En de winterstop kwam wat ongelegen. Net nu we in een betere periode waren voor nieuwjaar werden we op rust gezet. Vraag was hoe we de rustperiode zouden verteren. De eerste 10 min. zagen er veel belovend uit. We speelden de bal mooi rond en zetten de tergenstander vast op hun eigen helft. Echte grote kansen konden we echter niet bijeen voetballen. Na een een kwartier dienden we wat gas terug te nemen en kwam Ingelmunster wat meer in de wedstrijd. Maar ook zij konden niet echt grote kansen bijeenvoetballen. Kortom het werd een evenwichtige wedstrijd met veel middenveld spel zonder grote doelkansen.
Wij kregen echter één grote doelkans mede door de hulp van de verdediging van Ingelmunster maar Charles was wat te verrast om het late kerstgeschenk in ontvangst te nemen.
In de tweede helft kregen we het moeilijker, de bal werd niet zo vlot meer rond gespeeld, de passing werd iets minder en vooral op het middenveld verloren we de duels. Positioneel zat het ook niet zo goed meer in elkaar en uiteindelijk viel dan toch dat tegendoelpunt.
We probeerden nog om ten aanval te trekken maar onze batterijen waren leeg. ( Misschien moeten we op training een tandje bijsteken ...)
Misschien hadden we wat meer verdiend op basis van onze eerste helft maar misschien was de overwinning van Ingelmunster wel verdiend op basis van hun tweede helft.
