Jullie lezen mijn avonturen, maar ik word natuurlijk ook graag op de hoogte gehouden van wat er in België gebeurt!
Beoordeel dit blog
Zoeken in blog
I'm going to Barcelona
verslag van mijn Erasmusuitwisseling
22-11-2009
Vandaag was het feest voor Cora's 18e verjaardag. We hebben het helaas niet met iedereen kunnen vieren, Ella was er niet. Ze heeft een?/haar? vriend uit Italië op bezoek. We hebben raclette gegeten. Een beetje bizar, zo'n wintereten, als je bedenkt dat ik in mijn spaghettibandjes zat. En we hebben Cava gedronken, en Kriek die nog over was van wat mama en papa hadden meegebracht uit België. We hebben nogal gelachen! Er was confetti en van die fluitjes die afrollen en piepen, manman, net kleine kinderen. En teti was nog het ergst van allemaal. Hilarisch gewoon.
Vor de rest is er hier niet veel gebeurd vant weekend. Ik heb veel gewerkt en hoop dat ze ons deze week niet te veel meer bij gaan geven, want anders word ik gek. Nog twee weekjes voor de examens en ik moet echt eens tijd vinden om te leren...
S.
ps: Lisemarieke gefeliciteerd met het tweede deel van uw vormsel . Heel leuk ook om iedereen nog eens te zien via skype. Jammer dat de camera niet beter werkte.
Cora en ella hyebben géén doorzettingsvermogen. Ze hebben allebei hun dieet al opgegeven en hebben gisteren meer gegeten dan ik. (ja, dat dieet waar ze eergisteren mee begonnen zijn )
de radijsjes in Spanje zijn minder straf dan in België (jaja, interessant, nietwaar?)
verder:
De broer van de madammen moest gisteren een levensgevaarlijke operatie ondergaan. Ze waren super verdrietig en ongerust. Maar hij heeft het gehaald en ligt nu in een kunstmatige coma. Binnen vier dagen weten ze of hij ook daar terug uitkomt. Dus, allemaal een kaarsje branden, ok?
Wat nog,... Ahja, mijn test van Catalaans 9,9/10 had ik toch wel geen schrijffoutje gemaakt in een werkwoord zeker.
Ik heb een kous aan mijn kamerdeur hangen een echte kerstssok, leuk toch? het hele huis is versierd.
Zondag vieren we de verjaardag van Cora, ze wordt 18. We gaan raclette doen met z'n allen. Ik moet wel nog een kadootje zoeken, en ik heb geeeeeeeeeeeeen idee. K zal straks na de les misschien eens in het winkelcentrum gaan zien. De madammen hebben een boek over cinema voor haar denk ik.
om te eindigen, een illustratie van de mediterraanse openheid:
Maandag zat er naast mij op de bus een oudere mevrouw. Ze begon tegen mij te praten en vertelde me dat -ze van de gyneacoloog kwam voor de een of andere ziekte die ik niet ken - ze nu onderweg was om haar kleinkinderen, een jongen en een meisje van 4 en 6 jaar van school te halen -dat de moeder dat niet kon doen omdat die les gaf een een andere school - dat haar zoon en zijn vrouw (die van madrid komt) in Amsterdam wonen en dat hun dochtertje van twee, in drie talen wordt opgevoed (spaans, catalaans en nederlands), maar dat ze dat geen goed idee vindt. -Dat ze in Dié straat woont (wijst waar we passeren) in dat appartement met de bloemen op het balkon -Dat haar (overleden) echtgenoot bij mercedes werkte -enz...
toen ik afstapte aan de supermarkt en zei dat ik daarna verder te voet naar huis ging reageerde ze - Maar dan is het helemaal donker! en jij ben een meisje! Voorzichtig zijn he! je weet maar nooit!
toch geweldig?
of nog, in de fitness:
ik sta aan de haardrogers, komt er een mevrouw van ongeveer zestig jaar naar mij en vraagt: kan je door mijn t-shirt zien? Gelukkig was dat niet het geval. Waarop zij: Ah, gelukkig, ik heb namelijk geen bh aan, ik ben naar hier gekomen in mijn badpak en ben hem thuis vergeten. En weet je wat ik nogf ben vergeten? Mijn onderbroek, en nu is de rits van mijn broek toch wel net stuk zeker. (Doet t-shirt omhoog om te illustreren wat ze bedoelt)
hilarisch, maar toch een beetje gênant
Zouden die dingen ook gebeuren in België, ik denk het niet...
te beginnen bij vrijdagavond: we zijn dus naar de cinema geweest. Cora ging uiteindelijk niet mee,ze had iets anders te doen. Mickey (eigenlijk Miguel Ángel) kwam ons ophalen met de auto.natuurlijk was de rest nog niet eens thuis op het afgesproken uur . We zijn dan naar een shoppingcenter gereden op drie kwartier van barcelona. Stel je voor, drie kwartier rijden om naar de film te gaan :-O, dat zouden wij toch nooit doen???? De film, 2012, ging over het einde van de wereld. Voor het goeie verhaal moet je er niet naar gaan kijken, maar spectaculair is hij wel. Onze twee cineasten konden maar niet zwijgen over de speciale effecten, hoe, wat, waar en wanneer zij dingen amders gedaan zouden hebben enz. Ze zijn echt hilarisch als ze naar een film kijken. Vanaf het eerste beeld zitten die onbeweegelijk naar het scherm te staren, volledig gefocust.
Zaterdag ben ik dan met de madammen naar ikea geweest. Zij gingen voor kersspulletjes en een nieuwe lamp, ik om te kijken en een kerstkadootje voor hen te zoeken. Voorlopig heb ik al voor elk een fleecedekentje, aangezien ze jhier altijd kou hebben. Hoewel, nu is het precies terug zomer aan het worden. gisteren was het 24 graden, vandaag 23, maar dat is toch niet normaal zeggen ze.
S avonds is mickey dan nog eens blijven eten. Hij woont bij zijn pa die piloot is,en die is bijna nooit thuis. Een beetje eenzaam dus. Hij gaat een kortfilm maken met Adrian als indiaan , jammer dat ik het resultaat waarschijnlijk nooit te zien zal krijgen.
Over gisteren is niet zo veel te vertellen. Ben gaan fitnessen, zoals gewoonlijk en ik heb aan mijn tussenexamen van Catalaans geleerd. Dat examen is trouwens goed gegaan hoor. De broer van mijn madammen is in het ziekenhuis opgenomen (hij woont in Brazilie) en om hun gedachten te verzetten, hebben ze gisteren het hele huis versierd voor kerstmis. Jajaja, nu al voor kerstmis.
Cora en Ella gaan op dieet hebben ze beslist. S mogens twee stukken fruit, s middags sla, s avonds weer fruit en een yoghurtje. Geen aardappelen, brood, rijst, pasta, vleesof eieren meer, enkel een klein beetje vis. Ze doen maar hoor, zolang ze niet verwachten dat ik meedoe. Het eten van Carmen is daar veel te lekker voor. Het gaat wel gezellig zijn s avonds aan tafel, maar twee personen die echt avondeten eten. (adrian en ik) Ik wil wel eens zien hoe lang ze volhouden.
tot zover het verslag van het weekend
PS:
mama: ik moet van teti zeggen dat je toch echt veel verstaat aan de telefoon ze, maar dat ze ook wel haar best had gedaan om traag te praten
en hoop dat ze ons deze week niet te veel meer bij gaan geven, want anders word ik gek. Nog twee weekjes voor de examens en ik moet echt eens tijd vinden om te leren...
)
had ik toch wel geen schrijffoutje gemaakt in een werkwoord zeker.
