En telkens opnieuw slaag ik erin om mijn
record te breken: deze keer een goede twee maanden niets op mijn blog
geschreven
En
opnieuw heb ik niet echt een uitvlucht, behalve dan dat er veel te doen was
Half april had ik een test waar bijna al mijn tijd naartoe ging. Die test ging
trouwens niet echt zoals gehoopt, maar goed. De voorbije week waren er dan
zoveel dingen die ik door dat examen niet had kunnen doen en zoveel mensen die
ik had verwaarloosd. Daardoor vond ik vorige week ook niet echt tijd. Maar nu
is het eindelijk zover: een update!
Mijn
vliegtuigticket is geboekt! 15 juli ben ik terug in het land. Zal zo blij zijn
Het aftellen is toch wel begonnen!
LEZING TIANJIN
Begin
maart kwam een Belgische professor een lezing geven aan de Universiteit van
Tianjin. Het ging over de verspreiding van Westerse architectuur in China. De
lezing was heel interessant, maar het is niet zo interessant om er over uit te
weiden.
ASSEPOESTER
Begin
maart kreeg ik ook de vraag om het toneelstuk Assepoester nog eens opnieuw te
doen, maar deze keer in de grote stad. De studenten van het eerste en het
tweede hadden Assepoester op het kerstfeestje gespeeld. Ik was heel blij voor
de studenten dat ze deze kans kregen, maar het betekende natuurlijk ook wel best
veel extra werk. 24 maart was het dan zover: de school had een bus voor ons
geregeld. We vertrokken s middags waardoor ze nog even tijd had om in de stad
rond te lopen en ergens iets te gaan eten (lijkt wel een uitstap zoals bij ons
in het middelbaar, waarbij studenten enthousiast zijn over vrije tijd). Ik
moet wel zeggen, ze deden het geweldig s avonds. Het was een feestje in een
omgebouwd kerkje. De zaal zat vol Duitsers. Maakte wel een indruk op de
studenten! En ze kregen heel veel leuke complimenten. Ik was best trots op hen!
Ik kreeg ook een heel mooi boeket bloemen!
Mooi op een rijtje
De studenten kregen een roosje
Assepoester en de boze stiefzus
Groepsfoto
ETEN
Tussendoor
waren er natuurlijk naar goede Chinese gewoonte vele etentjes : studenten
kwamen bij ons thuis koken omdat ze naar Duitsland willen als au pair en ze
moesten fotos doorsturen terwijl ze aan het koken zijn (het kan inderdaad ook
een reden zijn); ouders van studenten kwamen die studente bezoeken en wouden
ons per se mee uit eten nemen Natuurlijk in een van de chicste restaurant van
Dagang en omstreken en natuurlijk hadden ze ook een cadeau voor ons mee en
natuurlijk werden we uitgevraagd over de dochter en natuurlijk werden we
honderd keer bedankt voor alles wat we toch betekenen voor hun dochter. O ja,
en we moeten vast en zeker eens op bezoek komen bij hen thuis. Verder ga ik nog
elke vrijdag met een studente eten omdat ze wat Duits wil oefenen en elke zaterdag
geef ik bijles aan twee studenten die volgend jaar in Duitsland willen
studeren. Young was jarig, dus dan gaan we gezellig eten Een hele avond lang
Veel eten dus!
UITSTAP TIANJIN
We
besloten een uitstapje naar de grote stad, Tianjin, te maken. We kennen
eigenlijk de stad nog niet zo goed. Vooral omdat het toch best een lange reis
is: 1,5 à 2 uur met de bus. Het grootste deel van de dag brachten we door in
het Westerse restaurant van onze hoofdcampus Je ziet dan de kaart met alle
vertrouwde dingen op en dan kan je niet kiezen. Dan gebeurt het wel eens dat je
ogen veel groter zijn dan je maag. Maar het is ook zo zonde om eten te laten
staan. Denk dat we zon 3 hoofdgerechten hadden en 2 desserts. Het was de
moeite Ook nog een museum bezocht, was wel de indrukwekkend: de buitenkant van
het huis bestaat helemaal uit borden, potjes en vazen. De binnenkant was iets
meer ontgoochelend. Na veel eten en weinig cultuur konden we dus de lange reis
terug naar huis beginnen!
PAASZOEKTOCHT
In China kennen ze Pasen niet zo goed,
het wordt zeker niet gevierd. Sarah organiseert dit semester de Duitse avond,
dus ze wou voor Pasen een activiteit doen. Het werd een paaszoektocht!
Jammer genoeg kon ik niet zo veel helpen met de voorbereidingen door een examen
de dag ervoor.
Ze kregen een foto van een plaats op de campus, die plaats moesten ze zoeken en
daar lagen eieren met opdrachten op en dan ook de volgende foto. Het was wel
leuk! Zeker omdat ze helemaal niet vertrouwd zijn met zulke taalspelletjes
(rebus, raadseltjes, letters van het alfabet weergeven met cijfers, enz.). Het
was wel leuk! En voor de studenten best leerrijk. Wie op het einde alle
antwoorden had gevonden en aan de hand van die antwoorden het woord had
gevonden, kreeg paaseitjes. Die had Sarah uit het verre Nederland laten
overkomen.
Voor het woord op het einde kregen ze een
tip: wie verstopt de paaseieren? Het antwoord was natuurlijk de Paashaas,
maar er had een groep geschreven: BUITENLANDERS! Hilarisch
Eitjes met opdrachten
Studenten met eitjes
Blije studenten
Nog blijere studenten aan de eindmeet
Eitjes!
BOMEN PLANTEN
Ja ja, je leest het goed: bomen planten.
Op woensdag kwam een vrouw vragen of we de volgende dag aan deze activiteit
wouden deelnemen. Het was enkel in de voormiddag en het betekende geen Chinese
les. Dus we zeiden ja, al wisten we niet goed wat de bedoeling was en zo. Het
was wel om 7u40 vertrekken, want we zouden eerst nog samen ontbijten.
De volgende ochtend stond het minibusje
op ons te wachten hier beneden, maar daarin de vrouw met zakjes van de McDonalds
Ons ontbijt! Ik begrijp niet zo goed waarom, maar die zijn er hier zo van
overtuigd dat ze ons een plezier doen met McDonalds.
Blijkbaar was het dus een activiteit voor
buitenlanders. De bomen worden geplant als symbool voor de samenwerking tussen
China en het buitenland.
Alle autos verzamelden hier ergens in
Dagang (ik wist niet dat er zoveel buitenlanders hier in de omgeving waren) en
gezamenlijk reden we naar het bos voor buitenlandse talenten. Was wel leuk om
te zien: alle autos moesten mooi op een rijtje rijden. Blijkbaar is het elk
jaar wel een grote en belangrijke bedoening.
Daar aangekomen was er eerst een hele
bizarre ceremonie. Een Chinees die waarschijnlijk was gedwongen om zijn uitleg
in het Engels te geven, vertelde zulke bizarre dingen:
hij heeft ons o.a. uitgelegd hoe we de spider
moeten vasthouden. Hij bedoelde natuurlijk onze spade.Klein verschil. Hij vertelde ook dat er iets was
gebouwd voor in geval van nood. Hij bedoelde voor als we naar het toilet zouden
moeten. Er was een apart deel voor meisjes en jongens en er was ook een
bodyguard voor de veiligheid, maar de meisjes zouden beter niet met de
bodyguard praten, want dat kan wel eens gevaarlijk zijn. Dat was zijn uitleg
Het was wel een beetje grappig, ja.
En dan moesten we dus bomen planten. Veel heb ik er niet geplant, want ik moest
een interview voor de tv doen. Die man die me met Nieuwjaar had geïnterviewd
was er weer en hij zag me. Het was een beetje tegen mijn zin omdat ik dus pas
net het hele opzet van die vertoning doorhad en dan moest ik in het Chinees
gaan zeggen wat ik er van vond. Er kwam alleen zever uit, maar goed, ze waren
tevreden, want ze hebben het toch uitgezonden. Ik zou het filmpje hier online
kunnen zetten, maar heeft niet zo veel zin denk ik. Er werd ook nog een
groepsfoto voor de krant gemaakt! Die kan ik hier wel even posten denk ik.
Daarna
gingen we nog eten met onze groep. Was wel lekker. Mat (een nieuwe docent
Engels) had van iets geproefd en hij zei: Hé, deze kip is echt lekker. En toen
keken de Chinezen raar naar hem en zeiden droogweg: het is kikker. Ik zag Mat
geen kip meer nemen. Denk niet dat er anders nog heel veel rare dingen op
tafel kwamen.
De vlag mag natuurlijk niet ontbreken
Als je daar zo staat, voelt het best stom
Foto uit de krant
Tv
Nog maar een soort groepsfoto
Alles mooi in bloei
KERK
Eigenlijk wouden Sarah en ik voor Pasen
eens naar de kerk, maar door mijn examen en de paasactiviteit lukte het dan
niet.
Een week later gingen we dan toch. Ik
vond het een beetje vreemd. Het was een protestantse kerk. Die viering was in
een gewone zaal. Deze zaal zat helemaal vol! Vond ik wel verbazend. We moesten
er zeker een half uur op voorhand zitten, anders zouden we niet meer kunnen
zitten (we gingen mee met twee studentes). Toen we aankwamen, was iedereen aan
het zingen en teksten uit de bijbel luidop aan het lezen. Het bleek dat ze aan
het oefenen waren! Alle liedjes werden minstens drie keer herhaald en vooraan
stond een vrouw die zei waar ze luider of stiller zouden moeten zingen, waar er
vals gezongen wordt, enz. Bizar!
Toen begon dus de echte viering. Twee
vrouwen kwamen op een soort podium en na elke zin die ze zeiden riep iedereen
heel luid AMEN! En steeds luider. Zon 5 minuten lang. Ik zat te wachten op een
kruisteken, maar daar doen ze dus niet aan mee.
Toen werd er een tekst uit de bijbel
voorgelezen. Het is te zeggen: een van de vrouwen las een zin en dan de hele
kerk een zin.
Daarna las de vrouw alleen uit de bijbel
en na elk vers: AMEN!
En toen kwam het ergste Blijkbaar is het
in een protestantse kerk de gewoonte dat de viering een grote lange preek is.
Een van die vrouwen begon dus En het bleef maar duren! Een preek van meer dan
een uur. En die Chinezen maar schrijven
Voor Sarah was het allemaal heel gewoon
(zij is protestants), maar ik vond het best vreemd. Toch raar dat er zoveel
verschillen zijn!
Wat ook raar was, was dat er om de 2
minuten iemand opstond (ik vermoed om naar het toilet te gaan) of een gsm
afging. Dat was volgens Sarah niet normaal
Het gebouw ziet er van de buitenkant uit
als een moderne kerk. Het heeft fluo-oranje kruisen op het dak!
EXAMEN
Mijn
studenten uit het vierde jaar hadden vorige week examen. Ik vond mijn examen
echt niet zo moeilijk. Ik gaf zelfs enkele cadeaus. En dan merk je gewoon dat
niemand zich echt heeft voorbereid. Van de 50 studenten zijn 30 studenten
gebuisd Ik was zo ontgoocheld. En eigenlijk kan je dat hier ook niet zo goed
maken. Ik heb de puntenverdeling aangepast en nu zijn er nog 10 te veel.
Daarover zal de school waarschijnlijk nog zagen, maar heb gedaan wat ik kon. Ze
verwachten dat je iedereen gewoon een voldoende geeft, maar dat kan ik niet
Zal wel zien hoe ze reageren. Ik probeer het me alvast niet te hard aan te
trekken.
De studenten trokken fotos. Een foto van
alle leerkrachten dan maar
BARBECUE
Vorige week zondag hadden we een barbecue
op het dakterras. Ja, inderdaad, het is hier al zo goed als zomer. Enkel de
wind gooit af en toe wat roet in het eten. Een halve dag boodschappen doen dus en heel
veel voorbereiden. Maar het is het echt waard. Echt vlees, een salade,
fruitsalade, aardappelsalade. Jammie jammie! Het enige slechte idee dat we
hadden was om het kippenvlees te marineren in saus voor Pekingeend. Dat was
eigenlijk niet te eten Maar het was gezellig. Er zijn wel enorm veel insecten.
Die waren ook wel spelbrekers, maar goed. Zac had muziek en zelfgemaakte pizzas
meegebracht, er was zon, er was eten... Wat moet een mens nog meer hebben? O
ja, na het eten ging John nog ijsjes halen Perfect!
(Jammer
voor de opkuis achteraf, ons huis was een puinhoop door de hele tijd van binnen
naar buiten te lopen)
IKEA
O,
wat was dit leuk! Het is eigenlijk echt stom, maar ik zoek de bekende dingen zon
beetje op tegenwoordig. En dan kan ik daar zo enthousiast over zijn Er werd in februari een Ikea geopend hier in
Tianjin. We wouden er eigenlijk al lang eens heen. Maar we hadden ook wel wat
schrik voor de massa Chinezen. Dat bleek heel goed mee te vallen. Er was amper
volk!
Het was een reis van 2,5uur op de bus naar Ikea, dus eigenlijk helemaal niet om
enthousiast over te zijn, maar ik had het er zo voor over. Ik ging samen met
Sarah. We kwamen aan, liepen door de toonzalen en belandden in het restaurant
(ja ja, weeral eten, ik hoor het mijn vader tot hier denken)
Ik at de befaamde Zweedse vleesballetjes,
tiramisu en een ontbijtkoek. Lekker!
Achter de kassas heb je nog een Zweedse winkel en dan een plaats waar je ijs
en hotdogs kunt kopen. De ijsjes waren 1 yuan (10 cent)! De hotdogs maar 30!
Dus ja, we gingen twee keer langs.
In de winkel kochten we lasagne en Sarah nog wat brood. En dan weer 2,5uur terug op de bus.
Het weer was die dag wel heel slecht. Het regende hier een hele namiddag.
Volgens mij zijn ze dat hier niet zo gewoon, dus alle straten lagen helemaal
onder water. Op sommige plaatsen kon je waarschijnlijk al zwemmend de straat
oversteken Toen we eindelijk thuiswaren was ik kleddernat tot aan mijn knieën.
Maar nog steeds: het was het waard.
We
kochten niet zoveel, hoor (het geld was op na het eten): ik kocht een geurkaars
en wat cadeautjes voor studenten die nog iets te goed hadden.
IKEA
Het gerucht is wel een beetje waar:
Chinezen liggen werkelijk te slapen in de zetels
Ik weet niet waarom ik deze foto hierop
zet, maar het was lekker
Goedkoop!
Ik weet niet of dit ook bij ons hangt?
Chinezen zijn het alvast niet gewoon om zelf hun tafel te moeten opruimen. In
McDonalds bijvoorbeeld ruim ik wel mijn eigen tafel op en dan zie ik alle
Chinezen heel erg raar kijken
%%%FOTO21%%%
SPONGE & CAKE
Nu
was ik bijna Sponge en Cake vergeten. Fons was jarig in maart en om een
bepaalde reden, maar die een beetje te lang is om hier uit te leggen, kocht ik
hem met Martin twee kleine schildpadjes: Sponge en Cake. Sarah ging ze kopen,
want ik durfde niet zo (de weg van waar je ze moet kopen naar huis is best
lang). Ze stonden nog 4 dagen hier. Was wel leuk. Ondertussen zijn ze een goede
maand bij Fons en ze stellen het goed! Ze eten heel graag kattenvoer. Bizarre
wezens
Vandaag
zaterdag had ik les in de voormiddag. Normaal deze avond ook tot 19u30,
maar die viel gelukkig weg. We hebben vakantie voor 1 mei, dus dat betekent
werken in het weekend. Zon stomme Chinese regel. Geen sprake dus van vakantie,
maar zij vinden van wel.
Maar morgen mag ik uitslapen!
Ik
zou willen beloven dat het nu niet meer zo lang zal duren voor ik iets zal
schrijven, maar dat doe ik beter niet Al kan ik volgens mij niet meer zo lang
wachten, want dan ben ik THUIS!
Laat ik maar wijselijk afronden met de woorden: tot de volgende!
