Home sweet home !
Zo voelt het toch echt wel. Ik heb in het eerste semester deze plek soms
vervloekt en ik was zo blij dat ik hier weg kon begin januari, maar 5 weken
rondtrekken later ben je echt wel blij om thuis te komen!
Ik ga even terug tot de laatste dagen voor ik hier vertrok.
Ik dacht dat ik even niets ging kunnen doen, maar dat lukte toch niet echt. Ik
weet niet of ik het al vermeldde, maar de secretaresse van ons Duits
departement nam heel plots ontslag en omdat ze toch een vriendin was geworden,
deed ik de laatste dagen nog redelijk wat met haar. Eerst veel gepraat in haar
bureau, dan gaan eten, dan maakte zij eten voor mij met de restjes in haar
koelkast, helpen dozen inpakken,
De allerlaatste dag voor ik vertrok, waren Martin en ik uitgenodigd bij mijn
lerares Chinees. Ze zou eten voor ons maken. Het was eigenlijk wel heel
gezellig, haar man was er dan ook eens het eten klaar was, maar na het eten
viel het gesprek zo precies een beetje stil en het was nog te vroeg om naar
huis te gaan Dus ik vroeg maar wat dat ding onder de tafel was (al wist ik
maar al te goed wat het was: iets om je voeten mee te masseren). Meteen begon
ze te vragen of ik van massages houd en zo. Ik zei maar ja. En toen riep ze
dolenthousiast: laten we naar een spa gaan! Ik zei nog neen en te duur en zo
(Martin zag het al meteen helemaal zitten), maar ze zei dat haar man genoeg
verdient en hij zou betalen en dat ze het zo graag wou Voor ik het wist zaten
we dus in zon sauna-/massagecenter, in een luxezetel met thee en appelsienen
en elk kreeg een masseuse. Eerst een volledige lichaamsmassage (trouwens met
kleren aan en heel erg hard) en dan nog eens een voetbehandeling. Het was
zalig Ook wel een beetje vreemd, want je ligt naast je docent die dan plots
begint te lachen omdat het kietelt of zo. In elke kamer hing een tv en haar man
was aan het kijken. Er was een of ander voetbalgala bezig en mijn docente begon
te zeggen wie ze knap vindt en wie niet en vroeg wie mijn type dan is en zo.
Bizar, maar het was fijn!
Deel 1: Beijing
De volgende ochtend vertrok ik met Martin richting Beijing!
Ik zou daar nog een dag of 2 met een vriendin doorbrengen die in Xian
studeerde het eerste semester. Eerste dag wat door Beijing gelopen met hen,
tweede dag met Martin ergens een ijsje gaan eten en dan naar een Belgian bar
gezocht, maar niet gevonden. Wel een bar waar ze veel Belgisch bier verkochten,
dus Martin was ook blij. s Avonds zijn we naar een Chinees barbecue restaurant
gaan eten met een Chinese vriendin; was ook wel leuk (en lekker) en de volgende
dag moest ik naar de luchthaven om mijn ouders op te halen. Tijd voor deel 2
van de reis
Ik was veel te vroeg in de luchthaven (hoe kan het ook
anders). Als ik zeg veel te vroeg, dan bedoel ik ook wel véél te vroeg: zon 4
uur om precies te zijn. Alsof een vliegtuig vroeger zou landen dan gepland
Maar goed, ik was op tijd. Ik dacht dat het niet zo eenvoudig zou zijn om hen
te vinden, maar dat viel uiteindelijk wel allemaal nog goed mee. Ik kon op
internet zien wanneer ze geland waren en mijn vader kon zijn gsm hier
gebruiken, dus het ging wel vlot.
We zijn meteen doorgereisd naar Xian, dus ze moesten meteen door de volgende
security check en het volgende vliegtuig op. Jammer genoeg zijn we aangekomen met 3 uur
vertraging. Xian: mistig en best koud
Bij aankomst natuurlijk niet veel meer gedaan, want iedereen was doodop van de
lange reis (mijn ouders hadden twee vrienden meegebracht: Caroline en Patrick).
De tweede dag enkele dingen in Xian bezocht en s avonds had ik afgesproken
met Emily (mijn vriendin van Antwerpen). Ze nam ons mee naar de Belgian bar
waar ik een heerlijke warme chocomelk dronk met echt Belgische chocolade
Tweede dag had twee hoogtepunten moeten hebben: warmwaterbronnen en terracottaleger,
maar de warmwaterbronnen vielen heel hard tegen. Niet alleen was er heel veel
mist, de helft van het park was ook nog eens onder constructie. Je moest wel de
volle pot betalen
Maar goed, terracottaleger bleef dan nog over. Dat is natuurlijk wel de moeite,
maar ik vind dat je toch steeds in het achterhoofd moet houden, wat het precies
allemaal is, anders vind ik het al snel saai worden en wordt het snel een hoop
kapotte beelden
We verbleven trouwens in een hotel waar in de inkomhal een bordje ging: Dit
hotel is goedgekeurd om buitenlandse toeristen te ontvangen. Wat een
geruststelling Bleek wel dat ze nog nooit een visakaart in hun handen hadden
gehad, want wij moesten hen zeggen wat ze ermee moesten doen. Veel Engels kwam
er ook niet uit. We hadden ontbijt in het hotel, maar het was op zijn Chinees:
noedels en rijst en zo. Denk dat mijn ouders heel erg blij waren dat ze daarna
eens een iets meer westers ontbijt hadden. De eerste avond gingen we ook nog
ergens snel eten. Het was wel grappig om hen met de stokjes te zien. De man van
het restaurant heeft uiteindelijk maar zelf het eten verdeeld over hun
borden...
XiAn eerste avondmaal
XiAn museum
XiAn
XiAn pagode van de wilde gans
XiAn fontein pagode van de wilde gans
XiAn tuin pagode van de wilde gans
XiAn
XiAn trommeltoren
XiAn verkeer
XiAn met Emily
XiAn moslimwijk
XiAn moslimwijk
XiAn terracottaleger
De volgende dag namen we een hogesnelheidstrein richting
Luoyang. Luoyang: enorm mistig en sneeuw. Doordat het sneeuwde en zo mistig
was, viel ook hier een hoogtepunt weg: het Shaolin klooster. Bleef wel nog
over: de boeddhistische grotten: de reden waarom ik naar Luoyang wou komen. Je
hebt een rivier en langs beide zijden van de rivier heb je grotten met
boeddhistische beelden. Het was heel jammer dat je de andere kant van de rivier
niet kon zien door de te dikke mistbanken, denk dat het anders wel heel mooi
is. De beelden waren wel heel zeker de moeite waard. Ik zag vorig jaar ook
zulke boeddhistisch grotten in Datong en ik vind het echt moeilijk om te zeggen
welke ik verkies. Misschien toch maar deze in Luoyang door de locatie?
O ja, in Luoyang verbleven we in een jeugdherberg. Aan het treinstation hadden
we een taxi genomen en toen die zei dat we waren aangekomen, hoopte ik zo dat
hij maar een grapje maakte Het zag er zo erg uit! Gelukkig viel het binnen
veel beter mee. De kamers waren wel in orde en zo. Normaal kan je in een
jeugdherberg ook gezellig iets drinken en zo, maar in deze was dat jammer
genoeg wel niet het geval. Er was geen verwarming en ze lieten de deuren altijd
openstaan. Het was er om te bevriezen! Voor de rest was het personeel wel heel
vriendelijk. Bij onze aankomst hebben ze o.a. ruzie staan maken met de
taxichauffeur omdat hij te veel geld had gevraagd
De tweede dag in Luoyang was meteen ook mijn verjaardag. In
de voormiddag bezochten we nog een bekende tempel: de tempel van het witte
paard. Tegen de middag moesten we terug
naar de luchthaven voor een vlucht naar Shanghai. We hadden al een vermoeden
dat onze vlucht vertraging zou hebben omdat er zoveel mist was, maar wat we
niet gedacht hadden, was dat onze vlucht zo geannuleerd worden. Net als andere
vluchten trouwens Het probleem was dat we in een kleine luchthaven zaten.
Niemand sprak Engels, er is niets van service
voor als zoiets voorvalt. Ze riepen om dat de vlucht geannuleerd was en
dat je een bewijs mocht komen afhalen Ik vroeg wat we nu moeten doen en ze
haalden eens hun schouders op Niemand was bereid te helpen! Ik heb dan maar
tussen de reizigers iemand gezocht die eruit zag alsof hij Engels praatte. Die
man moest toevallig ook naar Shanghai. Hij raadde aan om een taxi naar de
hoofdstad van de provincie te nemen en daar opnieuw te proberen. Voor redelijk
wat geld kregen we een mooie (grote) taxi waar we met ons vijven in konden. Een
dikke 2 uur later waren we in de hoofdstad en we konden nog een avondvlucht
boeken naar Shanghai, maar dubbel zo duur als ons oorspronkelijk ticket
(normaal zou onze maatschappij het oorspronkelijke ticket wel terugbetalen).
Rond 1u waren we eindelijk in ons hotel (na nog eens te worden afgezet door een
taxichauffeur; ik was zo kwaad en ontgoocheld!) en toen was mijn verjaardag dus
voorbij
Maar ik kreeg wel heel veel kaartjes en geschenkjes van familie en vrienden;
was echt een hele leuke verrassing en zorgde wel voor een verjaardagsgevoel!
Dank je wel, allemaal!
Luoyang treinstation: mistig
Luoyang Longmen grotten: mistig
Luoyang Longmen grotten
Luoyang Longmen grotten
Luoyang Longmen grotten
Luoyang Longmen grotten
Luoyang Longmen grotten
Luoyang Longmen grotten tempel
%%%FOTO21%%%
Luoyang Longmen grotten tempel
%%%FOTO22%%%
Luoyang zich proberen verwarmen in de jeugdherberg (de
tafel is eigenlijk een vuurtje)
%%%FOTO23%%%
Na de mist in Xian en de nog dikkere mist in Luoyang, was
het nu tijd voor de regen in Shanghai (gelukkig enkel de eerste dag)! Vorige
zomer was ik ook in Shanghai en ik vond het zo hard tegenvallen toen. Ik vond
alles veel te groot en veel te onpersoonlijk en zo. Nu vond ik Shanghai
eigenlijk best wel leuk. Waarschijnlijk was er vorig jaar ook gewoon veel te
veel volk (wereldexpo) en was het veel te warm. Nu was het een graad of 6, maar
na XiAn en Luoyang leek dat wel best warm. We bezochten zo wat de hoogtepunten
van Shanghai, maar konden natuurlijk niet alles doen. De tweede dag namen we
een ticket voor zon toeristenbus waar je een hele dag gewoon kon op- en
afstappen. Was eigenlijk echt de moeite, want er zat ook een ticket bij voor
een cruise. Ik was nogal sceptisch (ben ik meestal als het hier om dergelijke
dingen gaan die Chinezen organiseren), maar het was echt de moeite! We moesten
behoorlijk lang zoeken naar waar we dat ticket konden inruilen en waar we echt
de boot moesten nemen (bijna zo lang dat we dachten de boot te missen), maar
eens op de boot was het in orde: comfortabele zetels, een kopje koffie of thee,
versnaperingen, Denk dat we een klein uurtje op de boot zaten en zo ook
Shanghai vanop de rivier (en by night) zagen.
Ik denk niet dat er anders nog veel speciaals is gebeurd in Shanghai. Het hotel
was in orde. Wij hadden een hele mooie, ruime kamer; de kamer van Caroline en
Patrick was een stuk kleiner. Maar wij zouden dus met drie op een kamer slapen
en dat waren ze vergeten, daarom kregen wij nog een andere, grotere kamer.
O ja, we wouden ook eens in het hotel eten s avonds. Ze stuurden ons naar een
verdieping en toen de deuren van de lift opengingen, zagen we daar een Chinees
in zijn onderbroek op een podium staan Er was een feestje aan de gang. Veel
zin om daar te eten hadden we dan ook niet meer. Tussen zingende, zatte,
luidruchtige Chinezen Daarna werden we naar een andere verdieping gestuurd.
Toen daar de deuren van de lift opengingen, zagen we een poepchique zaal waar
niemand was. Hier zouden we dus ook niet eten. Uiteindelijk belandden we in een
zaal waar ze zeiden dat ze alleen hele eenvoudige gerechten hadden; een soort
buffet. Ok, hier zouden we eten. MAAR: toen zei de vrouw: 100 per persoon (is
een goede 10 euro; dat lijkt niet veel, maar in China is dat echt heel erg
veel. Als je 100 per persoon uitgeeft in een goed restaurant dan heb je echt
wel heel goed en heel veel gegeten). Dat wou ik dus niet De anderen hadden
geen zin om nog naar buiten te gaan, dus zij hebben daar gegeten, maar ik zag
het echt niet zitten. Ik had enerzijds niet genoeg honger om zoveel geld aan
uit te geven, maar toegegeven het was anderzijds ook wel wat uit principe.
Bovendien vroegen we dan ook nog bier dat nadien 5 keer zoveel bleek te kosten
dan in de winkel.
Shanghai
Shanghai Yu
Tuin
Shanghai Yu
Tuin
Shanghai Yu
Tuin
Shanghai
Shanghai
Shanghai musuem
Shanghai boot
Shanghai boot
Shanghai - Bund
Shanghai eten in hotel
Volgende stop: Beijing! Geen problemen met de vlucht en eindelijk:
zon! Nadeel was dan wel dat het echt enorm koud was. Als je buiten kwam, voelde
je je gezicht gewoon bevriezen In Peking is er enorm veel te doen, maar ook
wel vaak hetzelfde. Veel parken en veel tempels bijvoorbeeld, maar je hoeft ze
echt niet allemaal gezien te hebben Nu in de winter zijn ze natuurlijk ook
iets minder mooi, maar ze hebben wel allemaal hun charmes. En het voordeel van
de winter is dat er heel erg weinig volk is.
We hadden een beetje pech, want omdat Chinees Nieuwjaar in aantocht was, was er
heel veel dicht. Op internet stond dat alles gewoon openbleef, maar niet dus.
De eerste dag konden we niet op het Plein van de Hemelse Vrede omdat ze iets
met Nationale Vlag of zo moesten doen. De volgende dag was de dag van
Oudejaarsavond (22 januari) en toen bleek alles dicht voor een week op en rond
het Plein. Jammer, maar helaas De Verboden Stad was gelukkig wel nog open.
Maar mijn ouders hebben Mao dus niet gezien (niet dat hij zo spectaculair is,
maar toch). Door deze onverwachte omstandigheden, zijn we wel redelijk wat tijd
verloren. We zouden normaal ook nog een dag naar Tianjin (mijn stad) komen,
maar daar was dan geen tijd meer voor.
Oudejaarsavond was een beetje vreemd: we hadden in het hotel
gevraagd waar we best naartoe gingen, maar omdat vuurwerk eigenlijk verboden is
in de stad, wisten ze niet goed wat zeggen. We besloten dus om vanuit onze
hotelkamer te kijken. Er was een heel groot raam en met uitzicht over de stad.
De Chinezen wachtten niet tot 24u om te beginnen schieten; een hele dag waren
ze bezig. Met een volgens mijn ma hoogtepunt rond 17u. Ze was ervan
overtuigd dat het om 24u niet veel meer zou zijn. Caroline en Patrick zijn dan
ook wat vroeger in bed gekropen. Maar ze hadden het mis! Om 24u was het enorm;
ik heb nog nooit zoveel vuurwerk gezien! Het geluid was ook enorm. Ik wou mijn
raam opendoen om fotos te maken en het was oorverdovend! Het is echt moeilijk
om uit te leggen als je het niet zag. Ik maakte een filmpje toen ik dacht dat
het het hoogtepunt was, maar een minuut later was het gewoon nog erger. Die
Chinezen
Op Chinees Nieuwjaar had ik wat meer feest verwacht. Ik had
heel graag een drakendans gezien, maar het is er niet van gekomen. We gingen
wel naar tempelmarkten, de markten die voor Chinees Nieuwjaar georganiseerd
worden. Op de ene markt zagen we een soort theater met veel toeters en bellen
en kochten we ook best wat souvenirs (kalligrafie, stempels, ). Op de andere
markt moesten we 10 yuan betalen (ongeveer 1 euro). De man van ons hotel had
ons verzekerd dat we daar drakendansen zouden zien. Ja, niet dus. Het was een
grote kermis. Wat een belachelijke boel Ze hadden er wel enkele lekkere dingen
om te eten, maar allemaal duur. Patrick kon het niet laten en at een zeepaardje
(ook voor belachelijk veel geld). Het zag er wel grappig uit toen hij de kop
van het beestje eraf beet. Ik vraag me nog steeds af of hij het zich nu
beklaagt of niet
Ze zagen wel later nog een drakendans, net toen ik eens niet mee was omdat ik
een plaats wou zoeken waar ze cadeautjes voor het thuisfront konden kopen.
Iedereen werd ook verkouden omdat het zo koud was en we ook
een hele dag buiten liepen. Patrick had er het ergst van. Ik hoorde dat het bij
Caroline nog veel erger werd toen ze terug in België waren. Dat was dus wel een
beetje een domper.
Ik had dus een plaats gezocht waar ze cadeautjes konden kopen om zo plaats te
winnen. Dat was ook nog wat. We gingen naar de silk market een groot
winkelcentrum met allemaal hele kleine winkeltjes. Je moet overal enorm veel
moeite doen om af te dingen en alles is fake. Je vindt er heel veel merknamen,
maar het is allemaal fake. Ik ging er al vaker heen omdat je er wel mooie
sjaals en zo kan kopen. Ik ben het dus al een beetje gewoon om overal
aangeklampt te worden en te worden nageroepen. De mannen vonden het vreselijk;
die vroegen dus ook al snel om gewoon iets te gaan drinken Het was wel
grappig: ik was met Caroline en Patrick ergens aan het afdingen en mijn vader
kwam en zei heel enthousiast dat hij had kunnen bekomen dat hij 4
boeddhabeeldjes mocht uitkiezen voor een bepaalde prijs, maar de prijs was nog
steeds veel te hoog Wat verder begon hij dan weer met een veel te hoge
startprijs en dan kan je daar dus niet meer onder Het kwam uiteindelijk
allemaal goed: heel veel (T-shirts, jassen, beeldjes, knuffels, ) geschenkjes
later gingen we iets drinken. Mijn moeder betaalde meteen alle drankjes, maar
op het einde ging ik met haar nog ergens een T-shirt voor mijn broer halen.
Toen we terugkwamen bleek dat de serveerster nog eens had gevraagd aan de
anderen om te betalen. Zij wisten blijkbaar niet dat mijn ma al had betaald en
hadden het geld gegeven. Gelukkig kwam het nog ter sprake en deden ze niet al
te moeilijk om het geld terug te geven.
Op een avond gingen we ook naar het beste
Pekingeendrestaurant in Peking. Het is een heel duur restaurant, maar het is
echt wel de moeite waard. Daar bestelden we dan ook een fles bubbels om
eindelijk te klinken op mijn verjaardag. Ik had in geen 6 maanden nog bubbels
gedronken. Heb ik wel gemist! Je vindt het hier niet zo makkelijk en voor
studenten vaak wat te duur. De eend was zoals gedacht heerlijk en we kozen nog
enkele meer betaalbare bijgerechten. Het was een goede maaltijd!
Ik moet eens goed nadenken of er nog speciale dingen gebeurd
zijn. Misschien vallen er mij later nog wel dingen in.
26 januari hadden ze een vlucht terug naar huis en ik een
vlucht naar het zuiden. Eigenlijk wou ik gewoon naar huis. Huis België of huis
Dagang, het kon me niet echt schelen; ik verlangde gewoon naar mijn eigen
zetel, mijn eigen douche, naar thuisgevoel Maar ik had dus nog 2 weken te
gaan. De eerste dagen had ik het echt wat lastig.
Beijing Plein van de Hemelse Vrede
Beijing Ingang Verboden Stad met Mao
Beijing Verboden Stad
Beijing Verboden stad, plafond
Beijing Verboden Stad vanop de kolenheuvel
Beijing - Vogelnest
Beijing - Watercube
Beijing - Panda
Beijing
Beijing bizar eten
%%%FOTO21%%%
Beijing Patrick met zeepaardje; hij is er niet gerust in
%%%FOTO22%%%
Beijing- Pekingeendrestaurant, kok snijdt eend aan tafel
%%%FOTO23%%%
Beijing De Muur (de zon zorgde voor wat gekke bekken)
%%%FOTO24%%%
Guilin was weer iets warmer, ongeveer zoals Shanghai, maar er
was ook weer best veel mist. Guilin viel best goed mee, het was een kleine
stad, maar wel mooi. Jammer dat alles zoveel geld kostte. Er was o.a. een grot
die best wel mooi was, maar overal hadden ze alles verlicht met neonlichten in
alle kleuren. Het werd steeds belachelijker Chinezen vinden het geweldig, maar
had ik het geweten, had ik er niet zoveel geld aan uitgegeven. We bleven 2
dagen in Guilin. De derde dag namen we de boot naar Yangshuo, een nog kleiner
dorpje (ongeveer 2 straten). Yangshuo was nog veel mooier, maar we zouden er 4 nachten
blijven en zagen niet zo goed hoe we die gingen vullen. We hebben dan maar 3
dagen een scooter gehuurd. Het was echt zo leuk: gewoon de bergen inrijden met
de scooter, niet goed waarheen, maar dan zo mooie dingen tegenkomen. We zagen
echt prachtige landschappen, hele kleine dorpjes, mensen in het dagelijks
leven, vrouwen die de was doen in de rivier, die ook de groenten schoonmaken in
de rivier, waterbuffels aan het werk, rijstvelden, rijstterrassen; prachtig! In
Yangshuo zelf viel het wat tegen; heel veel buitenlanders en Chinezen die
Engels willen leren en je dan ook steeds maar lastig vallen. In Yangshuo zelf
bleven we dus niet al te lang. Maar het was zeker de moeite! De drie
scooterdagen waren geweldig!
Guilin mooie grot, maar jammer van de overdadige
verlichting
Guilin mooie grot, maar jammer van de overdadige
verlichting
Guilin Twin Towers
Guilin
Guilin
Guilin dit is ook nog een raar verhaal. We waren een heel
eind buiten de stad en toen zagen we dit. Een hele berg vol met deze dingen.
Het zijn graven. Maar een graf was wat bijzonder (zie volgende foto)
Guilin dit graf lag vol met resten van het afschieten van
rotjes en zoals je ziet werd er ook een dier geofferd (waarschijnlijk een kip).
Het bloed werd uitgesmeerd op het graf. Het voelde zo raar, want we stonden
midden tussen alle graven en deze graven waren nog geen maand oud. Deze twee
mensen zijn familie en ze stierven op dezelfde dag. Het was maar vies
Guilin Olifantenheuvel
Op weg naar Yangshuo - waterbuffel
Op weg naar Yangshuo
Op weg naar Yangshuo ik was niet al te gek op die
waterbuffels
Op weg naar Yangshuo ons bootje
Yangshuo en omgeving vissers: ze binden iets rond de nek
van de vogels. Vervolgens duiken de vogels om vis te vangen, maar ze kunnen het
niet doorslikken De vissers haalt dan de vis uit hun keel. Behoorlijk zielig
om te zien eigenlijk.
Yangshuo scooter
%%%FOTOT14%%%
Yangshuo en omgeving
Yangshuo en omgeving vrouw kuist groenten in de rivier
Yangshuo en omgeving
Yangshuo en omgeving
Yangshuo en omgeving
Yangshuo en omgeving
Yangshuo en omgeving vleesmarkt. En ja, ze hadden ook
levend vlees (kippen, eenden, vissen, )
%%%FOTO21%%%
Yangshuo en omgeving
%%%FOTO22%%%
Yangshuo en omgeving
%%%FOTO23%%%
Yangshuo en omgeving Moonhill (rechts boven op de foto)
%%%FOTO24%%%
Daarna namen we de trein naar Zhangshu, een kleine stad in
een andere provincie in het zuiden. Daar zouden we de secretaresse van het
Duitse departement bezoeken (die dus ontslag had genomen). We konden geen
treinticket meer bekomen voor de harde bedden (die neem ik normaal meestal:
best nog comfortabel en relatief goedkoop), dus we namen een zacht best. We
moesten iets meer betalen, maar we waren uiteindelijk wel blij. In vergelijking
met de harde bedden is het wel veel relaxter. Je zit in een apart kamertje met
vier personen. Je hebt een deur waarmee je het kamertje kan sluiten. Is dus
lekker rustig! (bij de harde bedden heb je 6 bedden per compartiment, heel
weinig plaats, constant mensen die voorbijlopen en met je willen praten, op je
bed zitten, )
Zhangshu viel eigenlijk behoorlijk tegen. Het regende er en
Tang woonde echt in een boerengat. De waterbuffels liepen daar gewoon rond,
honden en kippen door de straten. Echt straten waren er trouwens niet echt.
Hele smalle zandweggetjes; niets verhard. Door de regen was het dus een grote
modderpoel, waardoor we niet echt weg konden. Hele dagen zaten we Mahjong te
spelen Ik wou het spel wel graag leren, maar wou het nu niet echt hele dagen
zitten spelen.
Dat was nog niet het ergste. Het ergste was dat er dus geen
verwarming is. Buiten was het een graad of 4, maar die temperatuur is het dus
ook binnen. Een hele dag zit je met je jas aan en je sjaal en zo en nog zit je
te trillen Elke dag waren mijn handen en voeten gewoon bevroren. Is niet
gezellig. Bovendien staan op de benedenverdieping alle deuren de hele dag open.
Mensen komen constant binnenlopen om te kijken wat je doet of ze lopen door je
huis om zo een kortere weg te nemen of dan lopen er plots wat honden of kippen
voorbij (die trouwens helemaal niet van jou zijn). Het was bizar!
Een hele dag door aten ze ook nootjes en mandarijntjes en zo. Alles smijten ze
dus gewoon op de grond! Meestal waren we in de slaapkamer aan het spelen en die
grond ligt gewoon vol met afval tegen het einde van de dag Bovendien wordt er
nog af en toe eens goed bij gespuwd ook. In de slaapkamer!
Ik was ook nog eens ziek. Waarschijnlijk at ik in Yangshuo iets verkeerd,
waardoor ik behoorlijk erge diarree had en veel buikpijn. Ik wou dus eigenlijk
gewoon niets eten, maar dat zou zon belediging zijn voor hen, dus ik moest telkens
iets eten. Hun eetgewoonten zijn zo anders. Heel veel vlees bijvoorbeeld.
Ik dacht dus dat Chinezen echt niet graag hond had omdat iedereen altijd zo
verbaasd reageert als je zegt dat je hond had. De eerste dag kregen we hond
voorgeschoteld De tweede dag varkenspoten en de derde dag kippenpoten.
Jammie ! Die kippenpoten vond ik vreselijk. Ik at het niet omdat het te pikant
was en dat was niet goed voor mijn buik Je ziet die kippenpoot in hun mond
verdwijnen, je hoort wat gekraak en even later spuwen ze de nagels uit. Je
honger is gegarandeerd over!
Die dagen vielen dus een beetje tegen, maar goed, het was wel fijn Tang nog
eens te zien.
De communicatie over ons treinticket terug liep een beetje
verkeerd, waardoor we niet meer aan een treinticket terug naar Tianjin
geraakten. Eerst moesten we met Tang de trein naar Shanghai nemen en van daaruit dan het vliegtuig naar Tianjin.
Vervolgens nog een taxi naar huis. Het werd dus een hele dure reis Maar het is
zo fijn weer thuis te zijn
Ik vergat waarschijnlijk veel te zeggen, maar het is zo al
lang genoeg
Familie Tang (Tang zelf staat er niet op)
Eten bij de familie Tang
Keuken familie Tang
Eetkamer familie Tang
Dorp Tang
Dorp Tang
Lantaarnfeest met de familie Tang. Je steekt het
aanmaakblokje aan onder in de lantaarn en dan gaat hij vliegen
Mahjong met de familie Tang (de vrouw links is Tang)
Tang. Je ziet het goed: in de zak zit een levende kip. Die
ging mee een wandelingetje maken! We moesten de kip ergens naartoe brengen.
Zoals ik waarschijnlijk wel al zei, ziet mijn lessenrooster
er nu helemaal anders uit. Ik heb op maandag de laatstejaars en op vrijdag de
eerstejaars. Een groot verschil dus. De eerste les voor de laatstejaars was wat
bijzonder omdat er bijna niemand anders was. Het was enerzijds de eerste dag na
de vakantie, velen waren nog niet terug, maar anderzijds zijn vele studenten al
aan het werk of doen ze stage of zijn ze druk bezig met sollicitatiegesprekken
enzovoort. In april studeren ze ook af, we hebben dus niet zoveel lessen samen.
We hebben gewoon wat gepraat over toekomstplannen en zo. De studenten die er
waren, hebben totaal nog geen idee van wat ze willen.
De eerste les met de eerstejaars was echt heel leuk. Met
Sarah hebben ze vaak Engels gesproken, maar dat was mijn eerste regel: geen
Engels. Het was niet altijd makkelijk, maar het is gelukt! De studenten waren
ook allemaal heel enthousiast. In de pauze tussen mijn twee lessen kwamen er
heel veel van mijn studenten uit het eerste semester bij mij; vragen hoe het
ging en zo. Echt heel leuk!
s Avonds kreeg ik ook een sms van een meisje dat die dag ziek was en niet naar
de les kon komen. Ze zei dat ze zo blij was dat ik nu haar docente zou zijn,
want dat ze ook altijd naar de Duitse avond kwam in het eerste semester en ze
mij zo geduldig vindt en een goede docente. Was echt heel leuk om lezen!
Zaterdag was mijn verjaardagsfeest Een maand na datum, maar
wou toch graag iets doen. De anderen hadden al allemaal iets gedaan voor hun
verjaardag. Het was echt heel leuk. Eerst gingen we bowlen en dan speelden we
nog wat spelletjes bij ons thuis.
Ook de eerste week terug Chinese lessen ging best goed. Ik
weet niet hoe het komt, maar heb wel het gevoel dat ik vooruit ging. Maar er is
nog veel werk aan de winkel!
