Ik ben Michael Andries
Ik ben een man en woon in Herselt (België) en mijn beroep is Monteur Bovenleiding.
Ik ben geboren op 19/08/1982 en ben nu dus 42 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lopen, wandelen, fietsen.
11/02: Trail des Bosses 25km 26/02: (W) Lennik 30km 04/03: (W) Stekene 30km 11/03: (W) Aarschot 30km 25/03: (W) Antwerpen 20km 01/04: (W) Scherpenheuvel 42km 07/04: (W) Kasterlee 30km 15/04: Spa-Olne 33km 07/05 => 18/05: Trekking La Palma 20/05: La Grimace du grand George 25km 02/06: (W) Gelrode 50km 15/07: Les Crêtes de l'eau Noire 30km 05/08: Trail de Val d' Heure 36km
Zoals beloofd dus een klein verslagje van m'n prestaties afgelopen zondag. Eigenlijk begon de dag niet zo goed, bij het klaarmaken kwam ik tot de vaststelling dat ik m'n wedstrijdvoeding vergeten was in Herselt. Ik was namelijk in Hoboken blijven slapen bi m'n ouders om zo een uurtje slaap te kunnen winnen. Dus heb ik het moeten stellen met speculooskoeken van "den Aldi" voor onderweg, aangevuld door het weinige voedsel dat werd aangeboden onderweg. Daar kwam het miezerige weer dan ook nog eens bij, onderweg is dat niet zo erg maar als je moet staan wachten in het startvak is dat wel vervelend.
De Wedstrijd dan, in het begin was het was koud tot de "konijnenpijp", daar raakte ik dan wat opgewarmd en was ik vertrokken voor een mooie wedstrijd. Hoewel, toen ik net uit de tunnel was werd de druk op m'n blaas te groot en heb ik me aan de kant tegen een boom moeten plaatsen voor een plasje. Buiten dat verliep het begin eigenlijk vrij vlot, het eerste uur tegen 13km/h gelopen. Iets sneller dan vooropgesteld maar het liep als een trein en heb dat tempo dus aangehouden. Vlak voor het tunneltje onder de Boomsesteenweg ben ik nog eens de bosjes ingedoken om m'n blaas te ledigen. Daarna was het op naar het halve marathonpunt, dat gepasseerd in 1:39:39, een 5-tal minuutjes sneller dan verwacht. Het was de bedoeling een marathon te lopen met negatieve split. Dus niet te snel starten was de boodschap, maar dit was wel snel, of het te was zou ik nog wel te weten komen. Vanaf daar ging het richting Borgerhout en Deurne, waar ik aan de Arenahal nog maar eens een plaspauze heb ingelast. In totaal 3 keer moeten gaan plassen, wat me nog nooit overkomen is tijdens een wedstrijd. Wel heb ik m'n eigen horloge bij elke "pauze" stilgelegd, zo weet ik toch de tijd die ik er echt over gedaan heb. Na die laaste onderbreking kwam ik door het Rivierenhof gelopen, hier begon ik dan toch uiteindelijk te voelen dat ik met een marathon bezig was, we waren ondertussen dan ook al even het bordje van de 30km gepasseerd. Verder doorgezet langs het Sportpaleis en het Schijnpoort om mezelf op te maken voor de laaste "hindernis" op den Dam. Daar lag nog een viaductje, waar ik op voorhand toch al wel wat rekening mee had gehouden. Bij het naar beneden lopen daar wat versneld, vanaf 39km dus en dat volgehouden tot aan de streep. Aangekomen in 3:19:33 op de wedstrijd klok en 3:17:43 op m'n eigen klok en dat op de 331ste plaats van 1600 finishers. Een nieuw PR!
Nu denk ik dat ik nog beter moet kunnen, naar mijn gevoel had ik m'n versnelling nog wel wat langer kunnen volhouden. Ik had ook enkel maar marathon ervaring in Kasterlee en daar heb je wel een vrij zware finale, dus had ik wel heel wat reserve ingebouwd. Voordeel is wel dat ik de man met de hamer niet ben tegen gekomen. Ik heb zelfs een heel vlakke wedstrijd gelopen, niet echt een negatieve split maar toch quasi perfect naar mijn gevoel. Het was wel een leuke ervaring eens door m'n geboortedorp te kunnen lopen. Leuk hoedat je oude bekenden terug tegenkomt langs de kant. Ook nog een klein dankwoordje voor m'n schatje en m'n ouders voor de bevoorrading en steun onderweg en nen dikke merci aan iedereen die me heeft aangemoedigd.
Nu weet ik wel niet meer waar ik met m'n vorige blog gestopt was, het moet ergens omtrent m'n werkongeval zijn vorig jaar. Meteen ook een van de hoofdredenen waarom ik niet meer tot bloggen toegekomen ben. Na m'n herstel daarvan heb ik een beetje een twijfelperiode gehad. Ik kon toen niet al te intensief trainen en bij gevolg ook niet naar behoeven lopen. Op aanraden van de kiné m'n conditie wat op peil gehouden met fietsen en dat dan ook leuk beginnen vinden. Tot in de zomer ben ik daar vrij intensief mee bezig geweest, m'n knapste prestatie op dat gebied vind ik de Ludo Dierckxens Classic. Dat was een tocht van 175km van Eindhout naar Waver en terug met heel wat hellingen en vals plat onderweg. Nu tegen de zomer was er ook het EK-voetbal op TV en begon het toch ook weer wat te kriebelen om terug te gaan "sjotten". Dat heb ik dan ook geprobeerd bij de lokale ploeg Herselt, een 3e provincialer. Aanvankelijk liep dat zeer vlot mocht direct altijd mee met alle oefenwedstrijden en conditioneel stak ik er echt bovenuit. Alleen na elke wedstrijd mankeerde ik telkens wel iets, rug, schenen, achilles, enz. Na een maandje raakte ik dan geblesseerd aan m'n lies. De overschakeling van het lange monotone lopen naar het voetbal met z'n vele korte draaien en keren en de explosieve bewegingen lipe eigenlijk niet zo vlot. M'n lichaam was dat niet meer gewoon en protesteerde. Tijdens m'n blessure periode liep m'n moeder dan weer voor de 3e keer de dodentocht uit en hoorde ik van de knappe prestatie van Ruthje. Dat heeft me dan weer geïnspireerd om me weer volledig op het lopen toe te leggen, ik wou opnieuw de dodentocht proberen. Eerste hindernis in m'n voor bereiding was de Mararthon van Kasterlee, die ik voor de 3e keer op rij weer tot een goed eind bracht. Daarna weer iets extravaganters gedaan, met het oog op de dodentocht. De 6-uur van Stein, mijn ultra-debuut. Daar heb ik dan uiteindelijk ook weer een bevredigend resultaat kunnen neerzetten, 60,7km. In voorbereiding daarvoor heb ik dikwijls georganiseerde wandelingen als trainigen gelopen, een plezante afwisseling van parcours voor m'n lange duurlopen. Na Stein ben ik mezelf terug wat meer op snelheid gaan toeleggen met het oog op een degelijk prestatie op de Marathon van Antwerpen. Een goede prestatie was ik m'n thuissupporters toch verschuldigd. Een verslag over m'n relaas tijdens die wedstrijd volgt binnenkort.
Wel, diegene die al wat langer bloggen zullen ons misschien nog wel herinneren. Michael van bloggen/ishetnogver en Carmen van bloggen/carmenk. Door allerlij omstandigheden zijn we de afgelopen maanden (zelfs jaren) niet meer aan bloggen toegekomen. We dachten er al lang over na om terug opnieuw leven in te blazen in onze blogs. Het enige probleem was dus weer ofdat we wel genoeg zouden posten, dus hebben we onze blogs samengeslagen en er één grote van gemaakt. Zo valt er toch altijd wat te beleven en wordt er meer gepost. Ik hoop dat we jullie op deze manier wat leesplezier kunnen aanbieden, door onze loop- en andere avonturen hier neer te pennen.
Ik ben Keersmaekers Carmen
Ik ben een vrouw en woon in Herselt (België) en mijn beroep is Productiecoördinator Mivas.
Ik ben geboren op 05/11/1985 en ben nu dus 39 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lopen, wandelen, fietsen.
Zoals beloofd dus een klein verslagje van m'n prestaties afgelopen zondag. Eigenlijk begon de dag niet zo goed, bij het klaarmaken kwam ik tot de vaststelling dat ik m'n wedstrijdvoeding vergeten was in Herselt. Ik was namelijk in Hoboken blijven slapen bi m'n ouders om zo een uurtje slaap te kunnen winnen. Dus heb ik het moeten stellen met speculooskoeken van "den Aldi" voor onderweg, aangevuld door het weinige voedsel dat werd aangeboden onderweg. Daar kwam het miezerige weer dan ook nog eens bij, onderweg is dat niet zo erg maar als je moet staan wachten in het startvak is dat wel vervelend.
