Ja mensen, je leest het goed. Die kleine neus, die daar nog niet zo lang geleden geboren werd, verjaarde en leerde stappen, weer verjaarde en leerde potjes plassen, is nu een echte peuter. Hij stapte vandaag zo fier als een gieter,best neiuwsgierig naar wat er stond te gebeuren, zijn schoolpoort binnen. Zoveel kinderen om hem heen, een grote drukte, maar het schrikte hem totaal niet af. Eerst even alleen de klas verkennen. Zoveel ruimte om in de spelen! Dan kwamen er andere kinderen in de klas (in Siebe zijn klas nog wel!) De juf zong een liedje, las een verhaaltje voor, vertelde over het weer... terwijl Siebe de klas verder verkende. Hij zat niet tussen de kinderen in de kring. Neen, dat was niet spannend genoeg. Maar die verfhoek en de auto's, de glijbaan en de fietsjes, daar was het hem om te doen! Tot hij naar de les 'schrijfdans' mocht. Daar leerden ze met krijt op een bord schrijven! En mochten ze mee dansen en springen. (Uiteraard naar Siebes zin!) En tenslotte mochten ze er me klei de banken besmeuren! Geef toe, echt spek naar Siebes bek. Hij help heel flink de tafels wassen met zeep en washandjes! Zelfs thuis heeft hij dat nooit mogen doen! Een grote stap in onze kleine neus zijn leven! Niet te geloven hoe snel het gaat! Volgende week gaat hij woensdag nog een keertje. Dan zelfs zonder mama en papa erbij! (Dus vogelvrij!) En na de vakantie, dan is het echt aan hem. Vanaf 22 februari, vertelt hij overal erg fier, gaat onze kleine, grote peuter, naar zijn klas, dag na dag! (snik)
Het gaat stilaan toch wel vooruit. We zien er steeds meer een huis in. Maar toch blijf je overal werk zien: nog chape, nog vloeren, nog badkamer, nog keuken, ... Maar goed. We staan weer een stapje dichterbij. De plakwerken zijn gedaan!
Maar die verfhoek en de auto's, de glijbaan en de fietsjes, daar was het hem om te doen!
Geef toe, echt spek naar Siebes bek. Hij help heel flink de tafels wassen met zeep en washandjes! Zelfs thuis heeft hij dat nooit mogen doen!
