Ik ben Michael Andries
Ik ben een man en woon in Herselt (België) en mijn beroep is Monteur Bovenleiding.
Ik ben geboren op 19/08/1982 en ben nu dus 42 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lopen, wandelen, fietsen.
11/02: Trail des Bosses 25km 26/02: (W) Lennik 30km 04/03: (W) Stekene 30km 11/03: (W) Aarschot 30km 25/03: (W) Antwerpen 20km 01/04: (W) Scherpenheuvel 42km 07/04: (W) Kasterlee 30km 15/04: Spa-Olne 33km 07/05 => 18/05: Trekking La Palma 20/05: La Grimace du grand George 25km 02/06: (W) Gelrode 50km 15/07: Les Crêtes de l'eau Noire 30km 05/08: Trail de Val d' Heure 36km
Na het geslaagde weekend, waar ik samen met Carmen en m'n moeder 3 keer 30km heb afgelegd, kon ik wel een rustdagje gebruiken. Nu vandaag voelde alles al zeer goed aan, eigenlijk nergens echt last van. Dus besliste ik van geen recuperatieloopje te doen maar een gewone duurloop. 80 minuutjes gelopen aan 129GHS en zo 14,8km ver geraakt, 5 toertjes langs het kasteel van de Merode. Nu tijdens de training kon ik na een tiental minuten wel al voelen wat ik vorig weekend gedaan had, maar die vermoeide spieren willen zeggen dat ik goed bezig ben, denk ik. Voor morgen nog een wisseltempoloop op het programma in Hoboken rond het Fort en donderdag een duurloop met versnelling op het einde. Hopelijk kunnen de beenjtes gedurende de komende weken wat herstellen want het zal niet makkelijk worden.
Bijgevoegd: enkele landschapsfoto's van ons wandelweekendje
We hadden beslist om een weekendje naar Stekene te trekken met het lange weekend van de 1ste mei. Michael had het idee om 3 dagen 30 km in de buurt van de camping te gaan wandelen. Goed idee als voorbereiding op de 2 X 50 km van kluisbergen eind mei en in augustus de dodentocht. Met drie vertrokken we (Michael, mijn schoonmama en ik) richting Dendermonde.
Ik had me voorgenomen om wat af te wisselen met lopen en wandelen. Ik heb er toch voor gekozen om de eerste dag wat af te tasten en maar kleinere stukken te lopen. Het beviel me wel. Ergens in de helft hadden we afgesproken om samen onze boterhammen op te eten. Michael moest natuurlijk het langste wachten, want hij liep vooral. Wiske, mijn schoonmama kwam even na mij aan. Dan vertrokken we terug elk op ons tempo. Na onze lunch waren we terug vertrokken. Het eerste deel liep ik 2u35 en het tweede deel in 1u45.Mijn eerste 30km liep ik een totaal van 4u20 gedaan. Ik was dus best tevreden. Nu nog de andere 2 dagen doorspartelen J
Tweede dag 3 daagse van Oost Vlaanderen
Vandaag trokken we naar Schellebelle. En ik had er zin. Ik had niet te veel last van de eerste dag. Enkel in mijn rug voelde ik een pijntje. Na ons vertrek was het snel over. Nu had ik besloten om wat meer te lopen. Ik probeerde tussen elke post zon 20 minuten te lopen. 1 keer 10 minuten en dan 2 keer 5 minuten. Deze keer lagen de controleposten wat verder uit elkaar. We hadden afgesproken om op de tweede post samen onze boterhammen op te eten. Dat was lekker gezellig aan het water op een terrasje. In totaal heb ik het eerste deel zon 45 minuten gelopen. Nadat we de overzet hadden genomen, waren we weer alle drie weg op ons eigen tempo. Weer heb ik tijdens dit deel zon 45 minuten gelopen. Afwisselt qua tijdduur. 10 minuten, 5 minuten, Over het eerste deel zon , 13,1km,liep/wandelde ik in 1u37. Het tweede deel in 2u06m. Een totaal van 3u43m. Een mooie 29km zit er weer op. Nu ik meer heb gelopen heb ik het gevoel dat dit me echt wel bevalt. Klaar voor de laatste! Als alles meezit, ga ik weer afwisselen tussen het wandelen en lopen.
Derde dag 3 daagse van Oost Vlaanderen
Ditmaal trokken we naar Sint Niklaas om onze laatste dertiger te doen. Eigenlijk bleek het maar één van 28 te zijn. Toch vertrokken we met veel zin. Algauw bleek dat de eerste twee dagen wel in mijn beentjes zaten. Ik merkte het ook wel aan mijn tempo. Toch had ik besloten om toch nog afwisselt te lopen en te wandelen. Weliswaar aan een minder tempo. Het was grappig, als ik liep, had ik last van zware benen, maar niet van mijn rug en als ik wandelde had ik last van mijn rug, maar minder van zware benen. Dus ja Ik ben er door gesparteld. Het eerste deel zon 14km wandelde/liep ik 2u02m en het laatste deel 1u53m. Samen een mooie 3u55m. Binnen de vier uur. Na onze pauze kreeg ik op sommige stukken even gezelschap van Michael. Ik was eerder vertrokken bij hun en nadat Michael even bij zijn mama had gewandeld, kwam hij even bij mij om daarna op zijn eigen tempo verder te gaan.
Op een gegeven moment kwam Michael ook van achter mij, hij had zich van splitsing vergist. Al goed had hij het op tijd door dat hij verkeerd zat of hij was op weg voor 50km J
Deze wandeling vond ik wel de minste van allemaal. Weinig pijltjes, weinig rustposten,
Voïla, onze 3 daagse zit er op en we hebben het zonder al te veel kleerscheuren vanaf gebracht. Benieuwd voor morgen, want dan staat er weer een looptraining te wachten op mij!!!
De avond voor de marathon / 10 miles zijn we lekker gaan eten in Lollapalooza. Een lekkere pasta om wat koolhydraten binnen te hebben. Rond 23u30 waren we bij mijn schoonouders en om 0u00 lagen we in ons oude bekende bedje. Rond 7u30 waren we uit de veren, want mijn ventje moest om 9u30 aan de start staan. Goed ontbeten, alles klaargemaakt en vertrokken. Ook lunchpakket in de rugzak, want ik moest s middags toch ook het nodige voedsel hebben, zodat ik niet met honger zou starten. De weergoden waren niet zo goed gezind, want het was maar miezerig weer Ik was samen met mijn schoonouders op pad om Michael op verschillende plekken te kunnen aanmoedigen. Het nadeel was wel dat ik door het wachten in de regen al half verkleumd was Michael heeft heel goed gelopen. Ik ben zo fier op mijn ventje: 3u17m43s!!! Hij was rond 13u aangekomen aan de grote markt dus hadden we nog een 2u30 om terug op linkeroever te geraken. Tijd genoeg dus. Michael had zich ondertussen kunnen omkleden in de metro. Handig dat je bij de lijn werkt en een sleutel hebt van de kleedkamers/toiletten in de metro. Het was al druk op linkeroever. Spijtig genoeg geen bekenden gezien. Op tijd naar de start vertrokken. Het was al een drukste van jewelste. Ik ben toch aan het blauwe vak geraakt. Nog een half uurtje wachten. Al goed ging de tijd goed vooruit. Plots ging het startschot af, maar we konden niet onmiddellijk lopen. Al gauw waren we weg. Het ging al snel naar boven. Blijkbaar stond mijn schoonvader buiten de kennedytunnel, maar heb hem spijtig genoeg niet gezien. Na de amandtunnel was het terug vlakker. Zo kon ik al meer genieten. Op de kaai vond ik het heel druk en op een gegevenmoment zelf benauwd. Zo dicht stonden ze er op de kaai. Eens de lange konijnenpijp door, was het einde in zicht. Ik had nog goed veel over en ben nog mooi kunnen versnellen. Geklokt op een tijd van 1u28m23s. Vele beter dan het jaar voordien. Toen had ik kennedytunnel zwaar onderschat en zat ik er toen al door. En dan nu bijna 5 minuten sneller. Ik was echt super blij en had echt een goed gevoel achteraf.
Zoals beloofd dus een klein verslagje van m'n prestaties afgelopen zondag. Eigenlijk begon de dag niet zo goed, bij het klaarmaken kwam ik tot de vaststelling dat ik m'n wedstrijdvoeding vergeten was in Herselt. Ik was namelijk in Hoboken blijven slapen bi m'n ouders om zo een uurtje slaap te kunnen winnen. Dus heb ik het moeten stellen met speculooskoeken van "den Aldi" voor onderweg, aangevuld door het weinige voedsel dat werd aangeboden onderweg. Daar kwam het miezerige weer dan ook nog eens bij, onderweg is dat niet zo erg maar als je moet staan wachten in het startvak is dat wel vervelend.
De Wedstrijd dan, in het begin was het was koud tot de "konijnenpijp", daar raakte ik dan wat opgewarmd en was ik vertrokken voor een mooie wedstrijd. Hoewel, toen ik net uit de tunnel was werd de druk op m'n blaas te groot en heb ik me aan de kant tegen een boom moeten plaatsen voor een plasje. Buiten dat verliep het begin eigenlijk vrij vlot, het eerste uur tegen 13km/h gelopen. Iets sneller dan vooropgesteld maar het liep als een trein en heb dat tempo dus aangehouden. Vlak voor het tunneltje onder de Boomsesteenweg ben ik nog eens de bosjes ingedoken om m'n blaas te ledigen. Daarna was het op naar het halve marathonpunt, dat gepasseerd in 1:39:39, een 5-tal minuutjes sneller dan verwacht. Het was de bedoeling een marathon te lopen met negatieve split. Dus niet te snel starten was de boodschap, maar dit was wel snel, of het te was zou ik nog wel te weten komen. Vanaf daar ging het richting Borgerhout en Deurne, waar ik aan de Arenahal nog maar eens een plaspauze heb ingelast. In totaal 3 keer moeten gaan plassen, wat me nog nooit overkomen is tijdens een wedstrijd. Wel heb ik m'n eigen horloge bij elke "pauze" stilgelegd, zo weet ik toch de tijd die ik er echt over gedaan heb. Na die laaste onderbreking kwam ik door het Rivierenhof gelopen, hier begon ik dan toch uiteindelijk te voelen dat ik met een marathon bezig was, we waren ondertussen dan ook al even het bordje van de 30km gepasseerd. Verder doorgezet langs het Sportpaleis en het Schijnpoort om mezelf op te maken voor de laaste "hindernis" op den Dam. Daar lag nog een viaductje, waar ik op voorhand toch al wel wat rekening mee had gehouden. Bij het naar beneden lopen daar wat versneld, vanaf 39km dus en dat volgehouden tot aan de streep. Aangekomen in 3:19:33 op de wedstrijd klok en 3:17:43 op m'n eigen klok en dat op de 331ste plaats van 1600 finishers. Een nieuw PR!
Nu denk ik dat ik nog beter moet kunnen, naar mijn gevoel had ik m'n versnelling nog wel wat langer kunnen volhouden. Ik had ook enkel maar marathon ervaring in Kasterlee en daar heb je wel een vrij zware finale, dus had ik wel heel wat reserve ingebouwd. Voordeel is wel dat ik de man met de hamer niet ben tegen gekomen. Ik heb zelfs een heel vlakke wedstrijd gelopen, niet echt een negatieve split maar toch quasi perfect naar mijn gevoel. Het was wel een leuke ervaring eens door m'n geboortedorp te kunnen lopen. Leuk hoedat je oude bekenden terug tegenkomt langs de kant. Ook nog een klein dankwoordje voor m'n schatje en m'n ouders voor de bevoorrading en steun onderweg en nen dikke merci aan iedereen die me heeft aangemoedigd.
Nu weet ik wel niet meer waar ik met m'n vorige blog gestopt was, het moet ergens omtrent m'n werkongeval zijn vorig jaar. Meteen ook een van de hoofdredenen waarom ik niet meer tot bloggen toegekomen ben. Na m'n herstel daarvan heb ik een beetje een twijfelperiode gehad. Ik kon toen niet al te intensief trainen en bij gevolg ook niet naar behoeven lopen. Op aanraden van de kiné m'n conditie wat op peil gehouden met fietsen en dat dan ook leuk beginnen vinden. Tot in de zomer ben ik daar vrij intensief mee bezig geweest, m'n knapste prestatie op dat gebied vind ik de Ludo Dierckxens Classic. Dat was een tocht van 175km van Eindhout naar Waver en terug met heel wat hellingen en vals plat onderweg. Nu tegen de zomer was er ook het EK-voetbal op TV en begon het toch ook weer wat te kriebelen om terug te gaan "sjotten". Dat heb ik dan ook geprobeerd bij de lokale ploeg Herselt, een 3e provincialer. Aanvankelijk liep dat zeer vlot mocht direct altijd mee met alle oefenwedstrijden en conditioneel stak ik er echt bovenuit. Alleen na elke wedstrijd mankeerde ik telkens wel iets, rug, schenen, achilles, enz. Na een maandje raakte ik dan geblesseerd aan m'n lies. De overschakeling van het lange monotone lopen naar het voetbal met z'n vele korte draaien en keren en de explosieve bewegingen lipe eigenlijk niet zo vlot. M'n lichaam was dat niet meer gewoon en protesteerde. Tijdens m'n blessure periode liep m'n moeder dan weer voor de 3e keer de dodentocht uit en hoorde ik van de knappe prestatie van Ruthje. Dat heeft me dan weer geïnspireerd om me weer volledig op het lopen toe te leggen, ik wou opnieuw de dodentocht proberen. Eerste hindernis in m'n voor bereiding was de Mararthon van Kasterlee, die ik voor de 3e keer op rij weer tot een goed eind bracht. Daarna weer iets extravaganters gedaan, met het oog op de dodentocht. De 6-uur van Stein, mijn ultra-debuut. Daar heb ik dan uiteindelijk ook weer een bevredigend resultaat kunnen neerzetten, 60,7km. In voorbereiding daarvoor heb ik dikwijls georganiseerde wandelingen als trainigen gelopen, een plezante afwisseling van parcours voor m'n lange duurlopen. Na Stein ben ik mezelf terug wat meer op snelheid gaan toeleggen met het oog op een degelijk prestatie op de Marathon van Antwerpen. Een goede prestatie was ik m'n thuissupporters toch verschuldigd. Een verslag over m'n relaas tijdens die wedstrijd volgt binnenkort.
Wel, diegene die al wat langer bloggen zullen ons misschien nog wel herinneren. Michael van bloggen/ishetnogver en Carmen van bloggen/carmenk. Door allerlij omstandigheden zijn we de afgelopen maanden (zelfs jaren) niet meer aan bloggen toegekomen. We dachten er al lang over na om terug opnieuw leven in te blazen in onze blogs. Het enige probleem was dus weer ofdat we wel genoeg zouden posten, dus hebben we onze blogs samengeslagen en er één grote van gemaakt. Zo valt er toch altijd wat te beleven en wordt er meer gepost. Ik hoop dat we jullie op deze manier wat leesplezier kunnen aanbieden, door onze loop- en andere avonturen hier neer te pennen.
Ik ben Keersmaekers Carmen
Ik ben een vrouw en woon in Herselt (België) en mijn beroep is Productiecoördinator Mivas.
Ik ben geboren op 05/11/1985 en ben nu dus 39 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lopen, wandelen, fietsen.
Zoals beloofd dus een klein verslagje van m'n prestaties afgelopen zondag. Eigenlijk begon de dag niet zo goed, bij het klaarmaken kwam ik tot de vaststelling dat ik m'n wedstrijdvoeding vergeten was in Herselt. Ik was namelijk in Hoboken blijven slapen bi m'n ouders om zo een uurtje slaap te kunnen winnen. Dus heb ik het moeten stellen met speculooskoeken van "den Aldi" voor onderweg, aangevuld door het weinige voedsel dat werd aangeboden onderweg. Daar kwam het miezerige weer dan ook nog eens bij, onderweg is dat niet zo erg maar als je moet staan wachten in het startvak is dat wel vervelend.
