Het blijft dit jaar maar duren. Die koude dagen, en zelfs die dagen vol sneeuw! Andere kinderen moeten er de eerste jaren van hun leven niet van dromen, Siebe heeft al veel sneeuw gezien!
We blijven wandelen om de koude te verdrijven. Siebe vindt dat super. Al houden zijn kleine beentjes het nooit lang vol. Dan zijn papa's schouders zeker handig als "draagmiddel".
Ook Han moet aan dat vele wandelen geloven! Ze nam zelfs een klein maatje mee.(opdracht: zoek de hond! )
En de dag dat mama weer naar school mocht, stond Siebe nog lekker in vakantiemodus, want papa had nog een dagje vrij. De verse sneeuw werd dus onmiddellijk gestest. Na schooltijd leerden we Siebe zelfs al sneeuwengelen maken, maar dat vond hij maar niets. Dat leek te zeer op stilliggen voor een pamper...
Tegelijkertijd worden jullie nog getrakteerd op enkele mooie sfeerbeelden. Steenkoude groetjes!