeveer 30 cm ingekort, de hele klus was op zowat 2 uur al gelaard. maar daarna kwam voor ons het werk: de takken van alle zijtakken en naalden (om ze op de vaart met steentjes te stokkeren) ontdoen en ook hier weer de zijtakken afdoen totdat we enkel nog rest affal hadden om een haag mee te maken. dit heeft ons toch zowat 4 dagen tussen de regen door gekost en dan vooral voor mijn vrouw omdat ik dit maar met korte periodedes kon doen en dan nog heb ik de gevolgen ervan moeten dragen. ook heb ik nog 2 broden gebakken, iets wat ik elk weekend doe. nu dit werk af is zijn we gereed om onze koffers te pakken voor onze geplande vakantie waarover later meer
die verkalking kan er al eeder hebben gezeten en het is niet voorspelbaar of deze ook weg gaat maar het kan eventueel wel, het is ook niet zeker dat die ontsteking rechtstreeks met det verkaling te maken had het kan ook door een veerkeerde beweging of overbelasting zijn ontstaan.
Elke zaterdag ga ik samen met mijn ouders zwemmen in een bad met lekker warm water, het is dan voorbehouden voor mindervaliden. Een 3-tal weken geleden heb ik bij het zwemmen mijn linker schouder geforceert, het zwemmen ging al enkele weken niet meer goed, ik kon meestal maar een kwartier meer zwemmen en dan was het al afgelopen zo ook nu weer en dan ga ik even in het kinderbad wat veel warmer is nadat men mij eerst uit het gewone bad diende te helpen, 1 keer zelfs met de lift (stoel). Maar de boosdoener kwam eigenlijk toen ik mijn rug wouw afdrogen toen kreeg ik een krak in de schouder met vreselijke pijn als gevolg, na het weekend naar de dokter en een dubbele spuit gekregen en de volgende dag weer een enkele maar die stomme spuiten begonnen mij onmiddelijk vreselijke pijn in mijn benen te bezorgen hoewel ze samen met wat zalf de pijn in de schouder wegnam dus ik de volgende week weer zwemmen maar dan wel voorzichtig en wonderbaarlijk kon ik een vol uur zwemmen wel te verstaan dat ik altijd met mijn hoofd in het water zwem ofwel onder water maar dan aan de oppervlakte, gelukkig ben ik dit zodanig gewoon dat ik zonder enige moeite 25 tot 30 meter volhoud zonder zelfs mijn longen barstens vol lucht te moetten zuigen (want dan gaat dat zelfs niet). 'sondags heb ik niets gevoeld maar vanaf maandag begon het weer dus weer naar de dokter en weer spuiten maar ze deden nu niets af zelfs samen met pillen en de zalf dus naar ziekenhuis voor fotos en echo en nu bleek dat ik een verkalking op een pees had waarop zich ook nog een ontsteking had ontwikkeld, AMAAI zeg dat was 2 weken serieus afzien mijn vrouw moest me zelfs helpen aan en uitkleden en ook helpen met douchen en vlees snijden enz. gellukkig is het nu weer allemaal achter de rug en kan het nou ja normale leven weer verder gaan.
ach ja ik heb ook nog een verdwaad verslag gevonden en bijgevoed net boven "een beetje geschiedenis"
Ik ben Pierre Ferson
Ik ben een man en woon in As (België) en mijn beroep is houtbewerker.
Ik ben geboren op 04/02/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: brood bakken, TV kijken (politie seriers en actie films).
Vroeger gingen wij veel wandellen vooral in de Oostkantons maar dat kan nu jammer genoeg niet meer.
