Jullie lezen mijn avonturen, maar ik word natuurlijk ook graag op de hoogte gehouden van wat er in België gebeurt!
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
I'm going to Barcelona
verslag van mijn Erasmusuitwisseling
20-12-2009
Welkom op wat waarschijnlijk mijn laatste blogbericht vanuit Spanje zal zijn. Ik hoor jullie al denken: "Waarom? het is toch niet waar zeker. Ze geeft het op vlak voor ze vertrekt." Wel, de reden is heel eenvoudig. Het saldo op mijn usb-stick van mijn 3G-internet is op. En geen saldo betekent, geen internet. Oma, als je wat ik net geschreven hebt niet hebt begrepen, dat is niet erg (dat geldt ook voor alle andere mensen die dit niet begrepen hebben uiteraard)
Daarstraks heb ik me hier echt kapot gelachen. Ik heb jullie misschien al verteld dat ik de hon heb geleerd om een poot te geven als ze geaaid wil worden. (vooral als ik in de zetel zit) Nu was er daarstraks blijkbaar bezoek geweest, en viska had de hele tijd pootjes zitten geven aan die mevrouw, om aandacht te vragen, maar die had het niet begrepen. Jaja, ik laat mijn stempel achter op het huishouden hier.
Normaal gezien ben ik woensdag terug thuis. Dat wil zeggen als ik hier
niet gestrand ben door hevige sneeuwstormen in ons belgenlandje.
Ja, ze hebben zelfs hier op het nieuws beelden laten zien van
sneeuwruimers op zaventem. Ik kan mijn ogen niet geloven. Ik woon al
twintig jaar in België, de enige winter dat ik niet thuis ben is het
zo'n weer. :-O ik weet niet of ik vind dat ik iets gemist heb, of dat
ik blij ben het hier ietsje warmer is.
Misschien een beetje van allebei. Alleszinds een witte kerst in het vooruitzicht is wel fijn.
Hier in Barcelona valt er geen vlokje. Maar gisterennacht heeft het wel gevroren, wat extreem uitzonderlijk is.
Vanaf overmorgen geven ze regen (fijnfijn).
Verder niet veel nieuws, ik laat jullie zeker nog weten hoe mijn aanpassing aan België verloopt.
Tot slot wil ik jullie allemaal bedanken om mijn blog te lezen en mijn avonturen mee te volgen. Het was voor mij heel fijn om te zien dat er elke keer meer bezoekers kwamen.
Er komt nog wel een berichtje, maar toch alvast een vrolijk kerstfeest en een gelukkig nieuwjaar.
de eerste foto die jullie zien van Adrian denk ik.
(de foto wil niet echt, zal hem in een aparte blog posten boven dit bericht)
En nog wat foto's van Ella, Adrian en mij
het was heel moeilijk om te kiezen wat ze wilden eten
maar er was ook cultuur. Hier zie je de kathedraal, en één van de mooie straatjes van het oude stadsgedeelte.
op de trappen van de kathedraal waren ze een filmset aan het opzetten. Zeer indrukwekkend.
en hier zie je een illustratie van het kindergedrag van Adrian . Hij staat op een muur die ongeveer tien meter hoog is, beetje onnozel te doen enzo. Wat vinden we hem allemaal stoer nu ;-)
Nu is het aftellen echt wel begonnen. Ik kan niet geloven dat ik volgende week rond deze tijd thuis ben.
Voor mij is het hier nu eigenlijk gedaan. Ik moét niks meer. De examens zijn voorbij (of informatica goed was of niet, dat weet ik echt niet), geen lessen meer,... Erasmus is gedaan. Nu nog even profiteren van de vrije tijd.
Vandaag ben ik naar de schoonheidsspecialiste geweest en heb n filmpje gekeken. T is hier weer koud. Mijn arme voetjes zijn bevroren en ik krijg ze niet, maar dan ook echt niet warm. Maar dat ze door en door koud zijn, komt door mijn nachtelijk avontuur van deze nacht.
We waren met een aantal belgen weggeweest om een afscheidsfeestje te vieren voor sanne, die, helaas, morgenochtend al vertrekt. Tegen kwart na vier zijn we naar huis vertrokken. Maar....... Toen nam Stefanie de verkeerde nachtbus. Ik was er echt van overtuigd dat het vier was, blijkt dus uiteindelijk vijf te zijn. Met als gevolg dat ik gestrand was aan de vereekde kant van de stad, wat vreemd is, was want de bus vertrok wel in de juiste richting. Dan om vijf uur maar een metro gaan zoeken. Met de merto naar de dichtsbijzijnde halte bij mijn huis gereden. Daar dacht ik de bus te pakken, maar daar moest ik nog een half uur op wachten. ongeveer de tijd dat ik er te voet over doen. Dus ben ik maar beginnen wandelen. Rarara, wat gebeurde er toen? Na vijf munuten werd ik voorbijgestoken door een bus. Dus heb ik een half uur gewandeld in twee graden. KOUD! En dan kom je thuis, kan je bijna in je warme bedje, past je sleutel toch wel niet op de deur zeker. Op geen enkele manier was dat in er in te krijgen. Door het glas kon ik uiteindleijk zien dat de sleutel binnen ook nog op de deur stak. Allez, ondertussen was het zes uur. K heb dan maar even naar de huistelefoon gebeld en gevraagd of iemand de deur kwam opendoen en dat heeft Carmen gedaan, gelukkig. K heb er maar twee uur over gedaan om thuis te geraken dus.
maar bon, het verbaast me dus niks dat mijn voeten nog steeds bevroren zijn.
Jaja, ik laat mijn stempel achter op het huishouden hier. 
