Mijn eerste echte Spaanse blog...

ik stapte maandag dus op het vliegtuig,...

Toen ik aankwam voelde ik me meteen thuis, das natuurlijk een voordeel van bij bekenden te komen. En nu voelt het bijna alsof ik nooit ben weggeweest.

Op de luchthaven stond Teti te wachten. Ik ben geland op de nieuwe luchthaven van barcelona. Op dat moment waren er nog bijna geen vluchten die daar aankwamen of vertrokken. Deze week zijn er veel verplaatst. Enfin, we gingen dus terug naar de auto, maar Teti was compleet verdwaald en wist niet meer waar die nu precies was. Dan maar gevraagd aan een veiligheidsagent, en die kon ons dan toch al de juiste parking tonen. Maar dan, grote paniek, haar auto was er niet meer! Bleek dat we op verdieping 2 waren ipv 0, waar haar auto nog steeds op de juiste plaats stond .

Wat is er hier nu al allemaal gebeurd? Alles en niets eigenlijk. Op zich is de les ofzo nog niet begonnen, dus daar kan ik weinig over zeggen.

Wat heb ik dan al die dagen gedaan? Ik heb me nuttig bezig gehouden hoor.

Gaan winkelen voor douchegel, shampoo en tandpasta is toch vrij essentieel (ik had maar mini-verpakkingen bij omdat dat minder weegt). Ik weet ondertussen ook waar mijn school ligt. Het zijn twee verschillende gebouwen waar ik volgende week moet zijn.

Allebei op ongeveer 40 minuten van mijn huis.

Woensdag ben ik naar het tweede gebouw geweest, Carmen had me de weg uitgelegd, eerst bus, en dan metro. Bleek dat het van de metrostop tot de universiteit nog zeker een kwartier stappen was. Die straat is echt super lang. Wat blijkt ook, de bus die ik eerst nam, voor ik op de metro was gestapt, stopt super dicht bij dat uiteinde van de straat waar de unif ligt :-p volgende keer dus enkel bus en geen metro meer. het gebouw blijkt vlak naast een winkelcentrum te liggen, er is echt alles van een carrefour over cinemazalen, sjieke restaurants en een burger king . Altijd meegenomen als je eens lang vrij hebt tussen twee lessen.

Voor de rest ben ik sportief bezig, dinsdag gezwommen, woensdag 800m gezwommen én een uur gaanwandelen met de honden in Parc Guell, en dat ook donderdag, vrijdag en zaterdag. Dat is wel een avontuur hoor, met Chati, de kleine hond. Hij trek zo hard aan de leiband dat hij na 100m al buiten adem is, maar blijft een uur lang trekken. Volgens Teti is hij te dik, en dat is eigenlijk wel waar. Ik mag hem dan ook niks geven als hij weer eens om eten komt bedelen aan tafel. (maar als ik alleen ontbijt geef ik hem toch stiekem een stukje toast.)

Ontbijt is elke dag hetzelfde hier, toast met boter, choco, confituur of een soort philadelphiakaas van de witte producten (die best wel lekker is), of van die chocoladebroodjes uit een plastiekje en yoghurt. En dan nog fruitsap en thee. Ik heb niet te klagen dus, al is het wel lastig om je maag te vullen met toast.

Aan het 'zelf voor mijn middageten zorgen' moet ik nog wat wennen, het is raar om eten in andermans koelkast te stoppen, en zeker als zij voor jou koken 'savonds, maar alles went.

Voorlopig is het meestal brood met fruit geweest, jaja, heel gezond, ik ga voortaan voor het mediterraan dieet . Ik denk dat ik hier veel meer vis en minder vlees ga eten dan thuis. Aardappelen gebruiken ze weinig precies, brood dient als vervanger bij het warm eten.

Och, voorlopig gaat alles goed, vlotjes

Nu ga ik me inschrijven in de fitness!

beso

13-09-2009 om 10:49 geschreven door Stefanie