Click on the below button to drop me a note. Suggestions and questions very welcome !
Halfway around the world in 1 year
Welcome to Sotje62 ! My blog intends to make the world a smaller place. Automatically and real-time, the blog traces Beatriz and myself's whereabouts, it might just tell you a thing or 2 that interests me - therefore not you, that's the privilege of having a blog - but read new blogs on the top and click on the pictures in the side bar to see older blogs, the blog,and Beatriz and I hope you grow a good 'travel' appetite. Sotje62 travel blog is in Vlaams (donker gekleurd) and in English (light coloured). So read what you understand and again what you like.
26-07-2009
Mongolie; klaar voor China (Vlaamse versie)
Het is 27 juli en ik schrijf deze blog vanuit Ulan Bator, onze thuisbasis en hoofdstad van Mongolie. Ik heb een tijd niet geschreven op de blog want we komen net terug van een afgelegen gebied waar we 10 dagen gekampeerd hebben. Het Mongoolse platteland is fantastisch, we hebben 6 dagen in een tent geslapen (en een mega-storm gehad, miljaarde, toen zaten we met de poepers), we hebben enkele dagen gehiked, we zijn heen en terug 3 dagen onderweg geweest (met de bus), en het grootste deel van onze tijd lagen we in de zon, aan het meer. Zie het als een vakantie van niet onderweg te zijn. Mens toch, wat een luxe leven moet je denken, wel dat was het ook :))
800 km verwijderd van Ulan Bator, in het grensgebied met Rusland, ligt de provincie Khovsgol. Daar zijn we geweest. Je hebt er een groot meer - groter dan het meer van Geneve !! - dat omringd is door enorme uitgestrekte steppe vlaktes. Het meer is befaamd voor zijn doorzichtig water - in de winter wanneer het meer dichtgevroren is, kun je 200 m diep kijken.
Nu, de foto's van onze trip in Khovsgol zijn heel mooi, maar ik krijg ze niet op mijn blog. Daarop laat ik je nog wachten. Of je kan kijken op facebook want Beatriz heeft ze net gepubliceerd. (Ik publiceer de link wanneer ze klaar is). Als het me lukt, publiceer ik ze zelf, want Beatriz schrijft er altijd zulke onnozele dingen bij :))
Het Mongoolse verhaal is voorbij want we vertrekken morgen naar China. We hebben ons trein ticket en die trein brengt ons tot aan de Mongoolse-Chinese grens. Aangekomen aan de grens gaan we al wandelend over de grens. Het mag niet maar we doen het toch, puur om geld te sparen. Zowel de Mongolen als de Chinezen slaan munt uit de toeristen, maar met ons gaat dat niet gebeuren. Door te wandelen, en als we niet mogen wandelen, liften (hitchhiking), sparen we 16 euro uit. Zo gaan we China binnen. De eerste stop in China is Peking. We nemen de nachtbus (9 uren) vanaf de grens naar Peking en onze herberg is geboekt voor 2 dagen. Afhankelijk van onze visa extensie blijven we eventueel langer in Beijing, maar we hebben goeie hoop, we willen de 6 DAGEN die we gekregen hebben van de Chinese ambassade in Ulan Bator met 1 maand verlengen. De chinezen lachten nu al 2 keer met ons, hopelijk blijft het daarbij en krijgen we een verlenging van 1 maand.
Wij gaan nu een goeie cappucino gaan drinken (na 10 dagen thee) en gisteren heb ik mijn eerste Guinness met plezier binnengekegeld! Ik ben er zeker van dat je net hetzelfde doet op een schone terrasse, drink er alleszins een op mijn gezondheid. Geniet van de zon en de congee! Veel groetjes en tot in China,
Xi'an. Night view of the South Gate from on the city walls.
Xi'an. The city walls.
Xi'an. High street.
Xi'an. These are the beers that you can find in a supermarket. Nothing really popular, only HANS beer, that is very famous in China. It's supposed to be German !?!
Xi'an. It has been a while that I've seen a full-shelfed supermarket so I took a picture of one.
Xi'an. This food is looking at you.
Xi'an. This food is hearing you. (We thought we had this on our plate one time, we know the Chinese character for the word 'ear' now.)
Xi'an. This food has chicken legs.
Xi'an. This car is supposed to go after the bad criminals.
Xi'an. And this is the bad criminal.
Xi'an. We see more and more fancy cars, unlike what we saw in Tibet (except for Lhasa then, Lhasa is as developed as any Chinese city now).
Xi'an. Bea and a Terracotta warriors, the city is full of terracotta statues.
Xi'an. Me in the square of the god temple.
Xi'an. Bea in front of the god temple.
Xi'an. City god temple.
Xi'an. Bea at the entrance of the city god temple.
Xi'an. Chinese are very fashionable, this woman is an example of that... don't put your nose up now, ok different fashionable then.
Xi'an. High street, notice the KFC in the corner !! They are all here, Mc Donalds, Pizza hut, KFC, Starbucks!! And there is Mr. Lee, a Chinese fastfood place, that we don't have :)
Xi'an. Bea in the Muslim quarter.
Xi'an. A ventilated streetfood shop.
Xi'an. Me after I got caramel cookies 1 Euro.
Xi'an. Muslim quarter, what's cooking ?
Xi'an. Muslim quarter. This is the appetizer, cooked onions with chili sauce. Hmmm, special...
Xi'an. Muslim quarter. This is the main course, a bread soup with meat. And this is what we thought was 'ear' :)
Xi'an. The Muslim quarter.
Xi'an. There is nothing special to say about this picture but that it is a street !
Xi'an. A BEA bank!! After India, where Bea means 'marry me' in Hindi, Bea is a bank in China.
Landscape between Lhasa and Xi'an. If you look well you see Bea's reflection.
Landscape between Lhasa and Xi'an. There is mountains because the Tibetan-Qinhai plateau runs until in Xi'an.
Landscape between Lhasa and Xi'an, it is like the sky is fluo blue here. Fantastic sight.
What you can find on a cookie bag ! :)
This is the high altitude train from the inside. The train has coupees with 6 beds, and there is a corridor all the way through. With chairs and a small table to eat your noodles. Hot water supplied.
Golmud. The first train stop.
Bea is sleeping like a baby. We really slept well because of the supplied oxygen, and I have to say the beds were comfortable.
Lhasa. 08:40 am. A picture just before we leave Lhasa. I look like a little boy in this picture.
Restricted Chinese Visa, let's get out of China !!
To give you an insight on what is on our minds, I ll tell you the story of our restricted Visa for China and the time problem we have. It is a big thing for us so sympathize !! )
We wanted the longest visa possible when we applied for the Chinese visa in Nepal. However, it turns out when we get the Chinese visa, that there is only 15 days on it, 8 days for the tour in Tibet and 7 days to get out of the country. This is because we cross Tibet and the Chinese are very strict for Tibetan tourism.
Options for us when we finish our tour in Tibet is this. You can extend the chinese visa in mainland China or go outside the country. Because we want to see other countries (Mongolia e.x.) after China, going outside the country is a better option for us. Otherwise you need a double-entry visa to go out of China, see Mongolia, and then come back in China. Waste of money basically.
So we opt to get out of China fast. And what is the easiest way and closest country. Mongolia!! But we have be there in 7 days, meaning: doing 36 hours of train-ing from Lhasa to Xi'an, see Xi'an because the Terracotta warriors are there (you do want to see something after being in a train for 36 hours), go by train from Xi'an (2,700 km) to the Chinese-Mongolian border, and in the mean time stop over in Huh hot to get the Mongolian visa. That is the plan. If we don't make it, we pay 50 euro per extra day in China, so wish us luck !!
PS: I am publishing pictures today and tomorrow I ll get some emails out. Enjoy the sunny summer time!
We are in Ulan Bator
right now and I am trying to catch up with the blog. Honestly, it is
very difficult but it looks like we have a lot of time in Ulan Bator
because of the application for the Chinese Visa (we will go cheap and
apply for 4 days processing time) and there is the National Mongolian
Holiday festival, NADAAM. People told us it is Mongolia at its best so
we are staying in UB for that.
I commented on the Tibet pictures (start from the bottom if you want
them chronologically) and added the itinerary of the tour so you can
follow the pictures.
The pictures of
monasteries are mostly from the Gyantse monastery just because we saw so
many monasteries and I picked one out that you can then see more in
detail. The tour guide bombarded us with monasteries and I don't want to
bombard my pictures too.
I ll be writing more and more this week so read up on my blog while I
write up on it.
Blog soon !! ----------------------- We zijn nu in Ulan Bator en
hier neem ik de tijd om mijn blog aan te vullen. Het is moeilijk maar
het gaat me lukken.
In Ulan Bator gaan we
uitrusten van het snelle reizen uit China, gaan we een nieuwe Chinese
visa vernieuwen, en de Nationale Mongoolse Nadaam feesten ... feesten!!
De Mongolen kennende gaat dat zeker in orde zijn.
Ik heb de fotos van onze
toer door Tibet toegevoegd (je ziet ze onderaan deze blog; start ook
onderaan om ze chronologisch te volgen) en je ziet ook de agenda van de
toer die we gemaakt hebben. (Interessant voor de KAV'ers onder jullie,
bron: mijn ma)
We hebben in Tibet
verschillende buddhistische abdijen bezocht, en omdat ik niet al onze
fotos kan publiceren, heb ik de fotos gepubliceerd van een enkele abdij.
De abdij van Gyantse, de mooiste van allemaal.
Deze
week ga ik veel online zijn, mailtjes sturen, fotos publiceren, het
nieuws lezen (als je interessante artikels leest, stuur ze maar door
naar klaas_desot@hotmail.com), en ga ik mijn blog aanvullen. Check nu en
dan of het wel waar is wat ik schrijf :)
Tot
binnenkort!
The friendship bridge. We are on Chinese ground with left view on Nepal
and right the friendship bridge.
De vriendschaps brug. Wij staan op Chinese grond, links van ons zie je
Nepal, en rechts the vriendschapsbrug.
LALUNG LA PASS (5050m.)
LALUNG LA PASS (5050m.)
Between Neylam (3600m)Â and Lhatse (4050m). View of the Mt. Everest
(8848m).
Op weg tussen Neylam (3600m)Â en Lhatse (4050m). Zicht op de Mt. Everest
(8848m).
Between Neylam (3600m)Â and Lhatse (4050m). A jeep gets stuck in the
mud.
Op weg tussen Neylam (3600m)Â en Lhatse (4050m). Een jeep rijdt zich
vast in het slijk. Tingri. High street.
Tingri. Straatbeeld. Tingri. Tibetan family on the road.
Tingri. Tibetaanse familie op de kar. Tingri (4050m). Local schoolchildren are playing in their 'People of the
Republic of China' school outfits and they wear all the same hat. And
the hat says : Fuck the fakeshit. More than buddhism I wonder what that
was all about.
Tingri (4050m). Lokale schoolkinderen spelen op straat in hun 'People of
the Republic of China' school uniform. Op hun 'klakke' staat
geschreven : Fuck the fakeshit. We weten nog altijd niet 'het waarom'.
View on Gyantse from behind the monastery.
Zicht op Gyantse van achter de abdij. Gyantse. A munk turning the maantra wheels.
Gyantse. Een monnik draait aan de maantra cilinder. Gyantse. Normally camera shy, here a picture of enthousiastic Tibetans
because we had a yak tea in their regular.
Gyantse. Normaal zijn ze camera schuw, maar hier zie je een foto van
enthousiaste Tibetanen. Enthousiast omdat we een yak thee drinken in hun
stam-thee-cafee.
Gyantse. Taken from the top of the biggest stupa (35m) in Tibet.
Gyantse. Genomen vanop de grootste stupa (35m) in Tibet.
Lake view taken between Gyantse & Lhasa.
Zicht op een meer op de weg van Gyantse naar Lhasa. Nozing Khang Sa mountain/berg (7223m)
Tibetan girl showing her goat and her house. She wanted money for the
picture but we didn't have any. So I gave her my face-cream.
Een Tibetaans meisje showt haar geit en haar huis voor de foto. Ze vroeg
geld voor de foto maar uit noodzaak heb ik haar mijn gezichtscreme
gegeven. Kamba la Pass. The peaks of the Himalays.
Lhasa. Potala palace.
4 black yaks in Tibet.
*(English) a yak :Â (Tibetan) yak) is a long-haired bovine
found throughout the Himalayan region of south Central-Asia, the
Qinghai-Tibetan Plateau and as far north as Mongolia.
*(Flemish) een yak: Een bromrund of een jak
(Bos grunniens of Bos mutus) (voor 1995 gespeld als yak)
is een rundersoort, die voorkomt in Centraal-Azia. Hij is langharig en
is te vinden vanaf het Qinghai-Tibetaans Plateau tot in Mongolie.
Nepal Photo Album - from Palpa to Kathmandu valley
Nepal is 5 maanden geleden wanneer ik dit schrijf en, verbazend genoeg, blaas ik met gemak de herinneringen terug leven in. Veel makkelijker dan details van leningen, huur of belastingen. Nepal is een aandoenlijk land en iedere dag ga ik meer en meer commentaar aan deze foto album toevoegen. Lees het als je tijd hebt want ik ga het in detail maken.
De Nepalese visa kost 40 dollar en is 1 maand geldig. Beatriz en ik bleven 3 weken in Nepal, een week meer dan gepland, en een week te weinig wanneer we terugkijken. De visa laat toe om een week langer te blijven, maar we waren in Kathmandu en hadden opeens ... haast !! En ruzie. Het gaat over Tibet. Die discussie leg ik uit in mijn photo album van Tibet, die nog niet klaar is. Het resultaat van de afwegingen en mogelijke keuzes is dat we door Tibet gaan - de duurdere en moeilijkere optie - en we in plaats van een maand, 3 weken in Nepal blijven.
Na India is onze eerste stop in Nepal, Tansen.
Nepal is 5 months ago when I write this and, to my surprise, I recall the memories with so much detail. A lot easier than details about mortgages, rent or taxes back home. Nepal leaves a profound mark and I plan to add, day by day, more comments to the phote album. Read if you find the time.
De Nepalese visa costs 40 dollar and valid for 1 month. Beatriz and I stayed 3 weeks in Nepal, one week more than intended, however, looking back, we should have done the full visa. After 3 weeks in Nepal, the strangest thing happened. We were in Kathmandu and felt in a ... hurry!! And we had quarrels. It is about Tibet. The discussion I blog in my photo album of Tibet, not ready yet. The result of weighing and chosing, is we go through Tibet - the difficult and expensive option - and instead of one month, we stay 3 weeks in Nepal.
After India, our first stop in Nepal is Tansen.
A Durbar temple on Sitalpati square, the main and only square in Tansen. It is early in the morning after our first night. // Een Durbar tempel op Sitalpati markt, de grootste en enige markt in Tansen. Het is de morgen na onze eerste nacht.
De eerste nacht in Tansen. Die ga ik nooit vergeten. Beatriz en ik hebben in totaal 3 keer van kamer veranderd. Kakkerlakken, kakkerlakken, en nog eens kakkerlakken. En in alle 3 kamers. In de 3de kamer waren de minste kakkerlakken, en hebben we ons, uit beesten schrik, in het hoeslaken gewikkeld om te kunnen slapen. Ik ben normaal niet bang van beesten, maar ik wil niet wakkerworden met een kakkerlak op mijn hoofd. In het totaal 2 uur geslapen!! Vroeg in de morgen hebben we goed van onze tetter gegeven, nog de HELFT van de kamerprijs betaald, en op zoek gegaan naar ontbijt in het enige westers lijkend cafe in Tansen.
We blijven nog 3 dagen in Tansen, uiteraard in een andere herberg, en nemen ruim de tijd om een nieuwe kamer te vinden. De kamer moet niet meer dan 4 muren hebben, dat is genoeg luxe, maar 4 muren zonder het kleinste gaatje waar een beest kan doorkruipen. Uiteindelijk belanden we in een kamer die veel wegheeft van een bunker. 3 nachten heel goed geslapen.
Early in the morning you see Nepalese schoolboys. I rarely have seen them On this occasion on Sitalpati square. // Vroeg in de morgen zie je Nepalese jongens naar school gaan. Het gebeurt niet veel dat ik die zie Deze keer op Sitalpati markt.
First night in Tansen. I will never forget it. Beatriz and me have changed rooms 3 times. Cockroaches everywhere. And in all 3 rooms. In the 3rd room it was the least, and still being paranoid, we wrapped ourselves in the bedsheets. Normally I am not scared of animals, but I don't want to wake up with a roach on my lip. 2 hours of sleep!! Early in the morning we gave the guy at the reception the hole load, still paid HALF of the roomprice, en went for the only western looking breakfastplace in Tansen.
We stay 3 more days in Tansen, in another guesthouse, and take our valuable time to find another room. The room doesn't need more than 4 walls, that is plenty of wealth, but 4 walls without the smallest crack for a roach to come through. In the end we stay in a room that looks pretty similar to a bunker. Slept wonderfully for 3 nights.
Nepalese woman, half in sari (Indian women's clothes), half in sporty jumper. It's a different fashion with India all together. I haven't seen this in India. // Een Nepalese vrouw, half in sari (Indische vrouwenstijl), half sportief met de roze jumper. Zoiets heb ik niet gezien in India.
Tansen ligt op een heuvel in de Himalayas, op een 1000m hoogte. Ik zeg in de Himalayas want Beatriz en ik hebben er lang over gelachen. Zijn we nu in de Himalayas of is dit maar een heuvel en nog een paar heuveltjes erond. Het is in de Himalayas maar in een lager stuk dan de hooggebergtes zoals Annapurna en Everst. Het landschap is eerder een heuvellandschap, met heuveltoppen van 1500m. Het dorpje zelf is een puzzel van smalle straten en heeft een gezellige look. Er zijn geen toeristen, in 3 dagen hebben we enkel een 3-tal blanken gezien, tegenovergesteld aan Pokhara en Kathmandu. Dus het is wij en de Nepalezen.
Ideaal voor trekking! We gaan langs bij het toerisme bureau...en trekken zoals je ziet in de foto's...maar tot zover Tansen en mijn commentaar...
Hieronder de foto's van de dagtrek!!
Tansen lies on a hilltop in the Himalayas, at 1000m altitude. I stress that it is in the Himalayas. Beatriz and me laughed a lot about this. Is it in the Himalayas or is this just a hill with a few hills around it. It is in the Himalayas but in a lower part than the high ranges like Annapurna and Everst. The landscape is more hills, with hillpeaks of 1500m. The village itself is a puzzle of small streets and has a warm feel. There are no tourists, in 3 days we say maybe 3 white people, as opposed to Pokhara and Kathmandu. So that makes it us and de Nepalese people.
Ideally for trekking! We go to the tourist office... and trek because we have picture of it... and so far the comments, more to come.
Below the pictures of the daytrek!!
Beatriz keeps asking me whether we are trekking in the Himalayas. I am not sure. // Beatriz vraagt aan mij tijdens de trektocht of we in de Himalayas zijn. Ik ben het niet zeker
The family of the woman that did our laundry. // De familie van de vrouw die onze was gedaan heeft.
The children love our sunnies. // De kinderen nemen graag onze zonnebril.
Beatriz meets a girl die Sapannah. SAPPANAH!! Not Savannah like Beatriz would have liked. // Beatriz leert een meisje kennen die Sapannah heet. SAPPANNAH!! No Savannah zoals ze wel had gewild.
Tansen Durbar
The morning dawn around the mountains. We leave to Pokhara. // De ochtendstond rond de bergen. We vertrekken naar Pokhara.
The bus to Pokhara. We sit on the top of the bus. // Bus naar Pokhara. We zitten op het dak van de bus.
Pokhara
Pewa lake
Bus van Pokhara naar Kathmandu
Maoists block the road. // Maoisten blokkeren de weg.
Sinds je mijn laatste blog gelezen hebt, zijn we in een ander land - Nepal. 2 maanden zijn voorbij, we zijn 13 euro (20 dollar is ons budget) per dag minder rijk, we hebben veel bijgeleerd van het mystieke Nepal, en de toppen van de Himalayas bewaren zijn grootste geheim, de bergbewoners. Zijn sterke communistische aanhang - de Maoisten - is dagelijks actief, maar onze ervaring beperkt zich tot hun wegblokkades op weg naar Pokhara, terwijl de Maoisten een toernooitje straatvoetbal spelen tegen het leger. Nepal is een toevluchtsoord voor Tibetaanse vluchtelingen - van Tibet gaan we nog veel meer te weten komen want volgende week zullen we daar zijn. Nu nog genieten van Nepal, het adventure paradijs voor trekkers en adrenaline-vreters.
Onze eerste stop is in Tansen, Palpa. De foto onderaan is genomen op een dag-trek en is op 1950m met de Himalayas in de achtergrond. Er was geen toerist te bespeuren, echt machtig !! Vraag me niet waarom, maar hoe minder toeristen ik zie, hoe trotser ik ben op mezelf.
De tweede foto is genomen aan het Phewa-Tal-meer in Pokhara. Fantastische plek om niets te doen.
De bovenste foto is Durbar Square in Kathmandu. Daar zijn we nu. We zitten in een zijstraatje op een schamel computer om wat mailtjes te sturen.
-
Since you read my last blog, we are in another country - Nepal, we passed the 2 months, we lost some 12 quid a day, and we learnt so much about this mystical country. Its Himalaya tops save the world's biggest secret, the mountain villages, Nepal's Maoist party is active on a daily basis - our only (fortunately) experience with them is a road block while Maoists were playing footie with the Nepali army. Another big thing about Nepal are the Tibetan refugees - we ll learn a lot more about that because next week we are in Tibet - and Nepal defo is paradise to spit out adventure dreams and adrenaline you stocked in your body.
Our first is in Tansen, Palpa. The first picture - starting from the bottom of the blog - is taken on a day-trek on elevation of 1950m (nothing much, we ve been very lazy :) with the Himalayas in the background. There was not one tourist around in Palpa which was fantastic. I guess the less tourist, the more you claim that place to be your's. Stupid I know.
The middle pic is taken at the Phewa-Tal Lake in Pokhara. Beautiful place to chill and meet other people in the restaurants and hostels. (here there are a lot of tourist to go to do the Annapurna trek)
The top picture is Durbar square in Kathmandu. I am in a small street off the Durbar square writing this. Love Kathmandu!!
India Photo Album Uttar Pradesh - from Agra to Tansen (Nepal)
02 Juni. Varanasi.
Vanavond vertrekken we naar Nepal. Eindelijk !! We kijken erg uit naar Nepal - ik waarschijnlijk meer dan Bea want ik heb genoeg van de vervuilde lucht in India. We nemen de nachttrein, een lokale 'rammel' bus van 3 uur en arroveren in Sanauli rond middag tijd.
Het papierwerk aan de grens is makkelijk. Aan de grenspost ontvangen we onze stempel, we betalen elk 40 US dollar, en we kunnen 1 maand als toerist in Nepal blijven.
Tonight we leave to Nepal. Finally !! We are looking really looking forward to arrive in Nepal - me probably more than Bea cause I have had enough of the pollution in India. We ll take the nighttrain, a 3 hour 'scrappy' bus and get in Sanauli around midday.
The paperwork will be straightforward. At the border we get our Nepal stamp, we pay 40 USD each, and we have a 1 month visa.
Bekijk hieronder het tweede deel van onze fotos van Rajasthan. Onderaan begint het met Jodhpur, daarna gaat het over naar fotos van Jaisalmer, de bovenste fotos zijn genomen in Jaipur. Veel kijkplezier en we spreken af in de Taj Mahal !
Have a look at the second part of our pictures in Rajahsthan. The blog starts with the first picture taken at the bottom. This is in Jodhpur, then it goes over into pictures we have taken in Jaipur. Enjoy picturetime and we meet at the Taj Mahal !
Jaipur. Indian kids that really want to have a picture (with our camera ?)
Jaipur. Sunset from Palace of winds.
Jaipur. Palace of winds.
Bea. Palace of winds.
Jaipur. Palace of winds. It's probably the only palace that we paid an entry fee for.
Jaipur.
Jaipur. Pinky.
Jaipur. Pink bazaar.
Jaipur. Cyber cafe.
Jaipur. The pigs.
Jaipur. What a detail, a Belgian saree.
Jaipur. The pink city, this is one of the entry gates.
Jaipur. 05:01 AM
Jaipur. 05:00 AM
Jaisalmer. Bea watching her step.
Jaisalmer. A haveli balcony.
Jaisalmer. Haveli courtyard.
Jaisalmer. Haveli courtyard.
Jaisalmer. Fort gate.
Jaisalmer. Bea in the narrow streets of the fort.
Jaisalmer. Haveli facade.
Jaisalmer. Temple.
Jaisalmer. View from the fort.
Jaisalmer. Bea very dandy.
Jaisalmer. Busted !!
Jodhpur. Most of our time in Jodhpur we spent with Barbara & Christoph, learnt more about Marseille than Jodhpur.
Jodhpur. Where was I with my Indian efficiency, this one self explanatory.
Jodhpur.
Jodhpur.
Jodhpur. How cute !
Jodhpur. Pure joy doing the canon, what a grin.
Jodhpur. View from the fort.
Jodhpur. Jodhpur, the blue city. view from the fort.
At the mo, we seem to get hotter and hotter, Jaisalmer (city in desert area close to the Pakistan border) - now 49 C - will be the hottest of our trip I hope. Too hot to ride a camel. Seeing them run is fun already, their clumsy running style and their long legs just make me laugh, so horsebacking one must be gasss. But we are just going to stay away from them, just taste the ambiance here in the desert area is good enough and the more we are in the shadow the better.
I follow the Taliban fights in Pakistan because we are very close now, we see soldiers in Jaisalmer - and with their guns they are taking the same trains like us - but it is not scary at all. For both Indians and Pakistanis it's hard to cross the boarder. More trouble is going on in Kashmir where Pakistan and Indian have their ongoing dispute-history.
We stay in Jaisalmer tomorrow and then off to Jaipur and Amber.
PS: I have some open mails and I just want to say that I am not forgetting that, have a fantastic day !!
Have a look at the pictures of Rajahstan so far, tomorrow we go to Johdpur. This is on our way to Jaisalmer where the desert is. We are looking forward to this a lot !! Talk to you sooon.
Pushkar. Ha ving a smoothie.
Pushkar. Me posing on one of the ghats where Hindus get their blessing. Pushkar for that, is a very sacred place.
Pushkar. Boy washing his face in the lake.
Pushkar. Bea's new 100 rupees slippers.
Pushkar. Bea in full Indian style.
Udaipur. We broke a new record, 4 backpacks and 4 people in one rickshaw!! Marie Claire & Jason, the Canadian couple, are in the picture.
Udaipur. a saleswoman on the veg market.
Udaipur. Jason is taking pictures from people behind him, and is changing shoulders.
Udaipur.
Udaipur. Now these are the Indians I like to talk to.
Udaipur. Bad picture of a Vodafone billboard.
Udaipur. Entry of Vishnu temple, nice elephants.
Udaipur. Vishnu temple.
Udaipur. Great picture of some houses.
Udaipur. View on the city, this picture is taken from a roof top restaurant. We spent most of our time on those rooftops
Udaipur. Bea and me.
Udaipur. Nice picture but do not go swimming in that river. The river is longing for the monsoon to come.
Udaipur. This is the main lake in Udaipur, completely dried up because of the enormuous heat.
Fotos on Facebook of Karnataka & Kerala - 18/05/2009 (English)
Hope you are doing well. We are missing you but are on our way and enjoying every second !! Bea has put some pictures on facebook so that makes it easy for me, here is the link to the pictures of Kerala. www.facebook.com/album.php?aid=88977&id=533760845&l=4a0b4c1636 I don't have the link for the pictures of Karnataka and Bea is in for a hair treatment, so you best ask someone who has a facebook account to see these. The last couple of days we did a lot of public transporting to get in the North of India. Yesterday morning, finally, we arrived in Udaipur, Rahajastan. We met a Canadian couple and so far it looks like our trip is even passing through Montreal
Hampi reminds me of Bruges. It is small, touristic and a fantastic place to be. The world heritage site, protected for its temples and history of a great city it once was, gives the locals good tourism business, and we enjoy to relax, read a bit, and wonder around. To compare Bruges with Hampi is blunt, but being from Bruges I am prejudiced I guess. And in both places, local people either treat you like dirt or like kings depending on how much money you can bring them.
The temperature is 40 C plus so during the afternoon we stay inside. In the early hours and after 5PM are the coolest times. In between, the biggest hobby is to find a fan. The fan makes it cool however sometimes the fan is out of work cause Hampi has electricity problems for an unknown reason - Also my phone does not connect to the local network anymore - We have given up on finding out exact explanations. Under a fan we read a book, we have a chat, make notes, and just wait till it cools down.
The main purpose of my blog today is to give you the route that we have followed for the last month, so let me tell you more about that route.
Hampi, where we are right now, is our last stop in South India, before going to the North. The picture of this blog illustrates where we have been and stayed during the last month, with the cities and the amount of nights. When you click on the picture, a new window opens and you see the picture bigger. The picture comes from my notebook so it has no technology like Google earth or Tripit or anything like that behind it, it is hand drawn and I hope it does the works to explain our route.
Started off in Mumbai, 3 days, we went to Goa - Arambol & Baga - 1 week; then south to Kerala - Fort Cochin, Varkala, Thrissur - 2 weeks; passing through Tamil Nadu - Ooty - 1 day; to Karnataka - Mysore, Bengaluru, Hampi - 1 week. The picture does not say how many nights in Hampi because I didn't know at the time, I can tell you now that it is 3 nights. That is plenty for Hampi. Without one day of sightseeing with Chris and Eric, 2 days would have been enough. Name ?? Country ?? Rickshaw ?? Definitely the most commonly spoken words by Hampi locals, ranging from an age of 2,5 years or any age a baby starts talking, to the age that someone just gives up. Please give up faster. It did give us some good laughs.
The next states on our route are Maharashtra, Madhya Pradesh, Rajahastan, Punjab, (maybe Himachal Pradesh), Delhi, and Uttar Pradesh. I will definitely draw that route again in my notebook and post the picture :)
My last blog has the pictures of Thrissur so let me start there to tell you more about the places we have visited on the way starting with Ooty. Ooty, ridiculous name in my opinion and an enough reason not to go there, is high in the western ghats mountains at an altitude of 2,200 metres. It is popular for its tea plantations, hiking trips, cool mountain temperature, and nearby wildlife parks. Having taken a bus from Thrissur (4 hours) and then another bus (7 hours), it took more time than planned. The last 5 hours, the bus climbed and climbed. We did 22km in one hour. I am faster with my foldable bicycle. We saw two head on collisions on the way up too, and that slowed us down a lot. After 5 hours of hair pin bends we got there eventually.
Surprise for us was that it was raining in Ooty. And the lonely planet says it is high season with a 'cool' temperature. We were fooled. we arrived in slippers, 2 hours late so it was dark, and we had too look for a place to stay. After an hour of looking for accomodation, soaked, we gave in to take a room of 1000 rps and make Ooty a short and luxurious stay of one day. We saw the tea plantations on the way up by bus, hiking trip we do another time, and nearby wildlife can stay wild.
A bus trip from Ooty to Mysore takes 6 hours. The bus goes through wilderness, national parks and local tribal villages. Mysore is good times, being popular for incenses, parfums and its palace. We found accomodation fairly quickly and thought to stay a few days after the many bus trips.
Walking around on the amazingly colourful market of Mysore, we found out what else Mysore is popular for. Good salespeople. They don't do good business with us though. A good example is the incenses and parfums salesman. He showed us how incenses are made. You mix sandwood with water and you get a moisty paste. That paste you roll on to a small bamboo stick and incense is done. One person can make around 5,000 to 6,000 incenses per day. He shows us a book of all Belgian customers with pictures and notes in Flemish. The guy even spoke a bit of Flemish. It is really weird to hear an Indian, that has never left his country, ask you "Hoe gaat het ?" and translate things for you. Other oneliners are Como estais ? Barcelola and I know Bilbao .... from a James Bond movie : )) We had to leave politely when he started to give us tips of how to send parcels to Belgium and how nice his parfums are as a gift and that it is better to buy them per 10.
Mysore its nice palace, the Maharaja palace, is worth to see and there are a few nice temples. Also it was a good place to eat for its upper class restaurants and we were happy to find Cafe coffe day in Mysore. No kidding, that is the best place to have breakfast in India !!
Bengaluru, next stop, is unmissable for IT people like Bea and me. Infosys is in Bangalore and have a whole campus for them, and the development of B're as an IT-hub changed the area around MG road dramatically. there is KFC (understandble, they have chicken), Mc Donalds (only chicken, Big Mac is Maharastjha Mac :)), pizza hut, also good restaurants, Louis Vitton & chanel stores, Levi's and Lee stores, many cafe coffee days, convenience sotres (Bea even found chorizo there !) and the whole area has western prices and the public is young and fashionable. This is the MG road area, the Mahatmi Ghandi road area. Once yhou go outside the area, B're is like every Indian city, crowded, chaotic, the traffic is a playground, rickshaws, motorbikes and buses buzzing around, and it is like the people never sleep. It's intensity in overdrive 24/7.
Now that I talk about IT, I heard the news that Oracle has taken over Sun Microsystems. It is not really a shock that Sun is bought by a big player, but incredible that it is Oracle again. That raises a lot of questions on roadmaps of Sun and Oracle products and what customers think about the take over. A customer that was on Oracle, BEA and Sun 2 years ago, is now completely on Oracle. It is hard to get your head around it. I will defo follow that more.
Tomorrow we go to Hampi, a very hot place. Hopefully I didn't write too many mistakes cause in this blog because it was quickly done,
Photos; In Thrissur, Kerala for the Pooram festival (elephants!!)
On the 3rd of May there is an elephant procession in Thrissur. Here are some pictures
.
Light decorations of the temple.
Me and Jose, our Thrissur guide.
Me inside the temple of Thrissur.
These elephants will change 30 times of umbrellas. Watch all the crowds, Jose told us there are around 1 crore people coming to this festival. 1 crore is Indian for 10 million. I am not sure if he is right but there were a lot of people.
Op het balkon van onze kamer is het fris. Terwijl er een cassette met Malayalaanse muziek speelt, is op het balkon zitten de beste plaats op dit moment. Het is frisser dan in de kamer en musquitos zijn er niet. De hoteluitbater zegt dat als we er 5 tonen, we de kamer voor niets krijgen. Vlotte gast, die uitbater. Dikwijls gaat hij naar Cochi, waar wij voor Varkala waren, en hij begrijpt onze zorg van musquitos. In Cochi krioelt het van de musquitos omdat het omringds is met stilstaand water. In Varkala, waar we nu zijn, is het oceaan. Na zijn uitleg doet hij zoals iedereen in India goed doet, hij schudt ons de hand, we wisselen namen uit, en we schudden ons hoofd. Zonder woorden zeg je dan dat het aangenaam kennismaken is, en dat je voort moet. Zijn woorden zijn een geruststellende start van ons verblijf.
We betalen 250 rupees per nacht voor de kamer, omgerekend bijna 4 euro. Dezelfde kamer in het hoogseizoen November - Maart zou ons 800 rupees kosten, maar dat maakt voor ons niet uit. Nu is het laagseizoen. Toeristen aan de macht.
Bea en ik startten in Varkala met de 1ste onderhandeling, dat zijn de rickshaw chauffeurs. We bereidden ons voor met de lonely planet die zegt dat het strand ongeveer 2km rijden is. De rupees die wij voor 2km geven is 30 rupees.
We stappen van de trein en het spel begint al. De eerste chauffeur komt als een gier neergestreken bij ons en doet een voorstel, 40 rupees. Geen slecht voorstel van hem, maar hij is te vroeg. Eerst willen we naar een winkeltje om water te kopen. Onderweg komt een 2de, 3de en 4de chauffeur op ons af. Allemaal te vroeg want we gaan drinken. Na onze fles water komt de winnaar aan bij ons. Hij stelt 50 rupees voor en wij 30. Hij zegt 45, wij 30, hij zegt 35, wij 30. Hij kijkt een keer lelijk, schudt met zijn hoofd en zegt ok.
Hij brengt ons naar een plek die we in de lonely planet gevonden hadden, een plek waar er hutten zijn. De chauffeur kent de plek, kijkt content en dat betekent iets. Hij gaat er commissie krijgen nadat we een hut nemen. Dat kan oplopen tot zo'n 200 rupees. Na een kwartiertje rijden komen we aan in Kerala bamboo house. De chauffeur helpt ons bij het uitladen van de rugzakken en wacht rustig af. Iemand ontvangt ons vriendelijk, de chauffeur is nieuwsgierig naar wat de uitkomst zal zijn.
De persoon brengt ons naar de eerste hut en we volgen hem. Ik zeg: 'we zoeken iets voor 200 rupees'. Hij zegt natuurlijk dat dat veel te laag is, hij antwoordt 600 rupees. Hmm, hij moet nog ver naar beneden. Wij blijven bij 200 rupees en hij gaat nog naar 550 en 500 maar dan stopt hij ermee. Hij wil ons nog helpen door hem naar zijn overgebuur te brengen die voor 300 rupees verhuurt, maar daar hebben wij geen zin in. Het spel van de Indiers om commissies te geven aan vrienden, daar hebben wij geen zin in. In plaats daarvan zoeken we zelf een volgende plek die ons bevalt.
In de volgende plek hebben we wel prijs. Ik zeg opnieuw hetzelfde: 'we zoeken iets voor 200 rupees'. Deze keer zijn het kamers. De kamers zijn 300 met balkon, badkamer en redelijk toilet, belangrijk is ook dat er geen beesten te bespeuren zien. We komen overeen op 250 rupees.
Niet zoals de eerste uitbater, verkiest deze liever het verhuren van een kamer aan een lage prijs, dan de kamer niet te verhuren. Voor backpackers zoals wij, is het India van buiten het seizoen een goeie plek om te zijn. Een half uur later speelt de Malayalaanse muziek nog altijd en is het balkon de beste plaats om te zitten.
Bea en ik hebben onze uitgaven van de laatste 2 weken bij elkaar gelegd. Elk liggen we aan 220 euro. Dat is vanaf aankomst in Mumbai tot vandaag. Goed bezig! Het geld dat we verdiend hebben met de tv-spotjes is er niet bijgerekend. (e.d. we hebben een 2 tv-spotjes gemaakt voor de lokale televisie !!) Wat we daarmee verdiend hebben, is niet zoveel in euros maar dan wel weer in rupees. We hebben er meer dan een week onze hotelkosten mee kunnen betalen. Veel werk hebben we er ook niet voor moeten doen. De eerste dag 6 uur en de 2de dag een half uur. Dat half uur bijvoorbeeld deden we 2 scenes. Een eerste met Bea en ik samen, waaar Bea moest klakken met haar tong, daarna glimlachen, terwijl ik verwonderd sta te kijken waarom. De opdracht is voor een fabrikant van curry dus het moet wel curry zijn die haar doet klakken. Deze fabrikant komt met een nieuwe curry-smaak op de markt en zet een campagne op met tv-spots, billboards, volgens mij gaat dat een succes worden ! :))
Na de opdracht krijgen we een typisch Keralees ontbijt, rijst klaargemaakt in bloem, en met de bijbehorende curry-smaak. Ik probeer het, Bea moet het niet hebben. Serieus pikant materiaal. Ik moest eerder blazen dan klakken.
Lees ook dat ze in India met hun blote handen eten. Ik vind dat niet erg maar als ze dan geen vork voor mij hebben, dan is het wel erg. Niet voor de hygiene, alhoewel het nniet hygienisch is, maar eerder omdat je er een potje van maakt. Overal curry en rijst aan je handen en je mond. Er was niet genoeg water om het vuur te blussen. Uiteindelijk worden we betaald (door John, zie je in de foto's) en gaan we voor een normaal ontbijt in Cafe coffee day. Dat was veel beter voor onze Europese maag.
Vandaag hebben we een gevoel dat we financieel goed bezig zijn. Als we op dezelfde manier verdergaan, gaan we niet blut in Australie aankomen. En misschien kan een bezoek aan Calcutta er nog vanaf.
Bea en ik zijn gisteren aangekomen op het strand van Varkala. Het is een prachtig strand omringd met kliffen. Er zijn veel cybercafees dus ik steek een tandje bij om te vertellen wat er de laatste week allemaal gebeurd is. ----------- Bea and me arrived yesterday in Varkala beach. Beatiful beach it is, right next to a cliff side !! There are some cybercafees too so gonna catch up with the latest of the week, I thought I first show you the pictures. If you ever want to use software to resize pics, I recommend this software and you can find it here. Download www.download.cnet.com/windows/digital-photo-software/?tag=rb_content;contentNav
From my notebook. 21/04/2009. Fort Cochin. (Flemish/English)
Uit mijn notaboekje : 21/04/2009. FortCochin.
Het is dinsdagmidag 12 uur en Bea en ik nemen ontbijt in Café coffee day, zeg maar de Indische versie van Starbucks. Het is koel want de airco staat hard aan, en er draait een instrumentale versie van 1,2,3 van Ricky Martin. Dat moet café coffee day muziek zijn, dé ontbijtplaats met Europese feel.
Café coffee day is een goeie plek om wakker te worden. De koffie is gemaakt met een koffiemachine, het toilet heeft toiletpapier, een 1,2,3 van Ricky Martin was een topper in zijn dagen.
Gister zijn we in FortCochin aangekomen, Kerala. Kerala is, samen met Tamil Nadu de meest zuidelijke staat, in India. De streek is bekend voor zijn kanalen, rivieren en meren. En het staat bekend als de plaats in India waar ze de meeste olifanten hebben. De mensen zijn er enorm vriendelijk en ze spreken er Malayalam. Fort Cochin ligt ongeveer in het midden en aan de kust.
Gisteren heeft het een regenbui gedaan en nu regent het ook. Omdat de regen voor een serieuze afkoeling zorgt vinden we dat niet erg. In het hostel krijgen we ook een paraplu van de uitbater en wandelen we in onze T-shirt en sletsen verder.
Kerala ligt op een 1000 km van Goa en Bea en ik hebben dat in 30 enorme zware uren afgelegd. Zondag morgen vertrokken we met de bus om maandag middag met de rickshaw aan te komen. Daarin zit een nachtreis met de trein van 13 uur in de general compartment. De general compartment betekent zoveel als zittend slapen, geen bed dus maar een zitplaats.
Verassend is dat het aantal zitplaatsen niet genoeg is voor het aantal reizigers. Je moet drummen voor een plek om staan, laat staan om te zitten. Het was dus dik tegen ons tanden !!
19H30.Zondag avond. Margao.
Het is donker en de trein arriveert. Hopend op een plaats stappen we op de trein maar de hoop was rap weg. Alle zitplaatsen vol en recht staan is al moeilijk. We zijn alle twee in shock en spreken Spaans zodat niemand zit te luisteren wat we zeggen. De eerste schrik momenten zijn voorbij en we lachen om waar we terechtgekomen zijn. Een ouder Koppel, ze hoorden net zo min thuis als ons in de general, zegt dat we naast hen kunnen zitten. We raken aan de praat en dat duurt rap 3 uren vooraleer de slaap opkomt.
Effectief slapen is nog iets anders. Een zitbank wordt gedeeld met 5 mensen, boven je slapen er nog 2 a 3mensen. Ik heb mezelf geholpen door het bovenbed vast te houden en mijn hoofd op mijn arm te leggen, Bea heeft 2 zitplaatsen genomen om te slapen. Slapen die nacht betekent 3 uur slapen en 5 uur dommelen.
10H30. Maandag morgen.
We stappen af in Trissur omdat er daar een olifanten processie doorgaat. Dat is in April/Mei volgens de lonely planet. Verkeerd !! want het is enkele de 3de mei. In Trissur nemen we nog een bus van 2 uur (goed geslapen op die bus !!) naar Ernakulam, en komen we aan in FortCochin met de ferry service om 14H00. Een hostel zoeken heeft geen 5 minuten gekost want we waren niet echt kieskeurig. Direct ons bed in en in de vooravond zijn we wakker geworden.
Deze koffie in café coffee day smaakt enorm. Ze hebben cappuccino, toiletpapier en Ricky Martin. Soms is dat genoeg om een mens gelukkig te maken.
It is Tuesday noon time and Bea and I are having breakfast in Café coffee day, say Starbucks of India. The airco is on, Ricky Martins 1,2,3 is playing in the background. Without lyrics, interesting, has to be the taste of café coffee day. No blame there.
Café coffee day is a brilliant place to wake up. They have a coffee machine, there is toilet paper, en have to say Ricky Martin was one of my absolute favourites.
Yesterday we arrived in FortCochin in Kerala. Kerala, together with Tamil Nadu, is the most southern part of India. The state is known for its backwaters en owning the most wildlife in the whole of India. People are friendly, speak Malayalam, which is an incredible language to hear, and we were looking forward to see this place.
Now I want to tell you how we got here. In an enormously tough 30 hours, we took buses, a horrible train, a few rickshaws, a boat, name it. It was dreadful with the 13-hour night train topping everything. The general compartment it is called and I prefer to call it the misery compartment. Not as much as there are only seats and no beds (cause we knew that when booking the ticket) bothered us, but there were no reservations on the seats either. Big misjudgement !
19H30.Sunday evening. Margao.
Sun sets and the train arrives. Still hopeful for a seat we see the train passing. The last 2 coaches the Indian guy at the desk told us. Hurrying to get to the last part of the train, we see the train more full than any train or tube. It was hard to get on the train in the first place. Surrounded by staring people, guys in skirts (had to say that J), with no space to sit nor even to put the backpacks. Desperate is the word !! After 5 minutes we got more relaxed though and met some friendly people.
Sleeping in the general coach is still something else. 5 people are on a bench, on the top bed there are 2 or 3 people, the bench is very hard to even sit on. I helped myself with a monkey position. Hanging my arms holding the top bed, I put my head on my arm and slept like that. Sleeping means around 3 hours deep and 5 hours of very light sleep.
10H30. Monday morning.
We got of in Trissur which was a mistake of us. We believed the lonely planet that there would be a elephant procession the whole of April and May. It is not, so a bus (slept great on the bus !!) took us to Ernakulam, where we took the ferry service to FortCochin. Exhausted, we took the first hostel, and slept the rest of the afternoon.
This coffee in café coffee day is fantastic. This place has cappuccino, toiletpaper and Ricky Martin. Sometimes thats all you need to be a happy bunny. .
Cochin, fish stand on the island of fort Cochin. A little shark there.
Fort Cochin, the chinese fishing nets.
Our hostel in fort Cochin.
I like those classic old taxis in India. Here is one of them. Don't look at me, Beatriz missed the picture moment or I should 'freeze' longer.
An alley in Fort Cochin.
Cafe coffee day, we shared tears and joy in there.
A Orthodox church in Fort Cochin.
The fauna in fort Cochin.
Our backwaters tour.
Curry rice with some chutnee on a banana leaf.
Me and my lucky T-shirt.
(I don't remember but what it is in this tree but I think it is some kind of ... nut ?!?)
Backwaters, local Indians burn coconuts to keep a fire going. They burn litlle shells that in the end it becomes plaster.
The skipper takes the boat through a small canal.
Beatriz and our manager, John Assisi. He recruited us to shoot commercials, we made 50 euro in the end which we are very happy with.
The make-up preparations for Katakala. Katakala is a Keralan theatre where facial expressions and very colourful customes make the performance. The actors or dancers do not have any lines, there is only a man singing through all the show...
We traveled 36 hours around the clock. And we still have our backpacks!
On the ferry boat from the train station of Ernakulam to Fort Cochin. Very tired!
View on the seafront of Fort Cochin.
On the train from Margao to Ernakulam. This picture is taken before bedtime and I say that because this is the position we also slept in. I look still happy on the picture though. I think because the people next to us were very friendly and helpful, and because I was wondering if I could catch the guy that takes the picture, if he takes off with my camera!!
Margao station. We have 7 hours to kill before the next train.
16.09.09. Half-Round the world in 1 year / Kick off. 9th of April 2009, Mumbai, India’s biggest city, is our best destination to take the train south to Goa, Kerala and Bangalore. From there we go 4,000 km by train back to north India, see Karnataka, Rajasthan, the Taj Mahal, Varanasi and Nepal. In Nepal we do small treks in the Himalayas and visit Kathmandu. Over de friendship highway, the route goes from Kathmandu to Lhasa by jeep, maximum altitude 5250m and we get to see the Mount Everest. In Lhasa we take the train through China, see the Terracotta warriors in Xi'an, and go 3,500m north to enter Mongolia and arrive in Ulan Bator. In Mongolia we camp in the Khovsgol area near the Russian Siberia, and renew the Chinese Visa to go back south. The clock says 4 months when we trained through China and see Yunnan, South China with its wonderful terraced rice fields. We enter the tropics and after 6 months travels we are in Vietnam. 2 months after that, we should have seen Angkor, the beaches in Thailand & Maleysia ...<e.d. 25.10.09. There is a change of plan after Angkor: we fly from Bangkok to Manila, we go to the Philippines!!> and on a ferry to Indonesia. From either Kuala Lumpur or Bangkok, we find our way to Sydney and work for 3 months. We will have traveled for 1 year when we are in Oz and ... and ... and ... that is how far we planned. But we were supposed to come back in 1 year but we are only half around the world. Beatriz and myself love Asia!! So much for planning ahead and scheduling. Let's just see how we get on and the more exciting our trip will be. Wish us good luck on the trip!!
To give you an insight on what is on our minds, I ll tell you the story of our restricted Visa for China and the time problem we have. It is a big thing for us so sympathize !! 
)
22H30. Varkala.
Bea en ik zijn gisteren aangekomen op het strand van Varkala. Het is een prachtig strand omringd met kliffen. Er zijn veel cybercafees dus ik steek een tandje bij om te vertellen wat er de laatste week allemaal gebeurd is.
