En uiteindelijk was het dan ook nog Carnaval in Hasselt. Dat mocht Siebe toch niet zonder hem laten doorgaan he! Voormiddag is hij nog gaan fietsen met papa en mama. Amai, er was zeer veel wind, waardoor het fietsen wel echt zwaar was (of is dat Siebes gewicht dat verandert???)
Namiddag, na een kort slaapje, stond Siebe dan op de Fruitmarkt! Hij werd helemaal niet gestoord door de drukte of de luide muziek. Neen, hij vond dat daar best wel eleuk, al die gekke mensen, die grote wagens, en vooral al dat snoep en die koekjes die naar hem werden gegooid! Volgend jaar doen we dit nog! Maar dan verkleed, he Siebe!
Nu dat het weekend voorbij is, ligt meneer al heerlijk te slapen. Al zijn indrukken van dit weekend te vewerken... Slaapzacht lieve Siebe!
Zijn druk schema verplichtte Siebe om na het eten al te vertrekken richting Rommershoven. Daar zaten Linus en Lieze op hem te wachten. Maar door zijn volgeboekt schema was Siebe reeds voor aankomst uitgeteld, en moest hij daar echtstreeks naar bed... (batterij even opladen) Want na zijn slapen en fruit eten, zijn we samen naar de speeltuin gegaan! Heerlijk in dat mooie weer! De foto's zijn dan ook erg mooi! We hebben moeten klimmen, lopen, schommelen, glijden, zand gooien, ... Dus nadien mochten de drie spoken zelfs samen in de douche! (maar daar zijn gelukkig geen foto's van!)
Siebes agenda stond dit weekend boordenvol! Dat komt dan ook vooral door het mooie lenteweer, want dan kan hij lekker veel spelen buiten! Dus zoeken we maar zoveel mogelijk plaatsen op, waar we buiten kunnen zijn!
Zaterdag voormiddag begon het met een bezoek aan Kortessem. Daar had hij het erg druk met gieters leegmaken (en vol stenen gooien), kippen bekijken, hond uitlaten en in het oog houden , stokken in de vijver proberen te gooien, voetballen (dat zo mijn nonkel Tom eens moeten komen zien!) , zand zoeken en weggooien, ... Amai, heeft Siebe daar zijn handjes vol om alles tijdig klaar te krijgen!
Dat er van Siebe veel foto's worden gemaakt, is voor iemand die deze site bezoekt geen geheim meer. Maar tegenwoordig heeft de kleine heer ook een eigen fotograaf! (Het kan niet anders dan dat deze heer in de mediawereld terrecht gaat komen, met al dat geflits en fotoaandacht! )
Je vraagt je nu wel af... Wie is er dan zo geïnteresseerd in dat kleine baasje van ons? Wel elke keer dat Siebe bij Han gaat spelen (hij moet regelmatig op Han gaan babysitten ) dan is Rien de fotograaf van dienst. En geef nu toe, het zijn echt wel mooie beelden! Ligt dat nu aan de fotograaf of aan Siebe? (Wel als mama dien ik te zeggen dat het aan Siebe ligt, natuurlijk! )
Bedankt Rien, voor de prachtige foto's! Je mag er nog maken!
De temperatuur valt de laatste dagen misschien wel mee, maar de regen is er te veel aan! Zeker als je een weekend thuis zit en Bert moet gaan werken, ... Maar vandaag werd het in de namiddag toch wel even droog en zelfs de zon kwam aardig piepen. Dus zijn we met Siebe gaan wandelen in het geboortebos van Kuringen.
Eerst eendjes eten geven, dan wandelen en met stokken spelen, en af en toe ook even boos zijn omdat we niet de juiste kant op wandelen... Dan gooit de kleine heer zich op de grond en blijft lekker liggen! (Handig om dan foto's te maken, maar niet zo goed voor de wandelsfeer...)
We zijn ook naar Siebe geboorteboom gaan zoeken. En na wat zoekwerk tussen al die kleine bomen, hebben we hem toch weer gevonden. (Die smokkelen we wel mee als we eindelijk verhuizen!) Hij ziet er kerngezond uit en zelfs Siebes kaartje hangt er nog aan. Ook op het infobord kan je Siebes naam lezen! Cool he!
Van al dat wandelen is de kleine heer uitgeteld. Het laatste deel van de wandeling verliep dan ook met tut en noukie en in de koets... Bleef dat zonnetje maar alle dagen he!
Groetjes...
PS: Siebe gaat en heerlijke week tegemoet: Mama moet toch niet op bosklassen vertrekken en papa had al vrij genomen voor die week! Dus lekker thuis bij papa en mama na schooltijd ook! Goed he!
De vakantie is weer al voorbij... Net alsof er geen geweest is... Het lijkt wel of die leuke dagen steeds sneller gaan dan de gewone werkdagen... Maar om die laatste vakantiedag nog goed in te zetten, is Siebe gaan zwemmen. En deze keer niet zomaar in Genk of Diest, neen in het subtropisch zwembad van Henglehoef! Best cool!
We waren eerst zijn zwembroek vergeten. Dus hebben we als noodoplossing gezwommen met onderhemdje en gewone pamper. Maar toen deze echt te zeer vol water zat, hebben we onze moed bijeen gescharreld en een pamper aan een van de andere klanten gevraagd (Merci Ine!) en dus kon Siebe toch nog, met enkele kilo's minder water, verder ploeteren!
Hij is dan niet te houden: trapje op, water door, glijbaan op, glijbaan af, water slikken, oei...kopje onder, ...trapje daar en trapje hier, bubbelbad lekker warm, golven op en neer...! Energie voor 10, maar plezier des te meer. En eens dat allemaal op is... dan is hij volledig uitgeteld... De weg naar huis heeft hij volledig geslapen, en nu nog ligt hij in dromenland! Ik denk dat hij alle golven aan het tellen is!
Dat hij van water houdt, dat is iets dat we niet meer kunnen ontkennen! De kleine waterrat!
Toch was het ook een beetje een gekke dag. Want eerst beseffen we dat we Siebes zwemzak zijn vergeten (dus geen zwembroek, geen speeltjes, geen handdoek...) dan verliest Ine haar jas met autosleutels (Hoe geraken we terug in Hasselt?) Eindelijk in Hasselt toegekomen, besef ik dat ik de huissleutels heb laten liggen... Dus moeten we binnenbreken en Siebe binnensteken langs het raam... Tenslotte kijk ik naar de foto's op de kodak, en merk ik dat er slechts enkele goed genoeg zijn om te publiceren... Grrrr.
Maar goed... We hebben het weer gehad! Bedankt om mee te gaan! Was leuk!
Mijn Oma heeft nu ook een digitale camera. En dat heb ik geweten, want nu worden er nog meer foto's van me gemaakt! Je ziet er hier eentje, die ze zelfs online heeft doorgestuurd! Je ziet het he, het gemak van de vooruitgang! Veel oefenen en dan lukt dat vast!
Groetjes! We wachten nog op de mooie foto's van in de binnespeeltuin! Die stuur je hpelijk ook door? Of zet ze zelf op onze site!
VAKANTIE!!! Goed he! Mijn mama weer lekker thuis! Dus moest er tijdens die eerste voormiddag wel iets leuks op het programma staan. En daar zorgde mijn meter voor! We zijn gaan wandelen. Met mij wandelen blijft een grote onderneming. Rechtdoor lopen, is er niet bij, ik moet van de ene naar de andere kant, alle steentjes oprapen en weggooien, alle plassen eens testen op diepte, de rioolgaten bestuderen (waar gaat dat wter toch naar toe?), ... Bekijk mijn broek maar eens!
Na al dat stapwerk, komen we dan eindelijk aan de speeltuin. Alles is daar nog erg nat, maar dat trek ik me niet aan. De glijbaan vind ik super, overal op en onder klimmen is gewoon de max!
En daarna? Helemaal uitgeteld in bed en dromenland!
Een tijdje geleden was ik eens zonder mijn mama bij Tom... En weet je wat die deed? Die heeft mijn haren proberen te knippen! En deze foto's laten duidelijk zien dat het geen groot succes werd... Al waren mijn haren wel erg lang, toch bleef er een scheve coupe over Kijk maar naar de foto's... Dus ben ik deze week maar eens naar de kapper geweest! Op een echte afspraak, zoals de grote mensen. In een echte stoel, zoals de grote mensen! Met echte tranen, zoals zoveel kleine kinderen... (Ik vond het maar niks!)
Nu is mijn coupe niet zoveel korter, maar ten minste al weer recht...
In februari verjaart mijn nichtje Lieze. Ik was gelukkig ook uitgenodigd op het feest! Al was ik weer eens ziek, die koorts blijft steeds komen he, ben ik toch even gaan cake eten. Het was een leuk zicht, ik en Linus tegenover elkaar aan tafel. Net 2 kleine meneertjes! Jammer dat we geen tijd genomen hebben om Lieze, de jarige, op de foto te zetten... Toch nog een gelukkige verjaardag gewenst!
Mijn mama heeft nu wat meer tijd, want ze heeft op school een studente. Dus verwacht je een boel foto's en beelden van deze leuke tijd, maar ik moet jullie ontgoochelen... Mama is haar fototoestel vergeten in Bierbeek (zus van Bert) en dus is het wachten tot dat weer terug is...
Toch laat ik weten dat ik na mijn (weeral) ziek weekend, weer op en top ben. Geniet van de extra tijd. Ik zeg nog steeds geen woordjes thuis, maar je zou eens moeten zien wat ik allemaal al kan en begrijp.... De was insteken, tafel dekken, ... ik kan het al allemaal!
Onze Siebe hield dit weekend een rustig weekendje in huis. Dus weer even tijd om thuis wat foto's te maken van het spelen, knuffelen, en van het eten! De kleine neus eet tegenwoordig alleen. Resultaat: duurt veel langer, veel meer gesmodder, je moet veel geduld hebben, extra wassen en poetsen, maar tegelijkertijd is het knap te zien hoe gefascineerd hij met de lepel het eten neemt en er weer vanaf laat vallen! En achteraf een boterham met ... Ra ra ra, wat heeft Siebe op zijn boterham gehad?! Kaas? Vleesje? ... Ik denk het niet!
Vandaag had Siebe weer een superdag! Hij kon de hele dag naar Han, want daar hadden ze geen school! Ze zijn gaan zwemmen, buiten spelen, ... Hij is er nu nog moe van! Van de dag zelf heb ik geen foto's, maar wel van de ochtend. Tegenwoordig ontbijt meneer samen met papa in de zetel. Eerst zijn fles, dan papa een koffie en Siebe een boterham met choco! Resultaat: wangen, handen vol choco! Heerlijk ontbijten met papa, of moeten we zeggen: met papa en de tv!
Al 17 maanden lang genieten we van een opgroeiende kleine neus. Met leuke en minder leuke kantjes,...
Afgelopen weekend was het weer tijd voor ziek zijn... Koorts, jengelen, zeveren, hangerig, dikke rode wang, ... Kortom het was redelijk duidelijk dat het om tanden ging. Maar na 2 dagen suggelen is ook dat weer vergeten. En als de zon dan schijnt, moeten we naar buiten!
Siebe ging controleren of zijn speeltuintje op het plein, de zware koude had doorstaan! Zelf tot ginder stappen, zelf de glijbaan doen, ... het hoort er allemaal bij!
Gelukkig kunnen wij nog genieten van onze kleine neus!
Het is weer even geleden, maar dat heb je ook met al dat spelen en leren... Siebe heeft het vaak gewoon te druk voor al die foto's... De laatste dag van de sneeuw zijn we toch nog even naar buiten gegaan voor een (zeer) frisse neus en een laatste blik op die witte natuur... Ondertussen is de sneeuw volledig weggeregend. Maar daarvoor zijn de foto's van voorheen niet minder mooi.
Het blijft dit jaar maar duren. Die koude dagen, en zelfs die dagen vol sneeuw! Andere kinderen moeten er de eerste jaren van hun leven niet van dromen, Siebe heeft al veel sneeuw gezien!
We blijven wandelen om de koude te verdrijven. Siebe vindt dat super. Al houden zijn kleine beentjes het nooit lang vol. Dan zijn papa's schouders zeker handig als "draagmiddel".
Ook Han moet aan dat vele wandelen geloven! Ze nam zelfs een klein maatje mee.(opdracht: zoek de hond! )
En de dag dat mama weer naar school mocht, stond Siebe nog lekker in vakantiemodus, want papa had nog een dagje vrij. De verse sneeuw werd dus onmiddellijk gestest. Na schooltijd leerden we Siebe zelfs al sneeuwengelen maken, maar dat vond hij maar niets. Dat leek te zeer op stilliggen voor een pamper...
Tegelijkertijd worden jullie nog getrakteerd op enkele mooie sfeerbeelden. Steenkoude groetjes!
Wat doe je tijdens die koude winterdagen met zo een actieve snuit als Siebe? Dikke jas, sjaal, handschoenen, muts, kousenbroek, dikke broek, sokken, schoenen, .... allemaal aandoen en hup, de vrije natuur in!
Siebe vindt dat wandelen, zonder koets (!!!) super. Want zo kan hij zelf zijn weg kiezen. Hier de foto's van zijn laatste wandeling van het jaar. Terwijl je dit leest, zit hij waarschijnlijk al in zijn bad, doet hij zijn beste kleren aan, om dan Nieuwjaar te vieren!
Het heeft een tijdje geduurd, maar Siebe was vanaf het begin van de vakantie te ziek om een mooie foto klaar te krijgen... Nu hij weer enkele dagen beter is, vol energie zit en weer uitbundig kan spelen en lachen, heeft hij vandaag een degelijke fotosessie achter de rug. Met een koekje om zoet te houden, lukt alles!
Neen, niet wat je denkt. Siebe duimt niet zomaar als hij moe is of wanneer hij slaapt. Hij duimt voor zijn favorite babysit! Want Han zit, zoals de meeste schoolgangers, volop in de examenstrijd! En omdat we weten dat Han één van de vaste lezers is van deze blog, willen we haar via deze weg een klein steuntje bieden. Dus Han: Kop op! Volhouden! En als er eens een vak wat minder makkelijk loopt, niet opgeven. Je kan het best! En je weet het, die kleine duimen van Siebe kunnen wonderen doen hé!
Pakjes uitpakken gaat door al die cadeautjes steeds beter. (Dat belooft!) Het papier wordt er al snel ronduit gedaan, en niet meer bekeken, zodra dat echte geschenk verschijnt. Zo ook bij de Sint van Kortessem. Een heuse graafmachine (om bij nonke Sam te gaan helpen! ) kwam er te voorschijn. Wat zal dat een plezier geven als Siebe echt leert spelen en verhaaltjes opbouwen met de rest van zijn speelgoed!
, stokken in de vijver proberen te gooien, voetballen (dat zo mijn nonkel Tom eens moeten komen zien!)
) dan is Rien de fotograaf van dienst.
Dus zijn we met Siebe gaan wandelen in het geboortebos van Kuringen.
Dan gooit de kleine heer zich op de grond en blijft lekker liggen! (Handig om dan foto's te maken, maar niet zo goed voor de wandelsfeer...)
Dus hebben we als noodoplossing gezwommen met onderhemdje en gewone pamper. Maar toen deze echt te zeer vol water zat, hebben we onze moed bijeen gescharreld en een pamper aan een van de andere klanten gevraagd (Merci Ine!) en dus kon Siebe toch nog, met enkele kilo's minder water, verder ploeteren!
