Naast Ollie - Mathias - Nathan die maar op één been loopt maar dat op een andere manier compenseert ( ...) werd de lijst gisteren terug aangevuld met Charles nadat die bij een duel ongelukkig ten val kwam : Resultaat : gebrokken sleutelbeen met mogelijks nog een operatie volgend en voor meerdere weken buiten strijd. Langs deze weg willen de staf en de spelers Charles het allerbeste wensen.
De wedstrijd van gisteren dan : Nadat de puntjes op de i werden gezet na afgelopen week begonnen we vrij sterk aan de wedstrijd zonder echt grote doelkansen. Daar tegenover stond dat we ook weinig kansen weggaven. De tegenstander hanteerde een andere soort voetbal, hun volste recht, met meermaals een lange bal van achteren uit terend op de fysieke kracht van hun laatste man( oui, fait boume). Wij probeerden het iets meer voetballend.
Ondertussen was Charles al uitgevallen, kreeg Willem een trap op zijn kuit en Lothar een hand in zijn gezicht ...
Logische ruststand 0-0.
In de tweede helft hoofdzakelijk het zelfde spelbeeld maar we kwamen op achterstand. Net buiten de 16 m moest er een foutje gemaakt worden en de vrijschop ging rechtstreeks binnen. Wat er echter aan vooraf ging was niet zo clever van ons. Een vrije trap in ons voordeel werd veel te nonchalent genomen waarna Luigne onmiddellijk kon overnemen en we hen via een fout konden afstoppen met de gekende gevolgen.
Daarna kwamen we zelfs 0-2 achter toen William aan de noodrem moest trekken en er gelukkig slechts met geel van afkwam. In eerste instantie werd de strafschop nog gestopt door Jari maar wij waren te slap gevolgd om weg te werken. Luigne deed dat niet en en konden verder uitlopen.
Vooraf gaande had de bal misschien ook wel op de stip mogen gelegd worden in ons voordeel, maar er werd gefloten voor een voorafgaand duel ...
Na de 0-2 kwamen we vrij vlug terug in de wedstrijd toen Gilles mooi in het hoekje naast de keeper besloot.
1-2 en het sein om er nog een tandje bij te steken. Luigne moest bij momenten alle middelen gebruiken om ons af te stoppen, een tweede geel had misschien wel de terechte sanctie geweest. De verdiende gelijkmaker wilde niet vallen, ondanks enkele grote kansen.
En wat niemand meer verwachte gebeurde in de laatste seconden toen Kenneth, na uitglijden van de doelman en centrale verdediger, met links vanuit een vrij scherpe hoek de oververdiende gelijkmaker kon scoren : gerechtigheid geschied !!
Wat mij echter het meest plezierde is nadat we op achterstand kwamen we er voluit voor gegaan zijn en dit keer zonder commentaar op de medespelers en mede door de gedrevenheid die werd meegebracht van de miniemen. Bij deze dank aan Joren-Jonas-Ricky en Kennteh om ons te depanneren.
Volgende week de verplaatsing naar de buren van Izegem met een terugzien van Thomas, hopelijk met enkele spelers die terugkeren maar zonder Charles: aan ons om daar een oplossing voor te vinden.
