Maandagmorgen 19 april ben ik smorgens vroeg vertrokken vanuit Masisi naar Goma. Helaas hadden we de pech van 1uur en een half vast te staan omdat 2 camions vastzaten in de modder. We hebben er 6 uur over gedaan!!! Dus tegen 13u zijn Julien en ik aangekomen in Goma, iets gegeten en daarna zijn we te voet de grens overgestoken. Weliswaar na veel papierwerk, over en weer geloop en het neerleggen van 60 dollar. Bon, wat een hemelsbreed verschil met Congo!!! Ze hebben daar goeie wegen, met zelfs verkeersborden en lichten!!! We hebben de 3uur durende busrit van Gysengi naar Kigali mooi overleefd. Om 19u zijn we daar aangekomen en hebben we een hotelletje gezocht dicht bij alles en vrij goed betaalbaar. s'Avonds zijn we lekker gaan eten in een restaurant Chez Robert, tegenover het luxe en bekende hotel Des Mille Collines. Doodmoe en voldaan zijn we in ons bedje gekropen. De volgende morgen zijn we onze trip naar de berggorilla's gaan vastleggen voor een luttele 500 dollar. Op weg daar naartoe Belgen tegengekomen die daar al een week vastzaten omdat ze geen vlucht hadden naar België door vulkaanuitbarsting (jaja, ik ben op de hoogte ) Na het vastleggen van onze voorouders, zijn we met de mototaxi (zalige uitvinding) vertrokken richting Memorial van de genocide en waar de 10 blauwhelmen zijn vermoord tijdens genocide. Manman, een moment om stil te zijn.... Tegen 17u zijn we hongerig een klein restaurantje binnengewandeld voor een sandwich en een Primus. Ik zag in de Lonely Planet dat er vanaf 18u happy hour was aan de bar van het zwembad van Des Mille Collines, dus wij daarheen. Wat dus effectief ook was. Het werd een heel gezellige avond met muzikale live begeleiding. De volgende dag wilde Julien zijn gastgezin gaan bezoeken. Een paar jaar geleden heeft hij daar, al werkende in Kigali, een maand daar gelogeerd. Intussentijd heb ik mijn bikini aangetrokken en me geplaceerd aan het zwembad van Mille Collines. Zalig nietsdoen en een zwemmetje. Tegen de middag zijn we met de bus vertrokken richting Ruhengeri, de gorillabestemming. Na een busrit van 2 uur aangekomen in een dorp waar er echt wel niets te beleven valt. En in de gietende regen!!!!!!!! Gelukkig was het hotel maar op een 10tal minuten van de bushalte. Kwestie van low budget, hebben we daar de goedkoopste optie genomen: bed met slechte matras, koude en gemeenschappelijke douche. Rond 16u het 'stadje' ingetrokken om iets te gaan eten. Het was een restaurantje aanbevolen door Lonely Planet: het interieur trok op niets maar het eten was eetbaar. Daarna, na een voorlezing uit het nieuwe testament zijn we om 21u in ons bed gekropen. De volgende morgen om 5u uit de veren om de auto van 6u te halen. En op naar de gorilla's. We waren met een groep van 8: 2 amerikanen, 2 canadezen, 2 Duitsers en wij 2. Het werd een prachtige wandeling in de jungle van 1 uur met een prachtig resultaat: een berggorilla familie. Zaalig gewoon. We moesten wel een afstand van 7 meter bewaren maar ze kwamen heel dichtbij. En zo schattig!!! Precies pluchen aapjes om mee naar huis te nemen (behalve de immens grote silverback). We waren omringd door zeker 20 gorilla's. Na een uur zijn we opnieuw afgedaald. Een zalige voormiddag en het geld waard. Iets eten in het hotel en daarna de bus op richting grens met Congo. Julien moest terugkeren naar Goma omdat hij daar met Reinou, Adam, Hilde en Helmut (allemaal einde missie in Masisi) de volgende dag het vliegtuig moest nemen naar Kinshasa. Het werd dus een afscheid aan de grens omdat ik besloten had om nog een paar dagen alleen in Rwanda door te brengen. Dus vraag ik de chauffeur om me naar een bepaald hotel te brengen: bestaat niet meer. Dan maar naar een ander hotel 'Au Paradis': volzet. Ze verwijzen me naar een hotel iets verder: geen kat. En ik leer mezelf dus kennen: ik kan niet alleen zijn (dat wist ik al), en zeker niet alleen reizen (dat dus ontdekt ). Heb ik dan maar de taximoto richting Congo genomen en ben ik de grens overgestoken naar Goma om daar een laatste avond uit te gaan met mijn ex-collega's en vooral vrienden (Julien vond dat natuurlijk grappig dat ik daar terug stond). Een goede beslissing want het was zalig om zo van hen afscheid te nemen. Maar nu is het vrijdag en heb ik de dag hier doorgebracht: beetje lezen, tussen de regenbuien door aan het zwembad van een hotel liggen,... Morgen is er een auto naar Masisi die ik waarschijnlijk zal nemen. Het hangt van de avond af. Ik ga uit met mensen van andere ngo's en als zij wilde plannen hebben voor het weekend blijf ik misschien. We zien wel...
 "Smile"){kind=icon}
 "Rolling Eyes"){kind=icon}
 "Laughing"){kind=icon}
