Vrijdag 05-02-2010: Vorige zondag was een vrij rustige dag, zoals gezegd in een vorig verslagje. De maand februari is een droge maand. Nog niet veel regen gehad en heel warm. Vooral zondag. Geslapen tot een uur of 9, daarna brood gebakken. Het was geleden van op de kinderboerderij. Maar vrij goed gelukt eigenlijk Daarna een beetje gelezen in het zonnetje. Toen natuurlijk opgeroepen om naar het ziekenhuis te gaan. Ze hadden vaccins nodig. Deze week alle dagen vroeg opstaan. Om 5u50 opstaan om te gaan lopen. Daarna om 7u training geven aan Vianney voor invoer van inventaris in het programma ISYstock. Miljaar, een foute naam, want helemaal niet zo easy om mee te werken en er zitten fouten in. Maar soit. Het heeft dus iedere dag van de week 3 uren gevraagd om de inventaris te vervolledigen. Hopelijk gaat het eind februari wat vlotter. Voor de rest ben ik begonnen met alle vervallen producten te verzamelen. Die moeten verpakt worden en opgestuurd naar Kinshasa om daar te laten vernietigen. Dat kost geld en het volume moet dus zo weinig mogelijk zijn. De chirurgische handschoenen kunnen gebruikt worden om te kuisen, NaCL en Ringer kunnen in het operatiekwartier gebruikt worden en in de Glucosezakken heb ik gaatjes geprikt en laten weglopen. Het plastiek en karton kan hier verbrand worden. Maar al de rest moet dus opgestuurd worden met het vliegtuig. Eerst nog alle strips uit de dozen halen en een lijst maken. Maar dat zal voor volgende week zijn. Tegen vandaag moet ik mijn maandrapport voor de maand januari klaarhebben. Tja, nog niet klaar dus. Ik heb hier gisteren al een zwaar worstelgevecht gehad met ISYstock en excel. Maar het begint te lukken. Het rapport bevat: laatste backup van ISYstock, lijst met producten die binnen 6 maand gaan vervallen en uitrekenen hoeveel we kunnen weggeven aan andere projecten in Congo, lijst van dingen die we dringend nodig hebben vooraleer we onze levering ontvangen en lijst met alle donaties die we hebben gedaan gedurende januari. Ben dus nog vollop bezig met berekenen hoeveel we kunnen weggeven. Het is vrij moeilijk. Want ISYstock is maanr sinds 4 maand in gebruik, dus het maandelijkse verbruik van de geneesmiddelen is dus nog een beetje moeilijk in te schatten. En als je teveel weggeeft en je eindigt met een stockbreuk. Gelukkig is Nadine hier nog om hulp te vragen. Maar ze vertrekt 20 februari. Ik heb een gesprekje gehad met mijn mannen van de apotheek. Ik heb zo een beetje het gevoel dat de communicatie tussen de centrale stock en de ziekenhuisapotheek soms niet goed verloopt. Daarom heb ik voorgesteld om vanaf volgende week, elke woensdag om 8u gedurende een half uurtje samen te zitten om ideetjes uit te wisselen. Het kind moet natuurlijk een naam hebben: FOPHA (Formation Pharmacie) Ook heb ik iets anders ingevoerd: la phrase de la semaine. Er hangt een bord buiten aan de apotheek om te stockbreuken en nieuwe artikelen te vermelden. Nu dus ook de zin van de week. Deze week: le fonctionnement de Perfalgan = Paracetamol (een vette knipoog naar Sabrina) Zo probeer ik me hier een beetje in te werken . Morgen is het examen gepland voor de 4 (van de 30 CVs)geselecteerde kandidaten om mij op te volgen binnen 5 maand. We hebben een zware selectie gemaakt: ze moeten wetenschappelijk diploma hebben, reeds 2 jaar werkervaring, ervaring met runnen van een apotheek en excelkennis. Voor morgenvroeg hebben we een examen die bestaat uit 2 delen: een schriftelijk met basisvragen en een computerdeel met excel. Wie slaagt in voormiddag mag in de namiddag komen voor gesprek. Hopelijk blijft er iemand geschikt over. Voor mij wordt het ook moeilijk. Ik ben nog volop bezig de werking hier te leren kennen en intussen moet ik ook iemand opleiden. Hopelijk lukt het mij in de resterende maanden. We zien wel.
Voor de rest, hoe is het met mij? Ik heb een paar vreemde vragen gekregen zoals mijn kleding, eten en bezigheden s avonds en in het weekend. Hier een résumeetje: Ik ben hier reeds een maand, dus nog 5 maand te gaan. Het lijkt wel of ik aftel, maar dat is gewoon omdat ik jullie allemaal erg mis. Pas op, ik amuseer mij. Een leuk team (die voor de helft wel wordt vervangen in februari) Veel werk, maar daardoor vliegen de dagen. Doordat er veel weggaan eind februari, kan ik dus van kamer wisselen: WOEHOEEEE Dat is dan weer een probleem voor de rest. Mijn slaapwandelen is er nog niet veel op verbeterd. Misschien toch beter stoppen met mijn Lariam Met verhuis naar een andere kamer zal ik waarschijnlijk weer een dieptepunt kennen. Ok, de nieuwe kamer zal kleiner zijn (nu heb ik 2 ruimtes met 2 bedden, de een is slaapkamer en de ander mijn dressingroom en fitnessruimte ), maar zal toch properder zijn. Nog steeds geen darmlast We hebben een spoedbestelling van Nutella moeten plaatsen Veel tonijn in blik (van de colruyt jaja ze verkopen zelfs veel producten van colruyt in Goma ) Kleding: slippers, broek, T-shirt. Soms draag ik rok of kleedje maar niet veel want ik voel me er niet comfortabel bij hier. Met kerstmis heb ik mijn voet omgeslagen. Ik draag een brace om te lopen, maar sla hem toch dikwijls om met die slechte wegen hier. Moet beter oppassen dat ik er geen blijvende blessure aan over houd. Maar ja, mij kennende, ik kan niet rusten e Ik overweeg toch om de gorillas te gaan bezoeken in Rwanda tijdens mijn vakantie. Ok, vrij veel geld (500 dollar), maar diegene die het hier hebben gedaan, zeggen dat het de moeite is. Mss ook genocidemuseum bezoeken dan. We zien wel. Vakantie is maar pas na begin april. We hebben aan de kok gevraagd om eens congolees te koken. Het eten is hier niet zo typisch: rijst, puree of pasta met vlees en groenten. Of pizza. Van fruit: ananas, appels en (kleine) banaantjes. Ontbijt: cornflakes of kleine sandwiches die gebakken zijn als french toast. Als niet alles opgebakken is: sandwiches met Nutella, pindakaas. Lang geleden dat we confituur en kaas hadden.... Niet zo een goed idee om me te bezoeken Voor diegene die willen: in april in Rwanda Heb eindelijk mijn eigen radio. Een agenda van MSF gekregen: mooi en superhandig. Mijn maten zijn genomen en de stof is binnen voor mijn rok Mis een goeie jat kaffee. Hier oploskoffie. En vlees natuurlijk ... s Avonds wordt er gebabbeld, naar een filmpje gekeken met beamer of spelletjes gespeeld. Maar voor 10u zit ik meestal in mijn bedje. Niets te bezoeken: geen museum, geen restaurant, ook geen echt café. Er rijden hier geen bussen, bijna geen autos (behalve die van de hulporganisaties). s Avonds is het enkel toegelaten te wandelen tussen het ziekenhuis en de basis. Voor de veiligheid. Ik weet hier niets van de dingen die gebeuren in de wereld. Alleen de conflicten en oorlogen hier een paar km vandaan. Dus van alle weetjes ben ik totaal afhankelijk van jullie
Zaterdag 06-02-2010 15u12: Het gevecht met ISYstock heeft gisteren nog lang geduurd. En ik heb een fout gevonden. Een deel van de inventaris van eind december is niet geregistreerd waardoor ik een groot deel van informatie mis. Dus dat rapport zal nu zeker met retard worden verzonden. Miljaar! We proberen het vandaag en morgen op te lossen. Nadine heeft me voorgesteld me morgen te helpen bij het maken van het rapport. Chance! Gisterenavond heeft Solange mijn rok gebracht. Echt mooi, met bijbehorend handtasje. We hadden toch aan Isaac gevraagd om eens congolees t koken e? Wel, gisterenavond op het menu: foufou van manjok. Niet te vreten!! Misschien gewoon bakbananen vragen. Lijkt me veiliger. Ook gisterenavond op mijn oren gekregen dat ik teveel werk.... Hmm, maar dat komt door al mijn geworstel. Vanmorgen zijn er 2 van de 4 kandidaten komen opdagen. De andere 2 hadden zich aangemeld in Goma voor het examen. Jammer, maar het stond duidelijk op de brief. We zouden hen een examen opsturen per mail als we geen geschikte kandidaat vonden in deze 2. MAAR WE HEBBEN EEN. De een was niet goed genoeg. Zowel zijn schriftelijk examen als zijn analyseinzicht waren niet voldoende. Maar Mathieu des te beter. We hebben hem dan ook vanmiddag op visite gehad voor een gesprek. Hij is bereid te verhuizen van Goma naar Masisi. Een intelligente verpleger met veel ervaring. Dus we bellen hem maandag op en misschien kan hij volgende week al beginnen. Normaal gezien was er vandaag ook een algemene vergadering gepland voor de hele MSF staff. Wij konden er dus niet bijzijn, maar het eindigt vanavond met een feestje. Tegen dan ben ik wel klaar Plannen voor morgen: slapen vooral, beetje sport en wandelen (schijnt een prachtig uitzicht te zijn als je hier de berg naar boven wandelt). Hopelijk is het een beetje mooi weer want vanmiddag is het hier beginnen gieten. Dus ik mag mijn slippers inruilen voor mijn botjes.
Voila, nu nog een beetje werken aan verslag.
A la prochaine mes amis !! S Dikke bees xxxxxxxxxxxxxxxx
Vrijdag 16u15. Maandag- en dinsdagmorgen heb ik van 7u tot 9u training gegeven aan Vianney hoe hij de sorties van de apotheek moet registeren. Het ging goed. Maandag zullen we het nog eens samen doen. Woensdag heb ik een kleine verhuis geplaceerd. Vermits onze stock verspreidt staat over minstens 10 verschillende plaatsen, is het moeilijk om alles terug te vinden. Ze zijn hier duidelijk niet gewend een vrouw te zien sleuren met dozen NaCl, Glucose en Ringer Maar nu is er in de opslagruimte van de logistiekers toch een beetje meer plaats. Intussen ben ik ook bezig met plaats te maken in de apotheek door de vervallen producten samen te zetten. Daarvan moeten lijsten gemaakt worden en vervoerd naar Kinshasa om ze te vernietigen. De lading moet daarvoor zo klein mogelijk zijn, dus alles uit de kartonnen verpakkingen halen en tellen. Wordt vervolgd volgende week. Veel donaties uitgevoerd naar andere projecten in Congo met producten die de komende maanden gaan vervallen en we niet meer gaan gebruiken. Woensdagmiddag hebben Nadine (verantwoordelijke pharmacie voor mij), Rilia (Medical Focal point) en ik samengezeten om de CVs te overlopen. We hebben 25 CVs ontvangen voor de post als apotheker als ik hier weg ben. Daarvan hebben we er 4 onthouden die volgende zaterdag op bezoek mogen komen. In de voormiddag zullen ze onderworpen worden aan een schriftelijk examen en een examen op de computer. Een gesprek in de namiddag voor wie hierin slaagt. Ben dus bezig met een test op te stellen. Niet simpel want geen simpele post Gisteren en vandaag heb ik me beziggehouden met bestellingen uit te voeren en ontvangen bestellingen te controleren.
Heel de week nog niet veel regen gezien. Integendeel, warm (30 graden) en zonnig! Gisterenavond hebben we een feestje gehouden voor het afscheid van Massimo. Een logistieker die maandag vertrekt. Jammer want een toffe kerel die heeeeeel goed kon koken. Italiaanse pastas en brood. Het feestje is dan geëindigd in een polonaise met de wachters en een watergevecht s Nachts om 2u ben ik wakker geworden door 2 grote aardbevingen. Naar het schijnt komt dat hier regelmatig voor. Ik ben naar buiten gegaan. Julia en Rilia zijn ook naar buiten gelopen. En Rilia is afkomstig van Haïtie en was doodsbang, ocharme. De rest van de nacht heeft ze niet meer kunnen slapen. Ze heeft een trauma opgelopen toen ze een paar weken geleden haar familie niet kon bereiken. Maar alles was in orde. Voila, nog een ervaring rijker.
Elke dinsdag en vrijdag is het hier markt. Ik ben vanmiddag naar de markt gegaan met Sandrine (een kinesiste van Handicap international). Wij waren daar vooral de attractie. Ik heb een lap stof gekocht voor slechts 10 dollar. Gene paniek, het is geen stof met fellen kleuren waar ik een salopet van ga laten maken. Ik ga voor een rok. Nu nog een couturier vinden. Maar kandidaten genoeg hier. Ben benieuwd.
Zaterdagavond: mijn eerste Congolese party voor het afscheid van Massimo. En feestje met de hele MSF crew. Dansen op raggaemuziek. Zondag een vrij rustige, veel te warme dag.
Internet gebruiken is hier een hel. Dus hopelijk volgt er snel een nieuw bericht.
Het is zondag 16u. Vanmorgen ben ik in het zonnetje gaan lopen. Het was te warm en de wegen lagen er heel slecht bij: vol met plassen modder. Ook is er altijd een massa volk die achter me aan loopt. Ik had zelfs een oude, gekke vrouw aan mijn arm hangen. De dorpsgekkin, want ze bleef maar in het Swahili zingen en babbelen. En ze klampt alle blanken aan. Als ontbijt hebben Nadine (Canada) en ik pancakes gebakken met maple sirup: zaaalig. Na mijn was te hebben gedaan en een douche, ben ik naar de basis gegaan om een beetje te werken. Morgen vroeg om 7u (!) ga ik les geven aan Vianney hoe hij gegevens (in verband met het verbruik van de diensten) moet invoeren in het programma. Ik heb nu zelf alles gedaan van de eerste 3 weken. Vanmiddag een beetje geoefend (begon toen toch te regenen). 3 dagen ben ik eraan bezig geweest. Hij zal dan laatste week van januari doen.
Deze week hebben we veel regen gehad. s Morgens begint de dag altijd mooi, maar na de middag onweer met buien waar het water met bakken uit de hemel komt. En dan heb ik water in mijn kamer... Woppppaaaa!
Het was een hele drukke week: veel spoedbestellingen en cholerakits te maken. Het seizoen ervoor... Vrijdagavond om 20u kreeg ik doodleuk te horen dat ik tegen de volgende morgen een cholerakit moest klaarmaken. Ik in mijn eentje in het donker naar het magazijn van de apotheek in het ziekenhuis. Gelukkig had ik gezelschap van de wacht om een beetje tegen te babbelen. Ik dacht dat ik daar heel de nacht zou zitten omdat ik nog niets weet staan. Maar na een uur had ik alle dozen ringerlactaat en alle medicatie bij elkaar. Ik heb dan de chauffeur van wacht gebeld en die is dan de bestelling komen ophalen. Hij heeft me dan afgezet en gewacht tot ik binnen was. Was toch niet echt mijn ding Vrijdagmorgen ben ik mee de inventaris op de spoedgevallen gaan opmaken. Het zal nog drukker worden want we gaan waarschijnlijk een nutritieprogramma van een andere ngo overnemen. 2 keer per week wordt hier dan voedsel en medicatie uitgedeeld voor de ondervoede kindjes.
Ik heb al een afspraak gemaakt met de rest van de expats om eens een bevalling en een operatie mee te maken.
Voor de rest: * de kaas die hier wordt gemaakt is superlekker * Vlees eten heb ik hier afgeleerd. Het wordt hier veel te hard gebakken en toch niet zo te vertrouwen. * Pictionary gespeeld. Het was en français en hilarisch * Mijn nieuw nummer is 0814658820
In de nacht van maandag op dinsdag heb ik mijn hoogtepunt van slaapwandelen bereikt. Ik droomde dat ik in een put was gevallen en er niet meer uitkon. Toen ben ik maar recht op mijn bed gaan staan, tegen het houten plafond beginnen slaan en luidkeels om hulp beginnen roepen. Ik werd wakken toen Martine, in de kamer naast mij, mijn naam riep. Ze dacht dat er een muis in mijn kamer zat. Toen ben ik me langzaam beginnen realiseren dat ik niet OP maar IN mijn bed moet liggen. Zelfs de wachters zijn komen kijken waar het lawaai vandaan kwam. De volgende morgen, hilariteit alom aan de ontbijttafel. 1 positief ding wel: mijn geroep was in het Frans. Dus mijn talenkennis gaat erop vooruit En mss toch beter de wachters verwittigen...
De hand-over is nu officieel gebeurd en ben ik volledig verantwoordelijk voor de apotheek: * de vakantiedagen van de 4 assistenten, * de (spoed)leveringen aan andere dorpen en dan ook kijken voor vervoer, * opleiding geven aan assistenten voor het gebruik van het stockprogramma (wat ik zelf dus nog niet goed beheer) * de bestellingen in de spoed lopen nog niet zo vlot omdat ze maar sinds enkele maanden aan triage doen, dus ga ik hen vrijdag helpen met het tellen van de stock en dat ze dan hun bestelling kunnen doen * ook hier gebruikt men te veel IV dus ga ik proberen de artsen hier een beetje te sensibiliseren om meer pilletjes te geven * ik ben altijd van wacht, dus de zaterdagmiddagen en zondagen ben ik al naar het ziekenhuis mogen gaan (voor de spoed en het cholera cantrum). * Ook zorgen voor kopies van de bestelformulieren voor de services. Afprinten is niet zomaar mogelijk omdat een inktpatroon van België moet komen en dus 3 maand onderweg is. Dus 1 keer afprinten en de rest hier laten kopiëren. En een kopietoestel is ook geen optie omdat de generator maar een paar uur per dag aanstaat en er dus niet constant elektriciteit is. * Briefing geven aan de artsen over de stockbreuken. We berekenen hoeveel geneesmiddelen of materialen binnenkort gaan vervallen of wanneer er een volgende levering zal aankomen. Deze laatste is nogal onduidelijk dus kan het zijn dat de periode om te overbruggen te lang is. Bestellingen plaatsen is dus niet zo simpel: rekening houden met periode onderweg, vervallen medicatie, periode voor hoelang je besteld, het verbruik, eventuele uitbraken van epidemieën of te verwachten ziekten en de bufferstock. Maar mijn eerste grote bestelling is maar voor april. Dus nog even op mijn gemak
Voor de rest gene paniek en gene stress
De laatste dagen hebben we overdag vrij goed weer gehad. Rond de 26 graden en vrij zonnig. Een beetje kleur al, jaja. Maar gisterenmiddag regen. En zo geen beetje. De pharmaweek in Kinshasa is uitgesteld tot eind maart. Dan volgt een week briefing en uitleg. Komt mij eigenlijk niet zo goed uit, omdat ik dan moet beginnen aan de bestelling. On verra... Zoals gemerkt in het eerste stuk, is het slapen nog niet wat het moet zijn. Maar ziek ben ik nog niet echt geweest. Behalve vorige zondag dan. Maar alleen voor 1 dag. Voila, à la prochaine!
Na een week heb ik al een beter zicht op mijn werk. Stockproblemen worden hier dikwijls veroorzaakt door nog onjuiste maandelijkse consumpties, verminderingen in bestellingen en nog te verwachten bestellingen die zich bevinden tss Kinshasa en Masisi. Dus het zal hier vooral leerrijk worden wat excel en statistiek betreft Ik, als PC analfabeet, heb hier dus een hele kluif aan Vandaag (vrijdag) ben ik het 'centre de santé' van Nyabiondo gaan bezoeken. Zo een 2 uur durende rit met auto. Daar aangekomen zag ik een goeie organisatie van de apotheek. Volgende week ga ik terug om nog een paar dingen te bespreken zoals het gebruik van de spoedkast. Daarna ben ik per moto teruggekeerd. Uiteraard niet zelf gereden, maar vanachter. Volledig bemodderd natuurlijk, maar het was een zaaaaaaaaalig avontuur. Volgende week terug de moto
Voor de rest: *de laatste dagen hebben we vrij veel regen gehad, dus botjes zijn al goed in gebruik *nog steeds beten, maar niet veel muggen hier. Te koud (20-25°C). Dus Deet en zonnecreme niet echt van toepassing. *'s Avonds ga ik altijd vrij vroeg bedje in, want vroeg opstaan om te gaan lopen of om een auto te nemen naar andere apotheek locaties. *leuk team, ook apotheekassistenten zijn pareltjes *nog geen krampen gehad en geen overvloedige WC bezoekjes *reeds oefeningen met elastische tube gedaan en anderen willen het ook gebruiken om te trainen, yoga les ging ik hier ook nog krijgen * als je op wandel gaat, heb je aan elke vinger een kindje hangen. En ze zijn zo knoddig *eind februari heb ik een training van een week in Kinshasa. * volgende week begint de recrutering voor een nationale collega
De rit naar Masisi was zoals verwacht zeer hobbelig. Door de regen liggen de wegen er heel slecht bij. Even een blokkade door een truck die vast zat in de modder. Eens aangekomen een rondleideing gekregen. Zaterdagavond Eerste impressies: mooie omgeving, vriendelijke inwoners, iets frisser dan Kinshasa, sober (kampsfeer), 1 'café', traag en weinig internet (vandaar weinig text , leuk team, jungle speed hebben ze al maar twister nog niet , speculoospasta was hier een godsgeschenk, eten valt heel goed mee, geen ongemakjes behalve vlooienbeten en spinnenbeten , elektriciteit enkel 's avonds met generator, strenge securitymaatregelen. Nu worden de verwachtingen concreter. Het is een zeer groot project en sinds de 2 jaar dat het project al loopt, was nog nooit een apotheker verantwoordelijk voor de apotheek. Er zijn dus heel veel problemen en zal mijn werk hebben. Ik zal mij vooral bezig houden met stockbeheer. Ze gaan een nieuw magazijn bouwen voor de apotheek. Nu is de stock nog verdeeld over 5 verschillende plaatsen en dan is het moeilijk om alles goed te controleren. Op het einde van de maand of begin februari zou het nieuwe gebouw er moeten staan. Wanneer alles verhuisd wordt, zal de stock opnieuw geteld worden en zal ik van 0 kunnen beginnen. Ook krijg ik er op het einde van de maand een nationale collega bij die ik zal moeten opleiden. Als ik hier vertrek begin juli (normaal gezien), zal zij in staat moeten zijn om de apotheek te beheren. Ik zal zelfs na een maand waarschijnlijk nog niet weten hoe alles in elkaar zit. Zondagmiddag ben ik gaan lopen met een collega. Door bergen, hoogte (1600m) en slechte weg, zeer lastig.
Na een emotioneel afscheid, een kleine vertraging en een lange vlucht ben ik woensdagavond rond 21u geland in het tropisch warme Kinshasa. Jules (MSF staf) stond me op te wachten en heeft me naar het huis gebracht waar ik de volgende 2 nachten zou verblijven. Donderdagmorgen ben ik met mijn 2 vlaamse roomies vertrokken naar de basis waar eerst een korte briefing werd gehouden over de activiteiten van MSF in Congo waarna ik werd voorgesteld aan de grote crew. Daarna volgt een dagje van hollen: briefings over gezondheid, financiën, veiligheid en uiteraard wat IK zal moeten doen. Verwachtingen zijn: stockbeheer met daarbij plannen van bestellingen, draaiboek opstellen, opleiding staf. Maar hoe het er allemaal concreet zal uitzien? Daarvoor zal ik moeten wachten tot in Masisi. En van mijn inspiratie. Na de briefings kreeg ik 10 minuten om (gratis) naar huis te bellen 's Avonds vroeg bedje in want vanmorgen zijn ze me om half 6 komen halen om me te droppen op het vliegtuig richting Goma. Eens aangekomen (rond 13u vanmiddag) werden we naar het huis van MSF gebracht, een paar meter verwijderd van het Kivumeer. Een prachtig uitzicht hier. Door de vulkanische activiteit van de laatste weken, is alles hier snel bedekt onder een heel fijn laagje as. Je ziet hier ook oude lavasporen lopen tot aan het meer. Vanmiddag gaan shoppen met een toekostig Masisi-collega: een sympathieke anesthesist van Taiwan. Ik MOEST extra shampoo meehebben want in Masisi is er bijna niets van winkels ook het internet is er supertraag. Morgenvroeg vertrekken we om 6u met auto. Normaal is dit een ritje van 4 uur, afhankelijk van de staat van de weg. Ik bereid me alvast voor op veel regen, modder (chance dat ik mijn botjes meeheb ) en door-elkaar-geschud. Ook de temperatuur is hier een stukje lager dan in Kinshasa. Er is hier een uurverschil van 1 uur. Het is hier 1 uur vroeger.
Voila, ik ben er klaar voor om in het werk te vliegen! A la prochaine!
) en door-elkaar-geschud. Ook de temperatuur is hier een stukje 
