Vrijdag 6/7/2012 : Boulogne – Duinkerke

Het is nog meegevallen de voorbije nacht, we zijn wel enkele keren wakker gemaakt door een visser maar het is al erger geweest. Het is voor de verandering nog eens grijs en het regent. Als we later onze vakantiefoto’s gaan laten zien, zullen de mensen denken dat we in november geweest zijn. We moeten pas om 12:00 vertrekken om het getij mee te hebben richting België. Het einde van de vakantie komt in zicht en daar worden we niet vrolijk van. Niks aan te doen, c’est la vie. We gaan eerst nog even de crew van de Deli groeten en vertrekken dan richting Duinkerke.  Tot aan Cap Gris Nez kunnen we zeilen, daarna valt de wind weg en moet de motor aan. Wat een verschil met hoe we hier 14 dagen geleden waren : toen hele hoge golven en 6 bft waar we tegenin moesten, nu geen wind een glad water. Het is modeshow op de Saltwater : kleding voor alle weertypes passeert vandaag de revue : we beginnen overtrokken en fris, daarna wordt het warm, dan terug fris en tenslotte regen met een onweersbui in de verte. Dus we gaan van short tot regenpak. Gelukkig geen onweer boven ons hoofd, we hebben dit al een paar keer meegemaakt op het water en dat is toch niet zo prettig. In Griekenland heeft ooit de bliksem de top van onze mast geraakt. Zonder schade maar sindsdien zit de schrik voor onweer er wel in. Dit willen we liever niet nog een keer meemaken. We komen om 17:30 aan in Duinkerke en worden door vriendelijke Nederlanders bij het aanmeren geholpen, ze zeggen dat ze ons al sinds een tijdje volgen op de AIS. Ook van het thuisfront krijgen we melding dat ze ons voor Le Havre gespot hebben. Big Brother indeed is watching ! ’s Avonds gaan we eten in het havenrestaurant ‘Grand Large’. Garnaalkroketjes en een steak au poivre. Na het eten installeren we ons op het terras van het restaurant en kunnen we een koffie drinken in het zonnetje, met korte mouwtjes, zonder fleece !! De eerste keer deze vakantie ! We mogen niet te erg juichen want voor de volgende dagen is er veel regen voorspeld.  

Donderdag 5/7/2012 : Dieppe - Boulogne

We zijn nu verplicht om elke dag te varen, anders geraken we niet op tijd thuis. Eerlijk gezegd, heen en weer naar de Kanaaleilanden op 3 weken is nipt, het zou beter zijn als we wat meer tijd hadden, dan zouden we wat meer kunnen genieten van de havens onderweg. Maar helaas kan Stéphane op het werk niet meer dan 3 weken verlof krijgen, wat erg jammer is als het zeilvirus in je bloed zit.  We vertrekken om 8:30. We zien de eerste deelnemers van de Tour de France à la voile arriveren, wedstrijdboten met dito bemanning. Er is ook een Belgische deelnemer bij, die het trouwens niet slecht doet.  Het is grijs en geen wind, dus op motor varen.  Gaandeweg echter breekt de zon door en krijgen we een mooie zonnige dag. En we zien weer dolfijnen ! Geen bruinvissen zoals bij ons op de Oosterschelde, maar echte Flippers. Als we om 16:00  in Boulogne aankomen, ligt er een Franse zeilboot in de geul over en weer te varen.  Hij heeft motorpanne en vraagt of we hem kunnen binnenslepen.  Hier gaan we weer…gelukkig hebben we heel wat ervaring hiermee, het gebeurt ons regelmatig dat iemand ons vraagt om te slepen. (Ook wij werden wel eens gesleept – als we vergeten iets anders te tanken dan water J). Het is niet druk in de haven en we kunnen de onfortuinlijke boot veilig aanmeren aan een kopsteiger. We horen achteraf dat zijn gaskabel was losgeraakt dus niks ernstigs. Er ligt nog een boot uit Wemeldinge in de haven, de Deli, we kennen hem. We gaan vroeg onder de wol want we zijn moe. Ervaring leert ons dat het geen rustig nachtje zal worden met alle vissersboten die heel de nacht in-en uitvaren.

 Woensdag 4/7/2012 : Fécamp – Dieppe : in de zon

Als we wakker worden om 07:00 voelen we het meteen : het is warmer.  We gooien los onder een blauwe hemel. Helaas geen wind, dan maar op motor. Ontbijt in de kuip tijdens het varen.  Er staat geen rimpeltje op het water.  Onderweg zien we dolfijnen en zeehonden, het lijkt hier wel de zoo van het Kanaal ! Bij aankomst aan Dieppe zien we in de verte Inge en Eric varen met de Jest-X. We roepen hen even op met de marifoon. Zij gaan vandaag naar Fécamp.  In de haven van Dieppe staan de vriendelijke havenmeesters ons al op te wachten en helpen ons met aanmeren. Er heerst een gezellige drukte op de kade, alles wordt in gereedheid gebracht voor de Tour de France à la Voile, een jaarlijks zeilevenement dat morgen Dieppe aanloopt. Nog een verrassing : ineens horen we veel lawaai, toeterende auto’s, overvliegende helikopters…de Tour de France komt langs de haven gereden !! Zoeffff en ze zijn voorbij… In de namiddag besluiten de weergoden dat ze ons voldoende zon hebben gegeven en het overtrekt weer. ’s Avonds regen.  We liggen in goed gezelschap aan onze steiger : een Hallberg Rassy 62, een Malö 47, een 70(!)voet motor kotter, 2 grote platbodems van de bruine vloot (van Hollands Glorie, hierbij hebben wij ook ooit met een groepje vrienden enkele malen de 20 meter lange platbodem ‘Phoenix’ gehuurd om op het IJsselmeer te varen)…Enfin, tussen deze mastodonten zie je ons bootje nog niet liggen…Allemaal Nederlanders. Wij ook trouwens, als je hier naar de havenmeester gaat moet je je boordpapieren laten zien. En aan de hand van onze (wel te verstaan Belgische) vlaggenbrief koos men daar voor ‘pavillon : Pays Bas’ !?!  Dus Saltwater staat hier geregistreerd als Nederlandse boot… Ach ja, hij is dan ook een halve Nederlander natuurlijk (een Zeeuw wel te verstaan)! We gaan daar niet moeilijk over doen. ’s Avonds bellen we naar het thuisfront en horen we dat het daar een mooie dag is geweest tot 28 graden. Hu ? Nu is het hier in vergelijking met de vorige dagen ook mooi geweest maar 28 graden hebben wij niet gehad (moet trouwens niet voor ons).  Ben benieuwd wat voor weer ze de onze laatste vakantiedagen nog voor ons in petto hebben.  Hopelijk morgen niet te slecht want dan staat weer een lang traject op ons schema. Christel heeft trouwens nog steeds problemen met de spijsvertering en is nog veel misselijk.

Dinsdag 3/7/2012 : Le Havre – Fécamp : kort ritje

Na de in onze ogen eeuwig durende trip van gisteren staat er vandaag slechts een korte etappe op het programma, slechts 23 mijl.  Er staat een 4 bft ZW, we kunnen alles zeilen, stroming mee deze keer ! Het is weer grijs en overtrokken en het is (weeral) fris.  We zijn om 9:30 vertrokken, dat maakt dat we al om 12:30 in Fécamp liggen. Heel weinig volk aan de passantensteiger. We nemen een douche en net als we willen gaan wandelen begint het te regenen. Dan maar wat lezen…dat resulteert erin dat we allebei in slaap vallen.  We vullen ons proviand terug aan in de lokale supermarkt en gaan ’s avonds een hapje eten. Het is ons zelfs gegund om buiten op een terras te eten, weliswaar met onze fleece aan.  Morgen vroeg opstaan, de stroming staat mee vanaf 06:00 uur…oei oei oei.

Maandag 2/7/2012 : St Vaast – Le Havre : RIP Petje

Men zegt dat op zee vriendschap en verse vis 3 dagen goed blijven.  Dat geldt blijkbaar ook voor bloemkool…de voorziene groente voor vanavond die we eerder in Guernsey kochten is helemaal uitgeslagen en ziet er niet meer smakelijk uit. Stéphane gaat in het stadje op zoek naar nieuwe groentjes en vers brood maar alle winkels blijken maandag sluitingsdag te hebben. Zucht. Wanneer we doorvaren regent het ‘drizzle’. De aangekondigde ZW 5 heeft besloten meer Z te blazen.  Dat wil zeggen dat we 60 graden aan de wind moeten sturen zodanig dat we hoge wal houden om veel golfslag te vermijden. We wisten op voorhand dat we stroom tegen gingen hebben, maar volgens de stroomgegevens op de kaart zou er minder dan 1 kts stroming zijn, dus we waren  bereid die erbij (of beter ‘ertegen’) te nemen. In werkelijkheid echter hebben we constant, heel het trajekt, 2 kts stroming tegen gehad. Dit maakt dat de aangekondigde 55 mijl uiteindelijk 68 mijl zijn geworden…een pak meer dus en langer varen dan we verwacht hadden. Onderweg moeten we een minuut stilte houden als we een bemanningslid in de woeste golven zien verdwijnen : het petje van Stéphane waait af (touwtje vergeten vast te maken).

Nu zie je in mooie films dikwijls zeilboten de revue passeren, met verliefde koppeltjes in witte zeilkledij,  zacht kabbelende golfjes, mooie blauwe hemel en zon, dolfijntjes die langs de boeg meezwemmen… Wel, zo’n dag is het vandaag dus NIET. Het regent, het is grijs weer, het is koud en de boot schommelt en rolt op de golven. En wij zitten niet in witte linnen hemdjes maar in donkerblauwe zeilpakken met reddingsvesten. En we zijn chagrijnig, Le Havre is al lang in zicht maar nadert nauwelijks. Als we dan uiteindelijk toch aan de haveningang komen springen de toegangslichten op 3x rood.  Dat kan er ook nog wel bij, kunnen we nog een half uur liggen wachten tot een cargo rustig op zijn gemakje komt buitengevaren, de OOCL ‘Belgium’ notabene. Uiteindelijk is het 20:30 als we afgemeerd liggen, we hebben 10 uur gevaren. Stéphane spuit de boot af en Christel maakt met noodrantsoen een (wonderbaarlijk lekkere!) pasta. Het is woelig in de haven, de boten liggen allemaal te dansen, dat belooft voor onze nachtrust. Morgen houden we beter rekening met de stroming !