Zijn we op de goede weg ? Ik denk het ! Vooral onze eerste helft was hoopgevend.
Feit is dat er deze week heel wat meer beleving was op training en dat we stilletjes aan onze trainingsachterstand aan het wegwerken zijn. Jeugdvoetbal moet FUN zijn, maar is meer dan FUN alleen ...
Met een iets wat andere veldbezetting konden we het Ingelmunster knap lastig maken. Mits wat meer geluk zat er zelfs een vroege voorsprong in. Jammer dat we ten onrechte werd afgefloten voor buitenspel toen Jeroen voor de tweede maal alleen op de keeper ging.
Kortom het eerste kwartier waren we in goeie doen ( het beste dat we tot nu toe lieten zien). Halfweg de eerste helft kon Ingelmunster wat over nemen zonder echt gevaarlijk te zijn. Jammer dat één individueel foutje ons een tegendoelpunt deed slikken. Gilles kon ons, oververdiend trouwens, voor rust nog op gelijke hoogte brengen tot wanhoop van de thuissupporters en coach.
In de tweede helft brachten we iets te weinig voetbal en hervielen we wat terug in onze oude ziekte en terug een dekkingsfout deed ons de das om, waarna we niet echt meer bij machte waren om het spel naar ons toe te trekken met slechts enkele kleine kansjes tot gevolg.
Op basis van onze eerste helft was een gelijkspel misschien een terechte uitslag geweest.
Ontgoocheling troef bij de spelers, voetbal is nu éénmaal een ploegsport. Winnen of verliezen doe je nu éénmaal met de ganse ploeg en het is niet nodig om individuele slachtoffers te gaan zoeken. Gewoonweg voortdoen en de punten zullen wel volgen.
Slot opmerking : Blijkbaar had de 'coach' van de tegenstanders een andere definitie geleerd wat betreft sportiviteit en beleefdheid.
