Een kort berichtje want eigenlijk zit ik in de les.
Gisteren hebben we thuis fotoshoot gedaan Ik had twee kleedjes gekocht voor de feestdagen, en Ella wilde mij absoluut opmaken en fotograferen Met Adrian als lichtman, met een soort van tafellamp in de had en Ella als fotografe, hebben wel wel goed gelachen. Het resultaat zal hier binnenkort wel te zien zijn,als ik het kaartje van Ella kan lenen om de foto's te kopiëren. Ik heb ze zelf eigenlijk nog niet gezien.
Voor de rest, ik weet toch al voor één vak dat ik geslaagd ben , Textos Específicos van Spaans. Dat is toch al goed om gemotiveerd te beginnen studeren voor de examens.
oeps, weeral bijna een week geleden dat ik nog iets gepost heb.
eerst en vooral: HAPPY BIRTHDAY CHARLOTTE!!! Eindelijk volwassen
terug naar nieuws over mij
als dit een blog met geluid was zouden jullie niet gewoon horen wat ik zeg, maar zou het eerder klinken als ik kand ndied goed spreke wand bijn deus zit dicht. Jaja, ik ben verkouden. De winter heeft hier eindleijk gewonnen, het is koud! Echt koud! Natuurlijk is net vrijdagavond de verwarming kapot gegaan in huis. Dus hebben we dit weekend kou geleden. Geen verwarming, maar ook geen warm water. Gelukkig kan ik me in de fitness douchen, daar is het warm (als het vanavond niet in orde is, douche ik me maar niet vandaag)
De laatste drie nachten heb ik zalig geslapen, Cora zit in Galicië. Of beter, zat in Galicië, vanavond is ze terug. Maar nu hebben mijn oorholtes (is dat een juist woord) toch kunnen recupereren. Ik heb echt het gevoel dat die groter geworden zijn van altijd te slapen met oorstopjes. Volgend weekend ben ik ook gerust, dan moet ze naar een kampioenschap in Parijs. Heel handig, vermits ik dan moet studeren.
Mijn laatste lesweek is bezig nu, bizar, echt bizar. In mijn hoofd ben ik al bijna mijn koffers aan het pakken om terug te komen.
Zaterdag was ik de baas in huis De madammen waren naar het trouwfeest van hun nicht, en dus was ik 'la señora de la casa'. Ik moest zorgen voor de honden en de kinderen. IK voor de KINDEREN, kan je het je voorstellen. Die kinderen zijn wel 27 en 31 jaar oud hé. Dat is een gemiddelde van TIEN jaar ouder dan ik. Maar bon, aangezien mijn hoofd het best gemeubileerd is (letterlijke vertaling van een Spaanse uitdrukking) was ik verantwoordelijk. Ik moest dus zien dat alle rollen dicht waren, dat het eten opgewarmd werd, dat de honden gegeten hadden, en dat de kinderen braaf waren. Bleek dat laatste toch nog wel het moeilijkst van al zeker. :-O Ik was int salon naar een film aant kijken. Komt Ella toch niet voor de tv zitten zeker, en ze begint met Adrian te praten over geesten. Na vijf minuten was de discussie al zodanig verhit dat ik er geen speld meer tussen kreeg. Niet om te vragen of ze zich ergens anders wilden zetten, niet om zelf iets toe te voegen aan het gesprek. Ja, ze hadden allebei een eigen mening, maar naar die van de andere luisteren, dàt was teveel gevraagd. Na twintig minuten ben ik als een scheidsrechter het gesprek beginnen regelen omdat ik schrik had dat het uit de hand ging lopen. Ella zag eruit alsof ze schrik had dat Adrian haar ging opeten, en Adrian zag helemaal rood omdat zij niet akkoord was met zijn mening.
Dus het was van: 'Zwijg, laat Ella uitpraten'.......'SSSShhhhtttt!'.....'Ok, Ella, laat Adrian nu ook iets zeggen'......'Hola, beleefd blijven he'.....
Toen was duidelijk waarom de madammen zeiden dat ik op de KINDEREN moest passen. De honden daarentegen zijn super braaf geweest
Amaai, vandaag hebben we een demonstatie gekregen van de Spaanse openheid. Onze proffen in België hadden al wel gezegd dat Spaanse studenten veel meer tegen leerkrachten durven zeggen dan wij.Daar hebben we vandaag het bewijs van gezien. Een discussie tussen de studenten en de leerkracht informatica, onze mond viel open. Ze spreken haar aan met haar voornaam en 'jij' en zijn echt grof, op het randje van onbeleefd vind ik. Maar het leek voor de rest niet zo abnormaal, de prof bleef er ook kalm bij. In België hadden ze ons uit de klas gezet, als we zo tegen een prof zouden spreken (roepen).Culturen verschillen....
Om drie uur heb ik mijn volgende les. Drie uur lang omdat we een uur moeten inhalen omdat de prof ziek is geweest. Ben moe, k heb hoofdpijn, enfin, ik ben ziek, maar ik hou vol Het is de laatste les, dus er zouden nog wel belangrijke dingen gezegd kunnen worden.
Enkele foto's van de fotoshoot. Er zijn er veeeeeeeeeel meer, maar ik begin er niet aan om die er allemaal op te zetten (stuk of 150)
Met Adrian als lichtman, met een soort van tafellamp in de had en Ella als fotografe, hebben wel wel goed gelachen.
