Zondag 14 juli 2013 Eastbourne – Brighton  30 mijl

We slapen tot 9:00 en gaan een douche nemen in het uitstekende sanitair van de haven. Het douchehokje lijkt wel een balzaal en er komt heel veel warm water uit de douchekop.  Ook is het gebouw goed verlucht zodat het er helemaal niet broeierig heet is. Daar kunnen veel havens nog wat van leren. We ontbijten in de kuip en lopen nog vlug naar de Asda voor vers frans brood.  Nog even afscheid nemen van de Kallista en om 13:00 gooien we los. Door het sluisje weer het ruime sop op. Het is heerlijk varen, 3 ZW en scherp aan de wind, dit is vakantie ! We prijzen ons hoe gelukkig we zijn dat we dit mogen meemaken, het is de voorbije jaren wel anders geweest.  En dan opeens stuitert Saltwater, we hebben iets geraakt ! Vastgelopen ? Neen, dat kan niet 30 meter diepte. Maar er is “iets” en dat “iets” zit nu vlak onder de boot, we voelen het tegen de romp en de onderkant kaatsen.  En dan komt vlak naast de boot een oranje boei terug boven…we hebben een vissersboei overvaren.  Verdorie, toch geen net of touw onder de boot ? Maar we komen terug op snelheid dus we denken dat we niets meeslepen.  Hopelijk ook niks in de schroef… We varen rustig verder en houden nu aan weerszijden van de boot uitkijk voor vissersboeien, die heel talrijk aanwezig zijn, we zouden hier geen arm visje willen zijn.  Na het ronden van Beachy Head valt de wind weg en moet de motor op. Spannend, zit er iets in de schroef ? We starten en zetten de schroef voorzichtig in werking. Maar alles perfect, er is niks mis. Oef ! Om 18:00 komen we in Brighton aan. We hebben het merendeel tegen stroom gevaren vandaar dat we redelijk lang onderweg zijn geweest.  Maar dat geeft niet met dit prachtige weer. We nemen een willekeurige plaats aan een kopsteiger en Stéphane gaat naar het havenkantoor.  Daar is het vrij hectisch, het computersysteem is uitgevallen en dan is er ook nog een motorboot die op zee zonder motor is gevallen en een jetski die met panne op het water zit.  Stress voor de havenmeesters!  We mogen gewoon aan de kopsteiger blijven liggen. Even opfrissen en omkleden en dan gaan we een hapje eten op de boulevard naast de haven. We kiezen een leuk terrasje uit en eten met zicht op de haven en op de kleurrijke mensenmassa die over de promenade flaneert. Dit voelt echt als vakantie.  Het eten is ook lekker.  Stef neemt kip met citroensaus en Christel een pepersteak. Na het eten wandelen we nog even naar de haven en gaan dan terug aan boord. Morgen moeten we, tegen onze gewoonte en zin in, vroeg opstaan om ditmaal wel het getij mee te hebben.

Zaterdag 13 juli 2013 dagje Eastbourne

We staan op om 9:00 uur. Het is een onrustige nacht geweest, heel de nacht werden we gewekt door voorbijvarende vissers.  Stéphane gaat ons verblijf verlengen bij de havenmeester. We krijgen nu een box toegewezen, vlakbij de Kallista.  We verleggen ons en poetsen de boot van binnen en van buiten. Het is mooi zomerweer. Rond de middag gaan we borrelen bij Chantal en Rudy. In de namiddag nemen we de bus naar het centrum van Eastbourne.  Daar nemen we de hop on /hop off bus en rijden zo de streek rond. We zien o.a. Beachy Head.  Leuk om zo de kliffen eens mee te maken. Na de busrit maken we een wandeling op de pier en eten een ijsje.  ’s Avonds eten we een spaghetti aan boord. Achter ons in de haven ligt een prachtige Swan 43 van 44 jaar oud, een juweeltje. De Nederlandse eigenaar is er dan ook bijzonder trots op. Zij komen uit Hellevoetsluis en zijn op de terugweg. Hun avontuur is bijna voorbij, het onze moet nog beginnen…

Vrijdag 12 juli 2013 Dover – Eastbourne

We hebben lekker geslapen.  We kunnen pas om 11:30 vertrekken omdat dan de poort van het dok pas open gaat. We gaan een Engels beleefdheidsvlagje kopen (we zijn het onze blijkbaar thuis vergeten) en wandelen nog even door de winkelwandelstraat. Stéphane koopt enkele Engelse zeilmagazines. Om 11:30 zijn we terug aan boord en gooien los. We gaan naar Eastbourne.  Een tocht van 45 mijl, tegen stroom.  Het is overtrokken en fris.  Onder zeil alleen gaan we maar 4 kts, dus we gaan “motorsailen”, we zetten de motor bij. De zee is rustig, weinig golfslag, heel anders dan gisteren.  We krijgen een sms van Steven (Spindrift) dat hij ons vanop het thuisfront kan volgen op AIS.  Goed om te weten dat onze AIS dus marcheert.  Christel neemt onderweg een douche.  We wisselen enkele smsjes uit met bekende  boten die ook onderweg zijn en komen zo te weten dat de Kallista met Chantal aan boord ook in Eastbourne ligt.  Dat is leuk, dan komen we bekenden tegen !  Onderweg moeten we soms goed slalommen tussen de visfuiken door, goed opletten dat we niks in onze schroef krijgen.  Om 18:30 zijn we in Eastbourne.  We mogen aan de waiting pontoon gaan liggen, er zijn geen boxen meer vrij.  Vlak tegenover ons ligt de Kallista, tesamen met nog een Bavaria 40 waarmee ze tesamen reizen.  We eten aan boord : aardappeltjes met sla en varkensoester.  Aardbeien als dessert.  We besluiten om morgen een dagje te blijven liggen en de omgeving hier wat te verkennen.

Donderdag 11 juli 2013 Nieuwpoort-Dover

Onze eerste vakantiedag dus we slapen uit. Om 10:30 gooien we los. NO wind, 5 bft. Wij zijn de enige boot die buitenvaart, geen enkel ander schip te zien. Het is bewolkt en het is niet al te warm. Aanvankelijk is ons plan om diep in zee te steken, maar door de hoge golven die er staan beslissen we om dichter bij de kust te blijven en via de Zuydcoote pas langs Duinkerke te varen en daar de oversteek naar Dover aan te vangen. Er staan echt wel hogen golven en Christel is een beetje bang, zeker als we enkele keren een schuiver maken doordat we opgetild worden door een golf die net breekt. Stéphane is in zijn element en de boot doet het heel goed, dus geen reden om bang te zijn. In de shipping lane moeten we enkele keren uitwijken voor een zeeschip. Voor Dover is het uitkijken voor de ferries, er komen net 3 ferries aan en er vaart er 1 buiten, alsook een cruiseschip. Druk ! We krijgen een plaatsje in het Grandville Dock. We hebben 8 uur gevaren en we hebben 63 mijl afgelegd aan een gemiddelde snelheid van 7.3 kts, niet slecht vinden we zelf. Christel tovert nog een warme maaltijd op tafel : aardappeltjes met witloof en steak.  Na het eten nog een glaasje wijn en dan vallen we als een blok in slaap.

Woensdag 10 juli 2013 Nieuwpoort

Laatste werkdag voor Stéphane.  Christel brengt nog een bezoekje aan de kapper, de bakker, de slager, de aardbeienboer en de supermarkt.  Na het werk brengen onze vrienden Patricia en John ons met de auto naar Nieuwpoort. Aankomst om 20:00 uur.  Terwijl de mannen reeds enkele tassen aan boord brengen gaan de vrouwen naar het toilet in de haven.  Bij het terugkeren naar de auto struikelt Patricia en komt ten val… geluk bij een ongeluk : de “schade” valt mee, een kapotte knie en een gekrenkte trots.  Vijf minuten later kunnen we er al smakelijk om lachen, gelukkig.  We gaan een op houtskool gegrilde steak eten bij De Mikke in Oostduinkerke. Bij het dessert (café glacé) moet Christel zo hard lachen dat John onder de slagroom komt te zitten (beetje hetzelfde effect als in een schuimbad schuim van je hand wegblazen). Het is al na tienen eer we op de boot zijn.  John en Patricia vatten de terugweg aan, wij pakken alles uit aan boord en Stéphane begint met de installatie van het GPS toestel aan de kaartentafel.  Het is fris en het waait behoorlijk, hopelijk morgen wat minder anders beginnen we onze vakantie meteen met een dagje verwaaid.

vrijdag 5 juli Wemeldinge / Veere :
Vrijdagavond na het werk spurten we naar de boot en gooien gelijk los.  We willen nog tot Veere geraken, om zaterdag aan te sluiten bij de Blauwe Golf door het Kanaal van Walcheren.  We zeilen tot aan de Zandkreeksluis.  Na de sluis gaan we verder op motor en eten onderweg een koud visschoteltje.  We komen om 21u aan in Veere en krijgen een box in de buitenhaven, langs het kanaal.  We zitten wel met onze kiel in de modder maar dat is niet erg met dit weer.  Na een wandeling en een terrasje in Veere kruipen we onder de wol.
zaterdag 6 juli  Veere / Oostende :
Zaterdag vertrekken we om 8:00 uur, we moeten om 9:15 in Middelburg zijn om de Blauwe Golf te nemen.  Dat halen we gemakkelijk, samen met ons varen er nog een groot binnenschip en 3 andere jachtjes mee.  Dit gaat heel vlot, de ene brug na de andere opent zich voor ons en op een uurtje zijn we door het kanaal.  Het is prachtig weer ! Na de sluis komen we op de monding van de Westerschelde bij Vlissingen.  Geen rimpeltje op het water, geen golfje te zien.  Ook weinig tot geen zeeschepen.  We vertrekken op motor en in badpak.  Gaandeweg komt er meer (koude) wind en kunnen we zeilen.  Onze dresscode wijzigt van "heel casual"(badpak) naar "vrij casual" (short en t-shirt). We hebben nog 2 uur stroming tegen, dat wisten we. We passeren vlot Zeebrugge, geen beroepsvaart te zien, behalve een baggerschip.  In Blankenberge is er een beach festival aan de gang...jongens wat een lawaai, het trillende geluid van de zware bassen dendert over de zee. Dit kan toch niet goed zijn voor je oren...
Eens voorbij Blankenberge worden we omringd door enkele kleine catamarans type Hobie Cat. Even later ziet Stephane in de verte een Hobie Cat onderste boven drijven, hij is helemaal op zijn kop gedraaid en de bemanning krijgt hem niet meer recht.  Dus we roepen Zeebrugge traffic control op en melden dit.  Even later zijn de reddingsboot uit Blankenberge en de Seaking helicopter ter plaatse.
Nog even later zeilt de catamarn terug vrolijk rond.  We leren uit dit voorval dat er een 'tekort' is op onze eigen Saltwater : toen de traffic control onze positie vroeg moesten we naar de stuurstand om deze daar over te schrijven van de plotter.  Binnen, naast de vaste VHF, kunnen we nergens onze positie aflezen.  Dat is niet goed, dat moet veranderen.  We besluiten om een bijkomend GPS toestel (dat we nog hebben van onze vorige boot) te installeren bij de kaartentafel.  Dat moet nog gebeuren voor we met vakantie vertrekken !
Als we uiteindelijk in Oostende aankomen is het 17:00 en hebben we jeans en fleece aan.  We besluiten om in de voorste haven te gaan liggen, we hebben geen zin om door het sluisje naar het mercatordok te varen.  We krijgen een plaatsje aan de passantensteiger vlak naast de vismijn.  Voordeel : we liggen vlak aan de dijk en kunnen de passage gadeslaan.  Nadeel : er komen veel meeuwen naar de vismijn...
's Avonds gaan we eten in een leuk restaurantje.  Onze vaste "menu" voor aan zee : garnaalkroketten en biefsteak met pepersaus. Stephane neemt een zeetong, geen steak. 
zondag 7 juli Oostende / Nieuwpoort : 
We willen uitslapen.  Dat is echter zonder de vismijn gerekend...om 5u30 beginnen deze jongens met de vangst van de nacht, ook op zondagmorgend.  We worden wakker van het gesjouw met bakken vis en het geroep van de mannen, om nog maar te zwijgen over het gekrijs van de meeuwen.  Ontbijt buiten in de kuip.  We zien de dagjestoeristen van het station naar het strand voorbij gaan, het is een bont allegaardje... Rond de middag gooien we los in een stralend zonnetje.  We moeten maar 10 mijl vandaag, tot Nieuwpoort.  Er zijn héél veel zeilbootjes op het water.  Het is dan ook geweldig zeilweer.  Helaas hebben we weer stroming tegen, maar dat is niet erg omdat we maar een korte afstand varen.  Rond 15:00 varen we Nieuwpoort binnen en krijgen een box bij de VVW.  Hier zal Saltwater 4 dagen blijven. Wij moeten nog even terug naar huis, Stephane moet nog 3 dagen werken. Steven en Dominique van de Spindrift pikken ons vanavond met de auto op en zetten ons thuis af.  Dat is een mooie vriendendienst ! Onderweg natuurlijk de nodige file, wat had je gedacht...
Om iets over middernacht zijn we terug thuis.  Voor een korte periode, daarna vertrekken we terug voor 25 dagen aan boord ! En we hebben er zin in, de weergoden blijven ons (althans voor de eerste dagen) nog steeds goed gezind !