Deze week stond nog in het teken van onze bezoekjes aan de diensten in en buiten het ziekenhuis. Heel wat dingen die kunnen verbeterd worden: er worden geneesmiddelen bewaard in oude potten van andere geneesmiddelen. Op de potten: geen dosis, geen vervaldatum en zelfs soms geen naam of de naam van de vorige inhoud. Schandalig.
Ook op de spoed heb ik heruitgelegd hoe vaccins te bewaren. Doordat er onvoldoende electriciteit is, worden vaccins en insuline bewaard in koelboxen. Een ware ramp: de flacons zaten in vuile, doorweekte zakjes waarvan de etiketten niet meer leesbaar waren. Ook plakte het zakje tegen de koelelementen. Dus alle vaccins bevroren. Heb ze dus een grote koelbox gegeven met een isotherme doos in waar alles moet in bewaard worden. Ook een blad waar ze de temperatuur 2 keer per dag moeten op noteren en regelmatig de koelelementen vervangen. Soit, we gaan dat moeten opvolgen.
Donderdag zijn Mathieu en ik mee geweest met de clinique mobile naar Bukombo (net voor Nyabiondo). Heeeel interessant. In Bukombo is er een heel groot camp de déplacés. Mensen die gevlucht zijn voor het geweld in hun dorpen. Dus heel wat zieken daar. Ze leven daar in kleine hutjes die waarschijnlijk niet helemaal waterdicht zijn. De kinderen lopen daar meer in vodden rond dan kleren en van hygiëne is er niet veel sprake.
We hebben daar een paar gebouwen van een schooltje ter onzer beschikking. In het ene gebouwtje werd de triage gedaan en de kleintjes werden gewogen. Patiënten met koorts, hoest en diarree worden onderzocht.
Na de triage krijgen ze een carte de santé. Daarna gaan ze naar een ander gebouwtje waar we doeken hebben gehangen om 3 consulatieruimtes en 1 apotheek te maken. In 2 daarvan zat een verpleger die het onderzoek deed en daarna de behandeling op de carte de santé noteerde. Daarna passeert de patiënt langs de apotheek om zijn geneesmiddelen op te halen. We vroegen aan de mensen van de apotheek om de eerste 20 patiënten door te verwijzen naar Mathieu en ik. In het vierde deeltje hadden we ons burootje. Ik nam de kaarten aan en noteerde het aantal geneesmiddelen, antibiotica en injectables voorgeschreven, terwijl Mathieu vroeg aan de patiënt of die het gebruik van de geneesmiddelen had begrepen.
In 50% van de gevallen was dit niet het geval. Deels begrijpelijk want de 2 die de geneesmiddelen uitdelen zijn niet eens medisch!! Ze hebben dus geen idee hoe advies te geven. De patiënten zijn daar al minder (of niet) geschoold en hebben dus extra aandacht en uitleg nodig. Nog wat werk aan de winkel want het is zonde dat de verpleegkundigen een goeie diagnose stellen, goeie geneesmiddelen voorschrijven terwijl de patiënt de kuur niet of verkeerd uitneemt. Een goed projectje voor mij e
Tegen 10u waren we al klaar met ons onderzoekje en heb ik me buiten in de zon bezig gehouden met op een hoogstaand niveau een gesprek in het Swahili met de kindjes te voeren. Met mijn woorden die ik in het Swahili ken (koe, varken, kip, geit, ja en nee..) lukte dat vrij aardig
sMiddags boden ze een maaltijd aan. Op het menu: foufou (een slijmerig elastisch gerecht gemaakt van maniok) met gedroogde vis en bladeren van maniok. Ik heb vriendelijk gepast en gewacht tot ik terug thuis was om te eten.
Vanaf nu neemt Mathieu alle taken van me over en is hij verantwoordelijk voor de apotheek. Ik ga me bezig houden met een beetje klinische farmacie op de diensten.
Eerst en vooral iets doen aan de vele antibioticakuren. Alle, we gaan proberen. Ik ga samen werken met Angela en Marianna (expat arts en verpleegkundige).
Vrijdagmiddag naar de markt om pagnes te kopen. Je moet de economie hier wat steunen e. En vermits ik al veel kleren heb weggegeven, heb ik er andere nodig.
Daarna heb ik met Sadhia (logistiekster), Raymond en Mathieu de plannen voor de apotheek bekenen en de inschikking bekeken. Ze beginnen dus maandag met de consstructie. In retard want het materiaal is er nog niet.
Zaterdag was het nog een beetje PC werken geblazen en dan weeeeekend: badminton, slapen, zonnen, slapen,
we hebben af en toe een huisdier: een stinkende hond met vele ziektes die onder de poort doorglipt. Er lopen hier al niet veel honden rond maar voor diegen die hier rondlopen ben ik bang om gebeten te worden.
Het droge seizoen is begonnen en het is er aan te merken: warm en bijna geen wolken te bespeuren. Zalig
Greys anatomy seizoen 5 eindigt helemaal niet goed.
Après la première pierre (de la pharmacie): une bière. We hebben dorst: waar blijft diene eerste pierre???
Ik heb deze week verse kip en vis besteld in Goma. Nooit gedacht dat dat ging toekomen en het heeft nog gesmaakt ook. Wat anders dan wat vlees en veel vet van een koe of varken.
Deze week zijn we begonnen aan onze bezoekjes aan alle eenheden en centres de santé. We gaan een onderzoek doen op 2 niveaus: het voorschrijfgedrag van de artsen en verpleegkundigen (aantal antibiotica, injectables en aantal geneesmiddelen per voorschrift). Op het niveau van de apotheek bestuderen we de stock, het maken van de inventaris en aansluitend de bestelling bij de apotheek en ook of de patiënten de uitleg hebben begrepen. Dit laatste is weggelegd voor Mathieu omdat mijn Swahili nog niet zo vloeiend is. Na ons onderzoekje geven we ook direct een feedback en aanbevelingen voor verbetering.
Er is daar op alle niveaus nog heel wat plaats voor. Maar artsen en verpleegkundigen zijn heel enthousiast en willen ook graag die verbetering zien. Binnen 3 maand doet Mathieu het onderzoek nog eens over.
Dinsdag was Nyabiondo aan de beurt. Per moto. Woehoeeee (maar minder woehoe voor mijn derrière).
De eenheden in het ziekenhuis krijgen vooral commentaar over hun stock. En ze krijgen de opdracht om vanaf nu hun spoedbestellingen bij de spoedgevallen te doen.
Het weekend was een echt weekend Niet werken, in de zon zitten, naar films kijken al het regent, de kokkin leren hoe een kaassaus te maken...
Nu is het maandag en een internationale vrije dag. Maar je men fou, ik neem de namiddag ook vrijaf
de tomaten in mijn tuintje groeien al goed
ik heb al mijn gouden schoentjes, t-shirts en een rok geschonken aan vrouwen en kindjes in het ziekenhuis. Ze zijn ofwel vluchtelingen of zieken zonder familie en kleren. Als ik vertrek ga ik mijn botjes aan Mathieu geven. Kwestie van de ritjes naar Nyabiondo niet meer met te kleine botten van de wachters te doen.
Knalverbrand
De keuken krijgt ook een opknapbeurt: nieuw plastiek sheeting over tafel, een likj verf, kasten voor het eten. We hebben ook een nieuwe lading kookmateriaal gekregen. Waaronder een blender die niet marcheert. Kan fluiten naar mijn smoothies.
Ben gestopt met lopen en springen en begonnen met Voltaren gel en Ibuprofen voor mijn voet.
Het slaapwandelen is weer begonnen. Bon, de missie ermee begonnen en we gaan ermee eindigen.
