Onze Siebe hield dit weekend een rustig weekendje in huis. Dus weer even tijd om thuis wat foto's te maken van het spelen, knuffelen, en van het eten! De kleine neus eet tegenwoordig alleen. Resultaat: duurt veel langer, veel meer gesmodder, je moet veel geduld hebben, extra wassen en poetsen, maar tegelijkertijd is het knap te zien hoe gefascineerd hij met de lepel het eten neemt en er weer vanaf laat vallen! En achteraf een boterham met ... Ra ra ra, wat heeft Siebe op zijn boterham gehad?! Kaas? Vleesje? ... Ik denk het niet!
Vandaag had Siebe weer een superdag! Hij kon de hele dag naar Han, want daar hadden ze geen school! Ze zijn gaan zwemmen, buiten spelen, ... Hij is er nu nog moe van! Van de dag zelf heb ik geen foto's, maar wel van de ochtend. Tegenwoordig ontbijt meneer samen met papa in de zetel. Eerst zijn fles, dan papa een koffie en Siebe een boterham met choco! Resultaat: wangen, handen vol choco! Heerlijk ontbijten met papa, of moeten we zeggen: met papa en de tv!
Al 17 maanden lang genieten we van een opgroeiende kleine neus. Met leuke en minder leuke kantjes,...
Afgelopen weekend was het weer tijd voor ziek zijn... Koorts, jengelen, zeveren, hangerig, dikke rode wang, ... Kortom het was redelijk duidelijk dat het om tanden ging. Maar na 2 dagen suggelen is ook dat weer vergeten. En als de zon dan schijnt, moeten we naar buiten!
Siebe ging controleren of zijn speeltuintje op het plein, de zware koude had doorstaan! Zelf tot ginder stappen, zelf de glijbaan doen, ... het hoort er allemaal bij!
Gelukkig kunnen wij nog genieten van onze kleine neus!
Het is weer even geleden, maar dat heb je ook met al dat spelen en leren... Siebe heeft het vaak gewoon te druk voor al die foto's... De laatste dag van de sneeuw zijn we toch nog even naar buiten gegaan voor een (zeer) frisse neus en een laatste blik op die witte natuur... Ondertussen is de sneeuw volledig weggeregend. Maar daarvoor zijn de foto's van voorheen niet minder mooi.
Het blijft dit jaar maar duren. Die koude dagen, en zelfs die dagen vol sneeuw! Andere kinderen moeten er de eerste jaren van hun leven niet van dromen, Siebe heeft al veel sneeuw gezien!
We blijven wandelen om de koude te verdrijven. Siebe vindt dat super. Al houden zijn kleine beentjes het nooit lang vol. Dan zijn papa's schouders zeker handig als "draagmiddel".
Ook Han moet aan dat vele wandelen geloven! Ze nam zelfs een klein maatje mee.(opdracht: zoek de hond! )
En de dag dat mama weer naar school mocht, stond Siebe nog lekker in vakantiemodus, want papa had nog een dagje vrij. De verse sneeuw werd dus onmiddellijk gestest. Na schooltijd leerden we Siebe zelfs al sneeuwengelen maken, maar dat vond hij maar niets. Dat leek te zeer op stilliggen voor een pamper...
Tegelijkertijd worden jullie nog getrakteerd op enkele mooie sfeerbeelden. Steenkoude groetjes!
Wat doe je tijdens die koude winterdagen met zo een actieve snuit als Siebe? Dikke jas, sjaal, handschoenen, muts, kousenbroek, dikke broek, sokken, schoenen, .... allemaal aandoen en hup, de vrije natuur in!
Siebe vindt dat wandelen, zonder koets (!!!) super. Want zo kan hij zelf zijn weg kiezen. Hier de foto's van zijn laatste wandeling van het jaar. Terwijl je dit leest, zit hij waarschijnlijk al in zijn bad, doet hij zijn beste kleren aan, om dan Nieuwjaar te vieren!
Het heeft een tijdje geduurd, maar Siebe was vanaf het begin van de vakantie te ziek om een mooie foto klaar te krijgen... Nu hij weer enkele dagen beter is, vol energie zit en weer uitbundig kan spelen en lachen, heeft hij vandaag een degelijke fotosessie achter de rug. Met een koekje om zoet te houden, lukt alles!
Neen, niet wat je denkt. Siebe duimt niet zomaar als hij moe is of wanneer hij slaapt. Hij duimt voor zijn favorite babysit! Want Han zit, zoals de meeste schoolgangers, volop in de examenstrijd! En omdat we weten dat Han één van de vaste lezers is van deze blog, willen we haar via deze weg een klein steuntje bieden. Dus Han: Kop op! Volhouden! En als er eens een vak wat minder makkelijk loopt, niet opgeven. Je kan het best! En je weet het, die kleine duimen van Siebe kunnen wonderen doen hé!
Pakjes uitpakken gaat door al die cadeautjes steeds beter. (Dat belooft!) Het papier wordt er al snel ronduit gedaan, en niet meer bekeken, zodra dat echte geschenk verschijnt. Zo ook bij de Sint van Kortessem. Een heuse graafmachine (om bij nonke Sam te gaan helpen! ) kwam er te voorschijn. Wat zal dat een plezier geven als Siebe echt leert spelen en verhaaltjes opbouwen met de rest van zijn speelgoed!
Ik begin me stilaan wel een beetje te schamen, voor het aantal cadeautjes die Siebe mocht ontvangen... Niet te doen gewoon. Maar hij geniet er volop van, en dat mag ook wel gezegd worden. Uiteraard moet er tussen al die cadeautjes een passend evenwicht zijn, en ook daar had de Sint aan gedacht. Om de traditie van auto's gereedschap en bouwmateriaal even te onderbreken, zorgde hij voor een leuke pop met wagen. En Siebe? Zo fier als een gieter paradeert hij door het huis, en hij zorgt zelfs regelmatig dat zijn kleine vriend tijdig drinkt uit de fles! Echt grappig, dat hij onmiddellijk weet wat er moet gebeuren... (Wie weet, als we hem leren de pamper te doen van die kleine rakker, dat hij zijn eigen afgunst voor dit proces vergeet???) Bedankt Sint!
En blijkbaar is Siebe welerg flink geweest, want de Sint heeft nog vanalles inpetto voor onze kleine neus... Sint leverde ook cadeautjes af bij Ine (meter) en bij Bert (peter) Van Ine hebben we ammer genoeg nog geen foto's gemaakt, maar dat komt nog wel! Als Siebe zijn auto volop uittest, met al die knopjes en geluiden. Bij zijn peter was ht een heel ander verhaal: hier was het thema WATER. Toch groot plezier van Siebe! Het resultaat was een natte broek, natte schoenen, natte sokken, en vooral een zeer natte vloer! En Siebe? In de wolken natuurlijk, met al dat gespetter! Bedankt Sint!
En dat Sintenverhaal wordt nog volop uitgebreid... Uiteraard kon het hoofdstuk van de Jessenhofstraat niet ontbreken. Na Siebes voormiddagslaapje, stond er ook hier een mooie tafel klaar. Siebes oogjes flonkerden, voor al dat speelgoed en ook voor de snoepjes die ertussen lagen... Dankjewel Sint!
Hij was er wel wat vroeg bij, die Sint van Rommershoven, want dinsdag is Siebe daar al zijn cadeautjes mogen gaan bewonderen... Het is niet helemaal zijn allereerste Sint, want vorig jaar was Siebe ook al van de partij, maar eigenlijk is hij nu pas oud genoeg om zelf de pakjes in ontvangst te nemen. Er stond een mooi gedekte tafel op hem te wachten. De Sit vindt blijkbaar Siebe een zeer flke jongen, want buiten zijn bestelde boerderij met diertjes, lag er nog vanalles op de tafel. Gelukkig is er de afspraak dat niet al de speelgoedjes mee naar huis mogen, een deel blijft daar om ter plaatse te kunnen spelen. Anders was de auto helemaal volgeladen! Merci Sint!
Siebe speelde dan als dank een heuse ballade voor de Sint! Goddelijk om die kleine dikke vingertjes te zien glijden over de toetsen... Eerst heel rustig, maar dan met volle overtuiging!
Op dit moment kan hij echter niet echt genieten van het speelgoed, want onze Siebe is ziek. Met eerst een nacht en dag van overgeven en koorts, nu een dag met koorts en diaree... Dus hij loopt er maar als een verloren schaapje bij... Doch ben ik er zeker van dat hij al die speelmomenten wel zal inhalen!
Voor wie het nog niet wist, het zwembad in Genk is na verchillende jaren weer geopend. En dat met een zeer leuk kinderbad! Siebe was er de hemel te rijk. Hij vond het water, zoals steeds, super. Hij ploeterde op en af, en de glijbaan had veel succes. Eén ding was duidelijk, van water heeft hij geen bang!
Je ziet dat je zelfs niet zo ver moet rijden om ook eens sneeuw te zien! En omdat we volop in de oefenfase omtrent "sneeuw" zitten (Han, je kan niet zeggen dat we hem niet proberen voor te bereiden he! ) konden we niet anders dan opnieuw onze warme kleren aantrekken en naar buiten gaan...
Best cool zo wandelen in de donker met verse sneeuw onder je voeten! En deze keer heeft ook Siebe ervan genoten. (Ha ja, want de buggy ging niet mee, ik mocht zelf stappen! ) Hij glunderde van begin tot einde, zelfs als er eens een sneeuwbal in zijn snoet belandde! Een flinke avondwandeling, in een knappe sfeer! De laatste foto is zeer speciaal: Siebes eigen voetafdruk in verse sneeuw!
Wat doe je op een zondag dat er sneeuw is blijven liggen? Naar de Ardennen rijden! Op een half uur was de auto geladen, en begon de tocht richting Baraque Michel. En als de sneeuw hier het landschap al mooi verandert, dan moet je beslist daar eens gaan kijken, want dat doet de sneeuw daar nog duizend keer mooier!
Siebe is ondanks deze oefening nog niet weg van dat sneeuwgebeuren... Die dikke jas, die sjaal, die muts, ... waarvoor dient het allemaal! Dat zitten in die koets, als hij wil stappen, dat uitglijden... Neen, hij heeft zich er nog niet mee verzoend...
Toch was het leuk, mooi en best de moeite waard! Groetjes
Het gebeurt hier in ons landje niet meer zo vaak, dus moesten we er van profiteren! Papa lag zelfs nog in bed! Maar Siebe niet hoor! Neen, die stond om 8uur al met zijn schoenen in de sneeuw! Eerst vond hij het wel mooi, al dat wit. Zeker als er nog sneeuw naar benenden dwarrelde. Maar in de sneeuw? Neen, dat was koud en nat! (Wordt dus tegen de skivakantie nog oefenen! ) Hij kwam zelfs zijn handschoenen vragen! Maar goed, hij heeft er ook eens kennis mee gemaakt, in gestapt, in gevallen, in gerold, mee gegooid en zelfs aan geproefd
Jammer dat het fototoestel net platte batterij had... dus er zijn niet zoveel foto's om uit te kiezen... Wachten op de volgende sneeuw voor beter resultaat!
Voor de mensen die de cijfers willen bijhouden: We zijn vandaag naar Kind en Gezin geweest voor een nieuwe stand van zaken omtrent Siebes vorderingen. Hij weegt nu officieel 9kg 100 en is 73,5 cm groot. (Uiteraard vonden ze hem weer niet groot genoeg en weegt hij "wat weinig") Hij heeft er vandaag zijn laatste spuit gekregen (brullend!) en is nu dus volledig goed gekeurd. Zijn ogen zijn met een zeer vreemd apparaat gemeten en ook volledig goedgekeurd.
Voila. (Siebe ligt er trouwens totaal niet wakker van! )
Vandaag ging Siebe naar Plopsaland Hasselt. Eigenlijk niet zomaar, want het was via Bert zijn werk zo geregeld dat de Sint er op bezoek kwam... Maar Siebe begreep de hele heise rond beide zaken niet. Niet voor de Sint, maar ook niet voor al die draaiende en bewegende attracties...
Hij interesseerde zich meer voor het water in de vijver, voor de steentjes langs de kant, voor de lichtjes bij al die attracties, ... Maar als we dan in zo een bewegende eend op het water of in een springende kikker gingen zitten... Neen, dat was maar niets!
De binnenspeltuin voor kleintjes vond hij nog het leukst! Zeker de schommel! En ja, ook het ballenbad. Dat zo diep gevuld met balletjes was, dat hij er haast in verdween. En hij kon met ballen blijven gooien, er lagen er toch genoeg! Zo zie je maar, door de ogen van dat kleine ventje zijn al die gekke dingen te veel. Geef hem maar een schommel, een wandeling langs water en steentjes of een plek met veeeeel balletjes!
De foto's zijn niet schitterend, maar door de drukte en het slechte licht was dit alles wat er van te maken was... Groetjes.
Tja, niet om juillie zo waterachtig te maken dat het vervelen zou, maar we geraken er inderdaad niet over uitgepraat. Dit was wat we even nodig hadden. Dit doen we zeker nog eens opnieuw. En degene die wilt weten waar we zaten (omdat ze er uiterard ook zelf eens willen gaan kijken) raden we het zeker aan! Landal Grenparcs in Froidchapelle en de streek heette L'eau d'heures. DOEN!
Resultaat: duurt veel langer, veel meer gesmodder, je moet veel geduld hebben, extra wassen en poetsen, maar tegelijkertijd is het knap te zien hoe gefascineerd hij met de lepel het eten neemt en er weer vanaf laat vallen!
Om de traditie van auto's gereedschap en bouwmateriaal even te onderbreken, zorgde hij voor een leuke pop met wagen.
Met eerst een nacht en dag van overgeven en koorts, nu een dag met koorts en diaree... Dus hij loopt er maar als een verloren schaapje bij...
(brullend!) en is nu dus volledig goed gekeurd.
