Vorig weekend ben ik de zaterdagmorgen vertrokken naar Masisi. De vrijdagavond was ik te moe om nog uit te gaan en heb dan maar besloten om de volgende dag de auto te nemen. Ik was blij dat ik die beslissing heb genomen en iedereen terug te zien. Het team is wel veel veranderd: veel nieuwe.
Na het middageten (lang gemiste pizza ) heb ik mijn vakantie verder genomen: in het zonnetje met een boek. En s avonds een feestje van een andere ngo. Dus op een goed moment thuisgekomen.
Zondag: verder vakantie nemen. In de namiddag zijn we richting stadion vertrokken voor een voetbalmatch tussen MSFers. Maar lang zijn we er niet gebleven. Sadia, Kirsten en ik waren daar het middelpunt van de belangstelling. In plaats dat iedereen eens kijkt naar het voetbal, nope! We zijn dan maar vertrokken om ene te gaan drinken in een café.
Maandag: back to work, back to reality. Mathieu heeft goed mijn taken overgenomen tijdens mijn afwezigheid. Ik wist eventjes niet goed wat te doen. Maar het is goed. Het is uiteindelijk de bedoeling dat hij alles van mij overneemt. Ik heb me dan maar beziggehouden met administratieve taken: evaluatie van Mathieu, profils de poste van iedereen nazien, de bestellingsbladeren van alle eenheden nazien. Ben ook begonnen aan het maken van een Guide pratique. Een soort draaiboek met alle informatie over het maken van bestellingen, organisatie van de apotheek, ... Kwestie van iets achter te kunnen laten.
Goed nieuws van het nieuwe-apotheek-front: het dispuut over het stuk grond is van de baan en de handtekening is bijna gezet. Dat wil zeggen dat we misschien volgende week kunnen beginnen aan de constructie. Die zal 6 tot 8 weken duren als alles goed gaat. De verhuis zal ik dus jammer genoeg niet kunnen meemaken. Maar ik zal ervoor zorgen dat alles is besproken met de logistiekers: welke rekken, hoeveel ruimtes, hoe in te richten...
En die internationale commande is dus nog niet verstuurd. Miljaar. Altijd aanpassingen, discussies, aanpassingen van protocols,...
Vrijdag om 13u slecht nieuws: Martin is gestorven. Ik ben blij dat ik donderdag nog de kans heb gehad om hem te bezoeken. s Avonds ben ik dan met Henry en Marie de familie gaan bezoeken. Een heel ritueel: de helft van Masisi was daar aanwezig, zingen en eten. Dit duurt tot de volgende morgen.
Zaterdag 1 mei: vrije dag. Beetje lezen, wandelen met alle kindjes van Masisi achter je aan en natuurlijk (zoals bijna elk weekend) een oproep van spoed voor vaccins.s Avonds een sportje en een filmpje.
Het is nu zondag en bewolkt. Vanmiddag yoga.
we hebben er een nieuwe kok en nieuw keukenmateriaal bij en al een hele week lekker eten. Jammer dat de blender niet werkt. Geen smoothies dus.
er heeft een nationale staff zijn pasgeboren kindje Stéphanie (de eerste in Masisi) genoemd (tja, wat wil je, zo een voorbeeld )
Ik ben vanaf nu samen met Sadia verantwoordelijk voor de caisse bouffe. Normaal is dit een taak van de admin fin maar dat neemt veel tijd in beslag en aangezien ik meer taken geef aan Mathieu, heb ik tijd. Ook kan ik de verhuis van de apotheek niet doen en heb ik nood aan een ander projectje .
We hebben al veel veranderingen gedaan: nieuwe plastiek sheeting, eten in gesloten kasten (kwestie dat de ratten ons eten niet meer opeten), een waterpunt aan de keuken. We gaan ook de keuken laten herschilderen. Ik ga me meer met de geldzaken en de inkopen bezig houden.
voorstelling van het nieuwe team: Deborah (Braziliaanse psychologe), Malik (Algerijnse anesthesist), Henry (Franse baas), Marie (Franse baas voor medische), Jonathan (Franse logistieker), Sadia (Belgische logistiekster), Marianna (Portugese verpleegkundige), Angela (Kenyaanse arts), Gadana (Admin fin van Tchaad); Kirsten (Belgische vroedvrouw), Beatrice (Belgische hygiëniste)
Woensdagavond ga ik weer iets in alkaar steken voor het vertrek van Malik. Een groepsactiviteit.
Vorig weekend ben ik de zaterdagmorgen vertrokken naar Masisi. De vrijdagavond was ik te moe om nog uit te gaan en heb dan maar besloten om de volgende dag de auto te nemen. Ik was blij dat ik die beslissing heb genomen en iedereen terug te zien. Het team is wel veel veranderd: veel nieuwe.
Na het middageten (lang gemiste pizza ) heb ik mijn vakantie verder genomen: in het zonnetje met een boek. En s avonds een feestje van een andere ngo. Dus op een goed moment thuisgekomen.
Zondag: verder vakantie nemen. In de namiddag zijn we richting stadion vertrokken voor een voetbalmatch tussen MSFers. Maar lang zijn we er niet gebleven. Sadia, Kirsten en ik waren daar het middelpunt van de belangstelling. In plaats dat iedereen eens kijkt naar het voetbal, nope! We zijn dan maar vertrokken om ene te gaan drinken in een café.
Maandag: back to work, back to reality. Mathieu heeft goed mijn taken overgenomen tijdens mijn afwezigheid. Ik wist eventjes niet goed wat te doen. Maar het is goed. Het is uiteindelijk de bedoeling dat hij alles van mij overneemt. Ik heb me dan maar beziggehouden met administratieve taken: evaluatie van Mathieu, profils de poste van iedereen nazien, de bestellingsbladeren van alle eenheden nazien. Ben ook begonnen aan het maken van een Guide pratique. Een soort draaiboek met alle informatie over het maken van bestellingen, organisatie van de apotheek, ... Kwestie van iets achter te kunnen laten.
Goed nieuws van het nieuwe-apotheek-front: het dispuut over het stuk grond is van de baan en de handtekening is bijna gezet. Dat wil zeggen dat we misschien volgende week kunnen beginnen aan de constructie. Die zal 6 tot 8 weken duren als alles goed gaat. De verhuis zal ik dus jammer genoeg niet kunnen meemaken. Maar ik zal ervoor zorgen dat alles is besproken met de logistiekers: welke rekken, hoeveel ruimtes, hoe in te richten...
En die internationale commande is dus nog niet verstuurd. Miljaar. Altijd aanpassingen, discussies, aanpassingen van protocols,...
Vrijdag om 13u slecht nieuws: Martin is gestorven. Ik ben blij dat ik donderdag nog de kans heb gehad om hem te bezoeken. s Avonds ben ik dan met Henry en Marie de familie gaan bezoeken. Een heel ritueel: de helft van Masisi was daar aanwezig, zingen en eten. Dit duurt tot de volgende morgen.
Zaterdag 1 mei: vrije dag. Beetje lezen, wandelen met alle kindjes van Masisi achter je aan en natuurlijk (zoals bijna elk weekend) een oproep van spoed voor vaccins.s Avonds een sportje en een filmpje.
Het is nu zondag en bewolkt. Vanmiddag yoga.
we hebben er een nieuwe kok en nieuw keukenmateriaal bij en al een hele week lekker eten. Jammer dat de blender niet werkt. Geen smoothies dus.
er heeft een nationale staff zijn pasgeboren kindje Stéphanie (de eerste in Masisi) genoemd (tja, wat wil je, zo een voorbeeld )
Ik ben vanaf nu samen met Sadia verantwoordelijk voor de caisse bouffe. Normaal is dit een taak van de admin fin maar dat neemt veel tijd in beslag en aangezien ik meer taken geef aan Mathieu, heb ik tijd. Ook kan ik de verhuis van de apotheek niet doen en heb ik nood aan een ander projectje .
We hebben al veel veranderingen gedaan: nieuwe plastiek sheeting, eten in gesloten kasten (kwestie dat de ratten ons eten niet meer opeten), een waterpunt aan de keuken. We gaan ook de keuken laten herschilderen. Ik ga me meer met de geldzaken en de inkopen bezig houden.
voorstelling van het nieuwe team: Deborah (Braziliaanse psychologe), Malik (Algerijnse anesthesist), Henry (Franse baas), Marie (Franse baas voor medische), Jonathan (Franse logistieker), Sadia (Belgische logistiekster), Marianna (Portugese verpleegkundige), Angela (Kenyaanse arts), Gadana (Admin fin van Tchaad); Kirsten (Belgische vroedvrouw), Beatrice (Belgische hygiëniste)
Woensdagavond ga ik weer iets in alkaar steken voor het vertrek van Malik. Een groepsactiviteit.
) heb ik mijn vakantie verder genomen: in het zonnetje met een boek. En s avonds een feestje van een andere ngo. Dus op een goed moment thuisgekomen.
