Click on the below button to drop me a note. Suggestions and questions very welcome !
Halfway around the world in 1 year
Welcome to Sotje62 ! My blog intends to make the world a smaller place. Automatically and real-time, the blog traces Beatriz and myself's whereabouts, it might just tell you a thing or 2 that interests me - therefore not you, that's the privilege of having a blog - but read new blogs on the top and click on the pictures in the side bar to see older blogs, the blog,and Beatriz and I hope you grow a good 'travel' appetite. Sotje62 travel blog is in Vlaams (donker gekleurd) and in English (light coloured). So read what you understand and again what you like.
14-06-2009
Nepal
Sinds je mijn laatste blog gelezen hebt, zijn we in een ander land - Nepal. 2 maanden zijn voorbij, we zijn 13 euro (20 dollar is ons budget) per dag minder rijk, we hebben veel bijgeleerd van het mystieke Nepal, en de toppen van de Himalayas bewaren zijn grootste geheim, de bergbewoners. Zijn sterke communistische aanhang - de Maoisten - is dagelijks actief, maar onze ervaring beperkt zich tot hun wegblokkades op weg naar Pokhara, terwijl de Maoisten een toernooitje straatvoetbal spelen tegen het leger. Nepal is een toevluchtsoord voor Tibetaanse vluchtelingen - van Tibet gaan we nog veel meer te weten komen want volgende week zullen we daar zijn. Nu nog genieten van Nepal, het adventure paradijs voor trekkers en adrenaline-vreters.
Onze eerste stop is in Tansen, Palpa. De foto onderaan is genomen op een dag-trek en is op 1950m met de Himalayas in de achtergrond. Er was geen toerist te bespeuren, echt machtig !! Vraag me niet waarom, maar hoe minder toeristen ik zie, hoe trotser ik ben op mezelf.
De tweede foto is genomen aan het Phewa-Tal-meer in Pokhara. Fantastische plek om niets te doen.
De bovenste foto is Durbar Square in Kathmandu. Daar zijn we nu. We zitten in een zijstraatje op een schamel computer om wat mailtjes te sturen.
-
Since you read my last blog, we are in another country - Nepal, we passed the 2 months, we lost some 12 quid a day, and we learnt so much about this mystical country. Its Himalaya tops save the world's biggest secret, the mountain villages, Nepal's Maoist party is active on a daily basis - our only (fortunately) experience with them is a road block while Maoists were playing footie with the Nepali army. Another big thing about Nepal are the Tibetan refugees - we ll learn a lot more about that because next week we are in Tibet - and Nepal defo is paradise to spit out adventure dreams and adrenaline you stocked in your body.
Our first is in Tansen, Palpa. The first picture - starting from the bottom of the blog - is taken on a day-trek on elevation of 1950m (nothing much, we ve been very lazy :) with the Himalayas in the background. There was not one tourist around in Palpa which was fantastic. I guess the less tourist, the more you claim that place to be your's. Stupid I know.
The middle pic is taken at the Phewa-Tal Lake in Pokhara. Beautiful place to chill and meet other people in the restaurants and hostels. (here there are a lot of tourist to go to do the Annapurna trek)
The top picture is Durbar square in Kathmandu. I am in a small street off the Durbar square writing this. Love Kathmandu!!
India Photo Album Uttar Pradesh - from Agra to Tansen (Nepal)
02 Juni. Varanasi.
Vanavond vertrekken we naar Nepal. Eindelijk !! We kijken erg uit naar Nepal - ik waarschijnlijk meer dan Bea want ik heb genoeg van de vervuilde lucht in India. We nemen de nachttrein, een lokale 'rammel' bus van 3 uur en arroveren in Sanauli rond middag tijd.
Het papierwerk aan de grens is makkelijk. Aan de grenspost ontvangen we onze stempel, we betalen elk 40 US dollar, en we kunnen 1 maand als toerist in Nepal blijven.
Tonight we leave to Nepal. Finally !! We are looking really looking forward to arrive in Nepal - me probably more than Bea cause I have had enough of the pollution in India. We ll take the nighttrain, a 3 hour 'scrappy' bus and get in Sanauli around midday.
The paperwork will be straightforward. At the border we get our Nepal stamp, we pay 40 USD each, and we have a 1 month visa.
Bekijk hieronder het tweede deel van onze fotos van Rajasthan. Onderaan begint het met Jodhpur, daarna gaat het over naar fotos van Jaisalmer, de bovenste fotos zijn genomen in Jaipur. Veel kijkplezier en we spreken af in de Taj Mahal !
Have a look at the second part of our pictures in Rajahsthan. The blog starts with the first picture taken at the bottom. This is in Jodhpur, then it goes over into pictures we have taken in Jaipur. Enjoy picturetime and we meet at the Taj Mahal !
Jaipur. Indian kids that really want to have a picture (with our camera ?)
Jaipur. Sunset from Palace of winds.
Jaipur. Palace of winds.
Bea. Palace of winds.
Jaipur. Palace of winds. It's probably the only palace that we paid an entry fee for.
Jaipur.
Jaipur. Pinky.
Jaipur. Pink bazaar.
Jaipur. Cyber cafe.
Jaipur. The pigs.
Jaipur. What a detail, a Belgian saree.
Jaipur. The pink city, this is one of the entry gates.
Jaipur. 05:01 AM
Jaipur. 05:00 AM
Jaisalmer. Bea watching her step.
Jaisalmer. A haveli balcony.
Jaisalmer. Haveli courtyard.
Jaisalmer. Haveli courtyard.
Jaisalmer. Fort gate.
Jaisalmer. Bea in the narrow streets of the fort.
Jaisalmer. Haveli facade.
Jaisalmer. Temple.
Jaisalmer. View from the fort.
Jaisalmer. Bea very dandy.
Jaisalmer. Busted !!
Jodhpur. Most of our time in Jodhpur we spent with Barbara & Christoph, learnt more about Marseille than Jodhpur.
Jodhpur. Where was I with my Indian efficiency, this one self explanatory.
Jodhpur.
Jodhpur.
Jodhpur. How cute !
Jodhpur. Pure joy doing the canon, what a grin.
Jodhpur. View from the fort.
Jodhpur. Jodhpur, the blue city. view from the fort.
At the mo, we seem to get hotter and hotter, Jaisalmer (city in desert area close to the Pakistan border) - now 49 C - will be the hottest of our trip I hope. Too hot to ride a camel. Seeing them run is fun already, their clumsy running style and their long legs just make me laugh, so horsebacking one must be gasss. But we are just going to stay away from them, just taste the ambiance here in the desert area is good enough and the more we are in the shadow the better.
I follow the Taliban fights in Pakistan because we are very close now, we see soldiers in Jaisalmer - and with their guns they are taking the same trains like us - but it is not scary at all. For both Indians and Pakistanis it's hard to cross the boarder. More trouble is going on in Kashmir where Pakistan and Indian have their ongoing dispute-history.
We stay in Jaisalmer tomorrow and then off to Jaipur and Amber.
PS: I have some open mails and I just want to say that I am not forgetting that, have a fantastic day !!
Have a look at the pictures of Rajahstan so far, tomorrow we go to Johdpur. This is on our way to Jaisalmer where the desert is. We are looking forward to this a lot !! Talk to you sooon.
Pushkar. Ha ving a smoothie.
Pushkar. Me posing on one of the ghats where Hindus get their blessing. Pushkar for that, is a very sacred place.
Pushkar. Boy washing his face in the lake.
Pushkar. Bea's new 100 rupees slippers.
Pushkar. Bea in full Indian style.
Udaipur. We broke a new record, 4 backpacks and 4 people in one rickshaw!! Marie Claire & Jason, the Canadian couple, are in the picture.
Udaipur. a saleswoman on the veg market.
Udaipur. Jason is taking pictures from people behind him, and is changing shoulders.
Udaipur.
Udaipur. Now these are the Indians I like to talk to.
Udaipur. Bad picture of a Vodafone billboard.
Udaipur. Entry of Vishnu temple, nice elephants.
Udaipur. Vishnu temple.
Udaipur. Great picture of some houses.
Udaipur. View on the city, this picture is taken from a roof top restaurant. We spent most of our time on those rooftops
Udaipur. Bea and me.
Udaipur. Nice picture but do not go swimming in that river. The river is longing for the monsoon to come.
Udaipur. This is the main lake in Udaipur, completely dried up because of the enormuous heat.
Fotos on Facebook of Karnataka & Kerala - 18/05/2009 (English)
Hope you are doing well. We are missing you but are on our way and enjoying every second !! Bea has put some pictures on facebook so that makes it easy for me, here is the link to the pictures of Kerala. www.facebook.com/album.php?aid=88977&id=533760845&l=4a0b4c1636 I don't have the link for the pictures of Karnataka and Bea is in for a hair treatment, so you best ask someone who has a facebook account to see these. The last couple of days we did a lot of public transporting to get in the North of India. Yesterday morning, finally, we arrived in Udaipur, Rahajastan. We met a Canadian couple and so far it looks like our trip is even passing through Montreal
Hampi reminds me of Bruges. It is small, touristic and a fantastic place to be. The world heritage site, protected for its temples and history of a great city it once was, gives the locals good tourism business, and we enjoy to relax, read a bit, and wonder around. To compare Bruges with Hampi is blunt, but being from Bruges I am prejudiced I guess. And in both places, local people either treat you like dirt or like kings depending on how much money you can bring them.
The temperature is 40 C plus so during the afternoon we stay inside. In the early hours and after 5PM are the coolest times. In between, the biggest hobby is to find a fan. The fan makes it cool however sometimes the fan is out of work cause Hampi has electricity problems for an unknown reason - Also my phone does not connect to the local network anymore - We have given up on finding out exact explanations. Under a fan we read a book, we have a chat, make notes, and just wait till it cools down.
The main purpose of my blog today is to give you the route that we have followed for the last month, so let me tell you more about that route.
Hampi, where we are right now, is our last stop in South India, before going to the North. The picture of this blog illustrates where we have been and stayed during the last month, with the cities and the amount of nights. When you click on the picture, a new window opens and you see the picture bigger. The picture comes from my notebook so it has no technology like Google earth or Tripit or anything like that behind it, it is hand drawn and I hope it does the works to explain our route.
Started off in Mumbai, 3 days, we went to Goa - Arambol & Baga - 1 week; then south to Kerala - Fort Cochin, Varkala, Thrissur - 2 weeks; passing through Tamil Nadu - Ooty - 1 day; to Karnataka - Mysore, Bengaluru, Hampi - 1 week. The picture does not say how many nights in Hampi because I didn't know at the time, I can tell you now that it is 3 nights. That is plenty for Hampi. Without one day of sightseeing with Chris and Eric, 2 days would have been enough. Name ?? Country ?? Rickshaw ?? Definitely the most commonly spoken words by Hampi locals, ranging from an age of 2,5 years or any age a baby starts talking, to the age that someone just gives up. Please give up faster. It did give us some good laughs.
The next states on our route are Maharashtra, Madhya Pradesh, Rajahastan, Punjab, (maybe Himachal Pradesh), Delhi, and Uttar Pradesh. I will definitely draw that route again in my notebook and post the picture :)
My last blog has the pictures of Thrissur so let me start there to tell you more about the places we have visited on the way starting with Ooty. Ooty, ridiculous name in my opinion and an enough reason not to go there, is high in the western ghats mountains at an altitude of 2,200 metres. It is popular for its tea plantations, hiking trips, cool mountain temperature, and nearby wildlife parks. Having taken a bus from Thrissur (4 hours) and then another bus (7 hours), it took more time than planned. The last 5 hours, the bus climbed and climbed. We did 22km in one hour. I am faster with my foldable bicycle. We saw two head on collisions on the way up too, and that slowed us down a lot. After 5 hours of hair pin bends we got there eventually.
Surprise for us was that it was raining in Ooty. And the lonely planet says it is high season with a 'cool' temperature. We were fooled. we arrived in slippers, 2 hours late so it was dark, and we had too look for a place to stay. After an hour of looking for accomodation, soaked, we gave in to take a room of 1000 rps and make Ooty a short and luxurious stay of one day. We saw the tea plantations on the way up by bus, hiking trip we do another time, and nearby wildlife can stay wild.
A bus trip from Ooty to Mysore takes 6 hours. The bus goes through wilderness, national parks and local tribal villages. Mysore is good times, being popular for incenses, parfums and its palace. We found accomodation fairly quickly and thought to stay a few days after the many bus trips.
Walking around on the amazingly colourful market of Mysore, we found out what else Mysore is popular for. Good salespeople. They don't do good business with us though. A good example is the incenses and parfums salesman. He showed us how incenses are made. You mix sandwood with water and you get a moisty paste. That paste you roll on to a small bamboo stick and incense is done. One person can make around 5,000 to 6,000 incenses per day. He shows us a book of all Belgian customers with pictures and notes in Flemish. The guy even spoke a bit of Flemish. It is really weird to hear an Indian, that has never left his country, ask you "Hoe gaat het ?" and translate things for you. Other oneliners are Como estais ? Barcelola and I know Bilbao .... from a James Bond movie : )) We had to leave politely when he started to give us tips of how to send parcels to Belgium and how nice his parfums are as a gift and that it is better to buy them per 10.
Mysore its nice palace, the Maharaja palace, is worth to see and there are a few nice temples. Also it was a good place to eat for its upper class restaurants and we were happy to find Cafe coffe day in Mysore. No kidding, that is the best place to have breakfast in India !!
Bengaluru, next stop, is unmissable for IT people like Bea and me. Infosys is in Bangalore and have a whole campus for them, and the development of B're as an IT-hub changed the area around MG road dramatically. there is KFC (understandble, they have chicken), Mc Donalds (only chicken, Big Mac is Maharastjha Mac :)), pizza hut, also good restaurants, Louis Vitton & chanel stores, Levi's and Lee stores, many cafe coffee days, convenience sotres (Bea even found chorizo there !) and the whole area has western prices and the public is young and fashionable. This is the MG road area, the Mahatmi Ghandi road area. Once yhou go outside the area, B're is like every Indian city, crowded, chaotic, the traffic is a playground, rickshaws, motorbikes and buses buzzing around, and it is like the people never sleep. It's intensity in overdrive 24/7.
Now that I talk about IT, I heard the news that Oracle has taken over Sun Microsystems. It is not really a shock that Sun is bought by a big player, but incredible that it is Oracle again. That raises a lot of questions on roadmaps of Sun and Oracle products and what customers think about the take over. A customer that was on Oracle, BEA and Sun 2 years ago, is now completely on Oracle. It is hard to get your head around it. I will defo follow that more.
Tomorrow we go to Hampi, a very hot place. Hopefully I didn't write too many mistakes cause in this blog because it was quickly done,
Photos; In Thrissur, Kerala for the Pooram festival (elephants!!)
On the 3rd of May there is an elephant procession in Thrissur. Here are some pictures
.
Light decorations of the temple.
Me and Jose, our Thrissur guide.
Me inside the temple of Thrissur.
These elephants will change 30 times of umbrellas. Watch all the crowds, Jose told us there are around 1 crore people coming to this festival. 1 crore is Indian for 10 million. I am not sure if he is right but there were a lot of people.
Op het balkon van onze kamer is het fris. Terwijl er een cassette met Malayalaanse muziek speelt, is op het balkon zitten de beste plaats op dit moment. Het is frisser dan in de kamer en musquitos zijn er niet. De hoteluitbater zegt dat als we er 5 tonen, we de kamer voor niets krijgen. Vlotte gast, die uitbater. Dikwijls gaat hij naar Cochi, waar wij voor Varkala waren, en hij begrijpt onze zorg van musquitos. In Cochi krioelt het van de musquitos omdat het omringds is met stilstaand water. In Varkala, waar we nu zijn, is het oceaan. Na zijn uitleg doet hij zoals iedereen in India goed doet, hij schudt ons de hand, we wisselen namen uit, en we schudden ons hoofd. Zonder woorden zeg je dan dat het aangenaam kennismaken is, en dat je voort moet. Zijn woorden zijn een geruststellende start van ons verblijf.
We betalen 250 rupees per nacht voor de kamer, omgerekend bijna 4 euro. Dezelfde kamer in het hoogseizoen November - Maart zou ons 800 rupees kosten, maar dat maakt voor ons niet uit. Nu is het laagseizoen. Toeristen aan de macht.
Bea en ik startten in Varkala met de 1ste onderhandeling, dat zijn de rickshaw chauffeurs. We bereidden ons voor met de lonely planet die zegt dat het strand ongeveer 2km rijden is. De rupees die wij voor 2km geven is 30 rupees.
We stappen van de trein en het spel begint al. De eerste chauffeur komt als een gier neergestreken bij ons en doet een voorstel, 40 rupees. Geen slecht voorstel van hem, maar hij is te vroeg. Eerst willen we naar een winkeltje om water te kopen. Onderweg komt een 2de, 3de en 4de chauffeur op ons af. Allemaal te vroeg want we gaan drinken. Na onze fles water komt de winnaar aan bij ons. Hij stelt 50 rupees voor en wij 30. Hij zegt 45, wij 30, hij zegt 35, wij 30. Hij kijkt een keer lelijk, schudt met zijn hoofd en zegt ok.
Hij brengt ons naar een plek die we in de lonely planet gevonden hadden, een plek waar er hutten zijn. De chauffeur kent de plek, kijkt content en dat betekent iets. Hij gaat er commissie krijgen nadat we een hut nemen. Dat kan oplopen tot zo'n 200 rupees. Na een kwartiertje rijden komen we aan in Kerala bamboo house. De chauffeur helpt ons bij het uitladen van de rugzakken en wacht rustig af. Iemand ontvangt ons vriendelijk, de chauffeur is nieuwsgierig naar wat de uitkomst zal zijn.
De persoon brengt ons naar de eerste hut en we volgen hem. Ik zeg: 'we zoeken iets voor 200 rupees'. Hij zegt natuurlijk dat dat veel te laag is, hij antwoordt 600 rupees. Hmm, hij moet nog ver naar beneden. Wij blijven bij 200 rupees en hij gaat nog naar 550 en 500 maar dan stopt hij ermee. Hij wil ons nog helpen door hem naar zijn overgebuur te brengen die voor 300 rupees verhuurt, maar daar hebben wij geen zin in. Het spel van de Indiers om commissies te geven aan vrienden, daar hebben wij geen zin in. In plaats daarvan zoeken we zelf een volgende plek die ons bevalt.
In de volgende plek hebben we wel prijs. Ik zeg opnieuw hetzelfde: 'we zoeken iets voor 200 rupees'. Deze keer zijn het kamers. De kamers zijn 300 met balkon, badkamer en redelijk toilet, belangrijk is ook dat er geen beesten te bespeuren zien. We komen overeen op 250 rupees.
Niet zoals de eerste uitbater, verkiest deze liever het verhuren van een kamer aan een lage prijs, dan de kamer niet te verhuren. Voor backpackers zoals wij, is het India van buiten het seizoen een goeie plek om te zijn. Een half uur later speelt de Malayalaanse muziek nog altijd en is het balkon de beste plaats om te zitten.
Bea en ik hebben onze uitgaven van de laatste 2 weken bij elkaar gelegd. Elk liggen we aan 220 euro. Dat is vanaf aankomst in Mumbai tot vandaag. Goed bezig! Het geld dat we verdiend hebben met de tv-spotjes is er niet bijgerekend. (e.d. we hebben een 2 tv-spotjes gemaakt voor de lokale televisie !!) Wat we daarmee verdiend hebben, is niet zoveel in euros maar dan wel weer in rupees. We hebben er meer dan een week onze hotelkosten mee kunnen betalen. Veel werk hebben we er ook niet voor moeten doen. De eerste dag 6 uur en de 2de dag een half uur. Dat half uur bijvoorbeeld deden we 2 scenes. Een eerste met Bea en ik samen, waaar Bea moest klakken met haar tong, daarna glimlachen, terwijl ik verwonderd sta te kijken waarom. De opdracht is voor een fabrikant van curry dus het moet wel curry zijn die haar doet klakken. Deze fabrikant komt met een nieuwe curry-smaak op de markt en zet een campagne op met tv-spots, billboards, volgens mij gaat dat een succes worden ! :))
Na de opdracht krijgen we een typisch Keralees ontbijt, rijst klaargemaakt in bloem, en met de bijbehorende curry-smaak. Ik probeer het, Bea moet het niet hebben. Serieus pikant materiaal. Ik moest eerder blazen dan klakken.
Lees ook dat ze in India met hun blote handen eten. Ik vind dat niet erg maar als ze dan geen vork voor mij hebben, dan is het wel erg. Niet voor de hygiene, alhoewel het nniet hygienisch is, maar eerder omdat je er een potje van maakt. Overal curry en rijst aan je handen en je mond. Er was niet genoeg water om het vuur te blussen. Uiteindelijk worden we betaald (door John, zie je in de foto's) en gaan we voor een normaal ontbijt in Cafe coffee day. Dat was veel beter voor onze Europese maag.
Vandaag hebben we een gevoel dat we financieel goed bezig zijn. Als we op dezelfde manier verdergaan, gaan we niet blut in Australie aankomen. En misschien kan een bezoek aan Calcutta er nog vanaf.
Bea en ik zijn gisteren aangekomen op het strand van Varkala. Het is een prachtig strand omringd met kliffen. Er zijn veel cybercafees dus ik steek een tandje bij om te vertellen wat er de laatste week allemaal gebeurd is. ----------- Bea and me arrived yesterday in Varkala beach. Beatiful beach it is, right next to a cliff side !! There are some cybercafees too so gonna catch up with the latest of the week, I thought I first show you the pictures. If you ever want to use software to resize pics, I recommend this software and you can find it here. Download www.download.cnet.com/windows/digital-photo-software/?tag=rb_content;contentNav
From my notebook. 21/04/2009. Fort Cochin. (Flemish/English)
Uit mijn notaboekje : 21/04/2009. FortCochin.
Het is dinsdagmidag 12 uur en Bea en ik nemen ontbijt in Café coffee day, zeg maar de Indische versie van Starbucks. Het is koel want de airco staat hard aan, en er draait een instrumentale versie van 1,2,3 van Ricky Martin. Dat moet café coffee day muziek zijn, dé ontbijtplaats met Europese feel.
Café coffee day is een goeie plek om wakker te worden. De koffie is gemaakt met een koffiemachine, het toilet heeft toiletpapier, een 1,2,3 van Ricky Martin was een topper in zijn dagen.
Gister zijn we in FortCochin aangekomen, Kerala. Kerala is, samen met Tamil Nadu de meest zuidelijke staat, in India. De streek is bekend voor zijn kanalen, rivieren en meren. En het staat bekend als de plaats in India waar ze de meeste olifanten hebben. De mensen zijn er enorm vriendelijk en ze spreken er Malayalam. Fort Cochin ligt ongeveer in het midden en aan de kust.
Gisteren heeft het een regenbui gedaan en nu regent het ook. Omdat de regen voor een serieuze afkoeling zorgt vinden we dat niet erg. In het hostel krijgen we ook een paraplu van de uitbater en wandelen we in onze T-shirt en sletsen verder.
Kerala ligt op een 1000 km van Goa en Bea en ik hebben dat in 30 enorme zware uren afgelegd. Zondag morgen vertrokken we met de bus om maandag middag met de rickshaw aan te komen. Daarin zit een nachtreis met de trein van 13 uur in de general compartment. De general compartment betekent zoveel als zittend slapen, geen bed dus maar een zitplaats.
Verassend is dat het aantal zitplaatsen niet genoeg is voor het aantal reizigers. Je moet drummen voor een plek om staan, laat staan om te zitten. Het was dus dik tegen ons tanden !!
19H30.Zondag avond. Margao.
Het is donker en de trein arriveert. Hopend op een plaats stappen we op de trein maar de hoop was rap weg. Alle zitplaatsen vol en recht staan is al moeilijk. We zijn alle twee in shock en spreken Spaans zodat niemand zit te luisteren wat we zeggen. De eerste schrik momenten zijn voorbij en we lachen om waar we terechtgekomen zijn. Een ouder Koppel, ze hoorden net zo min thuis als ons in de general, zegt dat we naast hen kunnen zitten. We raken aan de praat en dat duurt rap 3 uren vooraleer de slaap opkomt.
Effectief slapen is nog iets anders. Een zitbank wordt gedeeld met 5 mensen, boven je slapen er nog 2 a 3mensen. Ik heb mezelf geholpen door het bovenbed vast te houden en mijn hoofd op mijn arm te leggen, Bea heeft 2 zitplaatsen genomen om te slapen. Slapen die nacht betekent 3 uur slapen en 5 uur dommelen.
10H30. Maandag morgen.
We stappen af in Trissur omdat er daar een olifanten processie doorgaat. Dat is in April/Mei volgens de lonely planet. Verkeerd !! want het is enkele de 3de mei. In Trissur nemen we nog een bus van 2 uur (goed geslapen op die bus !!) naar Ernakulam, en komen we aan in FortCochin met de ferry service om 14H00. Een hostel zoeken heeft geen 5 minuten gekost want we waren niet echt kieskeurig. Direct ons bed in en in de vooravond zijn we wakker geworden.
Deze koffie in café coffee day smaakt enorm. Ze hebben cappuccino, toiletpapier en Ricky Martin. Soms is dat genoeg om een mens gelukkig te maken.
It is Tuesday noon time and Bea and I are having breakfast in Café coffee day, say Starbucks of India. The airco is on, Ricky Martins 1,2,3 is playing in the background. Without lyrics, interesting, has to be the taste of café coffee day. No blame there.
Café coffee day is a brilliant place to wake up. They have a coffee machine, there is toilet paper, en have to say Ricky Martin was one of my absolute favourites.
Yesterday we arrived in FortCochin in Kerala. Kerala, together with Tamil Nadu, is the most southern part of India. The state is known for its backwaters en owning the most wildlife in the whole of India. People are friendly, speak Malayalam, which is an incredible language to hear, and we were looking forward to see this place.
Now I want to tell you how we got here. In an enormously tough 30 hours, we took buses, a horrible train, a few rickshaws, a boat, name it. It was dreadful with the 13-hour night train topping everything. The general compartment it is called and I prefer to call it the misery compartment. Not as much as there are only seats and no beds (cause we knew that when booking the ticket) bothered us, but there were no reservations on the seats either. Big misjudgement !
19H30.Sunday evening. Margao.
Sun sets and the train arrives. Still hopeful for a seat we see the train passing. The last 2 coaches the Indian guy at the desk told us. Hurrying to get to the last part of the train, we see the train more full than any train or tube. It was hard to get on the train in the first place. Surrounded by staring people, guys in skirts (had to say that J), with no space to sit nor even to put the backpacks. Desperate is the word !! After 5 minutes we got more relaxed though and met some friendly people.
Sleeping in the general coach is still something else. 5 people are on a bench, on the top bed there are 2 or 3 people, the bench is very hard to even sit on. I helped myself with a monkey position. Hanging my arms holding the top bed, I put my head on my arm and slept like that. Sleeping means around 3 hours deep and 5 hours of very light sleep.
10H30. Monday morning.
We got of in Trissur which was a mistake of us. We believed the lonely planet that there would be a elephant procession the whole of April and May. It is not, so a bus (slept great on the bus !!) took us to Ernakulam, where we took the ferry service to FortCochin. Exhausted, we took the first hostel, and slept the rest of the afternoon.
This coffee in café coffee day is fantastic. This place has cappuccino, toiletpaper and Ricky Martin. Sometimes thats all you need to be a happy bunny. .
Cochin, fish stand on the island of fort Cochin. A little shark there.
Fort Cochin, the chinese fishing nets.
Our hostel in fort Cochin.
I like those classic old taxis in India. Here is one of them. Don't look at me, Beatriz missed the picture moment or I should 'freeze' longer.
An alley in Fort Cochin.
Cafe coffee day, we shared tears and joy in there.
A Orthodox church in Fort Cochin.
The fauna in fort Cochin.
Our backwaters tour.
Curry rice with some chutnee on a banana leaf.
Me and my lucky T-shirt.
(I don't remember but what it is in this tree but I think it is some kind of ... nut ?!?)
Backwaters, local Indians burn coconuts to keep a fire going. They burn litlle shells that in the end it becomes plaster.
The skipper takes the boat through a small canal.
Beatriz and our manager, John Assisi. He recruited us to shoot commercials, we made 50 euro in the end which we are very happy with.
The make-up preparations for Katakala. Katakala is a Keralan theatre where facial expressions and very colourful customes make the performance. The actors or dancers do not have any lines, there is only a man singing through all the show...
We traveled 36 hours around the clock. And we still have our backpacks!
On the ferry boat from the train station of Ernakulam to Fort Cochin. Very tired!
View on the seafront of Fort Cochin.
On the train from Margao to Ernakulam. This picture is taken before bedtime and I say that because this is the position we also slept in. I look still happy on the picture though. I think because the people next to us were very friendly and helpful, and because I was wondering if I could catch the guy that takes the picture, if he takes off with my camera!!
Margao station. We have 7 hours to kill before the next train.
Tonight we go to the saturday night market in Arpora and we get another taste of how much to trust an Indian word.
We ask the first local how far it is to the market. 30 minutes, it is 18H30 so we have just 30 minutes before dark. We ask for the price of a taxi and it is 100 rupees. There is daylight and because we budget as much as we can (100 rupees is only 1,5 gbp) we decide to walk to the market.
It is 19H00 and the sun sets. We ask a second person how far it is. 1,5 km a local says, and then take a right. Doable. We keep walking this small road. Afterwards taking a right means take a left but we figured that one out.
It is dark now and it becomes very dangerous cause Indians are reckless drivers. 1,5 km should be fine. We walk 15 minutes more and arrive in what seems to be a wonderful resort area with huge appartment blocks, accompanied lakes on both sides of the road, luxurious gates decorated with elephant statues made of wood. Wonderful place !! We walk 15 minutes more and no sign of any populated place. We ask a mango juice sales man that tells us it is only 500m more. 500m later, no sign of a market.
This goes on and on and everywhere you go or ask for directions, the same thing happens! And they sound so convincing. Most of all they like us to take a taxi. I guess they feel like there is a taxidriver in all of us.
After Walking 1,5 hours and dodging taxis (and one cow). Seeing a cow coming at you in the dark is pretty scary. But it was a nice one because he was the first to go to the other side of the road..
We arrive at the market. Ja man, advice comes with a lot of salt here.
It looks like an amazing place. Lots of colours, lots of clothes for sale, jewelry, etc. And we saw the most white people together in one place since arrived in India. Lots of English!!
After the market we go for a drink in a chiringuito. Beer is not for sale because of the elections, gin is. The conversation starts what to do tomorrow and it looks like we are gonna change our plan. The original plan to go to South Goa becomes less attractive cause we are full of lying on the beach. Tough life aint it!!
Instead of going to South Goa, the idea to go straight to Kerala comes up. Still we keep it undecided and agree to go to South Goa and then make up our mind whether to go to another beach or to go to Kerala.
I am in Kerala while writing this so you have the answer, from South of Goa we went to Kerala. It took a lot of us though to get here. We did 1000 km in 30 hours and we booked the general compartment on the train, several buses, and one boat. In my next blog I ll tell you how tough it was to get here. It was hardcore traveling.
That is all for now. Enjoy the day and greetz from Bea and me from Fort Cochin, Kerala.
What they say about Arambol :
Arambol attracts backpackers, and gracefully ageing hippies. It has some of the cheapest accomodation in Goa and lots of long timers.
Very appealing for us cause we are backpackers and we love cheap accoms (and many thanks to Isabelle).
The hippies are here, the rasta-men are here, the beach is completely drenged by chill ambiance. Our hippy neighbour in the hut-complex is Dutch, 50 years, father of 2 kids, and more tanned than any local Indian. He arrived in January (it is April now) and is gonna buy a motorbike for 400 pounds to go to Nepal. When he arrives, he will re-sell the motorbike and do the next yet unknown thing.
Our Italian rasta-neighbour works on his dad's farm not far away from Milano and takes 3 weeks out to re-think his priorities. And loves the local grass too. Que cazzoo !!
An absolutely fantastic beach is what Arambol has to offer. We are loving the pineapple and mango juices, the Goan fish, the huts where we stayed, the relaxed ambiance. When it starts to get more and more windy, when we have a (small) rat in on our bed, when we start to know the ladies who sell jewelry on the beach by name, when we realize that more and more people are leaving Arambol and the place starts to look more and more empty, we decide to go the recommended (Thanks Ultan) Baga beach.
----------------------------------------------
What they say about Calangute and Baga beach:
Compared to the further north, this Baga beach has a more upbeat atmosphere, that travellers prefer more often. The beach can be dirty and women in bikinis won't get a second's peace.
The upbeat atmosphere is absolutely true, on the beach you have chiringuitos playing Indian hardcore music and gasolina gasolina, here there is waterskiing, sunbeds, people selling peanuts and crisps on the beach. Here you have all that. Completely different !!
Not 5 minutes go by without someone asking you for food, drinks, fruit, they even want to clean your ears, make you a tattoo, paint genna on your hands, do your nails (more Bea's cup of tea). Whether women in bikini get no second's peace, a lot of people have asked Bea whether they can give a massage, I wonder who's paying who then.
It is 3 oclock now and I still want to go to the beach today, I hope you guys like to read the blog and are interested in more. More to come on Monday or Tuesday !!
In Mombay. In Flemish & English. Flemish up, English is down
3de dag, 361 te gaan. Mumbai. Andheri, Noord-Mumbai. Voor de eerste keer in ons leven hebben we een koe zien slapen op straat. De 40,000 taxis zijn om 12uur snachts nog allemaal aan het werk.
4de dag. Bombay Central. Hartje Mumbai is het verkeer nie te garren. Een dokter heeft ons geleerd dat de autos moeten stoppen als je oversteekt, anders vliegen ze het gevang in. Het stelt ons niet gerust en de traagste mensen om over te steken zijn wij. Kolaba gezien.
5de dag, Mumbai. Bloeiend heet is het vandaag, 38 Celsius en de smog erbij: het is beter leven op een grillrooster. Vanavond vertrekken we naar Noord-Goa, Arambol voor wat meer adembare lucht. Tzal Paasmis zijn op de trein dit jaar.
--------------
3rd day, 361 to go. Mumbai, Andheri. North Mumbai. Cultural shock starts with seeing a cow sleep on the walkway and 40,000 taxis buzzing around your ears.
4th day, Bombay Central, the most congested traffic part in Mumbai, makes it impossible to cross a street. A doctor tells us that we dont have to worry. If a car hits you, the driver goes to jail. Not enough to comfort Bea and the funniest people is us. Saw Kolaba.
5th day, Mumbai. Awfully hot, 38 Celsius, with smog to smoke you out like on a BBQ. Tonight we leave to North-Goa, Arambol, to get some oxygen. Hope the train organizes an Easter ceremony on the train.
-----------
Mumbai leaves a mark of great poverty to us, of Ghandi, of too many people in one place, very friendly and very funny, of a place impossible to cross a street. Watch out or the cow takes you over !! And of endless ambition to be friendly and better off. PS: The people we met are very friendly and help you to get to anywhere. We do have walked a lot around blocks wondering whether they misdirected us on purpose, or they didnt know any better. And they sound so convincing !! *source: textually.org
I am in London where my backpack trip starts, if staying with friends before our outbound flight is called backpacking. I am not sure. My flight leaves from London HR to Mumbai, India on Thursday and although I am leaving on Thursday, I am in London to do my bits and pieces like visit work and visit friends E.x. I need to collect the new visa credit card. Security in HSBC is this good, that for the cardholder it is the hardest to get to his money. Also I want to see a friend that I will meet with in Bangalore in May, and last but not least, I need to buy me a raincoat.
Many people ask me whether I have a time credit at Red Hat but unfortunately that does not exist in the UK. (time credit is a Belgian thing, it gives you the right to take time off under T&Cs, and your employer pays you 500 euro every month, and they are by law enforced to grant you this time credit; SMELL that !! surprised me as well have to admit). What does exist in the UK, is unpaid leave. With the remark that only when a position is open, they take you back on board. In small letters you can think that a job has to be vacant. (In small letters you can also think that if they did not like your way of working or attitude, they can refuse to take you back as well). I will hope hard a position will be vacant when I come back, otherwise I need to go somewhere else. (Or you can say that hope they really liked my work attitude!)
In London I am staying with my ex-flatmates where we get along with great. (Thank you Pria & Grant). They are an Australian Indian couple so at is a great starter to get insights on our trip. Those are 2 countries that we take a lot of time out to visit. And do they like to talk a lot about their me countries, culture and everything. As much as I like to talk about Belgian beer, Bruges, friends, frites and which topping goes best with them.Curry ketchup if you have doubts J We will meet with family of theirs in New Delhi and we will see each other in Sydney for new year.
Mybackpackroute. Bea and me have agreed the main route more or less. Big pieces of the route are stolen from books and internet. The people from the adventure store wouldnt be impressed when I told them I was copying the not to be missed sections and was handdrawing maps from them.
Mumbai, 9th of April, kick off. Mumbai, Indias biggest city, is our best destination to go south to Goa, Kerala and Cape Comorin. From there we go 4,000 km by train back north to Delhi and Nepal. Time estimate is 2 months. Over de friendship highway, the route goes from Kathmandu to Tibet. Form of transport we are still unsure about, bus I guess. In Tibet we take the train through China to Beijing. (http://www.chinatibettrain.com/beijinglhasa.htm) Time estimate 2 months further we are, and up north in China. That will be the most northern we will go in China because otherwise it will take us to far off the South East Asia bit. South East Asia we will do in 2 months as well.
Being a big gate to cross continents, Singapore is our way to go to Australia and New Sealand. I say OZ and NZ because it depends on our budget whether we go to New Zealand.
That is pretty much what is planned so far and South America is an option after Australia, as much as Japan and Indonesia are places we would like to go. It is all open! -----------------------------
Wish me safe travels. Like my father says the world is crazy and I say I will have seen it.
If you want to see us in London before we go, we will be 2,5 hours before our flight in LHR terminal 3. 2,5 hours that means 7h30 tomorrow morning, go for it!
Thats about it for my first blog. We think we are ready and the bag is packed. Buena suerte!
Morgen vertrek ik naar London voor het begin van mijn reis. Mijn uitvlucht vertrekt vanuit London Heathrow naar Mumbai, India. Deze vlucht is donderdag pas, dus blijf ik in London voor 3 dagen om de laatste toodoo´s weg te werken en mijn werk en wat vrienden bezoeken. Een van de toodoo´s is naar de bank gaan om een bankkaart te gaan afhalen. HSBC, dat is de bank waar ik bij zit, is een hele goeie bank. Zo goed dat zelfs ik problemen heb om geld af te halen. Ik ga ook een moat zien waarmee ik in Bangalore ga afspreken in mei, en nog een KW kopen want dat ben ik vergeten. Morgen avond zie ik Bea terug. Zij is ook bij haar thuis geweest. Het gaat deugd doen om haar terug te zien want het is al meer dan een maand geleden.
Veel mensen vragen me of ik een tijdskrediet genomen heb bij Red Hat maar helaas bestaat zoiets niet in Verenigd Koninkrijk. Wat wel bestaat, is onbetaald verlof. Met de opmerking als een positie vrij is, je die krijgt. In kleine letters kun je er wel bij denken dat die positie er dan wel moet zijn. Ik ga hard hopen dat die er dan mag zijn, als het niet zo is, dan moet ik ergens anders naartoe.
Voor die paar dagen in London blijf ik bij mijn ex-flatgenoten slapen waar ik nog goed contact mee heb. Het is een goed begin van de reis want het is een Australisch Indisch koppel, 2 plaatsen die ik uitgebreid ga bezoeken in de komende tijd, en ze vertellen graag over hun thuisland net zoals ik ook graag vertel over Belgisch bier en Brughe en me moaten en welke saus je het best op je frieten doet. Trouwens dat is curry ketchup moest je er aan twijfelen. We spreken ook af met familie van hen in New Delhi en we hebben afgesproken om nieuwjaar samen te vieren in Sydney.
Mijn rugzak route plan heb ik met Bea in grote lijnen uitgezet. Grote stukken van de route is gestolen van boeken en internet. De mensen van AS Adventure mogen het niet geweten hebben dak hun boeken gebruikt heb om tips over te schrijven en landen over te tekenen van trotter en lonely planet. Mumbai India, 9 april, daar land ik. Mumbai is de grootste stad van India en de beste bestemming voor ons om dan zuid te gaan richting Goa, Kerala en het uiterste punt van India Cape Comorin. Ik spreek nu van 1.600 km richting zuid, daarna met de trein terug noord naar Nepal, 4.000 km (Belgie kan 107 keer in India dus de afstanden zijn groot :)) en 2 maanden verder. Via de friendship highway gaat de route van Kathmandu naar Tibet. Ik ga dat verzekers doen met de bus maar ben dat nog niet zeker. In Tibet neem ik de trein door China naar Beijing (http://www.chinatibettrain.com/beijinglhasa.htm) met de China tibet train. Nu ben ik 2 maanden verder en in het noorden van China. Dat is het meest noordelijke punt in China die ik wil bezoeken, hoger zal ook te ver zijn om terug zuid te gaan richting Vietnam, Laos, Cambodja. Ik neem ook 2 maanden uit om deze landen te bezoeken. Singapore is dan een grote gate naar Australie en Nieuw Zeeland dus wordt dat de bestemming om een vlucht te boeken naar Sydney of Christchurch. Als ik eerst naar Sydney ga, is dat omdat ik daar een paar maand ga werken, als ik naar Christchurch ga, is dat omdat ik goed bezig ben met geld, en nog geld heb om 2 weken rond te gaan. 9 maand verder zijn we dan, en dan wil ik naar Zuid Amerika, Peru (Lima is de goedkoopste bestemming vanuit Australie dus daar starten) - Bolivie - Paraguay - Brazilie - Argentinie om dan de 12 maanden rond te hebben. Alhoewel dat de tijdslimiet van 12 maanden niet vast staat, heb ik het zo vastgelegd om het kind een naam te geven maar daar stopt het ook. Als ik langer wil blijven is dat mogelijk en verlies ik geen geld aan geplande vluchten die ik dan niet neem. Veel trekkers scheuren daar hun broek aan en dat wil ik niet. Dat is in grote lijnen het routeplan, het is een idee en niet uitgewerkt maar de treinen, overnachtingen en al de rest vastleggen zal op het moment zelf gebeuren. De idee is om op het moment zelf te kiezen waarnaartoe en wat gedaan.
Mijn eerste blog is af denk ik. Wens me een goeie en veilige reis. De wereld is zot en ik ga het gezien hebben.
Ik denk dak er klaar voor ben, alles zit in mijn rugzak. Tijd om nog een laatste keer op de beste matras van de wereld te slapen,
16.09.09. Half-Round the world in 1 year / Kick off. 9th of April 2009, Mumbai, India’s biggest city, is our best destination to take the train south to Goa, Kerala and Bangalore. From there we go 4,000 km by train back to north India, see Karnataka, Rajasthan, the Taj Mahal, Varanasi and Nepal. In Nepal we do small treks in the Himalayas and visit Kathmandu. Over de friendship highway, the route goes from Kathmandu to Lhasa by jeep, maximum altitude 5250m and we get to see the Mount Everest. In Lhasa we take the train through China, see the Terracotta warriors in Xi'an, and go 3,500m north to enter Mongolia and arrive in Ulan Bator. In Mongolia we camp in the Khovsgol area near the Russian Siberia, and renew the Chinese Visa to go back south. The clock says 4 months when we trained through China and see Yunnan, South China with its wonderful terraced rice fields. We enter the tropics and after 6 months travels we are in Vietnam. 2 months after that, we should have seen Angkor, the beaches in Thailand & Maleysia ...<e.d. 25.10.09. There is a change of plan after Angkor: we fly from Bangkok to Manila, we go to the Philippines!!> and on a ferry to Indonesia. From either Kuala Lumpur or Bangkok, we find our way to Sydney and work for 3 months. We will have traveled for 1 year when we are in Oz and ... and ... and ... that is how far we planned. But we were supposed to come back in 1 year but we are only half around the world. Beatriz and myself love Asia!! So much for planning ahead and scheduling. Let's just see how we get on and the more exciting our trip will be. Wish us good luck on the trip!!
Vraag me niet waarom, maar hoe minder toeristen ik zie, hoe trotser ik ben op mezelf. 
22H30. Varkala.
Bea en ik zijn gisteren aangekomen op het strand van Varkala. Het is een prachtig strand omringd met kliffen. Er zijn veel cybercafees dus ik steek een tandje bij om te vertellen wat er de laatste week allemaal gebeurd is.
3de dag, 361 te gaan. Mumbai. Andheri, Noord-Mumbai. Voor de eerste keer in ons leven hebben we een koe zien slapen op straat. De 40,000 taxis zijn om 12uur snachts nog allemaal aan het werk. 
Dit is mijn eerste bericht op mijn blog. 
