Tegen dat iedereen dit berichtje leest, is het hoogtepunt misschien al voorbij, maar vandaag komt Siebes peter terug uit Australië! Siebe heeft er dagen over gedaan om te begrijpen dat zijn peter weg was, hij heeft er weken over gebabbeld, hij is al dagen aan het aftellen... Maar straks gaan we echt Bert afhalen en dat kan niet zonder cadeautje! Dus is Siebe maar in zijn creatieve bui gegaan en met verf en stiften aan de slag gegaan. Eerst oefenen op een blad, onder heet waakzaam oog van Nancy, dan echt knoeien op de t-shirt, en dan nog een tekening maken met stiften... Het werk van zo een kleuter is nooit volledig gedaan!
Hopelijk kunnen we er straks wat leuke foto's bijzetten van Bert en Siebe zelf!
Na zijn eerste week school komt Siebe tot de conclusie: het studentenleven is best wel hard. Naar school gaan is geen probleem, onze snuit lijkt het daar super te vinden. Turnen, verven, tekenen, leren (ja dat zijn zijn eigen woorden!), buiten spelen, ... best wel leuk. Maar dan thuiskomen en ziek zijn! Dat is er te veel aan! Eerst goed verkouden, nu nog steeds zwaar hoesten en koorts, ondertussen gevallen en daardoor een blauw oog en vandaag weer ontstoken ogen... Wat kan het leven toch vermoeiend zijn! Gelukkig is zijn grote vriend, Kiran, al bereid tot een knuffel op afstand...
Ik ben er zeker van dat de foto's erg overtuigend zijn, maar tegen het volgend bericht is hij weer beter hoor! Want dan komt zijn peter thuis! "Wel helemaal uit Australië, he mama!" (Siebes woorden!)
