Eventjes hadden we gedacht om terug te keren in de wedstrijd, maar dit vooral mede door het feit dat Izegem in het begin van de tweede helft niet bij de les was! Maar uiteindelijk moesten we onze meerdere erkennen in een sterker Izegem. De wil om te winnen, het winnen van de duels, de passing en controles, het elkaar coachen, de bal het werk laten doen : die was er bij de tegenstander.
Wat wij daar tegenover konden plaatsen laat ik in het midden.
Naast Ollie - Mathias - Nathan die maar op één been loopt maar dat op een andere manier compenseert ( ...) werd de lijst gisteren terug aangevuld met Charles nadat die bij een duel ongelukkig ten val kwam : Resultaat : gebrokken sleutelbeen met mogelijks nog een operatie volgend en voor meerdere weken buiten strijd. Langs deze weg willen de staf en de spelers Charles het allerbeste wensen.
De wedstrijd van gisteren dan : Nadat de puntjes op de i werden gezet na afgelopen week begonnen we vrij sterk aan de wedstrijd zonder echt grote doelkansen. Daar tegenover stond dat we ook weinig kansen weggaven. De tegenstander hanteerde een andere soort voetbal, hun volste recht, met meermaals een lange bal van achteren uit terend op de fysieke kracht van hun laatste man( oui, fait boume). Wij probeerden het iets meer voetballend.
Ondertussen was Charles al uitgevallen, kreeg Willem een trap op zijn kuit en Lothar een hand in zijn gezicht ...
Logische ruststand 0-0.
In de tweede helft hoofdzakelijk het zelfde spelbeeld maar we kwamen op achterstand. Net buiten de 16 m moest er een foutje gemaakt worden en de vrijschop ging rechtstreeks binnen. Wat er echter aan vooraf ging was niet zo clever van ons. Een vrije trap in ons voordeel werd veel te nonchalent genomen waarna Luigne onmiddellijk kon overnemen en we hen via een fout konden afstoppen met de gekende gevolgen.
Daarna kwamen we zelfs 0-2 achter toen William aan de noodrem moest trekken en er gelukkig slechts met geel van afkwam. In eerste instantie werd de strafschop nog gestopt door Jari maar wij waren te slap gevolgd om weg te werken. Luigne deed dat niet en en konden verder uitlopen.
Vooraf gaande had de bal misschien ook wel op de stip mogen gelegd worden in ons voordeel, maar er werd gefloten voor een voorafgaand duel ...
Na de 0-2 kwamen we vrij vlug terug in de wedstrijd toen Gilles mooi in het hoekje naast de keeper besloot.
1-2 en het sein om er nog een tandje bij te steken. Luigne moest bij momenten alle middelen gebruiken om ons af te stoppen, een tweede geel had misschien wel de terechte sanctie geweest. De verdiende gelijkmaker wilde niet vallen, ondanks enkele grote kansen.
En wat niemand meer verwachte gebeurde in de laatste seconden toen Kenneth, na uitglijden van de doelman en centrale verdediger, met links vanuit een vrij scherpe hoek de oververdiende gelijkmaker kon scoren : gerechtigheid geschied !!
Wat mij echter het meest plezierde is nadat we op achterstand kwamen we er voluit voor gegaan zijn en dit keer zonder commentaar op de medespelers en mede door de gedrevenheid die werd meegebracht van de miniemen. Bij deze dank aan Joren-Jonas-Ricky en Kennteh om ons te depanneren.
Volgende week de verplaatsing naar de buren van Izegem met een terugzien van Thomas, hopelijk met enkele spelers die terugkeren maar zonder Charles: aan ons om daar een oplossing voor te vinden.
Op donderdag 10 november volgt er een speciale training die wordt gegeven door de cursisten van de trainersopleiding die momentaal doorgaat in Rumbeke.
De training start uitzonderlijk om 18.00 u ! ( allen aanwezig om 17.45 u)
Het begon allemaal zo mooi, de beleving in de opwarming mocht er best zijn alsook onze start. De eerste 10 à 15 min waren goed, zelfs zeer goed: in de lijn van onze prestaties van de voorbije weken. Na 30sec. reeds een reuze kans, kort daarna een tweede maar geen doelpunt. Rumbeke duidelijk baas met mooi voetbal. En tenslotte de openingstreffer. Wie dacht dat dit de aanzet zou zijn tot meer kwam bedrogen uit.
Laksheid sloop in de ploeg, duels werden niet meer gewonnen en dat extra metertje werd niet meer gelopen. En wat er zat aan te komen gebeurde effectief. Waar in de voorbespreking werd op gehamerd werd vergeten en we deelden geschenken uit met een grooooote strik.
Tweede helft was nauwelijks gestart toen we de aansluitingstreffer konden scoren. Erop en erover dachten we maar niets was minder waar!! Zwakke passing, geen duelkracht, geen beleving: kortom zwak, zeer zwak !!
En zoals altijd in onze ploeg werden er excuses gezocht: bal te zacht, bal niet rond genoeg, tegenstander zegt dit, tegenstander zegt dat, scheids was zwak, die doet dit niet, die doet dat niet enz. De oorzaak echter moet niet zo ver gezocht worden : die is terug te vinden voor de spiegel !!
Indien we verloren tegen een sterkere tegenstander kunnen we daar vrede mee nemen, maar Rumbeke verloor niet van VG Oostende: het verloor van zichzelf!
We zullen uit een ander vaatje moeten tappen willen we wat opschuiven in de rangschikking. En laat ons beginnen met komende week op training met een andere ingesteldheid. Aan allen die denken dat ze wat talent hebben: neem een voorbeeld aan onze kleinste van de ploeg: gezien hoe hij op het einde van de wedstrijd nog voor iedere bal ging en dit zonder hakjes of bruggetjes.
Wat kan voetbal mooi zijn, vooral als je ziet dat hetgene waar we al enkele weken op trainen plots in zijn plooi valt in de wedstrijd. Het beoogde combinatie kwam er plotseling uit. Niet altijd die verre bal maar via enkele tussenschakels kwamen we ook vooraan.
De 'driehoekjes' die waren er, waardoor we er enkele malen heel mooi voetballend uitkwamen. Ook werden er enkele heel mooie pareltjes gepot maar jammer genoeg werden er nog enkele mooie kansen de nek omgewrongen.
Terug werd de nul gehouden, mede door de inzet van de ganse ploeg !
Of was dit mede door het feit dat we mochten aantreden op het hoofdterrein?
Moeilijk om uitblinkers te noemen, de ganse ploeg stond er : van de basis-elf tot de invallers. Mede door de brede kern is het nu iets makkelijker om wissels door te voeren en zo iedereen fris te houden.
Volgende week wacht ons de verplaatsing naar 't zeetje en daar vraagt onze prestatie van zaterdag om bevestiging.
Eindelijk, ze is er : de tweede zege van het seizoen.
En zouden we nu vertrokken zijn voor een reeks ? Laat het ons hopen. De zege van gisteren was in ieder geval hoopgevend. Het was nog niet altijd oogstrelend maar het was wel een verdiende zege. We moeten echter rekening houden met het feit dat de tegenstander een jaartje jonger was en in de duels soms wat tekort kwamen. En het moet gezegd zijn dat zij niet onaardig voetballen en konden rekenen op een goeie keeper.
Onze prestatie was goed en bij momenten zeer aardig maar er zitten nog wat teveel ups en downs in. In de tweede helft gaven we terug enkele kleine en één grote kans weg : terug wat concentratieverlies en wat gemakzucht. HET probleem van deze groep !!
Maar laat ons vooral het goeie onthouden en daarop verder bouwen : voor de eerste maal drie doelpunten gescoord ( en het konden er meer geweest zijn) en voor de eerste maal de nul gehouden.
Volgende zaterdag houden we terug de drie punten thuis !
Bijna waren we erbij, bijna was een stunt in de maak maar het heeft niet mogen zijn.
We moeten echter eerlijk toegeven dat dit misschien wel een gestolen punt zou geweest zijn. Kortrijk was de betere ploeg met enkele sterke indivuele krachten maar dit neemt niet weg dat we een heel behoorlijke partij speelden.
Na een vroege achterstand kwamen we wat meer in de wedstrijd en kregen we ook enkele kansen .De afgesproken taktiek bleek te werken. Uiteindelijk was het na een hoekschop van Gilles dat Charles kon binnen koppen.
Pas gestart in de tweede helft en we keken opnieuw tegen een achterstand aan : de concentratie was nog opweg van de kleedkamers naar het veld ...
Daarna kregen we het gaande weg moeilijker en was er een goeie Jari en vooral een beregoeie Fabio nodig om niet meer averij op te lopen.
En dan kwam die kans, dé kans op 2-2 maar de keeper van Kortrijk had een juiste ultieme reflex. Wie weet hoe de partij dan nog had verlopen indien ... Kort daarop werd het echter 3-1 toen er wat teveel ruimte aan de tegenstander werd gegeven op het middenveld en vanaf afstand de bal in het dak van het doel ging. Resultaat : de kopjes naar beneden en de batterijen wat plat
Een terechte overwinning voor Kortrijk maar misschien zat er meer in.We speelden een aardige partij voetbal en week na week zetten we die stap vooruit. In vergelijking met onze eerste partij is er een duidelijk verschil.
Volgende zaterdag met de zelfde ingesteldheid spelen en de punten zullen volgen.
