Saltwater Sailing Adventures

Vrijdag 2 augustus Duinkerke-Blankenberge 31 mijl

We staan op tijd op en nemen een douche. Op tijd klaar om te vertrekken, raken we in gesprek met onze buren, Equinox, een Bavaria 37 uit de Roompot. Dus vertrekken we toch een half uurtje later dan voorzien, zoals steeds. De Equinox heeft een motorprobleem en wordt vandaag gerepareerd (vuile diesel). Wij hebben dit ook al 2 x meegemaakt. Dat heb je met die biodiesel natuurlijk. Er is geen wind dus op motor. Geen last meer van de plastiek zak rond de schroef, hij is blijkbaar weg. Na de Zuydcoote pas komt er wat wind en kunnen we zeilen. Onderweg krijgen we 2x enkele regendruppels, maar een echte bui blijft uit. De afstand van vandaag is niks in vergelijk met de tocht die we gisteren deden. In Blankenberge gaan we in het kommetje aan de meldsteiger van Scarphout liggen, een leuk plekje. Er is veel volk aan zee ! Het is de warmste augustus ooit. Hier aan zee valt het gelukkig heel goed mee. Zodra we aangemeerd zijn krijgen we dan toch de echte regenbui. Gelukkig net na het aanmeren en niet tijdens dus we kunnen binnen zitten en worden niet nat. Vanavond is het heel culinair aan boord : we gaan frietjes uithalen ! Na het eten maken we nog een avondwandeling over de dijk en eten een ijsje uit het vuistje. Nog wat drinken in de kuip en dan bedje in om nog een paar afleveringen van Breaking Bad te kijken. Voor deze nacht zijn hevige onweders voorspeld, dus we kijken nog eens extra na of de boot goed vast ligt. Morgen gaan we naar Breskens of Vlissingen.

Donderdag 1 augustus Eastbourne Duinkerke 85 mijl

Het lukt ons wonderbaarlijk goed om op tijd op te staan en om 8:00 liggen we al in de stralende zon in de sluis van Eastbourne. Alle begin is moeilijk : de eerste twee uren hebben we oostenwind op kop en tij tegen. Dus op motor tegen tij en wind, dat schiet niet op, slechts 4 kts over de grond gaan we vooruit. Daarna draait de wind en hij wakkert aan, we kunnen zeilen. De stroming blijft tegen zitten maar de snelheid loopt op tot 6 kts over de grond. Het is echt heerlijk zeilen ! We varen eerst tot Dover en steken vanaf daar de shipping line over. We moeten uitwijken voor een Seaga Line containerschip, de Seaga Istanbul. En even later nog eens voor een cargoschip. Ter hoogte van Calais zien we een zwemmer met begeleidingsboot het kanaal overzwemmen, knap zeg ! Wat een mooie dag is dit toch, mooi zonnig, niet te warm, 19 kts wind, geen golven op zee, zo dikwijls maak je dit niet mee! Het is wel pas voorbij Calais dat we eindelijk stroming meekrijgen. We bellen met het thuisfront en horen hoe warm het daar is, wel 34 graden. Er is ook een raadsel in onze tuin : er lag een volledig gepluimde vogel in onze vijver ?? Het is 21:00 als we Duinkerke binnenvaren, eigenlijk 22:00 want onze klok staat nog op engelse tijd. Vlak voor de haveningang zien we dolfijnen op vis jagen, heel mooi. En de zonsondergang kunnen we ook nog meepikken, prachtig gewoon. Dit was echt een perfecte dag, onze beste zeildag ooit ! Bijna loopt hij toch nog af in een domper als we in de toegangsgeul naar Duinkerke een plastiek zak in onze schroef krijgen. Na wat gemanoeuvreer met de schroef schiet hij er gelukkig terug af. Stéphane denkt wel dat er nog een gedeelte is achtergebleven aan de schroef, want ze trilt nog een beetje. Dat gaan we bekijken als we terug in Wemeldinge zijn. Eventueel kunnen we aan John vragen om even te duiken. We meren aan bij de Mer du Nord jachthaven, langszij bij een Bavaria 37 uit de Roompot. We eten nog snel kip met rijst en currysaus. Tijdens de afwas komt er nog een X-yacht binnengevaren (blijkbaar met een solovaarder) die aan Stéphane vraagt of hij hem kan helpen aanmeren aan de HR achter ons. Stéphane gaat bereidwillig naar de HR maar krijgt daar zijn bak vol van de nederlandse vrouw die vindt dat het niet de taak van Stéphane is om zomaar te beslissen wie er bij haar langszij komt. Zij vindt dat het schip maar naast ons moet komen liggen. Maar ja, wij liggen al dubbel Enfin, de X meert toch af naast de HR (zonder hulp van Stéphane). Eens hij vastligt blijkt echter dat hij geen solozeiler is, maar zijn hele gezin bijheeft. En die moeten natuurlijk allemaal met veel gestommel en geroep naar de wal, over de gastvrije HRwe lachen in ons vuistje

Woensdag 31 juli Brighton Eastbourne 18 mijl

De wind zou s nachts afnemen. Als we s morgens wakker worden staat er inderdaad minder wind. Onze buren vertrekken om 8:00 uur dus we moeten ons van hen losgooien. We nemen afscheid en laten hen vertrekken naar Portsmouth. Zelf meren we terug aan, we gaan pas rond 11:00 vertrekken voor een lang dagje richting Dover. Als we net terug aangemeerd zijn begint het te regenen. Stéphane gaat nog maar eens diesel halen bij het tankstation, er is voor de komende dagen warm weer zonder veel wind voorspeld dus hij wil genoeg diesel aan boord hebben. Het is ondertussen terug beginnen waaien ! Er wordt palaver gehouden op de steigers, tussen de schippers onderling (wij zijn heus niet de enige boot die ligt te wachten om terug richting nederland te vertrekken, er zijn nog een aantal nederlandse boten ook). Er komt een Allures 44 binnen en die zegt dat er buiten terug een dikke 6 waait, dat er hoge golven zijn en dat er beperkte zichtbaarheid is. Volgens het weerbericht zouden er deze namiddag opklaringen komen. We besluiten dus om ons vertrek uit te stellen naar deze namiddag, wanneer het opgeklaard zou zijn. En dan niet helemaal naar Dover, maar naar Eastbourne, zon 20 mijl. We maken van de delay gebruik om nog diesel te gaan halen. De volgende dagen worden lang nog maar 4 dagen eer we terug moeten gaan werken. We maken ons geen zorgen, we kunnen de boot perfect langs de belgische kust achterlaten en dan volgend weekend gaan halen. Maar we moeten nog wel aan de belgische kust geraken natuurlijk haha. Rond 13:00 klaart het een beetje op en de ene boot na de andere gooit los. Wij ook, om 13:30. Voor Brighton waait het behoorlijk en er staat een serieuze zeegang. We vertrekken samen met 5 andere boten. Volle genua en 1 rif in het grootzeil, we vliegen over de golven, best wel leuk. Na een uurtje varen worden de wind en de golven minder en halen we het rif uit het grootzeil. We wensen Margo een prettige zevende verjaardag over de telefoon. Bij Eastbourne kunnen we natuurlijk net niet meer mee met de sluis en moeten we wachten op de volgende. Om 17:30 liggen we vast in onze box. We spuiten de boot af want er zijn best wat golven over gekomen en gaan een hapje eten in één van de restaurantjes langs de haven. We gaan proberen (proberen!) om morgen zo vroeg mogelijk op te staan om zo vroeg mogelijk te vertrekken en zover mogelijk te varen, in ieder geval oversteken naar onze kant van het Kanaal.

Dinsdag 30 juli 2^e dagje verwaaid in Brighton

We hadden het gisteren al gezien op de weersvoorspellingen : vandaag nog slechter als gisteren. Koud, harde regen en 7 bft. Geen weer om een hond door te jagen, een Hanse gaat daar dus ook niet door. Enfin, de Hanse zou misschien nog willen, maar de twee zeilertjes erop hebben niet veel zin. Wat kan je doen met zon weer ? Uitslapen natuurlijk ! Rond de middag wordt er op de romp geklopt. Onze buren van de Double Dutch hebben pannekoeken voor ons gebakken ! Wat aardig! Dat laten we ons lekker smaken. In de namiddag kijken we een (lange) spektakelfilm : Spartacus met Kirk Douglas. Zijn we toch 3 uur zoet mee. Na het avondeten worden we bij onze buren uitgenodigd voor een spelletje het vaarbewijsspel. Ze hebben het spel nog maar pas en wij zijn de proefkonijnen om het een eerste keer te spelen. Echt vlot gaat dat niet. Echt eenvoudig is het ook niet. Sommige vragen leiden tot discussies tussen de schippers en opzoekwerk op de computer. Om middernacht is het einde van het spel nog niet in zicht en geven we er de brui aan. Morgen vroeg op want dan kunnen we vertrekken.

Maandag 29 juli dagje verwaaid in Brighton

Ons eerste dagje verwaaid van de vakantie ! Het is een dikke 6 ZW en hoge golven (2-3meter) dus we blijven lekker liggen waar we liggen. Het heeft heel de nacht goed gewaaid, de boten lagen erg onrustig in de haven. In de voormiddag schikken we onze kleren opnieuw, ruimen op en poetsen de boot vanbinnen. In de namiddag nemen we een ticket voor de hop on/hop off bus en hoppen door Brighton : de pier, het koninklijk paviljoen, een koffie en een ijsje aan het strand, en de vele shoppingstraatjes in de stad. Om 18:00 zijn we terug aan de haven en gaan inkopen doen in de grote Asda supermarkt. Deze Asda supermarkten zijn 24/7 open, stel je voorwe vragen ons of af er inderdaad om 3:00 s nachts mensen hun inkopen doen. Veel zullen het er allicht niet zijn. We eten aan boord : pureepatatjes en gevulde eitjes met zalm. Na het eten komen onze buren van de Double Dutch nog wat drinken bij ons aan boord.

Zondag 28 juli 2013 Portsmouth Brighton 42 mijl

Er is vandaag 5 bft ZW voorspeld. En die krijgen we ook. We vertrekken om 10:00. Christel is tevreden dat er samen met ons nog boten vertrekken, dan zijn we niet zo alleen. Dit is echter niet van lange duur want een Gibsea 30, een HR 35 en een Oceanis zijn natuurlijk geen match voor onze enthousiaste grijze die duidelijk in zijn element is (ter duidelijkheid : we hebben het over Saltwater, niet over Stéphane). We halen een constante snelheid van over de 8 kts, met 2 kts stroming mee vliegen we toch al gauw over de 10 kts over de grond. Het is echt leuk varen. Maar ja, al snel verliezen we de andere boten uit het oog en zijn we weer alleen op de wereld. Aan Boulder Street krijgen we even lastige golven, maar dat is gelukkig snel voorbij. Vanaf hier is het een rechte lijn naar de jachthaven van Brighton. Christel profiteert van het vlakke water om de overschot van de spaghetti van gisterenavond op te warmen. Natuurlijk is de gas net opmaar de spaghetti is warm genoeg dus geen probleem. Om 15:00 komt Brighton al in zicht en om 16:00 liggen we veilig afgetuigd afgemeerd naast de Double Dutch, een Trintella 42 uit Hellevoetsluis. s Avonds gaan we uit eten in een heel gezellig italiaans restaurantje in de achterwijk na de haven. Heel lekker, we eten eerst gambas als voorgerecht en dan Pollo al parmeziano (of zoiets haha). Als we terug op de boot komen worden we uitgenodigd door Sien en Riet van de Double Dutch om bij hen aan boord een slaapmutsje te komen drinken. Dat slaan we niet af en even later zitten we aan boord van een Trintella met een enorme kaartentafel, het lijkt wel de cockpit van vliegtuig. Een gezellige babbel, een lekker wijntje en rond middernacht klauteren we terug aan boord van de Saltwater.

Zaterdag 27 juli 2013 Southampton Portsmouth 15 mijl

We wilden vandaag een grote trek maken, ineens tot Brighton. Maar de weerberichten doen ons van gedacht veranderen. Ze voorspellen op 3 verschillende weersites veel regen vanaf deze namiddag. We hebben geen zin om in de regen te varen dus we gooien onze plannen om en gaan naar Portsmouth. Christel vaart (met knikkende knieën) de boot weg uit zijn ligplaats en uit de haven. We zien een schip van Royal Carribean liggen, onze favoriete cruisemaatschappij. En ja ! Het is The Independence of the Seas, waarmee wij in 2010 onze eerste cruise maakten, in de Caraiben. Dat was toen een fantastische vakantie, leuk om het schip nog eens te zien. We maken een afspraak : dat doen we ooit nog eens opnieuw ! Ondertussen deden we ook al een cruise in Europa, maar de Carieb blijft toch mooier. We kunnen zeilen, er is genoeg wind. We breken geen snelheidsrecords maar we gaan voldoende vooruit. Als we in Portsmouth aankomen is er nog geen regen te zien dus we doen wat sightseeing op de rivier. We gaan in Gosport Marina liggen, dat is een andere haven dan Haslar Marina waar we tot hiertoe altijd gelegen hebben. We eten een uitsmijter in de kuip en zien in de verte de donkere wolken al hangen. En ja hoor, een half uurtje later is het goed aan het regenen. We doen een siesta. s Avonds eten we aan boord : spaghetti. Stéphane kookt opnieuw, het wordt nog een echte hobbykok ! In de verte trekt een onweer voorbij. Bij ons thuis is het een slechte dag vandaag, veel regen en onweer. We checken even waar enkele bevriende boten zitten : de Balena en de Alcyone zijn onderweg van Blankenberge naar Wolphaartsdijk, de Kallista ligt in Nieuwpoort, de Stella in Fécamp. Na het eten neemt Christel een douche aan boord. Toch leuk hoor, zo aan boord kunnen douchen. Stéphane vult nadien de watertank bij en spoelt de vuilwatertank. Dan nog een paar afleveringen van Breaking Bad voor we gaan slapen.

Vrijdag 26 juli 2013 Cowes Southampton 12 mijl

We staan op tijd op om het getij te halen richting Brighton. We friemelen ons tussen de aangemeerde boten naar buiten en verlaten Cowes. Op motor, want nog maar eens geen wind. Overigens weer schitterend weer. Zonnecrème en hoedjes komen boven. We wilden eigenlijk naar Chichester, maar het getij staat hiervoor niet goed, je moet hier over een drempel varen tijdens hoogwater. Het zou gegaan hebben voor het binnenvaren, maar het buitenvaren zou dan op een onmogelijk uur zijn, vandaar dat er ervan af zien. We beginnen te praten over onze terugreis en realiseren ons dat we heel goed op schema zitten. Dus besluiten we om nog een dagje op de Solent te blijven. We beslissen om Southampton aan te lopen, de vertrekhaven van de Titanic. Tegelijkertijd met ons vaart de OOCL Brussels binnen, een megacontainerschip. We gaan in de Town Quay Marina liggen, te midden van de cruiseschepen. Die hebben blijkbaar hun vertrekdag op vrijdag, want er zijn deze middag 5 schepen vertrokken met het nodige getoeter. Verder is er ook een grote catamaran (overzetboot) aan het oefenen met vertrek- en aankomstmanoevers, wat steeds een grote deining in de jachthaven teweeg brengt. Neen, we liggen niet rustig. Wel mooi. Stéphane wandelt kilometers op zoek naar een tankstation voor diesel (we willen geen rode diesel in onze tank) helaas tevergeefs, hij vindt niets. Later, na betaald te hebben voor internet, blijkt op een stadsplannetje dat er een tankstation op 500 meter van de haven is, wel de andere richting uit dan hij eerst gegaan is. Dapper gaat hij opnieuw op weg, deze keer met succes. We gaan een hapje eten in een restaurantje.

Donderdag 25 juli 2013 Poole Cowes 28 mijl

We staan op om 8:00 uur en douchen, Christel aan boord en Stéphane in de marina. Een snel ontbijt en dan gooien we los, we willen nog zoveel mogelijk stroming mee hebben tot aan The Needles. Het gaat een beetje motor op, motor af, wel wind, geen wind. Het is een beetje overtrokken en het is fris. Jeans en fleece aan. Onderweg komen we de Jest-X met Inge en Erik tegen, zij zijn onderweg van Yarmouth naar Poole. We babbelen even en vervolgen dan elk onze weg. Inge meldt ons dat het rustig is in Cowes en dat we moeten proberen een ligplaats in de marina te krijgen. Dit lukt ons ook, we krijgen een mooi plaatsje daar waar vorige week de Swan boten lagen voor de Swan Cup. Er ligt een hele vloot Nederlandse (grote) boten. We kennen er twee van : de Splendid en de Scud. We wandelen even door het dorp en bezoeken de bekende fotowi nkel Beken of Cowes. We zijn teleurgesteld, er liggen nog steeds dezelfde fotos als 8 jaar geleden. Ze worden dan ook peperduur verkocht : 98 GBP voor het kleinste formaat. De jachthaven is trouwens niet duur, slechts 30 GBP. We springen nog even binnen in de supermarkt en gaan terug naar de boot, er dreigt regen. s Avonds kraken we een flesje champagne en eten aan boord, aardappeltjes met worteltjes en worstjes.Stéphane heeft gekookt en het is heeeel lekker! Het is geen rustige ligplaats, de boot ligt constant te schommelen en de pontons kraken.

Woensdag 24 juli 2013 Weymouth-Poole. 32 mijl

We staan vroeg op en nemen de brug van 8:00 uur. Het is nog fris, brrr, dat zijn we niet meer gewend. Maar we zijn er niet kwaad om, een beetje een adempauze voor onze oververhitte huid. We plannen eerst een bezoek aan Lulworth Cove. Dat is een klein baaitje temidden van de rotsen. Terwijl we er naartoe varen, krijgen we een patrouilleschip van de british navy langszij, ze willen ons erop wijzen dat er even verder schietoefeningen aan de gang zijn en wij niet in deze regio mogen varen. Lulworth Cove kan nog net, maar daarna moeten we dieper in zee steken. Ze noteren de naam van onze boot en vragen om ons per VHF af te melden wanneer we Lulworth Cove terug uitvaren. Lulworth Cove beantwoordt niet aan onze verwachtingen. Verschillende mensen hadden ons gezegd dat dit zo mooi was en we dit zonder fout moesten zien. Wij vinden er echter niet veel aan en varen de baai binnen de kortste keren weer buiten, daarbij het marineschip oproepend . We varen verder op motor, weinig wind. De zon is ondertussen wel terug doorgebroken. Bij het binnenvaren van Poole moeten we even wachten om de chain ferry te laten passeren. Het is groter dan we ons voorgesteld hadden. Overal luxueze villas langs de waterkant, het doet ons een beetje denken aan Miami. We gaan in de Quay Side Boat Haven Marina liggen, een luxueze jachthaven. 44 GBP voor een nacht, geen wifi. Achter ons zien we de Vela liggen, een Oceanis 34 van Sailtime. Deze lag vroeger in Wemeldinge. Sailtime probeerde toen het deeltijds eigenaarschap van boten te promoten in Wemeldinge, echter zonder succes. Nu proberen ze het blijkbaar hier. We gaan wandelen en passeren een reusachtige schoenwinkel met kortingen tot 70 pct. Het onvermijdelijke gebeurt : Christel koopt twee paar schoenen (jaja Sarien). We gaan ook even kijken bij de werf van Sunseeker die hier gevestigd is. Wat crisis, waar crisis ? Er liggen een paar mastodonten (80-100ft) te wachten om aan de eigenaar overhandigd te worden. In de range van 40ft ligt er bijna niks, allemaal veel grotere schepen. We bezoeken een mooie interieurzaak en kopen een cadeautje voor het nieuwe appartement van L&L in Nieuwpoort. Nog een pint of cider op het terras van een pub voordat we langsgaan in de supermarkt vlakbij de haven. We kopen heerlijke fillet steak en eten deze s avonds op aan boord met sla en verse frietjes van het fish & chips kraam vlak over de haven. Stel u echter geen belgische frietjes voor deze worden 1x gebakken en dan warm gehouden in een bain marie We kruipen vroeg onder de wol en kijken nog naar enkele afleveringen van Breaking Bad.

Dinsdag 23 juli 2013 dagje Weymouth.

Heel de nacht geen regen of onweer gezien. We hebben geen wekker gezet en als we wakker worden is het al 8:30. Het is bewolkt. Jammer dat we te laat zijn wakker geworden, anders hadden we de brug van 8:00 kunnen nemen en toch vertrekken. De volgende brug is pas om 10:00 en dat is helaas te laat, dan missen we het getij. Het is merkelijk frisser. Terug lange broek en lange mouwen en fleece ! We hebben geen internet in de haven dus we gaan op het havenkantoor naar de weersvoorspellingen kijken. Niet meer zo goed als de voorbije dagen. Ze geven voor de volgende week nog max 19 graden. Jammer. Wat wel goed is, is dat de wind naar ZW gedraaid is, dat is goed voor onze terugtocht. Bij ons thuis is het 33 graden. Gek, zo ver is dat toch niet van hier. We gaan nog wat wandelen langs de haven en langs het strand S Middags gaan we eten bij The Dining Room, dat vorig jaar tot beste restaurantje van Dorset werd gekozen. Stéphane eet een pasta met kip en chorizo, Christel eet 3 verschillende tapas. Heel lekker en mooi verzorgd. Vlak tegenover het restaurant is een worstenwinkel. Je kan van alle worstjes proeven en we nemen voor s avonds enkele Paddington worstjes mee, met pork and orange, heel apparte en lekkere smaak. Rond 16:00 klaart het even op en wordt het terug warm. De fleecen moeten uit. We eten een ijsje op de promenade. Rond 17:00 gaan we terug aan boord en lezen nog wat. s Avonds eten we de worstjes. We gaan vroeg onder de wol vandaag en we zetten onze wekker want morgen willen we zeker vertrekken en onze terugreis aanvatten.

Maandag 22 juli 2013 dagje Weymouth

We hebben vannacht tot 2:30 naar de ontknoping van The Killing 2 gekeken, dus vanmorgen slapen we uit. We staan op om 10:30 Stéphane gaat in het havenkantoor een douche nemen, Christel neemt een douche aan boord. Na anderhalve week maken we schoon schip en leggen propere lakens. Heel veel tumult in Engeland : Kate is aan het bevallen ! We maken een wandeling langs de visserskade en over de dijk aan het strand. We nestelen ons op een terrasje en eten een ijsje. Het is vandaag één van de warmste dagen ooit gemeten in het VK. Hier aan de kust valt het heel goed mee. Er is veel volk op het strand en in de zee. Rond 15:00 komt er mist opzetten en wordt het frisser. We gaan shoppen in de winkelwandelstraatjes. Christel koopt in de solden drie (!) paar schoenen voor 48 GBP (jaja Sarien nu ben je zeker jaloers!). En het zijn mooie elegante schoentjes met hakken, geen zeilschoenen dit keer ! Verder kopen we ook nog een bad-en gewone handdoek in een fris turquoize kleurtje, ook in solden. We gaan naar de supermarkt en slaan proviand in voor de komende dagen. Weerbericht voor de komende dagen : 4-5 bft ZW, fogpatches, thunderstorms. Christel begint al te bibberenze is bang voor onweer. We hebben er al een paar keer eentje meegemaakt op zee en hebben hier slechte herinneringen aan. We zien wel, misschien hebben we geluk en varen we overal tussendoor. We eten aan boord vanavond : rijst met kip en paprikas. Morgen kunnen we niet uitslapen, we moeten om 8:00 door de brug varen. Stephane maakt Otchmo vast bovenop het dek, we willen hem nog niet wegbergen, we hebben hem misschien nog nodig in Poole. Gezien het weerbericht besluiten we later op de avond om morgen nog maar een dagje te blijven liggen. We kijken nog naar een film, The Wrestler, met Mickey Rourke.

Zondag 21 juli 2013 Portland Marina stadshaven Weymouth

A day to remember in Belgian history : de kroning van Koning Filip I. We liggen er alvast niet wakker van en slapen uit. We ontbijten en verleggen ons van de Portland Marina naar het vissersdorpje Weymouth, 5 mijl verder. Er kan aangemeerd worden langs de kade in het centrum van het dorpje, of je kan doorvaren naar de marina. Wij kiezen voor deze laatste. We maken er een luilekkerdagje van en rusten en lezen wat. Morgen blijven we hier liggen. s Avonds gaan we een hapje eten in het dorp. We kiezen een leuk Italiaans restaurantje en eten lekkere calamares en gambas. Na het eten wandelen we nog wat rond en gaan dan terug aan boord om onze planning te bekijken voor de komende dagen. Overmorgen vatten we de terugtocht aan. We hebben nog wel wat leuke havens op ons verlanglijstje staan : Poole, Chichester Rond 22:30 zien we een beetje verder een onweer overtrekken, het lijkt onze kant uit te komen. We krijgen wind en harde regen, maar van het onweer zelf blijven we gespaard. De eerste keer dat het regent in deze vakantie !

Zaterdag 20 juli 2013 Lymington Portland Marina (Weymouth)

We staan op tijd op en gaan douchen in de luxueuze badkamers. We verlaten de haven naar goede gewoonte een half uur later dan voorzien. Er staan 15-18 kts oostenwind, onze bestemming ligt dus ruim en plat voor de wind (niet onze favoriete koers). We varen dicht langs The Needles en maken een videoreportage. We varen niet graag plat voor de wind, dus we kruisen af. Otchmo dartelt vrolijk achter ons. Hoewel er redelijk golven staan voelen we niks van de overfalls. Voor de schietoefeningen van de marine moeten we ook niet bang zijn want het is weekend. Er staat wel een sterke stroming, met momenten krijgen we 3.5 kts stroming cadeau. Als we in de voorhaven van Weymouth zijn, blaast het ineens 20-23 kts. We kiezen voor de dichtstbijzijnde haven, Portland Marina. Een hele grote jachthaven met heel ruime boxen en brede steigers (het havenpersoneel rijdt met golfkarretjes over de steigers). Ons aanlegmanoeuvre is geen schoolvoorbeeld voor in de boekskes, maar soit, we liggen en we hebben niks geraakt. Deze haven ligt wel ver van de bewoonde wereld. We zien onze vergissing in, we hadden beter in de stadshaven gaan liggen, vlakbij het stadje. Ach ja, we blijven vannacht hier liggen en verkassen morgen naar de andere kant. Even terloops : het is de laatste dag van Koning Albert vandaag, morgen neemt Filip de troon over. Het onvermijdelijke is dan toch gebeurd, ondanks zonnefactor 50, sunblocks en hoedjes : het gezicht van Christel is verbrand. We gaan een hapje eten in de bar van de marina. Daarmee is meteen onze eerste slechte Engelse maaltijd een feit. Christel neem een kippefiletburger en Stéphane lamsgehaktballetjes. Allebei even slecht. Terug aan boord nestelen we ons voor de TV in de voorkajuit en kijken naar The Killing 2. Morgen zijn we 11 dagen onderweg, nog 14 te gaan. Ze geven voor volgende week nog zomers weer, daarna zou het wisselvalliger worden.