Ondertussen hebben we ook al een mindere kant van Zuid – Afrika leren kennen. Het internet is als de beurzen. De ene dag gaat het heel goed en verbruik je bijna niets, de andere dag gaat het heel traag of ligt het internet gewoon volledig plat. Het laatste was het geval deze week, niemand in Petrus Steyn had toegang tot internet. Gelukkig werkt het terug, zodat we onze lieve vrienden en familie op de hoogte kunnen houden.

Hoe zag onze week eruit:

Maandag vertrokken we gepakt en gezakt naar Sasolburg, waar we met Jay naar schooltjes in de townships gingen. We maakten een verjaardagskalender, een boekenhoek, een thematafel en een dagkalender. Daarna vertrokken we vol verwachtingen naar het schooltje waar we enkele weken geleden hoeken hadden gemaakt. Een aangekomen stonden we perplex. Alle klassen waren van gebouw veranderd en van ons harde werk was niks meer te bespeuren. ‘ de harde realiteit van de townships!’ We lieten het niet aan ons hart komen en gingen bij de baby’s en peuters helpen. Daarna brachtr Jay ons naar de B&B ‘ Ka nie kla nie’. We werden hartelijk ontvangen door Tommy (precies een populaire naam hier in Zuid – Afrika, perfect!) en gingen met hem naar de winkel waar we ons heel wat lekkers kochten. ’s Avonds volgde er een heerlijke maaltijd en een leuke babbel met Tommy. Moe kropen we in ons bed.

 Dinsdagmorgen: VALENTIJN BABY!!!
Jolien kon deze keer niet tot ’s avonds wachten en opende meteen het briefje van Kas. Woehoew eindelijk mocht ze het pakje openmaken. En jaja de Kas heeft zijn best gedaan: een prachtige ketting.Thx baby ;)
We ontbeten en maakten ons klaar om te vertrekken naar de Townships.
Jolien wou de  koelbox openen maar zag ze dat de hele familie Mier ook van ons lekkers had genoten. Gelukkig voor Eline vonden ze de marsmallows niet lekker.
Toen we terug bij de eerste school van maandag aankwamen zagen we dat Valentijn ook hier niet onopgemerkt voorbijgaat. Iedereen was in rood/wit gekleed, de klas was versierd,… Jammer dat we hier niet van op de hoogte waren, we kregen een standje van de juf en moesten bijna een boete betalen. ( Jay vertelde ons dat haar zoon 5 rand moet betalen als hij niet in het rood/wit is gekleed!)
Jolien bleef in de school, Eline ging naar de tweede school van gisteren.Voor Jolien werd het de leerrijkste voormiddag ooit, de juf liet haar de hele tijd Valentijnskaarten en puzzels maken! Net toen ze haar geduld bijna verloor verscheen Eline ‘ de redder in nood’ , in de deuropening. Samen gingen we naar het schooltje waar zij hielp. Eline gaf een lesje muzikale opvoeding waarin ze al haar talenten bovenhaalde. Net voor het middagmaal bidden de kinderen en begonnen de leerkrachtig perfect tweestemmig te zingen. We voelden kleiner en kleiner worden.
We hielpen met het middagmaal en genoten met volle teugen. Hierna volgde het leukste deel, het tapijt vegen! Met al onze krachten gingen we het tapijt met bamboestokken te lijf. Precies of we hadden nooit iets anders gedaan stonden we daar met onze poep in de lucht. Eline: ‘ Voila sé onze dagelijkse portie sport zit erop!’ De juffen lachten en veegden het tapijt een 2^de keer alsof het niets was. ( Wat zijn we toch blij met de uitvinding van de stofzuiger!)Na deze grote inspanning deden de kinderen een dutje op ( propere) tapijt. Wij waren de oppassers van dienst! We namen onze taak heel serieus! Jolien hield zich wakker door naar foto’s op haar camera te kijken terwijl ze Eline steeds dieper en dieper zag wegzakken. ( en ja dit staat op foto J ) Net toen Jolien het ook moeilijk kreeg kwam Jay ons halen, oeps betrapt!
Omdat de familie Mier ons eten had gestolen gingen we terug met Tommy naar de winkel. Terug thuis leerden we zijn vrouw kennen. Ze was zeer vriendelijk en excuseerde zich dat ze al terug weg moest voor de Bijbelstudie. Dit wou zeggen dat Tommy helemaal alleen thuis was op Valentijn.Dit kregen we niet over ons hart dus nodigden we Tommy uit voor een valentijnsdiner. Hij zorgde voor het eten: hamburgers met frieten, wij voor de drank: en lekker flesje wijn.  Hij zei dat we de beste gasten waren in jaren. ( dank u Tommy J )

 Woensdagmorgen pakten we onze koffers, onze tijd in  ‘Ka nie kla ni’ zat er al op.
We vertrokken elk naar onze eigen school. Eline kreeg een schooltje met 12 kinderen, hihi, en haalde de Kleuterjuf in haar naar boven. Jolien hielp haar met het maken van hoeken, daarna vertrok ze naar haar eigen schooltje: 3 klassen met elk 42 kinderen… slik.
Ze maakte hoeken en muziekinstrumenten met het weinige materiaal dat ze had.
In de namiddag gaf Jay les aan leerkrachten. Wij installeerden ons aan een tafeltje achteraan want daar zitten de coole studenten J. Plots kwam de leerkracht die Jolien valentijnskaartjes liet maken naast ons zitten. Eline gierde het uit. De les ging over AIDS. Iedereen ging in groepjes zitten en maakten een brainstorm. Aangezien niemand in ons groepje wou zitten hebben we een clubje op ons twee opgericht (voor mensen met een …).  We waren zo blij dat Jay ons de kans gaf om voor de hele groep onze voorstelling voor te stellen (niet dus). Met knikkende knieën vertelden we in ons beste Engels over onze beperkte kennis van Aids. Achteraf bleek dat we niet zo bescheiden moesten zijn, we waren bij de besten. Toen iedereen aan de beurt was geweest overliepen we de cursus. Even later kwam Lizette ons halen.
Die avond sliepen we terug in ons vertrouwde huisje in de Bothastreet.

 Donderdagochtend namen we een andere route naar Vanderbijlpark. We zagen weiden met duizenden zonnebloemen, struisvogels en babi’s ooh… (Eens iets anders dan Sidmar passeren of in stinkende treinen zitten op weg naar school). Eens aangekomen stapten we in Jays auto die ons elk naar ons schooltje bracht. Eline deed een thema)gesprek in haar school (My family), deed een activiteit werken met wasco, leerde de juf hoe je memorie moet spelen, bouwde de poppenhoek opnieuw op die Jolien de dag ervoor had gemaakt maar de juf terug had afgebroken, leerde de juf hoe je een verhaal voorleest aan de kinderen en legde uit hoe je werkt met de materialen die voorzien zijn voor Outside-free-play (trampoline, watertafel, …. )
Jolien zette in haar school iedereen aan het werk. Toonde de leerkracht hoe je schildert met de kinderen, deed een activiteit schrijfdans en muzikale opvoeding, leerde de juf ook een verhaal vertellen en toonde de juf dat je veel kan bereiken door tussendoor liedjes te zingen. Als voorbeeld gaf ze de ‘Rups pardie pardaf’. Het ging als volgt.

Op het einde gaf ze nog een lesje ritmiek aan graad R. Jolien was heel blij. Wat een verschil met haar vorige school! Hier waren de leerkrachten zeer enthousiast en stelden veel vragen. Een zeer vruchtbare dag voor ons beiden.
Om 14u gingen de kinderen slapen en kwam Jay ons halen. Ze bracht ons naar een traditioneel marktje waar we op souvenirjacht gingen. Rara wat hebben we gekocht hihi. Rond 17u waren we thuis en dronken we een chocomelkske (of 10). Om 19u werden we verwacht op de Bijbelstudie bij Yvonne. Lizette gaf ons een bijbel mee. Je had ons moeten zien lopen. Zo fier als een gieter met onze eigen bijbel onder de arm. Jammer genoeg duurde het pijnlijk lang voor we het juiste verhaal vonden. Wisten wij veel dat een bijbel alfabetisch gerangschikt is. Na de studie trakteerde Yvonne met lekkere hapjes en een drankje. Een vriendin van Yvonne zette ons later op de avond thuis af. We aten nog een chipke terwijl we naar Vampire Diaries keken (jaja Eline is er ondertussen ook al aan verkocht) en gingen slapen.  

 Vrijdag hadden we vrijaf whoehoe. We sliepen lekker lang, tot 10u en gingen in onze pyama ontbijten. Eline maakte wentelteven en omdat Jolien braaf was kreeg ze ook eentje! Daarna werkten we flink aan onze bachelorproef, schreven onze blog en maakten ons klaar voor het feest van het jaar: BILLIEMILLIE BABY! (Een soort van boerenfestival). We bekeken eerst de auto’s en natuurlijk wou Eline een foto in de zotste jeep hebben. Enkel jammer dat ze zich in België waande en aan de verkeerde kant van het stuur ging zitten. We kuierden wat door de vele kraampjes terwijl de jongens allerlei lekkers kochten.Wij stierven echter van de dorst en snakten naar een frisse… . We aten een lekkere pizza en Eline leidde voor het eerst in haar leven een gebed. Bravo Eline! De zanger Bobby lieten we aan ons voorbijgaan (De droom van elk Zuid-Afrikaans meisje. Sorry meisjes, hij is niet echt onze dada.) en gingen naar de biertent. We bestelden elk een pintje en kregen een halve liter bier voor onze neus (slik). Ian zat de hele avond op zijn stoel te dansen en na veel zagen en aandringen van hem waagden we ons uiteindelijk op de dansvloer. We haalden onze zotste moves boven en gaven ons volledig. Plots begon iedereen rond ons in koppels sokkie te dansen.(koppeldans) Wij gingen braafjes terug zitten en vroegen ons af waarom wij in België nooit zo dansen. We werden ten dans gevraagd en na veel oefenen kregen we de dans een beetje onder de knie. We genoten ervan en kregen de smaak goed te pakken.  Jolien werd zelfs door een onbekende jongeheer ten dans gevraagd. Gelukkig stemde ze toe want hij bleek een echt danstalent te zijn. Eline vormde ondertussen een paar met Thys, nog een beginnende danser maar ze hadden samen de grootste fun. Plots kwam een jongen op Eline toe gestapt en zei hij hoe mooi hij haar vond. Ze vroeg zijn leeftijd. Hij zei ‘18jaar’ zij zei ‘hé, ik ben ook 18 jaar… Grapje ik ben 22jaar.’ Zijn antwoordt ‘Oké daag.’
Om 2u30 viel de muziek plots uit. We dachten dat er een probleem was en boden meteen onze hulp aan aangezien wij zoveel weten van elektronica. Na enkele minuten werd het echter pijnlijk duidelijk dat het feestje voorbij was… Gedaan met de pret. Onze privébob thys bracht ons veilig thuis en met de dansmoves in ons lichaam kropen we in bed.

 Onze conclusie voor deze avond:
- De jongens hier zijn echte danstalenten. De jongens in België kunnen hier veel van leren (hint hint).
- We moeten deze dansen introduceren in het Belgisch uitgaansleven. Zoveel fun fun fuuuuun.
- Dit was zeker en vast de aller-leukste avond sinds onze aankomst hier.

Op naar morgen! Deel 2.

Tot blogs

18-02-2012 om 00:00 geschreven door Eline & Jolien