Vrijdag 19 juli 2013 Yarmouth – Lymington

Opstaan onder een staalblauwe hemel en ontbijten met hoedje en zonnebril in de kuip begint stilaan een dagelijkse routine te worden .  Het kan slechter… Er liggen nog een aantal boten in de haven waarvan we de naam al in onze wateren zijn tegengekomen: Antilope, Polarev, Geluxvogel…We werken onze blog bij en rond de middag nemen we afscheid van Kurt en Michèle, de Balena vangt de terugreis naar huis aan. We gooien gelijktijdig los. Onze bestemming is Lymington, vlak aan de overkant van het water, je kan dat vergelijken met Vlissingen-Breskens.  We trekken dan ook geen zeil op en gaan op de motor.  Puh, het is echt wel verschrikkelijk warm vandaag…We maken even een rondje langs de verschillende jachthavens in Lymington en kiezen dan voor de middelste haven, Berthon Lymington Marina. Met 43 GBP voor 1 nacht is dit gelijk de duurste haven die we ooit aangelopen hebben.  Het sanitair is hier dan ook een pareltje. We hangen ons zonnetentje en blazen Otchmo op (= de bijboot). Uiteraard moet Stéphane eerst wat aan de motor sleutelen want hij weigert dienst.  Enkele scheldwoorden en een halfuurtje later varen we met Otchmo naar het gezellige stadje en wandelen wat rond. Heel leuke winkeltjes.  We eten een ijsje uit het vuistje. De warmte doet ons in een koele pub belanden voor een frisse cider. Als we terugwandelen naar Otchmo komen we Chantal en Rudy tegen, de Kallista ligt ook in Lymington, maar in een andere haven. Als we terug op Saltwater zijn komt er een engelse catamaran  binnengevaren. Als blijkt dat hij in de verkeerde rij gevaren is en moet keren, gaat Stéphane met Otchmo helpen om hem te draaien.  We eten een spaghetti aan boord, wel pas om 21:00 want daarvoor is het te warm om te eten. Morgen varen we terug een langere tocht, naar Weymouth, ongeveer 50 mijl. We moeten voorbij overfalls (wild water met stijle korte golfslag) en een schietgebied van de marine. Spannend…

Donderdag 18 juli 2013 voor anker aan The Needles

We staan op en nemen een douche aan boord.  Een douche in de haven kost hier 1,30 GBP, dat is duur ! Gisteren gaven ze weerbeeld 9, vandaag geven ze 10. We vluchten het water op, op zoek naar verkoeling.  We gaan voor anker bij The Needles. Dit is fantastisch mooi ! Saltwater gooit het anker uit en Balena komt langszij.  We willen gaan zwemmen. De Balena crew springt in het water, de Saltwater crew steekt zijn grote teen in het water en bedenkt zich dan…we kijken even op de apparatuur: het water is 17 graden ! Neen, dat vinden wij te koud.  Watjes…  We zetten de zonnetent en kunnen heerlijk in de schaduw zitten, met een klein briesje. Dit is echt VAKANTIE !! Kurt roeit met de bijboot naar het strandje, eerste met Michèle, daarna met Stéphane.  Michèle zwemt van het strand terug naar de boot, een heel eind ! Om 17:30 komt er wat meer wind en we besluiten het anker te ligten en terug naar Yarmouth te varen.  We worden uitgenodigd om bij de Balena aan boord te eten : tortilla met kip en gegrilde courgette. We blijven nog lang buitenzitten, het koelt minder af dan de voorbije avonden.

Woensdag 17 juli 2013 dagje Yarmouth/Isle of Wight.

Om 8:00 worden we wakker van het rumoer.  Als we ons hoofd buitensteken zien we ons in het midden van het dok drijven…de engelsman tegen de kade wou natuurlijk om 8:00 vertrekken. Wij liggen nog vastgemaakt aan ons belgische buren. Deze zitten rustig binnen aan boord te ontbijten terwijl de engelsman zich ervan tussenuit wriemelt.  Kurt leidt de hele operatie vanaf de wal.  Wij laten het maar gebeuren, het gaat perfect.  Na het ontbijt maken we een rugzak klaar en vertrekken voor een rit met de hop on/hop off bus.  Het is wederom prachtig weer. Het is zelfs TE warm maar we klagen niet ! We stoppen eerst bij een mooi baaitje, Freshwater. Daarna bezoeken we The Needles. ’s Middags eten we een hapje in Yarmouth en gaan dan verder naar Cowes. Het is echt prachtig weer.  In Cowes zijn nog steeds de Europese kampioenschappen voor Swan boten aan de gang. We nemen even een kijkje in het wedstrijddorp en mengen ons onder de bemanningen. Hiertegen zijn onze Twilight wedstrijdjes klein bier… Helaas sluiten alle winkeltjes op 17:00. We zullen dus nog eens moeten terugkomen want we zijn te laat om naar The Beken of Cowes te gaan, de bekende fotowinkel.  We vatten de terugtocht met de bus aan. Het moet gezegd : de wegen liggen er hier slecht bij.  We denken dat de aanlegger stage gevolgd heeft in Belgie ! Een lekkere uitsmijter aan boord en koffie op de Balena om de dag af te sluiten.

Dinsdag 16 juli 2013 Gosport – Yarmouth

We staan op om 9:00 en gaan een douche nemen. Wederom goede douches, in een aparte badkamer zoals in Wemeldinge.  De douches zijn hier gratis. Nu ja, als je 34 GBP liggeld betaalt mag dat wel natuurlijk… Het is wederom schitterend weer.  We wandelen naar het dorp op zoek naar een supermarkt.  Het is markt, vol prullen, geen fruit en groenten helaas. We vinden wel een hele mooie supermarkt en kopen hier lekkere dingen voor het “koude buffet” van vanavond samen met de Balena.  Het is 12:30 als we losgooien. Bij het buitenvaren van Gosport kruisen we de Kallista en hun vrienden.  Zij varen Gosport binnen, wij buiten.  Het is mooi varen op de Solent. We moeten opkruisen (tegen stroom dus dat schiet niet echt op, maar we moeten slechts 15 NM varen).  Om 18:00 varen we Yarmouth binnen, we krijgen een plaatsje aan de passantensteiger, als 3^e in de rij. De Balene ligt vlak voor ons.  Kurt en Michèle komen bij ons aan boord. We drinken eerst cava en doen ons dan tegoed aan het koude buffet. Heel lekker.  Stéphane slaagt erin om zijn (volle) bord van de tafel in zijn schoot te doen belanden. Hilariteit alom. We zitten nog tot middernacht in de kuip en gaan dan slapen.  Morgen blijven we hier liggen.

Maandag  15 juli 2013 Brighton – Gosport 46 mijl

We gebruiken de gsm van Christel als wekker.  Natuurlijk vergeten we dat die nog op Belgische tijd staat zodat hij een uur te vroeg afloopt…6:15 ipv 7:15. We duwen hem af en vallen terug in slaap. Natuurlijk staan we te laat op om om 8:00 te vertrekken,  het is 8:30 als we losgooien (valt nog mee). Er staat geen wind dus de motor gaat op.  We ontbijten al varend.  Het is leuk om eens een keer stroming mee te hebben, gaat veel beter vooruit haha.  Rond 14:00 bereiken we The Solent, ons reisdoel.  Hier gaan we een tiental dagen rondzwerven.  We zien al onmiddellijk de eerste zeilwedstrijd in volle gang : Swan 60ft strijden tegen elkaar.  Het zijn allemaal Russische boten.  Wat verderop zijn Swan 45ft boten ook een wedstrijd aan het varen. Hier is een Belgische boot bij, de Bellerose.  We komen vlakbij en kunnen mooie foto’s maken.  Om 16:00 meren we aan aan de passantensteiger van Haslar Marina in Gosport, vlak naast het groene lichtschip. We krijgen meteen een sms van Steven Jacobs : welkom in Gosport. Weer gespot op AIS dus. Het ruikt hier erg hard naar diesel en we liggen heel onrustig, er passeert veel beroepsvaart en die maken grote golven waardoor Saltwater aan de steiger ligt te rukken.  Hier willen we niet blijven liggen.  Stéphane gaat naar het havenkantoor om een box te vragen, en die krijgen we ook. We verleggen ons, dit is veel beter.  We doen een kleine “power nap” (het is tenslotte vakantie) en gaan een hapje eten in het clubhuis.  Christel citroenkip met couscous en gegrilde paprika, Stéphane hamburger van het huis. Niet slecht.  We drinken onze eerste cider.  Als we na het eten terug naar de boot wandelen krijgen we een telefoontje van Michèle. De Balena ligt voor anker aan Poole. We spreken af morgen in Yarmouth.  Leuk ! In 2005 waren we hier ook samen, Kurt en Michèle nog met de Bussola en wij met Saltwater I. 

Zondag 14 juli 2013 Eastbourne – Brighton  30 mijl

We slapen tot 9:00 en gaan een douche nemen in het uitstekende sanitair van de haven. Het douchehokje lijkt wel een balzaal en er komt heel veel warm water uit de douchekop.  Ook is het gebouw goed verlucht zodat het er helemaal niet broeierig heet is. Daar kunnen veel havens nog wat van leren. We ontbijten in de kuip en lopen nog vlug naar de Asda voor vers frans brood.  Nog even afscheid nemen van de Kallista en om 13:00 gooien we los. Door het sluisje weer het ruime sop op. Het is heerlijk varen, 3 ZW en scherp aan de wind, dit is vakantie ! We prijzen ons hoe gelukkig we zijn dat we dit mogen meemaken, het is de voorbije jaren wel anders geweest.  En dan opeens stuitert Saltwater, we hebben iets geraakt ! Vastgelopen ? Neen, dat kan niet 30 meter diepte. Maar er is “iets” en dat “iets” zit nu vlak onder de boot, we voelen het tegen de romp en de onderkant kaatsen.  En dan komt vlak naast de boot een oranje boei terug boven…we hebben een vissersboei overvaren.  Verdorie, toch geen net of touw onder de boot ? Maar we komen terug op snelheid dus we denken dat we niets meeslepen.  Hopelijk ook niks in de schroef… We varen rustig verder en houden nu aan weerszijden van de boot uitkijk voor vissersboeien, die heel talrijk aanwezig zijn, we zouden hier geen arm visje willen zijn.  Na het ronden van Beachy Head valt de wind weg en moet de motor op. Spannend, zit er iets in de schroef ? We starten en zetten de schroef voorzichtig in werking. Maar alles perfect, er is niks mis. Oef ! Om 18:00 komen we in Brighton aan. We hebben het merendeel tegen stroom gevaren vandaar dat we redelijk lang onderweg zijn geweest.  Maar dat geeft niet met dit prachtige weer. We nemen een willekeurige plaats aan een kopsteiger en Stéphane gaat naar het havenkantoor.  Daar is het vrij hectisch, het computersysteem is uitgevallen en dan is er ook nog een motorboot die op zee zonder motor is gevallen en een jetski die met panne op het water zit.  Stress voor de havenmeesters!  We mogen gewoon aan de kopsteiger blijven liggen. Even opfrissen en omkleden en dan gaan we een hapje eten op de boulevard naast de haven. We kiezen een leuk terrasje uit en eten met zicht op de haven en op de kleurrijke mensenmassa die over de promenade flaneert. Dit voelt echt als vakantie.  Het eten is ook lekker.  Stef neemt kip met citroensaus en Christel een pepersteak. Na het eten wandelen we nog even naar de haven en gaan dan terug aan boord. Morgen moeten we, tegen onze gewoonte en zin in, vroeg opstaan om ditmaal wel het getij mee te hebben.

Zaterdag 13 juli 2013 dagje Eastbourne

We staan op om 9:00 uur. Het is een onrustige nacht geweest, heel de nacht werden we gewekt door voorbijvarende vissers.  Stéphane gaat ons verblijf verlengen bij de havenmeester. We krijgen nu een box toegewezen, vlakbij de Kallista.  We verleggen ons en poetsen de boot van binnen en van buiten. Het is mooi zomerweer. Rond de middag gaan we borrelen bij Chantal en Rudy. In de namiddag nemen we de bus naar het centrum van Eastbourne.  Daar nemen we de hop on /hop off bus en rijden zo de streek rond. We zien o.a. Beachy Head.  Leuk om zo de kliffen eens mee te maken. Na de busrit maken we een wandeling op de pier en eten een ijsje.  ’s Avonds eten we een spaghetti aan boord. Achter ons in de haven ligt een prachtige Swan 43 van 44 jaar oud, een juweeltje. De Nederlandse eigenaar is er dan ook bijzonder trots op. Zij komen uit Hellevoetsluis en zijn op de terugweg. Hun avontuur is bijna voorbij, het onze moet nog beginnen…

Vrijdag 12 juli 2013 Dover – Eastbourne

We hebben lekker geslapen.  We kunnen pas om 11:30 vertrekken omdat dan de poort van het dok pas open gaat. We gaan een Engels beleefdheidsvlagje kopen (we zijn het onze blijkbaar thuis vergeten) en wandelen nog even door de winkelwandelstraat. Stéphane koopt enkele Engelse zeilmagazines. Om 11:30 zijn we terug aan boord en gooien los. We gaan naar Eastbourne.  Een tocht van 45 mijl, tegen stroom.  Het is overtrokken en fris.  Onder zeil alleen gaan we maar 4 kts, dus we gaan “motorsailen”, we zetten de motor bij. De zee is rustig, weinig golfslag, heel anders dan gisteren.  We krijgen een sms van Steven (Spindrift) dat hij ons vanop het thuisfront kan volgen op AIS.  Goed om te weten dat onze AIS dus marcheert.  Christel neemt onderweg een douche.  We wisselen enkele smsjes uit met bekende  boten die ook onderweg zijn en komen zo te weten dat de Kallista met Chantal aan boord ook in Eastbourne ligt.  Dat is leuk, dan komen we bekenden tegen !  Onderweg moeten we soms goed slalommen tussen de visfuiken door, goed opletten dat we niks in onze schroef krijgen.  Om 18:30 zijn we in Eastbourne.  We mogen aan de waiting pontoon gaan liggen, er zijn geen boxen meer vrij.  Vlak tegenover ons ligt de Kallista, tesamen met nog een Bavaria 40 waarmee ze tesamen reizen.  We eten aan boord : aardappeltjes met sla en varkensoester.  Aardbeien als dessert.  We besluiten om morgen een dagje te blijven liggen en de omgeving hier wat te verkennen.

Donderdag 11 juli 2013 Nieuwpoort-Dover

Onze eerste vakantiedag dus we slapen uit. Om 10:30 gooien we los. NO wind, 5 bft. Wij zijn de enige boot die buitenvaart, geen enkel ander schip te zien. Het is bewolkt en het is niet al te warm. Aanvankelijk is ons plan om diep in zee te steken, maar door de hoge golven die er staan beslissen we om dichter bij de kust te blijven en via de Zuydcoote pas langs Duinkerke te varen en daar de oversteek naar Dover aan te vangen. Er staan echt wel hogen golven en Christel is een beetje bang, zeker als we enkele keren een schuiver maken doordat we opgetild worden door een golf die net breekt. Stéphane is in zijn element en de boot doet het heel goed, dus geen reden om bang te zijn. In de shipping lane moeten we enkele keren uitwijken voor een zeeschip. Voor Dover is het uitkijken voor de ferries, er komen net 3 ferries aan en er vaart er 1 buiten, alsook een cruiseschip. Druk ! We krijgen een plaatsje in het Grandville Dock. We hebben 8 uur gevaren en we hebben 63 mijl afgelegd aan een gemiddelde snelheid van 7.3 kts, niet slecht vinden we zelf. Christel tovert nog een warme maaltijd op tafel : aardappeltjes met witloof en steak.  Na het eten nog een glaasje wijn en dan vallen we als een blok in slaap.

Woensdag 10 juli 2013 Nieuwpoort

Laatste werkdag voor Stéphane.  Christel brengt nog een bezoekje aan de kapper, de bakker, de slager, de aardbeienboer en de supermarkt.  Na het werk brengen onze vrienden Patricia en John ons met de auto naar Nieuwpoort. Aankomst om 20:00 uur.  Terwijl de mannen reeds enkele tassen aan boord brengen gaan de vrouwen naar het toilet in de haven.  Bij het terugkeren naar de auto struikelt Patricia en komt ten val… geluk bij een ongeluk : de “schade” valt mee, een kapotte knie en een gekrenkte trots.  Vijf minuten later kunnen we er al smakelijk om lachen, gelukkig.  We gaan een op houtskool gegrilde steak eten bij De Mikke in Oostduinkerke. Bij het dessert (café glacé) moet Christel zo hard lachen dat John onder de slagroom komt te zitten (beetje hetzelfde effect als in een schuimbad schuim van je hand wegblazen). Het is al na tienen eer we op de boot zijn.  John en Patricia vatten de terugweg aan, wij pakken alles uit aan boord en Stéphane begint met de installatie van het GPS toestel aan de kaartentafel.  Het is fris en het waait behoorlijk, hopelijk morgen wat minder anders beginnen we onze vakantie meteen met een dagje verwaaid.

vrijdag 5 juli Wemeldinge / Veere :
Vrijdagavond na het werk spurten we naar de boot en gooien gelijk los.  We willen nog tot Veere geraken, om zaterdag aan te sluiten bij de Blauwe Golf door het Kanaal van Walcheren.  We zeilen tot aan de Zandkreeksluis.  Na de sluis gaan we verder op motor en eten onderweg een koud visschoteltje.  We komen om 21u aan in Veere en krijgen een box in de buitenhaven, langs het kanaal.  We zitten wel met onze kiel in de modder maar dat is niet erg met dit weer.  Na een wandeling en een terrasje in Veere kruipen we onder de wol.
zaterdag 6 juli  Veere / Oostende :
Zaterdag vertrekken we om 8:00 uur, we moeten om 9:15 in Middelburg zijn om de Blauwe Golf te nemen.  Dat halen we gemakkelijk, samen met ons varen er nog een groot binnenschip en 3 andere jachtjes mee.  Dit gaat heel vlot, de ene brug na de andere opent zich voor ons en op een uurtje zijn we door het kanaal.  Het is prachtig weer ! Na de sluis komen we op de monding van de Westerschelde bij Vlissingen.  Geen rimpeltje op het water, geen golfje te zien.  Ook weinig tot geen zeeschepen.  We vertrekken op motor en in badpak.  Gaandeweg komt er meer (koude) wind en kunnen we zeilen.  Onze dresscode wijzigt van "heel casual"(badpak) naar "vrij casual" (short en t-shirt). We hebben nog 2 uur stroming tegen, dat wisten we. We passeren vlot Zeebrugge, geen beroepsvaart te zien, behalve een baggerschip.  In Blankenberge is er een beach festival aan de gang...jongens wat een lawaai, het trillende geluid van de zware bassen dendert over de zee. Dit kan toch niet goed zijn voor je oren...
Eens voorbij Blankenberge worden we omringd door enkele kleine catamarans type Hobie Cat. Even later ziet Stephane in de verte een Hobie Cat onderste boven drijven, hij is helemaal op zijn kop gedraaid en de bemanning krijgt hem niet meer recht.  Dus we roepen Zeebrugge traffic control op en melden dit.  Even later zijn de reddingsboot uit Blankenberge en de Seaking helicopter ter plaatse.
Nog even later zeilt de catamarn terug vrolijk rond.  We leren uit dit voorval dat er een 'tekort' is op onze eigen Saltwater : toen de traffic control onze positie vroeg moesten we naar de stuurstand om deze daar over te schrijven van de plotter.  Binnen, naast de vaste VHF, kunnen we nergens onze positie aflezen.  Dat is niet goed, dat moet veranderen.  We besluiten om een bijkomend GPS toestel (dat we nog hebben van onze vorige boot) te installeren bij de kaartentafel.  Dat moet nog gebeuren voor we met vakantie vertrekken !
Als we uiteindelijk in Oostende aankomen is het 17:00 en hebben we jeans en fleece aan.  We besluiten om in de voorste haven te gaan liggen, we hebben geen zin om door het sluisje naar het mercatordok te varen.  We krijgen een plaatsje aan de passantensteiger vlak naast de vismijn.  Voordeel : we liggen vlak aan de dijk en kunnen de passage gadeslaan.  Nadeel : er komen veel meeuwen naar de vismijn...
's Avonds gaan we eten in een leuk restaurantje.  Onze vaste "menu" voor aan zee : garnaalkroketten en biefsteak met pepersaus. Stephane neemt een zeetong, geen steak. 
zondag 7 juli Oostende / Nieuwpoort : 
We willen uitslapen.  Dat is echter zonder de vismijn gerekend...om 5u30 beginnen deze jongens met de vangst van de nacht, ook op zondagmorgend.  We worden wakker van het gesjouw met bakken vis en het geroep van de mannen, om nog maar te zwijgen over het gekrijs van de meeuwen.  Ontbijt buiten in de kuip.  We zien de dagjestoeristen van het station naar het strand voorbij gaan, het is een bont allegaardje... Rond de middag gooien we los in een stralend zonnetje.  We moeten maar 10 mijl vandaag, tot Nieuwpoort.  Er zijn héél veel zeilbootjes op het water.  Het is dan ook geweldig zeilweer.  Helaas hebben we weer stroming tegen, maar dat is niet erg omdat we maar een korte afstand varen.  Rond 15:00 varen we Nieuwpoort binnen en krijgen een box bij de VVW.  Hier zal Saltwater 4 dagen blijven. Wij moeten nog even terug naar huis, Stephane moet nog 3 dagen werken. Steven en Dominique van de Spindrift pikken ons vanavond met de auto op en zetten ons thuis af.  Dat is een mooie vriendendienst ! Onderweg natuurlijk de nodige file, wat had je gedacht...
Om iets over middernacht zijn we terug thuis.  Voor een korte periode, daarna vertrekken we terug voor 25 dagen aan boord ! En we hebben er zin in, de weergoden blijven ons (althans voor de eerste dagen) nog steeds goed gezind !

zaterdag en zondag 29 en 30 juni 2013

We rijden zaterdag met een bomvolle auto naar Wemeldinge.  Heel veel drank (water en frisdrank ) en droge voeding, de bijboot met motor en het reddingsvlot.  Alles krijgt mooi een plaatsje aan boord.  Volgende week nog de verse voeding en de kleding en we kunnen vertrekken !  In de namiddag gaan we op de borrel bij de Zeeuwin en luisteren naar hun verhalen over het IJsselmeer.  Eén glaasje worden er al snel een paar meer en we belanden bij Juno voor het avondeten.  Na het eten nog een slaapmutsje aan boord van de Saltwater, de bemanning van de Bruisende Suus vervoegt ons.  Wat begint met een leuke babbel eindigt met een boot met disco-luidsprekers en glitterlichtjes (jaja, de befaamde luidsprekertjes van Stephane...), carnavalsliedjes en vrolijk meezingende schippers.
Zondag slapen we uit (moe van het zingen) en tanken we diesel.  Klein minpuntje : de telefoon van Stephane valt overboord...niks aan te doen, hij ligt nu op de bodem tesamen met onze eerder veloren schaar, hoofdkussen, inkompasje en een hoop vijzen. Om 16u zijn we uitgenodigd aan boord van de Ronan voor een borrel om het huwelijk van hun zoon te vieren.  Met een hele hoop in de grote kuip in het zonnetje. 's Avonds eten we nog een hapje bij Juno en om 21u zijn we weer thuis. Nu nog een weekje werken.
Volgend weekend brengen we de boot naar Nieuwpoort.  Er is goed weer voorspeld en daar worden wij heel vrolijk van !

Met de feestdag van 1 mei in het vooruitzicht gaan we dinsdagavond aan boord. Het waait behoorlijk, zeker omdat het al 21:00 is.  We bekijken alle gegevens in de Reeds en plannen onze trip van volgende week naar de Belgische kust. Het getij zit niet slecht, we hoeven niet al te vroeg te vertrekken.
Als we de volgende ochtend opstaan is het niet al te koud, gelukkig.  De verwarming moet wel op, zo warm is het nu ook weer niet. In de voormiddag gaan we een kijkje nemen aan de kraan waar enkele bevriende boten te water gaan.  's Middags eten we een hapje op het terras van Juno. Zo lekker in het zonnetje en uit de wind kunnen we onze fleece uittrekken.  We maken Saltwater "wedstrijdklaar" voor de eerste Twilight Race van het seizoen (vanavond) en gaan met ons twee een leuk stukje zeilen.  Er staat wat wind (15-20 kts) en er zijn geen golfjes op de Oosterschelde. Ook heel weinig andere boten dus we kunnen heerlijk varen.  's Avonds maakt Christel een wokschotel, Marco komt gezellig bij ons aan boord eten en vaart 's avonds de race met ons mee. Er komen nog 3 bemanningsleden bij, we zijn dus met 6 als we uitvaren om de Twilight Race 1 te varen.  Er staat nog steeds een dikke 4 bft.  Dankzij stuurman Marco nemen we een goede start, we gaan gelijk in "pole position" en geven deze voor de rest van de wedstrijd niet meer af, we hebben line honors en winnen uiteindelijk, ook na aftrek van de handicap, de wedstrijd. Het levert ons een lekkere fles cava op. 

Zaterdag / zondag 13 en 14 april 2013
Op donderdag 11 april is het eindelijk zo ver.  Saltwater gaat terug in het water, waar hij hoort.  Mooi gepoetst en gewaxt en voorzien van een laagje antifouling. Met een nieuw snufje aan boord : een elektrisch toilet ! 
De tewaterlating is ietwat later dan andere jaren, het koude weer van de afgelopen weken heeft daar veel mee te maken. Tijdens het weekend dat hierop volgt varen we hem naar zijn ligplaats.  De binnenkant wordt helemaal onder handen genomen en grondig gepoetst en alle kussens worden terug aan boord gebracht. 's Avonds blijven we al gelijk aan boord slapen.  We krijgen de Balena met Kurt en Michèle op bezoek en toasten op het nieuwe seizoen.  Hopelijk beter weer dan vorig jaar.  Helaas tot dusver zit dat er nog niet aan te komen...
Zondag worden de zeilen erop gezet en doen we in de namiddag een 'proefvaart'.  Alles in orde ! We kunnen wonderbaarlijk in t-shirt zeilen, de temperatuur ligt net op 20 graden en het is een warme zuidenwind.  Heerlijk.  Het is echter niet onze eerste vaartocht dit jaar want in maart zijn we met 3 bevriende koppels 4 dagen gaan zeilen op een 46ft catamaran in Palma de Mallorca, onder een stralend voorjaarszonnetje. Vaart helemaal anders dan onze monohull ! Maar wat een ruimte aan boord en wat een luxe...terwijl we voor anker lagen konden we een warme douche nemen en gebruik maken van onze haardroger.  Dat is met onze boot enkel mogelijk als we aan de walstroom liggen.  Maar het varen zelf is toch leuker op onze boot

Zaterdag / zondag 20 en 21 april 2013
Vrijdagavond om 18u30 zijn we al aan boord. Het is frisjes.  We eten aan boord en kijken wat TV.  Vroeg onder de wol.  Zaterdag staan we vroeg op en eten een kommetje havermout, we gaan sinds enige tijd de gezonde toer op, wat voor elk van ons al een aanzienlijk gewichtsverlies heeft opgeleverd.  Het is koud, 9 graden en we gaan met de auto naar Goes om wat te shoppen.  Rond de middag zijn we terug aan boord.  Het is nog steeds koud, 11 graden, met een ijzige noordenwind.  We besluiten om niet te gaan varen en om met de auto naar St Annaland en De Heen te rijden om daar de clubtocht van de watersportvereniging (die wij organiseren) vast te leggen bij de respectievelijke havenmeesters en restaurants. Ziet er allemaal goed uit ! 
's Avonds terug in Wemeldinge gaan we lekker een hapje eten bij Juno samen met Ivo en Mandy. Aan boord kijken we nog een filmpje in bed en draaien om 1:00 het ligt uit.   Zondagochtend wederom een bordje havermout.  Vandaag gaan we de kuip en opbouw waxen. Het is weer koud, bah. 's Avond brengen we nog een bezoekje aan Kees en Sarien, wiens moeder net overleden is.
Niet gevaren dit weekend wegens te koud (jaja wij zijn watjes ). Hopelijk is het volgend weekend wat warmer !

Gegroet allemaal, eindelijk nog eens een postje...
Sinds het einde van onze reis begin juli hebben we niks meer van ons laten horen.  Dat wil niet zeggen dat we stilgezeten hebben.  We hebben nog enkele weekends lekker kunnen zeilen met familie en vrienden en we hebben nog enkele havens in Zeeland bezocht.  We deden mee aan de Mosselrace (echter zonder succes, wel een hele leuke dag) en het WSVO Clubkampioenschap (ook zonder succes), waaruit blijkt dat er aan ons geen echte wedstrijdzeilers zijn verloren gegaan... 
In Augustus hebben we 3 weken niet kunnen varen als gevolg van een hardnekkige niersteen bij Christel. Die zat muurvast en is uiteindelijk operatief moeten verwijderd worden.  Dat was even balen want het was net zo'n goed weer.  Die mooie dagen zijn dus aan ons voorbij gegaan, wat we heel jammer vinden.
Het zeilseizoen begint te korten, op 2 november gaat Saltwater de kant op.  Dan kunnen we ons weer op andere dingen concentreren, thuis een beetje cocoonen en onze 'bootloze' vrienden terug een beetje aandacht geven.Voor Stephane begint dan het Micromagic seizoen en de Goofies wedstrijden aan boord van de Achiroe.

Maandag 8/7/2012 : Wemeldinge : nabeschouwing.

Onze laatste dag vakantie. We rommelen de boot op, halen alle (overbodige) spullen terug van boord en poetsen grondig. We hebben een leuke vakantie gehad. Het weer kon beter maar al bij al hebben we weinig regen gehad (behalve de laatste 2 dagen) en daarmee zijn we al tevreden. Het is ook vrij koud geweest, kouder dan anders deze tijd van het jaar. We hebben 700 mijl afgelegd. Dat vinden we zelf veel. Eigenlijk te veel op 3 weken. Voor een trip naar de Kanaaleilanden heb je minstens 4 weken nodig. Minstens. Wij zijn er nu geweest maar hebben wegens tijdgebrek enkel Guernsey kunnen bezoeken en dat is jammer, vooral omdat het toch een hele reis daarnaartoe en weer terug is, het is niet ‘om het hoekje’ om het zo maar te zeggen. Volgend jaar doen we het niet opnieuw, dat hebben we al besloten, dan blijven we korter bij huis om meer ‘rust’ te hebben. Onze vakantie voor de rest van dit jaar zit erop. Misschien nog eens een lang weekend hier of daar maar meer zit er niet meer in. Hopelijk krijgen we toch nog een zomer te zien. De dagelijkse postjes op onze blog zijn hiermee ook afgelopen (staalimport en verzekeringsexpertises zijn niet zo interessant), we gaan wel nog verslag uitbrengen van onze weekends aan boord.  

Zondag 8/7/2012 : Breskens – Wemeldinge : terug thuis

Er is  voor vandaag veel regen voorspeld. Als we wakker worden horen we het al, rikketik op het dak. Tegen onze zin staan we op en nemen een douche.  We willen vertrekken om 10:00 maar dan is het zo fel aan het regenen dat we besluiten om nog even te wachten tot de bui over is. Uiteindelijk varen we buiten om 10:45. Het tij zit slecht om via de Westerschelde te varen en het waait 6 bft dus we besluiten om binnendoor via Vlissingen en het Veerse Meer terug te varen. Nadeel is natuurlijk dat we dan door het kanaal van Walcheren moeten. En dat kan veel oponthoud geven. Na 15 minuten varen regent het alweer. Op het kanaal komen we de Ritme van Olav Cox tegen. Dat boek staat bij ons aan boord in de bibiliotheek. Het moet gezegd : de doorvaart schiet goed op ! Op 2 uur varen we door het kanaal, wat niet slecht is. Op het Veerse Meer komen we de eerste bekenden tegen : Kapp Liné met Luc en Ines. Veel volk op het water is er niet, dat is hier bij goed weer wel helemaal anders. We hebben de Zandkreeksluis voor ons alleen. Om 18:00 varen we Wemeldinge binnen. Niemand te bespeuren in de haven om ons te verwelkomen. Dat krijg je met dat goede weer… Vanavond gaan we mosselen eten met Kees en Sarien van de Zeeuwin.   

Zaterdag 7/7/2012 : Duinkerke – Breskens : Singing in the Rain !

De havenbakker die hier vroeger in Duinkerke met vers brood langs de boten kwam is zeker met pensioen, of hij komt nog enkel ’s zondags. We zien hem in ieder geval deze morgend niet. Maar geen erg, we hebben nog  brood genoeg. Als we losgooien komt er een boot uit Hellevoetsluis naast ons die ons in zijn beste Frans aanspreekt : ‘vous partirez?’  Hum hum.  Ja, mijnheer, wij vertrekken. Gretig neemt hij onze plaats in.  Bij het buitenvaren zien we een Nederlands jacht op zijn zijkant liggen, helemaal gestrand buiten de vaargeul. De schipper heeft duidelijk een navigatiefout gemaakt.  Bescheiden nemen we enkele foto’s van de sukkelaar, het is nog lang geen laag water dus hij ligt daar nog wel even. Het is nog steeds blauwe hemel en zon. Hebben wij zoveel geluk ? Neen, hoor, in de verte zien we de bui al hangen…na een uurtje varen zitten we in de (eerste) regenbui. We kunnen wel zeilen, er staat een 4 bft ZW. Als de regen ophoudt, houdt ook de wind op en moet de motor aan. We willen vandaag tot Breskens, geen halte aan de Belgische kust, dus we moeten vaart maken. Aangezien we tegen stroom vertrokken zijn duurt het tergend langzaam eer we aan Nieuwpoort zijn, ook Oostende komt héél langzaam dichterbij. Maar vanaf dan kentert de stroming en vliegen we vooruit. En zo varen we verder : wel regen, geen regen, wel wind, geen wind… Ter hoogte van Zeebrugge wordt het pikzwart en krijgen we een zware bui over ons heen. Het is heel verleidelijk om de haven van Zeebrugge binnen te varen, maar de stroming zit nu juist goed dus we bijten door en varen verder tot Breskens.  We komen aan om 18:30 en gaan een hapje eten in de jachtclub. Lekker eten zoals steeds. Tijdens het eten bellen we met onze vrienden van de Zeeuwin en spreken af om morgenavond in Wemeldinge samen mosselen te gaan eten.

Vrijdag 6/7/2012 : Boulogne – Duinkerke

Het is nog meegevallen de voorbije nacht, we zijn wel enkele keren wakker gemaakt door een visser maar het is al erger geweest. Het is voor de verandering nog eens grijs en het regent. Als we later onze vakantiefoto’s gaan laten zien, zullen de mensen denken dat we in november geweest zijn. We moeten pas om 12:00 vertrekken om het getij mee te hebben richting België. Het einde van de vakantie komt in zicht en daar worden we niet vrolijk van. Niks aan te doen, c’est la vie. We gaan eerst nog even de crew van de Deli groeten en vertrekken dan richting Duinkerke.  Tot aan Cap Gris Nez kunnen we zeilen, daarna valt de wind weg en moet de motor aan. Wat een verschil met hoe we hier 14 dagen geleden waren : toen hele hoge golven en 6 bft waar we tegenin moesten, nu geen wind een glad water. Het is modeshow op de Saltwater : kleding voor alle weertypes passeert vandaag de revue : we beginnen overtrokken en fris, daarna wordt het warm, dan terug fris en tenslotte regen met een onweersbui in de verte. Dus we gaan van short tot regenpak. Gelukkig geen onweer boven ons hoofd, we hebben dit al een paar keer meegemaakt op het water en dat is toch niet zo prettig. In Griekenland heeft ooit de bliksem de top van onze mast geraakt. Zonder schade maar sindsdien zit de schrik voor onweer er wel in. Dit willen we liever niet nog een keer meemaken. We komen om 17:30 aan in Duinkerke en worden door vriendelijke Nederlanders bij het aanmeren geholpen, ze zeggen dat ze ons al sinds een tijdje volgen op de AIS. Ook van het thuisfront krijgen we melding dat ze ons voor Le Havre gespot hebben. Big Brother indeed is watching ! ’s Avonds gaan we eten in het havenrestaurant ‘Grand Large’. Garnaalkroketjes en een steak au poivre. Na het eten installeren we ons op het terras van het restaurant en kunnen we een koffie drinken in het zonnetje, met korte mouwtjes, zonder fleece !! De eerste keer deze vakantie ! We mogen niet te erg juichen want voor de volgende dagen is er veel regen voorspeld.  

Donderdag 5/7/2012 : Dieppe - Boulogne

We zijn nu verplicht om elke dag te varen, anders geraken we niet op tijd thuis. Eerlijk gezegd, heen en weer naar de Kanaaleilanden op 3 weken is nipt, het zou beter zijn als we wat meer tijd hadden, dan zouden we wat meer kunnen genieten van de havens onderweg. Maar helaas kan Stéphane op het werk niet meer dan 3 weken verlof krijgen, wat erg jammer is als het zeilvirus in je bloed zit.  We vertrekken om 8:30. We zien de eerste deelnemers van de Tour de France à la voile arriveren, wedstrijdboten met dito bemanning. Er is ook een Belgische deelnemer bij, die het trouwens niet slecht doet.  Het is grijs en geen wind, dus op motor varen.  Gaandeweg echter breekt de zon door en krijgen we een mooie zonnige dag. En we zien weer dolfijnen ! Geen bruinvissen zoals bij ons op de Oosterschelde, maar echte Flippers. Als we om 16:00  in Boulogne aankomen, ligt er een Franse zeilboot in de geul over en weer te varen.  Hij heeft motorpanne en vraagt of we hem kunnen binnenslepen.  Hier gaan we weer…gelukkig hebben we heel wat ervaring hiermee, het gebeurt ons regelmatig dat iemand ons vraagt om te slepen. (Ook wij werden wel eens gesleept – als we vergeten iets anders te tanken dan water J). Het is niet druk in de haven en we kunnen de onfortuinlijke boot veilig aanmeren aan een kopsteiger. We horen achteraf dat zijn gaskabel was losgeraakt dus niks ernstigs. Er ligt nog een boot uit Wemeldinge in de haven, de Deli, we kennen hem. We gaan vroeg onder de wol want we zijn moe. Ervaring leert ons dat het geen rustig nachtje zal worden met alle vissersboten die heel de nacht in-en uitvaren.

 Woensdag 4/7/2012 : Fécamp – Dieppe : in de zon

Als we wakker worden om 07:00 voelen we het meteen : het is warmer.  We gooien los onder een blauwe hemel. Helaas geen wind, dan maar op motor. Ontbijt in de kuip tijdens het varen.  Er staat geen rimpeltje op het water.  Onderweg zien we dolfijnen en zeehonden, het lijkt hier wel de zoo van het Kanaal ! Bij aankomst aan Dieppe zien we in de verte Inge en Eric varen met de Jest-X. We roepen hen even op met de marifoon. Zij gaan vandaag naar Fécamp.  In de haven van Dieppe staan de vriendelijke havenmeesters ons al op te wachten en helpen ons met aanmeren. Er heerst een gezellige drukte op de kade, alles wordt in gereedheid gebracht voor de Tour de France à la Voile, een jaarlijks zeilevenement dat morgen Dieppe aanloopt. Nog een verrassing : ineens horen we veel lawaai, toeterende auto’s, overvliegende helikopters…de Tour de France komt langs de haven gereden !! Zoeffff en ze zijn voorbij… In de namiddag besluiten de weergoden dat ze ons voldoende zon hebben gegeven en het overtrekt weer. ’s Avonds regen.  We liggen in goed gezelschap aan onze steiger : een Hallberg Rassy 62, een Malö 47, een 70(!)voet motor kotter, 2 grote platbodems van de bruine vloot (van Hollands Glorie, hierbij hebben wij ook ooit met een groepje vrienden enkele malen de 20 meter lange platbodem ‘Phoenix’ gehuurd om op het IJsselmeer te varen)…Enfin, tussen deze mastodonten zie je ons bootje nog niet liggen…Allemaal Nederlanders. Wij ook trouwens, als je hier naar de havenmeester gaat moet je je boordpapieren laten zien. En aan de hand van onze (wel te verstaan Belgische) vlaggenbrief koos men daar voor ‘pavillon : Pays Bas’ !?!  Dus Saltwater staat hier geregistreerd als Nederlandse boot… Ach ja, hij is dan ook een halve Nederlander natuurlijk (een Zeeuw wel te verstaan)! We gaan daar niet moeilijk over doen. ’s Avonds bellen we naar het thuisfront en horen we dat het daar een mooie dag is geweest tot 28 graden. Hu ? Nu is het hier in vergelijking met de vorige dagen ook mooi geweest maar 28 graden hebben wij niet gehad (moet trouwens niet voor ons).  Ben benieuwd wat voor weer ze de onze laatste vakantiedagen nog voor ons in petto hebben.  Hopelijk morgen niet te slecht want dan staat weer een lang traject op ons schema. Christel heeft trouwens nog steeds problemen met de spijsvertering en is nog veel misselijk.

Dinsdag 3/7/2012 : Le Havre – Fécamp : kort ritje

Na de in onze ogen eeuwig durende trip van gisteren staat er vandaag slechts een korte etappe op het programma, slechts 23 mijl.  Er staat een 4 bft ZW, we kunnen alles zeilen, stroming mee deze keer ! Het is weer grijs en overtrokken en het is (weeral) fris.  We zijn om 9:30 vertrokken, dat maakt dat we al om 12:30 in Fécamp liggen. Heel weinig volk aan de passantensteiger. We nemen een douche en net als we willen gaan wandelen begint het te regenen. Dan maar wat lezen…dat resulteert erin dat we allebei in slaap vallen.  We vullen ons proviand terug aan in de lokale supermarkt en gaan ’s avonds een hapje eten. Het is ons zelfs gegund om buiten op een terras te eten, weliswaar met onze fleece aan.  Morgen vroeg opstaan, de stroming staat mee vanaf 06:00 uur…oei oei oei.

Maandag 2/7/2012 : St Vaast – Le Havre : RIP Petje

Men zegt dat op zee vriendschap en verse vis 3 dagen goed blijven.  Dat geldt blijkbaar ook voor bloemkool…de voorziene groente voor vanavond die we eerder in Guernsey kochten is helemaal uitgeslagen en ziet er niet meer smakelijk uit. Stéphane gaat in het stadje op zoek naar nieuwe groentjes en vers brood maar alle winkels blijken maandag sluitingsdag te hebben. Zucht. Wanneer we doorvaren regent het ‘drizzle’. De aangekondigde ZW 5 heeft besloten meer Z te blazen.  Dat wil zeggen dat we 60 graden aan de wind moeten sturen zodanig dat we hoge wal houden om veel golfslag te vermijden. We wisten op voorhand dat we stroom tegen gingen hebben, maar volgens de stroomgegevens op de kaart zou er minder dan 1 kts stroming zijn, dus we waren  bereid die erbij (of beter ‘ertegen’) te nemen. In werkelijkheid echter hebben we constant, heel het trajekt, 2 kts stroming tegen gehad. Dit maakt dat de aangekondigde 55 mijl uiteindelijk 68 mijl zijn geworden…een pak meer dus en langer varen dan we verwacht hadden. Onderweg moeten we een minuut stilte houden als we een bemanningslid in de woeste golven zien verdwijnen : het petje van Stéphane waait af (touwtje vergeten vast te maken).

Nu zie je in mooie films dikwijls zeilboten de revue passeren, met verliefde koppeltjes in witte zeilkledij,  zacht kabbelende golfjes, mooie blauwe hemel en zon, dolfijntjes die langs de boeg meezwemmen… Wel, zo’n dag is het vandaag dus NIET. Het regent, het is grijs weer, het is koud en de boot schommelt en rolt op de golven. En wij zitten niet in witte linnen hemdjes maar in donkerblauwe zeilpakken met reddingsvesten. En we zijn chagrijnig, Le Havre is al lang in zicht maar nadert nauwelijks. Als we dan uiteindelijk toch aan de haveningang komen springen de toegangslichten op 3x rood.  Dat kan er ook nog wel bij, kunnen we nog een half uur liggen wachten tot een cargo rustig op zijn gemakje komt buitengevaren, de OOCL ‘Belgium’ notabene. Uiteindelijk is het 20:30 als we afgemeerd liggen, we hebben 10 uur gevaren. Stéphane spuit de boot af en Christel maakt met noodrantsoen een (wonderbaarlijk lekkere!) pasta. Het is woelig in de haven, de boten liggen allemaal te dansen, dat belooft voor onze nachtrust. Morgen houden we beter rekening met de stroming !

Zondag 1/7/2012 : Cherbourg – St Vaast

Net nu we twee dagen achter staan op ons vaarschema weer een ‘probleem’ : wegens een triatlon waarvan het zwemgedeelte in de haven wordt gehouden kunnen we pas om 15:30 ten vroegste de haven verlaten.  Het waait een dikke 5 bft ZW, maar die zou tegen de avond afzwakken. We hopen het want Christel is nog niet terug OK, ze voelt zich een beetje zwakjes. De koorts is wel weg. Het is overtrokken weer en het regent geregeld. Daarbij is het ook redelijk koud.  Pfff…wat een slechte zomer. Vanmorgen lazen we in de krant dat tot midden juli er zeker geen mooi zomerweer op komst is. We hebben nog geen mooi weer gehad deze vakantie en het zit er dus ook niet meer aan te komen. Spijtig. Volgend jaar toch maar weer een vliegvakantie of een cruise ? We vertrekken om 16:00, de wind is nog niet afgezwakt maar het is wel opengetrokken, de zon schijnt en het is minder koud.  Omdat we met de wind meezeilen voelen we niet de volle windkracht, het zeilt heel leuk. Tot aan de Pointe de Barfleur hebben we een goed backstag windje, daarna is het oploeven tot scherp aan de wind, waarbij we wel ineens de volle 20 kts voelen. Met volle genua en een rif in het grootzeil loopt de boot goed.  We zijn trouwens heel tevreden over onze boot, hij zeilt goed en geeft ons alle comfort dat we nodig hebben.  Het is de eerste keer dat we er een grote reis mee maken en hij stelt ons niet teleur. We krijgen er ook veel complimentjes over, hier in deze streek zie je niet veel Hanses rondvaren (en al zeker geen grijze J). We zijn om 19:00 in St Vaast en vinden een betere ligplaats dan vorige week. We eten een snelle hap aan boord en willen de EK finale voetbal zien tussen Spanje en Italië.  Maar dat draait anders uit, we krijgen helaas geen ontvangst op onze TV antenne. Dan kijken we maar naar een aflevering van The Killing op DVD. Morgen weer 5bft voorspeld, we gaan naar Ouistreham of Le Havre, we zien wel hoe het loopt.